Nr. 131
Disputatio Iohannis Eccii et Andreae Carolostadii
Leipzig, 1519, 27., 28., 30. Juni und 1., 3., 14., 15. Juli

Text
Bearbeitet von Stefania Salvadori

BuchsymbolA1rDisputatio
excellentium. D. doctorum Iohannis Eccii et
Andreae Carolostadii quae cepta est Lipsiae
XXVII. Iunii. AN. M.XIX.

Disputatio secunda. D. Doctorum Iohannis
Eccii et Andreae Carolostadii quae cepit
XIV.a Iulii.

Disputatio eiusdem. D. Iohannis Eccii et
D. Martini LutheriAugustinianib quae
cepit. IIII. Iulii.


BuchsymbolA1v

hAD LECTOREM.

Habes hic. lector quisquis es. Disputationem illam celebrem
quam Lipsiae vidimus et audivimus1 inter insignes viros D'ominum'
Iohannem Eckium. Andream Carlstadium et Martinum Lutherum
habitam. Erunt fortasse, qui nollent editam: alii vero et damnent
excusam, quod communi consilio. partes utrinque convenisse dicuntur:
ne qua via: disputatio eiusmodi disseminaretur〈.〉2 Verum in his ser-
monibus nihil movearis: lector. Si enim serio voluissent oculta-
tum iri hoc pelagus et cahos verborum. non utique permisissent.
publico conspectu: a quovis libitum esset. excipi et in literas
referri.3Nam cum plus triginta exemplaria sint illic excepta
et in diversas orbis partes emissa.4satisc palam est. voluisse om-
nia invulgari: nisi forte Notariorum5 (qui adhoc ipsum seorsim
designati erant) exemplaria.6 his legibus suis subiacere cura-
rint〈.〉 Nos siquid utilitatis in ea pio lectori afferre possemus.
solliciti fuimus. sunt in ea sane pleraque talia: quaed hucusque aut
non novimus aut non ausi sumus nosse. Quaee si bene cedunt
quid veritatis sint allatura. viderint ii. quorum interest. libertatisf
certe non nihil paritura sperantur. qua de rebus Ecclesiae et
christianissimo: audentius et loqui et audire contingere pu-
tatur. Quamquam multa quoque sint in hac sylva: quae extra propositum
dicta sint. noluimus tamen quicquam inminuere. Sed simplici fide.
ut dicta et gesta sunt. plene omnia reddere. porro nostrae opis
non ignari nec immemores. neutri partium: quicquam arrogare aut
derogare possumus. nec iudicium tentare quo solet vel allici
vel retrahi lectoris affectus. Relinquimus autem omnia in omnium
et singulorum iudicio quod ut varium futurum non dubita-
mus. ita ut optimum quodque. prevaleat optamus. ad laudem dei
et com〈m〉unis rei Christianae incrementum. Vale lector pie: et pie
legas quae pie ministranturg a nobis quod facies. si nostrum stu-
dium boni consulas.h

BuchsymbolA2r

iXXVII. die Junii hora secunda. 1519:i 7

Protestatio8 Carolostadii per respondentem9 sibi a laterej

Primo illud testamur et ubique testatum esse volumus nusquamk ab ecclesia Ca-
tholicalad latum digituml nos velle discedere quod si eiusmodim quid deprehendatur
non dedita opera sed nhumana inscitia elapsumn10. Iamonuncp qpro recantatoqha-
berer volumus〈.〉 Nec eruditorum iuditios preimus nec publicarum scholarum aucto-
ritatit preiudicamus. Maneat incolumeu suum cuique iuditium. dummodo scripturas
non per nebulam. sed ex integro tractat〈.〉 Sacris autem scripturis hunc honorem
impendimus quod nihil sine iisv aut asserere aut reciperew volumus. in ceteris autem que
non liquide hinc doceri possunt. Solis ecclesiasticis primas damus Nec ab
iisx discendimus que in epistola ad D'ominum'Ecciumy11 que est. Nisi sanctissimum in Christo
patrem.12 testati sumusz. sed ea nunc quoque perinde ut antea testamur.

Protestatio13 Eccii.aa

abInvocavit auxilium.ab14

Protestor pro simplicitate theologica. Sicut hoc onus ad laudem dei. ecclesie
honorem. animarum salutem. et ad veritatis dilucidationem. suscepi〈.〉 Ita non est animus
mihi quidquamac dicere vel asserere quod vel sacre scripture vel sancte matri ecclesie
esset adversum〈.〉 Paratus corrigi et emendari. a sede apostolica. et abad iisae quorum iuditio
hanc nostram disceptationem. iuxta conventionemaf heri15 factam. sumus sub-
iecturi. de quo protestorag ahut supraah.

aiScopus Disputationis.ai ajLiberum arbitrium.aj

Eccius

Con'tra' XI.ak16 risital17

Eccius.amClariss'ime' doctor quia una summa contentionis est nostre propositio7.an18 ubi vertitur materia quomodo
liberum arbitrium se habeat ad opus bonum etao meritorium apA quoap dependent alia pre-
cedentia et sequentia Intendo ergo probare illud esse conveniens sacre scripture
sanctis patrib'us' fidei Christiane lib'erum'ar'bitrium' voluntatem humanam habere causalitatem activam
vim productivam. elicitivam. operis meritorii〈.〉Non excludendo gratiam et speciale adiutorium
dei. adeo quod oppositum sitaq plane descendere in heresim Manicheorum.

Et pro illo.ar primo adduco textum sacre scripture adductum in defensione conclusione
9. Eccle:as 1519. Deus ab initio constituit hominem et reliquitat illum in manu consilii sui
adiecit mandata et precepta. Si volueris mandata conservare Conservabunt te et in
perpetuum fidem placitam servare〈.〉au Apposuit tibi aquam et ignem ad quod volueris
porrige manum tuam. Ante hominem vita et mors bonum et malum quod placuerit ei dabitur
ei Quoniam multa sapientia dei et fortis in potentia videns omnes sine intermissione.20Hicav
sapiens potestatem liberi ar'bitrii' nobis expositamaw et ponderando verbum si volueris aperte
tribuit et exponitax electionemay volitionem a libero ar'bitrio' elicitamaz〈.〉 Nec valet quod dominus D'octor' in
sua defensione respondendo dicit Me nodum et solutionem simul coniunxisse et scrip-
turam meo sensui repugnantem assumpsisse: quia sapiens loquatur de homine ab initio
constituto et scriptura dicat fecit deus hominem rectum Si rectum. ergo cum prima gratia〈.〉21
Illa inquam evasio non evacuat auctoritatem inductam Quoniam etsi meminerit
Sapiens hominis ab initio constituti tamen nemo arbitretur Sapientem primumba post
tot secula alloquutumbb Adam Si volueris etc.22 Quin sermonem suumbc ad homines
tumbd presentes et posteros direxisse Quod verba in calce innuunt videns omnes sine
intermissione23: dehinc Quod b'eatus'Hiero'nymus' ad Demetriadem virg'inem'be statim post initium
illud sapientis dictum ad sue tempestatis homines refertbf24. Addo quod Sanctorum patrumbg
sententia inter initium liberi arbi'trii' et eius progressum parum refert. nisi quod ab initio
erat integrum etbh illesum. in processu vero peccati macula est vulneratum iuxta
divi Ambrosii de vocatione gentium sententiam25 et claudicansbi factum iuxta Augusti'num'
li. 3. Hyponosticon. contra Pelagi'anos'bj26 Quod apertissime Bernhardusbk de li'bero'arb'itrio' testatur mihi
Colum'na' 8. Arbitrii utique ait libertatem Adam tam post peccatum quam ante semper tenuit
inconcussam27 et inbl sequenti Columna. Voluntas sicut in bono. ita etiam in malo BuchsymbolA2v
eque perduratbm28 Clarius hoc b'eatus' Hiero'nymus' li.bn 3. adversusbo Pelagia'nos' explicat ubibp Atticus
ad Critobolum ait〈:〉 hoc est quod in principio dixeram in nostra esse positum potestate vel
peccare vel non peccare et vel ad bonum vel ad malum manum extendere Ut li-
berum servetur arbitrium bq(.limitat in fine.)bq Sed hoc pro modo et tempore et con-
ditione humane fragilitatis.29

Responsio Carolostadiibr

Auctoritas ecclesiastici. 15.30 loquitur de primo homine et de toto humano genere.
Nam secundum Aposto'lum' per unum hominem intravit peccatumbs in omnes homines31 Sicut
ergo peccatum intravit per unum hominem ita iusticia fuisset collata toti humano
generibt si primus homo stetisset in ea rectitudine qua creatus fuit et liberum fuisset
cuilibet extendere manum ad bonum vel ad malum prout textus aperte dicit Deusbu
ab initio formavit. et fecitbv hominem rectum et deinde sequitur et reliquit illum in manu
consilii.32 gratia enim agit manum et extendit. Quemadmodum Paulus dicit Quod ii.bw qui
sunt filii dei aguntur spi'ritu' sancto33 et Iohannes in sua Canonica dicit. Omnis qui
facit iustitiam ex deo natus est.34

byAd hec dixit Ecciusbx se legisse antequam Theognis nasceretur35bySecundo Miror egregium d'ominum' Doctorembz tempora distinguere in spi'ritu'sanct'o' quantum
ad veritatem et iusticiam pertinet quasi spi'ritus' sanctus uno tempore loquatur veritatem quam
postea infringat et refero me ad priora dicta.

Ad Bernhardumca dico quod aucto-
ritas sua36 non est ad propositum. quia Conclusiocb loquitur de libertate a peccato
Dictum autemcc assumptum per d'ominum' Doctorem loquitur de libertate in volitionibuscd et quod hoc
verum sit sunt hec verba Bern'hardi'ce〈.〉 corruit autem de posse non peccare in non posse non peccare37
VerbacfAugustini sunt inducentis hanc auctori'tatem' Deus ab initio etc.38 Ipsa est
prima gratia. qua primus homo stare potuisset si servare mandata domini vo-
luisset Hac ergo per inobedientiam desolatus homo. iuditio iustocg factus est serpenti. i'd est'
diabolo (.cui maluitch obedire quam deo.) captivus et ideo scriptum est a quo enim
quis superatus est huic et servus addictus est ci.2. Petri .2.ci39 et iterum Omnis qui
facit peccatum servus est peccati40 etc.41cj

Ad Hiero'nymum'ck42 dico. quod Hiero'nymus' numquam tam rudiscl
fuit in sacris litteris ut cogitaret saltem hominem lapsum sine gratia posse cavere
peccatum〈.〉 Immo omnes nervos extendit43 contra Pelagianos et probat bo-
na opera. bonacm merita. non esse in potestate hominis.44

cnAd Ambrosiumcn dico
Quod Ambrosius li. 1. ca. 2. dicitco quod liberum arb'itrium' absque gratia seu voluntas
ipsa vagacp incerta inconstans est que nihil ex se ipsa facere potest quod deo acceptum
est.45 quemadmodum ecclesia etiam iam cecinit sine tuo numine. nihil est in homine nihil
est innoxium.46 hoc est voluntas absque gratia spi'ritus' sancti nihil potest facere quod deo
gratum est et acceptum sed quidquid facit illud est nocivum.

cqRepugnat Eccius solutionem replicans.cq

Primo Quia si loquitur sapienscr de homine primo et per primum hominem loquiturcs generi
humanoct habeocu intentum cuiusmodi sit natura libe'ri'arb'itrii' in nobis. hoccv ad primumcw〈.〉

Quo ad secundumcx quod spi'ritus'san'ctus' non habeat diversas veritates pro diversis temporibus
huic repugno cyquo ad monitiones quo ad preceptacy et mandatacz deum proda diversis
temporibusdb varia immo pugnantia dedisse precepta. sicut Circumcisionem in veteri lege
statuit necessariam.47 in tempore gratie clamabat apostolus si circumcidimini Christus
nihil vobis proderit〈.〉48 Quale hoc dictum49 est admonitoriumdc. quod ad mortuos in nullam
utilitatem sapiens referre potuit sicut nec hoc domini preceptum〈:〉 Euntes in mundum uni-
versumdd predicate etc.50 ad mortuos se extendebat.

Tertiode que deinceps clarissi'mus' Doctor pro sui defensione adduxit51 Omnino nihil
Pela'gianorum'here'sis'faciunt ad institutum〈.〉 Non enim induxi sapientis dictum52 ad hoc ut li'berum'arbit'rium' posset in
bonum sine gratia que fuit damnatissima Pelagianorum heresis〈.〉 Nam in hac re
sicut Christianus et fidei christiane tenax libenter ei subscribo〈.〉 Verum hoc erat
propositi nostri et hoc Saxum volvebamus53 ut liberum arbi'trium' vis nostra rationalis
adiuta gratia naturali virtute productiva elicitativadf non fraudareturdg Hoc est Quod
voluntas non haberet se mere passive ad bonum.54 nec liberum arbitrium esset res BuchsymbolA3r
de solo titulo post peccatum55 sed potius cooperaretur deo sua gratia adiuvante
et pro illodh est textus sacri evangelii Math: 25.di Ubi servus ille ait domine Quinque
talenta tradidisti mihidj Ecce alia quinque superlucratus sum56 Nam sidklib'erum'arbi'trium' se
haberet mere passive ad bonum iam servus ille reddens deo gratiam merito
fassus fuisset se decem accepisse. sed quia quinque acceperat dono a deo quinque
vero comparaverat suis meritis etdl gratia dei cooperante dmin generedm fatetur absque su-
perbia se .5. superlucratum〈.〉 Nam perdn hec talenta b'eatus' quoque Hila'rius' testatur intelligi
merita iustorum.57dode .3. ergo. diximus.do

Augustinum58 vel Ambrosium59 non inductos per
me tanquam prefatam auctoritatem in locis allegatis intelligam.dp pro causalitate liberi
arbi'trii' sed voluidq ex mente Bernhardi60Hiero'nymi'61drAugust'ini' et Ambrosii ut concors esset
tam sanctorum patrum sententia liberum arb'itrium' post peccatum non fuisse de solo titulo sed
remansisse inconcussum Quamvis vulneratum secundum Ambrosium62. claudicans secundum
August'inum'63 et pro modo humane fragilitatis debilitatumds secundum Hieronymumdt64. Placet enim etiam
mihi libe'rum'arbi'trium' sine gratia nihil posse facere deo duvel gratum vel acceptumdu.

dvResponsio Carolostadii.dv

Ad primum d'ominus' quandodw Doctor dicit se dxhabere intentumdx dyper solutionem meamdy
Respondeo per verbum nego.

dzAd secundumdz quando egre'gius' d'ominus'ea Doctor inducit ali-
quas auctoritates quibus intendit probare quod spi'ritus'sanct'us' vel veritas spi'ritus' sancti sit
variata tempore ut preceptum de Circumcisione etc. Dico aliud esse variari remedia in-
stituta pro morbis aliud veritatem ipsam evanescere〈.〉 quando quidem hodie verum est quod va-
luit Circumcisio patrum〈.〉 ergo ista repugnantia esteb absque iuditioec productaed.

eeAd tertium. dicoee quod auctoritas ista non probat hominem concessa gratia habere
spetialem quandam activitatem et naturalem a gratia distinctam. Nec obstat auctoritas
de quinque talentis que secundum corticemef habet quandam spetiem propositi dominiegDoct'oris' sed
pereh medulla verbum servi illius si bene loquutus est sic intelligitur Non ego lucratus sum
sed gratia dei mecum QuemamodumeiPaulus dicit plus omnib'us' laboravi Non ego
sed gratia dei mecum65 et ita debent similes auctoritates intelligi. Nam quod uno loco
non dicitur propterea non negatur〈.〉 Et dubia debent definiri ejper apertaej testimonia
ergo ekea que dominus Doctor induxit pro .3.ek dictoel66 non ledunt nos multum.em

Postremoen quando dicit lib'erum'arbi'trium' non solum titulum habere sed etiam rem Dico
veram libertatem facit ipse qui vere liber est Christus dominus noster.67

Ad quartumeo dico Quod tamepAugust'inus' quam Ambro'sius' dicunt bona merita tota esse
dei et non ex parte nostra quantum ad activitatem sed nostra fieri per collationem gratie.eq68

Ecciier Contraes

De primo quod dixistis per verbum nego et ego quoque possim negare sed non satisfieret disputation'em'〈.〉et

Adeu secundum quod ista solutio non enervat propositum meum Necev enim
ego induxi veritatem fieri falsitatem sed admonitionem illam a sapiente factam69 non
mortuis quorum nulla fuisset utilitas Immo constanter volo illam .esse. fuisse. et
futuram veritatem theologicam ewqua explicatur quo modoew deus reliqueritex hominem
in manu consiliiey suiez faad bonum et ad malum etc.fa70〈.〉fb Egofc tertio dico quod ista so-
lutio non bene sonat in auribus meis〈.〉 Nescio quid alii iudicent dicere cumfdhesi-
tatione si servus ille benedixerit quem tamen dominus commendansfe.ait. intra in gaudium
domini tui.71 quod item sua eruditio fatetur auctoritatem inductam bene facereff secundum
corticem sed non secundum medullam quam expressit ista expositione Ecce alia quinque
non que ego lucratus sum sed gratia dei mecum Quidquid sit de expositione
affirmativa per negativam suscipio tamen hanc declarationem Quoniamfg servus a domino lauda-
tus ab humilitate Apostoli non dissenseritfh72 Ceterum sed et hec medulla meo sup-
peditatur instituto si enim gratia dei cum servo illo lucrata est. facile datur intelligi
Sophistica circumductioutriusque operatio quod primum convincitur ex vocula associativa〈.〉73 qui mecum dispu-
tat disputat〈; qui mecum〉 operatur operatur〈,〉 vel non〈?〉fi.

Secundo divus ille Hiero'nymus'fj hoc pacto sententiam recepitfk apostolicam. ait enim flsuper illofl
prima ad Chorin: 15. Abundantius etc.74 dicit b'eatus'fmHiero'nymus' nec se sine gratia in EvanBuchsymbolA3v
geliofn laborasse nefo contra id quod superius dixerat sibi aliquid dare videretur Nec gratiam
sine se ut liberum servaret arbi'trium'75 testis est apertissimus. et sacre scripturefp luculentus
interpresfq et gratiam laborasse et apostolumfr. quare lib'erum'arb'itrium' fssua non frustratur activitate.fs

Ad quartum dixit se Eckius responsurum postero die quoniam hora iam erat〈.〉 adiecit
Carolosta'dius'ft hac ratione se obmisisse auctoritates e sacris non adductas quia se-
quenti die locus argumentandi augumentandi sibi debebatur〈.〉76 Respondit Eckius nisi respon-
deret. se abiturum victum. fu

fwXXviii. Junii. hora .7. antemeridiana.fv

Dominus doctor Eckius admittit quod Carolostadius respondeat.fw

Responsio Carolostadii.fx

Ad primum respondeo per adverbium non. et lectorem ad prius dicta remitto〈.〉 ceterum
quod dominus Eckius de auctoritate Ecclesiast: 15.fy que est si volueris mandata conser-
vare. Conservabunt te.77 pleraque inculcat. elegans responsio est apud Augusti'num'
de gratia et lib'ero'arbi'trio' c. 15.fz per gratiam (inquit) fit tam magna voluntas ut possit
implere divina mandata que voluerit Ad hoc enim valet quod scriptum est Si volu-
eris conservabis mandata.78 et. c. 16.ga denique ait idem August'inus' ipse idem qui dixit
Si volueris conservabis mandata79 in eodem libro 〈ecclesiastici〉gb .c. 22.gc dicit Quis dabit ori
Ecclesiasticimeo Custodiam et super labia mea signaculum certum Ne forte cadam ab eo et linguagd
mea perdat me〈?〉80 Cum ergo verum sit quod dixitge si volueris conservabis mandata. quare
nam querit ori suo dari custodiam〈?〉81 Et paulo inferius idem August'inus' ait si volueris
conservabis mandata〈.〉 certum est nos mandata servare si volumus sed quia
preparatur voluntas a domino ab illo petendum est ut velimus. quantum sufficit ut vo-
lendo faciamus. certum est nos velle cum volumus sed ille facit ut velimus bo-
num de quo dictum est a domino gressus hominis dirigentur et viam eius volet Psal: 36.gf
Qui operatur in nobis velle et operari pro bona voluntategg Philip: 2.82pervideat
ergo diligenter dominus Doctor cum deus inspiret bonum velle bonumque operari Ne lib'erum'
arbi'trium' malis scripturarum glossis precipitet et hominibus adhuc rudibus nongh
in lege christi formatis superbie tumorem pro scientia theologica incuciat.gi83 Ego
quidem dico Christum propterea venisse ut lib'erum'arbi'trium' diabolo mancipatum e faucibus
eius eriperet. ob id nimirum Christus qui peccatum non novit factus est peccatum ut nos
efficeremur iustitiagj dei in deogk Quod Paulus dicit .2.gl Corint: 5.gm84quoniamgnlib'erum'arbi'trium'
nullam iustitiam facere potest nisi Christus assumat prius peccata libe'ri'arbi'trii'
et ipsum transferat in regnum lucis ut sit solus Christus bonus in bonis. in iusti-
ficatis iustus. sanctificatio in sanctificatis et in redemptis redemptio Ne quis-
piamgloriamgo suam querere audeat quod Paulus .1. ad Cor. 1.gp scribit dicens Ex
ipso autem vos estis in Christo Iesu qui factus est nobis sapientia a deo et iusti-
tia et sanctificatio et redemptio ut veluti scriptum est qui gloriatur in domino glorietur85
Hieremie. 9.gq hec est vera theologorum scientia nihil scire nisi Christi virtutem et
nostram infirmitatem.86 tunc enim recte virtus in infirmitate perficitur Et sola gratiagr
nobis sufficit .2. Corin: 12.gs87 Postremo auctoritas si volueris88 non habet um-
bram sacramenti quod cessavit.gt

Adgu secundum de mutatione veritatum dico quod dominus. Doct'or' diverticula querit et
me nititur aliorsum trahere quo se causamque suam in cuniculis recondere et la-
tebris tegere queat. satis enim dixi quod gratia extendit manum consilii nostri ad bo-
num89 Ipse autem nulla auctoritate eadem verba sepius regerit.

Adgv tertium quando egregius dominus. Doct'or' dicit sibi displicere et auribus suis esse
molestum quod dixi de servo respondentegw Ecce domine alia quinque superlucratus sum etc.90
Respondeo nec me ex definito respondisse quod aures ledat Nec ad propositum nostrum
huiusmodi ambiguitas pertinet. vellem tamen quod dominus Eckius accuratius loquen-
tium personas dispiceret et quod. August'inus' ad Orosium c. 9gx admonet diligenter atten-
deret. quis in sacris literis loquaturgy91〈.〉 quod autem obstrepit de expositione affirmativagz
per negativam Mea nihil refert nisi quod illiusmodi obiectiones tractatoribus expoBuchsymbolA4r
nibilium et parvorum logicalium committanturha. quod autem voculam istam mecum92 expendit
et libero arbi'trio' operationem adhuc aliquam propriam quam gratia non faciat tribuit satis
notum est intellectoribus divi Pauli quam miserehb torqueat auctoritatem eius contra ma-
nifestam divi apostoli intentionem qui omnem actionem quam gratia non efficit able-
gavit cum dixit Non ego sed gratia dei mecum hoc est.93 non sum ego qui spe-
tialem activitatem ut aiunt scholasticihc94 sed gratia est que omnem largitur operationem
Que vires universas administrathd que me pellit. me agit. gratia enim eius sum id quod
sum. et gratia eius in me vacua non fuit95 hoc est Quidquid operatus sum totum
hoc prestitit gratia Omnes bonas actiones dei gratia mihi concessit. quod clarius
dicit .2. ad Corin: 4.he habemus thesaurum istum in vasis fictilibus.96 hoc est in
vasis carneis et infirmis habemus quidquid ad gratiam pertinet. perpendat autem
dominus. Doct'or' quod divus Paulus nos vasa gratie vocathf et suspiciat quod sequitur (.hgquare
habeamus thesaurum Christi in vasis fictilibus.) ut sublimitas ait sit virtutis dei
et non ex nobis97 Quid egemus testimonio? cur tricis involvimur? cur ambi-
guis suspendimur? Quando manifeste scriptura totum quod sublime est virtuti dei
non nostre facultati reputat〈?〉 Charitas enim sola in nobis. et nobiscum omnia suffert
omnia credit. Omnia sperat. omnia sustinet Omnia operatur .1. ad Cor: 12.hh98 Hoc est
gratia facit nos pacientes credulos et operatores. ipsa facit introitum nostrum
ipsa quoque facit exitum nostrum99 Huic sententie accedithi quod Iohan'nes' baptistahu-
militer et veraciter dixit.hj Non potest homo accipere quidquamhk nisi fuerit ei datum de
celo Iohan: 3.hl100 Adhuc tamen dominus meus Eckius vult agere et actionem spetialem
libero arbi'trio' adscribere. quantum ad opera gratie pertinet quando audit domini precursorem101 fateri
hominem non posse accipere quidquamhm nisi fuerit ei datum de celo.102 Sed eant productores
operum bonorum. quando baptista domini non potest recipere nisi desuper concedatur hoc est quod
eleganter Ambrosius l. 2. c. 9. de vocatione omnium gentiumhn dicit ipsa enim gratia inquit
hoc omni genere medendi atque auxiliandi agit ut in eo quem vocat primam sibi recep-
tricem et famulam donorumho suorum preparet voluntatem103 Ecce dicit gratiam efficere voluntatem
receptricem. donorumhpgratie.hq Et quicquid ad bonum opus pertinet quod Iohannes dicebat
his verbis nemo potest accipere etc.104

Secundo dicit quod gratia preparat voluntatem famulam donorumhrdeihs105 At dominus meus
Eccius facit voluntatem reginam cum dicit voluntatem habere spetialem activitatem et natu-
ralem concurrentem in bonis meritis. Per ista reor ultime inductioni ex Hie'ronymo'factehtsatis-
fieri quia idem Hie'ronymus' l. 1. adversus huPelagianos columnahu .12.hv106 memoratam auctoritatem
Iohannis nemo potest accipere quicquam etc.107 auxilio dei coaptat et plures alias auc-
toritates108 meo proposito congruentes contexit.

Adhw quartum placet mihi quod egregius dominus doc'tor' exspectet mea argumenta quib'us'
ut in domino spero et confido viriliter et strenuehx contendam bona merita vel opera ex
omni parte hoc est.hy tota esse dei. quantum ad activitatem seu largitionem ipsorum spectat
et nostra ea ratione fieri quod nobis gratis divina clementia conferuntur〈.〉 Et admodum
mihi gratum est quod egregius dominus meus olim diversarius prima iam congressione in
meam. immo spi'ritus' sanct'i'hz sententiam pertractus asserit liberum arbitrium seu voluntatem
lapsam gratia dei nondum erectam atque instauratam nihil facere posse quod deo gratum.109
acceptum atque complacitum sit〈.〉 Valeant igitur dispositiones scholastice de congruo Nec
prosint contritiones quas voluntati necdum sanate attribuunt FacessatiaAristo'teles'ib
harum opinionum parens quemic supra quadringentos annos non sine iactura animarum
relicto scripturarum candoreid et spiritu docuerunt110 Interim salva sit conclusioie mea
xiif111 que est Augusti'ni' de spi'ritu' et lit'era' c. 3.ig Quod libe'rum'arbi'trium' ante gratiam haudih quidquam nisi
ad peccandum valeat.112 Sit et .12.113 firma Que est Ambrosii de vocatione omnium gen-
tium li. 1. c. 2. columna ultimaii quoniam voluntas non directa per divinam voluntatem
tanto citius propinquat iniquitati. quanto acrius intendit actioni114 Illud quoque
pessum eat quod Theologorum vulgus disseminat hominem faciendo quod in se est obi-
cem gratie removere posse. satis enim in conclusione tredecima debilitatum est.115

BuchsymbolA4v
Contra Eccius.ij

Quia actus noster est disputatio non prelectio domi concepta et adik fastidium
dominis levandum dico ad primumil placere mihi divi Augustini expositionem de gratia
et libero arbi'trio' capitibusim 15. 16. et 20.in116 Quoniam sanctus pater illis locis liberi
arbitrii iura sinit illibata scilicet si volueris117 et illud quod est necessarium non obticuit
Forte occurrit mihi. dixit Ecciusiogratiam scilicet dei cooperantemip et ita cooperantem ut boni operis actio deo et gratie
ut principaliter agentibus merito tribuatur.118 unde christiani hominis est et gratiam
predicare et simul liberi arbitrii potestatem defendere ut doctusiqaugust'inus' li. 2. ca.
18. de Baptismo parvulorumir docuit119 et sacer Ambrosiusis in vestibulo de voca-
tione omnium gen'tium' admonuit120Hiero'nymus' quoque li: 3. adversus Pela'gianos'.it hoc sibi studium fuisse
affirmat ut omnipotentiam dei simul cum libero arbitrio astrueret.121

Quod vero secundoiuornatiss'imus' Doctor me admonetiv ne hominibus adhuc rudib'us'
tumorem superbie ingeram cum liberi arbitrii defensione122 Minime debebat hoc de me
suspicari ita enim liberum arbi'trium' contra Manicheorumiw perfidiam defendo ut gratiam
ei velut principalem longe anteferam contra damnatos Pelagianos et quod august'inus'
li: 3. hypo'gnosticon'ix Gratiam ad lib'erum'arb'itrium' velut sessorem ad equum comparatiy123 ea que dicta sunt
in collaudationem gratie gratanter accipio. utinamiz deus janobis eamja largiatur.

Dejb secundo dico me nihil inculcare toties nisi quod velim libertatis legem per
sapientem explicatam cuius et Ciprianusjc meminit ad Cornelium papam dicens Christus
non increpavit recedentesjd sed magis conversus ad apostolos suos dixit Nunquid
Matth'eus'Cipria'nus'et vos vultis abire? Servantje scilicet legem qua homo libertati sue relictus et injfarbi'trio'
proprio constitutus mortem sibi appetit vel vitam124 Hanc inquam legem volui per sapientem
admonendo esse propositam que utique admonitio ad vivos et posteros non
vero premortuos pertinet.

De tertiojg quod clarissimusjh Doctorji citra modestiam me incusat quasi misere
Mirortorqueam apostoli verbum non ego sed gratia dei mecum125 et velim tribuere spetialem
operationem libero arb'itrio' quam non faciat gratia〈.〉 Miror plurimum unde hoc sibi in mentem
venerit quiajj ad verba apostoli sola Hiero'nymi' verba addiderit126 et magis miror cum co-
piam hesterne disputationis per Notarium habuerit127 quod mihi imponit jkcontra conventajk
Quod asseruerim lib'erum'arb'itrium' specialem haberejloperationemjm quam non faciat gratia128quod non
2. de vo'catione'g'entium'cogitavi quidem de quo remitto me ad scripta per Notariosjn〈.〉 Verum que posterius
induxit plus opponendo quam respondendo de gratia desuper data Quis hoc igno-
rat? cum pueri noverint istudjo Jacobi omne datumjp optimumjq129 Unde et Ambrosiumjr
recipiojs astruentem voluntatem esse receptricem donorumjt atque famulam130〈.〉sedju quod
Clarissimusjvdoct'or' mihi ascribit voluisse me facere voluntatem reginam hoc inquam fa-
teor. Ut in defensione mea conclusione .6. posui. Comparata voluntate ad poten-
tias inferiores executrices verum esse volui ipsam esse in animajw sicut reginam in reg-
no131 Quod adhuc probabo. in comparatione vero ad gratiam et ad deum famula est et
ancilla〈.〉postremojx quod ad Hiero'nymum'jy respondet alium eius locum ex li. 1. contra Pelagi'anos'colum'na'
12.132 evocando vellem dominus Doctor respondisset ad verba Hiero'nymi' per me inducta
que libero arbitrio suam dant activitatem133 Dare enim instantiam non est solvere sed
obiecta oportet diluere.

Carolostadius voluit super hec concludere ex Eccii oppositis et pene con-
cessis sed Eccius argutissime contendebat horam esse.134 neque plane concedere
Carolostadio. ad Rectores et primarios135 res rediit quorum iuditio in aliam
horam dilatum est.jz

Hora tertia136 Eccius.ka

Datakb expositione ad dictum servi per illud apostoli abundantius laboravi omnib'us'
non ego sed gratia dei mecum137 volo fortius ostendere replicandokc apostolum eo
loco sensisse et se et gratiam laborasse ultra Hieronymikd expositionem heri allatam138
Nam sic. b'eatus'Bernhardus de gratia et libero arb'itrio' mihi colum. 15.ke expresse hoc
affirmat〈.〉 unde Paulus cum bona plurima que per ipsum deus fecisset enarasset BuchsymbolA5r
Hoc esset passive receptive solumNon autem ego ait sed gratia dei mecum potuit dicere per me sed quia minus erat ma-
luit dicere mecum presumens se non esse ministrum per effectum sed et operantis quo-
dammodo sotium per consensum139〈.〉 nihil his verbiskf expressius quod adversariumkg solum convincere
deberet cum. s'anctus'Bern'hardus' apostolum iiskh verbis se sotium operationis non solum ministrum
fateatur Preterea gratiam et liberum arbi'trium' unam esse causam totalem operis me-
ritorii idem Bern'hardus'ki in eadem columna locupletissime affirmat Cuius ego sequutus
sententiam non tribuo opus meritorium partim a gratiakj partim a libero arbi'trio'kk verba
Bernhardi sunt ista.klSic autem istakm cum libero arbitrio operatur ut tamen illud in primo
preveniat in ceteris comitetur.Ad hoc utique preveniens ut iam sibi cooperetur ita tamen
quod a sola gratia ceptum est pariter ab utroque perficiatur ut mixtim non singillatim
Simul non vicissim per singulos profectuskn operentur〈.〉140 Hic sanct'us' pater non modo
causalitatem kovel activitatemko liberi arbi'trii' sed et modum eius exponitkp.

Quartokqclarissi'mus' Doctor voluit ex me scire an deberet ex me exspectare respon-
sionem ad inducenda per dominationem suam contra me in hac materia cui assensum
prebui〈.〉 Nam ob hoc tantum iter arripui atquekr pluribusks ipse induxit preter necessita-
temiudicentkt me peritiores an omnium ordinum et seculares theologi a quadringentisku
annis ita sint abiiciendi quasi Christus qui pollicitus est se mansurum nobiscum
usque ad consumationem seculi sponsam suam dereliquerit Nec ego qui rem iamkv
ago theologicam Aristotelem suscipio defendendumkw hoc unum scio pro philosophorum et philosophan-
tium solatio Aristotelemkx a summis et doctissimis viris commendatum quorum tamkyspe-
ctatum est iuditium. tam candida laus. ut a nullo reprobari possit.141 UtkzCiceronem
QuintilianumPlatonem et reliquos facile afferre possem.la sed ut prefabar rem
iam ago theologicam philosophiam hoc loco non defensurus.lb

Carolosta'dius' condoluit de effectis argumentis Eccii.lc

Pro ostentationeld memorieScire sanctam scripturam non est multas auctoritates memoriter recitare sed
spiritum introclusum in literis et dominum nostrum Christum querere et gustare Insuper
auctoritates ex intentione scribentium proferre Ob id frustra obstrepit egregius
dominus Doctor quod premeditata lectione ad disputationem venerimle142.

Ad auctoritatemlf quam dominus Doct'or' induxit ex Augustinolg videlicet quod
Augustinus non destruit lib'eri'arbi'trii' facultatem.143 dico quod gratia facit operari liberum
arbitrium nec fuit dubium apud me.

Secundo Ambro'sius' de vocatione omnium gentiumlh144 clarus est quod lib'erum'arb'itrium' recipit acti-
onemIbi pepercit Karo'lostadius'li alias conviciatus suam a gratia. adlj auctoritatem Hiero'nymi'lk adversus Pelagia'nos'll145 dico quod Hiero'nymus'
idem diffuse probat. ad Augustinumlm lib. 3. hypo'gnosticon' cuius auctoritatem induxitln quod
gratia habet se ad libe'rum'arbi'trium' sicut sessor ad equum.146Respondeo quod dominus Doctor
obtusis luminibus legit Augustinumlo et citat contra mentem augustini Verba aug'ustini'lp
Et legit Augustini verbasunt hec. Et imposuit illum in iumentum suum in adiutorium videlicet gratie incarna-
tionis sue quia sicut scriptum est hic peccata nostra portavit147hec Augusti'nus'lq〈.〉 Est ergo
maior similitudo quod libe'rum'arbi'trium' habet se ad gratiam sicut infirmus vulneratus ad
Iumentum in quo portatur. Karo'lostadius' dixit Scotum sic Augustinum inducere.lr148

Auctoritas Cyprianils non concludit pro activitate spetiali libe'ri'arbi'trii' sed sunt alie
auctoritates eiusdem Cyprianilt que manifeste dicunt quod Christus operatur omnia
bona opera in libero arbitrio.149

Quod dominus Doctor concedit libe'rum'arbi'trium' Non habere spetialem activitatem in
Contra tertiumlubonis operibus150 libenter assumimuslv cum gratiarum actione et miramur quod in eodem
conflictu. in eadem hora sibi tam egregie dissidet et repugnat Sed non caret
suspitione quin aliter senserit quia inducit auctoritates quibus probare conatur quod
libe'rum'arbi'trium' habeat talem activitatem. placet etiam auctoritas Iacobi dicentis
Omne donum optimum desursum descendit151.

Ad auctoritatem Bernhardilw152 cum dicit ad hoc utique preveniens ut iam sibi de-
inceps cooperetur ita tamen quod a sola gratia ceptum est pariter ab utroque perficitur
ut mixtim non singulatim simul nonlx vicissim per singulos profectus operentur non BuchsymbolA5v
partim gratia partim lib'erum'arbi'trium' sed totum singula opere individuo peragunt.Nota

Sequitur lycontinuatio velly declaratio Bern'hardi' Totum quidem hoc i'd est' libe'rum'ar'bitrium' totum
scilicet opus bonum.lz illa videlicet gratia. facit. Sed ut totum in illo i'd est' inmalibe'ro'arbi'trio' sic totum ex
illa scilicet gratia fit153 Est ergo sensus quod gratia operatur bona opera inmblibe'ro'arbi'trio' et ita
Male nobis qui querimus gloriam cum debemus querere veritatem theolo'gicam'gratia habet activitatem bonorum operum Liberum autem Arbitri'um' habet susceptionem〈.〉
hoc est quod idem Bernhar'dus' dicit colum'na' 1.mc eodem libro de gratia et li'bero'ar'bitrio' Opusmd hoc
sine duobus effici non potest uno a quo fit. Altero cui vel in quo fit.154 Ergo bona
opera potius efficiuntur in lib'ero'arbi'trio' quam fiant activitate arbitrii Nam Bernhar'dus'me
continuo subiicit dicens Deus auctor est salutis: liberum arbi'trium' tantum capax:155 Nota
verbum tantum quod solam capacitatem concedit et activitatem negat. sequitur in Bern'hardo' nec
dare illam scilicet salutem nisi deus nec capere valet nisi libe'rum' arbi'trium'mf156 Rursus sequitur
quod libe'rum'arbi'trium' magis recipit bona opera quam efficit Immo non facit bona opera.

Bernhardus tres creaturas commemoratmg per quas deus operatur salutem. videlicet
per creaturam sine ipsa〈.〉 Aliquando per creaturam contramh ipsam. aliquando per creaturam cum ipsa〈.〉
per irrationalem creaturam operatur sine ipsa.mi quod non queat intellectu carens esse vel
conscia. per demones et malosmj operatur quandoque salutem contra ipsos. per bonosmk
autem operatur ita ut deus cum eis operetur. Qui quod deus vult et agunt pariter et vo-
lunt Qui enim voluntate consentiunt opus omnino quod per eos deus explicat ipsis
communicat. unde Paulus Non autem. ego ait sed gratia dei mecum potuit dicere per
me sed quia minus erat maluit dicere mecum Presumens se non solumml operis esse
Karol'stadius' dicit Aristo'telem' nihil concludere in hac facultateministrum per effectum sed et operantis quodammodo sotiummm per consensum157 Non est sensus
Bernhardimn quod libe'rum'arbi'trium' habeat activitatem aliquam in bono opere. quam deus vel
ipsa gratia non faciat sed est sensus quod gratia dei inspirat voluntati bonum consen-
sum Et ideo dicit esse minus per me quod deus per aliquas creaturas operatur absque
consensu creaturarum videlicet quando per irrationales creaturas vel invitos malos operatur.

moContra Eccius.mo

Quamvismp non possummq non fateri parvitatem doctrine mee quam clarissi'mus' Doctor
aspernaturmr tamen cum bona venia ut eruditior evadam replico mscontra solutiones datasms
Nam quod Augustinum inducit gratiam facere operari libe'rum'arbi'trium' per hoc fatetur proposi-
tum.158 Eo ipso enim quod gratia facit operari libe'rum'arbi'trium'mtgratie operatiomt non est
frustratoria. quare et libe'rum'arbi'trium' aliquid operabiturmu.

NecmvAmbro'sii' sententia159 satis suo suffragatur instituto esto li'berum'ar'bitrium' actionem recipiat
a gratia. Illatio tamen est nulla libe'rum'arbi'trium' ob id non agere cum non modo libe'rum'arbi'trium'
sed et alie creature actionem recipiant. a deo. ut verissimum sit illud prima causa non
agente nulla causamw posterior agit. ignis calefaciendi facultatem recipit a creato-
re. sed adhuc calefacit.

Pro tertiomxQuodmy vero ornatissimus dominusmzd'octor' dicit me obtusis luminib'us'August'inum' inspexisse
optarem ego ut tam acute videret quemadmodum ego.160 At locum non citatum Doc-
tor pro se assumsit: citatum napro sena relinquens. Agitnb enim August'inus' in li'bro' per me citato li. 3.
Hypo'gnosticon'nc contra Pela'gianos' litera. m.nd Recte namque arbitror comparari libe'rum' arbitrium iumentone
unde et dictum est velut iumentum factus sum apud te. Gratiam vero sessori.161 Quod
symbolumnfAugust'inus' non concisis verbis sed profusissime prosequitur usque post literam .q.162
Hoc propterea ostendo ngne vel eruditissimus doctorngautnh quispiam alius convicieturni me
solum scholasticos legisse et me scholasticum esse alios vero theologos.

Pro quartoQuodnj ad Cyprianumnk respondit amicus noster. a Cyprianonl sepissime scriptumnm Christum
omnia bona opera in nobis operari163 hanc patior angustiam quam alias sepe ut plus mihi
instantias opponat quam obiecta diluat. Nam quid alibi senserit Ciprianus non con-
travenionn sed eius mentem pro lib'eri'arb'itrii' facultate in allegato loco164 sanam esse contendo.

Pro quintoCongratulaturnospectatiss'imus' dominusnpd'octor' quod in suam descenderim sententiam et lib'ero'ar'bitrio' spetialem
actionem ad bonum non dederimnq salva semper humanitate sua truncatim nostra adducitnr
Id enim ingenue fassusns sum libe'rum'arbi'trium' non habere spetialem actionemnt quam gratia non faciat.
sed gratia et li'berum'ar'bitrium' simul individuum opus bonum perficiunt iuxta Bern'hardi'aucto'ritatem' per me inductam165

BuchsymbolA6rPro SextoAd quamnuclarissi'mus'd'ominus' respondere conatus est longam verborum seriem ex Bern'hardo' nobis
relegensnv166 At quia sequentianw plus ei opponenti proderunt quam respondenti percupio discere
adhuc si libe'rum'arbi'trium' habet se mere passive ad opus bonum quoniam.nxBern'hardus'affirmatny
gratiam et libe'rum'arbi'trium' mixtim et simul perficere illud.167 Et illud quoque scire cupionz quod
Bern'hardus' variat inter opus inceptum et perficiendum〈.〉 si libe'rum'arbi'trium' habetoa se pure passive
eodem modo se habebit obrecipiendo ad inceptionem sicut inob recipiendo ocad perfectionem.oc

Pro SeptimoSimiliod expeditione clariss'imus' d'ominus'oed'octor' et amicus verbaofBern'hardi' circumducit de. b'eato'Paulo168
Cupio scire quicquid alibi Bern'hardus' dicat si Paulumog reputavit socium cooperantemoh gratie
per consensum.etoi quid aliud sit illeoj consensus nisi lib'eri'arbi'trii' operatio169 Et quod hoc sit certiss'imum'
adduco August'ini'verbaok que fucariol nullo pacto poteruntom ex tractatu quarto super
epistola Iohannis. ubi sanctus pater tractans verba sacre illiuson anime170 Omnis
qui habet spem hanc in ipso castificat seipsum sicut et ipse castus est. videte
quemadmodum non abstulit lib'erum'arbi'trium' ut diceret castificet se ipsum quis oote iustificatoo
nisi deus〈?〉 sed deus te nolentem non iustificat.op ergo quod adiungis voluntatem deo iustificasoq
te ipsum. castificas te non de te sed de illo qui venitor ut habitet in te. Tamen quia
agis ibi aliquid voluntate ideo et tibi aliquid tributum est. ideo autem tributum est ut
dicas sicut inos Psal: 26. Adiutor meus estoot ne derelinquas me. si dicis adiutor meus
estoou aliquid agis. nam si nihil agis quomodo ille agitov.171 hec. August'inus' quibus verbis li-
quidiss'ime' activitatem nobis tributam testatur. et eo ipso quod nos deus adiuvat comprobare
nititur nos aliquid agere. et profecto nisi Aug'ustinus'libe'rum'arbi'trium' legem et facultatem per
sapientem expressam172 ubique in suis libris defendere voluisset. mitiss'imus' pater non ita
vehementi ira adversus Iulianum li: 4. ca. 8. excanduisset ut illum owdiceret mentiriow
quod libe'ri'arbi'trii' facultatem abstulisse August'inum'retulit.ox173

oyResponsio Carolostadii.oy

Ad primumoz secundum et tertium et sextum argumentum dico quod gratia utique dat actionem
libe'ro'arbi'trio' neque hoc est negatum per me. sed solum hoc quod libe'rum'arbi'trium'pa habeat spetialem
et naturalem activitatem in bonis operibus. per hoc respondeo ad longam orationem quampb
dominus.pcd'octor' ex tractatu quarto August'ini' in epistola Iohan'nis' assumpit.174 fateor enim quod dominus
deus est adiutor libe'ri'arbi'trii' Hoc est ministrat libe'ro'arbi'trio' vires et actiones.

Adpd tertium.pe Quod libe'rum'arbi'trium' comparatur iumento non est ad propositum et intentionem
Egre'gii'd'omini'd'octoris'〈.〉 est enim libe'rum'arbi'trium' iumentum ut dometur ad opus homini necessarium ut autem
restauretur recte gratia dicitur iumentum. quemadmodum initia et exordia nostre
contentionis habuerunt.pf175

Ad quartumpg de Cypriano dico quod opponentis est sua dicta firmare et ex-
pendere ut intelligantur Dictum autem Cypri'ani' ambiguum est neque unquam concludet quod lib'erum'
arbi'trium' habeat quandam spetialem activitatem et naturalem ut supra.176

Ad Bern'hardum'phd'ominus'd'octor' petit ut intelligat quomodo bonus et iustificatus sit socius operantis
gratie.177piresponsum est satis quodpi propter consensum quem ipsa gratia inspirat arbitriopj.

pkContra Eccius.pk

Cum amicus noster clariss'imus'd'ominus'd'octor' tandem in meam pertractatus sententiam ingenuepl
fatetur numquampm se negasse activitatem. libe'ri'arbi'trii' a gratia sibi communicatampn. attamen plura
sunt eius scripta et aliepo plereque circumstantie quodpp suspicabar clariss'imum' d'ominum'pqdocto'rem'
arbitrari libe'rum'arbi'trium' nullam habere boni operis activitatem. primo propter conclusionem
suam .14. qua dicit. dominus Iohannes non videns quomodo bonum opus fit
totum a deo pret cetera.pr178

Deinde quod mea conclusio septimaps clare hoc proponit ista scilicet errat qui lib'erum'arb'itrium' etc.pt179

Tertio quod.puR'everendus' pater.pvd'ominus'Martinus Lutherconclu'sione' 7.pw mihi contradicens ait neque quid
fides neque quid contritio etc.px180 Et idem R'everendus'p'ater' in quadam disputatione impressa conclu'sione'py
13.pz ait lib'erum'ar'bitrium' post peccatum res est de solo titulo Et .14. lib'erum'arb'itrium' post peccatum potestqa in bonum qbpotentia subiectiva in malum vere active.qb181

Quartoqc quod clariss'imus' d'ominus'qdd'octor' sepe scriptum reliquit in defensione sua libe'rum'arbi'trium' et vo-
luntatem pati et non agere ad opus bonum. sicut patet: b. 4. facie .2.182 et. c. 2. fa. 1.183 et
f. 1. fac. 2.184 et g. 4.185 et in multis aliis locis quibus clariss'imus'd'octor' dicit voluntatem solum recipere BuchsymbolA6v
et non agere. tamen si lib'ero'arbi'trio' dat activitatem sibi a gratia communicatamqe. sum contentus
quod si ab initio disputationis nostre hoc idem dedisset gratiam scilicet et libe'rum'arbi'trium' simul
et mixtim operari. hasqf nostras argumentationes omisissemusqg.

Etqh quod dicit. b'eatus'qiAugust'inus' li. 3. hypo'gnosticon'qj fermeqk recte et acutis luminibus allegatum non
facereql ad propositum. forte non meminit cla'rissimus'd'octor' ut hominum labilisqm est memoria186quodqnAug'ustinum'
induxi.187 propositum meum erat ostendere gratiam et libe'rum'arbi'trium' esse unam causam tota-
lem operis meritorii. sed gratiam principalem. lib'erum' qoarb'itrium' minus principalem Huic meo
dicto alludit procul dubio omnium sententia symbolum illudqpAugust'ini'qqquiqr gratiam sessori
velutqs principali. equo libe'rum' arb'itrium'qt velut minus principaliqu assimilat.188

qvResponsio Carolostadii.qv

Ad primum cumqw dominus Doctor per conclusionem meam .14. infert quod liberum arbi'trium' nullam
activitatem habeat189 subscribo sententie sue quantum ad activitatem naturalem. sed
quantum ad activitatem quam gratia confert dico quod libe'rum'arbi'trium' habetqx activitatem〈.〉
Sed fortasse dominus doctor non vult me intelligere neque Bernhar'dum' qui dicit Quod
totum singula opere individuo peraguntqy190 Qui ideo activitatem vel actumqzlib'ero'arb'itrio' attribuitra
quod gratia dei in illo operatur. ita et ego tribuo activitatem libe'ro'arb'itrio' namrb liberum
arbi'trium' agit quia agitur sicutrc cursus non est currentis.

De aliis contentus est et non contendere de vocabulis iumenti sessoris voluit〈.〉rd

Dies Mercurii feriatus transigebatur propter festum Petri et Pauli191, die
Jovis post meridiem hora 2192 rursus ceptum est disputari, cum
antemeridiane hore relicte essent solemnitati octave corporis Christi.
D'ominus' doctor Carolstadius opponentis vices nactus orsus est.re

Carolostadiusrf

Hec Karolosta'dius'rg e scheda pronunciavit sed verba interrumpebantur 193rhIn nomine.p'atris' et f'ilii' et s'piritus's'ancti' amen.

Non possum satis mirari egregium. d'ominum'doct'orem' arbitratu suo nostra improbare
velle. quando dicit arbitrabar clarissi'mum' doctorem arbitrari libe'rum'arbi'trium' nullam habere rh〈boni operis activitatem〉.ri194


Eccius forte sibi ipsi diffisus hic. Carolostadium interpellavit ne scheda aut libri
benefitio uteretur et per ea commendans suum versatile et versipelle ingenium quasi solus
ingenio sibi mereretur laudem et victoriam. et disputandi modum. Italicum195 eum esse dixit
ut libri non in publicum proferentur sed memorie tota esset res et cardo in quo ver-
teretur controversia.rjrpCarolosta'dius' sepius humaniter intercessit cui oblatratum est ab
Ecciork in media contione. ad principes et magistratus negotium defertur〈.〉 cesserunt. atque
coierunt summi quorum iuditium magis pretulit suspitionem quam veri defensionem〈.〉 Cesserunt
maior pars in eandem sententiam ut Carolostadius librorum benefitio non uteretur〈.〉196
Iveruntrl omnes in eandem pedibus sententiam197 et oratione facta publica a Cesare -
Pfluck198 in talem sententiam. Gnediger herr unnd Erwirdigenn lieben herrenrm es
hat sich itzund zwischen den wirdigen hern. Doct: Ecciorn und Karo'lostadio' begeben
ein wiederspennung Nemlich das Doctor Ecciusro nicht hat wolt nachgeben
Doctori Carolo'stadio' außm199 puch ader zedell seyn Argument zu lesen und sich ge-
worffen auff gebrauch und ubung ander Univer'sitäten' und gewonheit gesprochen
das nicht gebrauch sey auß buchern zu disputirn200Darumb hat doctor Ecckius
auß sonderlicher bitt nachgelassen dem doct'ori'Carolo'stadio' nach heint außm201 zedel
zu pronunciren wollen sie aber auff morgen nicht solchem einspruch nachkomen
und forhyn ir Disputation wie angehaben vollenden sein wir sein woll zufriden〈.〉

Carolostadius non cessit iuditio theologorum. denique audita oratione. uno omnium
consensu. relicto loco. impetu facto auditorium effusissime eruperunt. conclamatum
est ab omnib'us' missam tum fieri disputationem. mox vesperi indicta est dies Ecckio
sequensrp. primum. quia conventus erat celebrium virorum e longinquis adventantium
deinde ne tanta res videretur tanquam ludibrium.rq202


rrPrima Iulii. 1519. hora octava ante meridiana.rr

rsCarolostadius contra Eckiumrs

In nomine. p'atris' et f'ilii' et s'piritus's'ancti' amen.

Egregius dominus doctor quedam contraria et pugnantia in causa fideirt posuisse videtur
Carolo'stadius'ruIdeoque in primis rogabo d'ominum'd'octorem' quod mecumrv. huiusmodi disserat.rwEst autem contrarietas ista〈:〉
in exordio sue dispu'tationis' dixit libe'rum'arbi'trium' adiutum gratia habere specialem et naturalem
activi'tatem' in bono opere.203 in processu autem dispu'tationis' dixit se numquam cogitasse lib'erum'arbi'trium' habere
specialem activi'tatem' quam gratia non prestiterit204 Quero igitur cum habere activi'tatem' ex alio non
sit eam habere ex se. rxneque homini proprium sed alienum.rx quomodo huiusmodi dictum sibi ipsi BuchsymbolB1r
dissidens concordari debeatry ne nostra disputatio per inane emicet hec .28.rzIunii mane
contra conclusionem .11.sa205

sbResponsio. Eccii.sb

Dumsc clarissimus dominus doctor et amicus proponit me superioribus dieb'us'206
pugnancia et adversa posuissesd eo quod inse exordio dispu'tationis' dederi libe'ro'arbi'trio' propriam na-
turalemetsf specialemsgactivi'tatem' respectu boni operis. et posterius affirmavish me taliasi non
cogitasse Respondeosj et dico neque ab exordiosk neque in processu unquam me dixisse
libe'rum'slarbi'trium' sm habere activi'tatem'sn naturalem respectu boni operis sed opponendo contra d'ominum'd'octorem'
assumpsi probaturus libe'rum'arbi'trium' habere activi'tatem' vimso productivam et elicitivam boni operis ad-
iutum a gratia de quo me remitto ad acta Notariorum.207 quare addendospad-
iutorium gratie non naturalem sed supernaturalem dedi voluntati activi'tatem' a gratia
sibisq communicatam in qua sententia adhuc persevero208Quodsr de
hinc d'ominus'd'octor' dilemma proponit
querendo habere activi'tatem' ab alio hoc sit habere activitatem alienam non propriam hoc
modoss non sit agere ex se sedst ab alio〈.〉Respondeosu habere activitatem communicatam ab alio
est etiam habere activi'tatem' propriam〈.〉 et licet d'ominus'd'octor' pro dicto suo nihil adduxitsv〈,〉 attamen pro ro-
bore solutionis mee et in presenti materia adduco testimonium b'eati'Hierony'mi'sw ad de-
metriadem. virginem. Ita ait volens deus creaturam rationalem voluntarii boni muneresx
et libe'ri'arb'itrii' potestate donare utriusque partis possi'bilitatem'sy homini inserendo. proprium fecit eius
esse quod velit ut boni et mali capax naturaliter utrumque possetsz. et ad alterutrum de-
flectere voluntatem. neque enim homo taspontaneum poteratta habere bonumtb nisi eque malum
habere posset.tc utrumque voluit opt'imus' creator nos posse209 hec Hiero'nymus'td expresse testatur deum
fecissete utramque potestatem esse propriam hominis quare hoc a modo loquendi sanct'orum' patrum
non dissidet. attamen ex superabundanti et hoc addamtf solvendumtg Ita esse propriam
operationem libe'ri'arbi'trii' que activitatem includat concursum vero alterius cause non
excludatth. Postremoti fateor libe'rum'arbi'trium' habere propriam et specialem activitatem ad
opus bonum sed talem quam dat deus et gratia.

tjRespondit Carolostadius.tj

tkIudicet mundus.tk

Secundotl quero ex domino doctore quomodo eiusdem operis boni possunt esse due cause
quarum utraque totum producit. quemadmodum Bern'hardum' per d'octorem' adductus210 dicit singula
peragunt totum. individuo opere.211 nisi enim altera causarum tantum passive concurrat et altera
tantumtm active vix intelligi potest. quomodo totum opus ab utroque sit totaliter.

tnRespondit Eccius.tn

Dum clarissi'mus'd'octor' et amicus ex me petit quomodo due cause scilicet gratia et liberum arbi'trium'
possint producere totum singule. Nam aliter intelligi non possit quin una habeat se
active alia passi've' Respondeoto quod questio ista est facillima et cuilibet philosophiam a li-
mine salutanti obvia. de modo concursus causarum in eodem genere. fateor enim
ingenue quamlibet harum causarum producere totum Sed quod d'ominus'd'octor' postremo assump-
sit.totaliter. non recipimus. Sed Bernhar'dum'tp eodem loco dicentem quod mixtimtq agant
et simul non vicissim212 Nullus enim imaginari debet itatr plurium causarum concursumts
evenire ut una causa partemtt. alia aliam partem sicut d'ominus'd'octor' in sua defensione credidit
Respondendo propositioni mee quadragesime. ait enim. flagellum parat quotu vapulabit
et partim a Scotino succotv degenerat Attw rem temerariamtx nimis esse scribit Amb'rosius'ty
in epistola fina'li' in quadam parte actionum bonorum egere deo in quadam vero non213. Et
propositione tricesima secundatz ita contra me argumentatur Si bonum opus partim est in
tua potestate. pro illa parte est aliquid214 quare ad ista refellenda hoc dixi alienamua
esse et a philosophia et a veritate imaginationemub. qua causa partialis creditur producere partem
Et quod hoc ita sit ucroboro solutionem meamuc ex omnni subordinatione causarum215 Ignis
calefacit nihilominus sacra illa anima. Iohan'nes'ud ait omnia per deum esse facta216 quare
hoc non difficulter sed faciliter ab homine in philosophia instituto intelligi potest217 in proposi-
to nostro hoc de libe'ro'arbi'trio' affirmat b'eatus'Bernhar'dus'ue ut memini.uf218

BuchsymbolB1v
Respon'sio' Carolo'stadii'ug

Quod. d'ominus'd'octor' in certamine theologico se munituh armis gentiliumui hoc suo more
facit219 sed questioni mee adhuc non satisfecit. querouj ergo uno verbo vel opus bo-
num est totum a deo effective vel non totum effective a deo? Si primumuk concordamus
bene. si secundum improbabo eius conclusionem.

Eckiusul

EcciusCumumclarissi'mus'd'octor' mihi imponit quod in actu theologico me unarmis muniamun
gentilium. dico etsi hoc facerem. armis non improbatis. arbitror non debere mihi vicio
dari quod illud mihi commune esset cum maximis omnium etatumuo viris cum ecclesie
patrib'us' cum ipso etiam S'ancto'PauloAttamenup miror quomodo hoc tempore ausituq mihi tale
quippiamur imponere. dum cautissima tutelaus theologos quos ipse scholasticos vocat
et magnum illud nature miraculum Aristotelemdevitemut neque in responsis duarum
questionum quidquam dedi nisi. Hieronymum.220Bernhar'dum' et sanctum. Iohannem221.

Quod vero expostulat venerandus. d'ominus'd'octor'An opus meritorium sit totum effective
a deo agit acta. non enim obscure potuit intelligere deum effective producere to-
tum opus meritorium sed non totaliter. quod ex Chrysostomo de compunctioneuucor-
dis. liquet uvli. 1.uv Nam possumus etiam his hereticis occasionem dare uwfidei causauw quia
apostoli et omnes sancti non ex proposito suo et labore mirabiles facti sunt sed ex gratia
dei sola. dicent enim et quid prohibet omnesux fieri talesuy etc.222uzet consequentes. etuzconsen-
titb'eatus'Bernhar'dus' ubi supra quod non partim sed vamixtim et simul agunt.va223

Carolostadius .vb

Dimissa contrarietate quam d'ominus'd'octor' rursus nectit de totaliter et non totaliter quantum
ad. Aristo'telem' in theologico certamine pertinet dicat nobis. Hie'ronymus'vc Neque enim mihi (in-
quit) cure est quid Aristoteles sed quid Paulus doceat〈.〉 li. 1. colum'na' 9. adversus pelagia'nos'224

Secundovd quando egre'gius'd'ominus'd'octor' fatetur opus bonum esse totumve vfeffective a deovf hoc in-
tendo magis probare quam improbare. Probovg ergo hoc dictum per preculamvh qua Ro'mana'eccle-
sia quotannis utitur. deus a quo bona cuncta procedunt largire supplicib'us' tuis
ut cogitemus te inspirante que recta sunt etc.225 Clarus est textus quod bona cuncta
a deo procedunt etvi ipse dominus largitur et inspirat rectum cogitatum.

Eccius Eckiusvj

Cumvk observandus d'ominus'd'octor' obiicit mihi divum. Hiero'nymum'vlallegato locovl dicentem non
est mihi cure quid. Aristo'teles' sed quid Paulus dicat226 quamvis hoc loco non susce-
perim sicut possem. Aristo'telem'defendendumvm nec usus sum hoc actu Aristotelevn sed
non improbatis armis gentilium me uti posse affirmavit et aurumvo et argentum ab egiptiis
velut iniustis possessoribus accipere. quemad'modum'Origenes factum illud applicat227 unde
magis Paulus curandus est cum. Hiero'nymo' quam Aristoteles.

Deinde assumit Clariss'imus'd'octor' quod concesserim bonum opus meritorium esse totum effec-
tive a deo. et hoc ipsevp intendit probare. rogo d'ominus'd'octor' meminerit quam agat personam
eius enim est non mea firmare sed improbare. Quare supplicatio ecclesie mihi non
adversatur sed meam firmat sententiam. Nam bonum a deo largiri asseritvq et adiutorium
dei ponit libe'rum' non excludendo arbi'trium'〈.〉
Et adiecit quod scholastici essent omnes eiusdem
sententiae. adiecit autem post finem huius probationis hoc idem docto'res'theo'logos' quos
ipse vocat scholasticos sentire〈.〉d'octor'Carolo'stadius' ad hec.vr

Carolostadius .vs

Mens capreolivt est quod lib'erum'arb'itrium' causat substantiam actus. et sanctus spiritusvu modum〈.〉228
scotusautemvv ita distinguitvw quantum ad vxprincipalitatem entitatisvx vyin bono operevy〈/〉 voluntas est
causa principalis. quantum autem pertinet ad respectum esse meritorii〈/〉 tunc gratia est causavz principalis.229

Eccius. Eckiuswa

Quoniam me dicente opti'mos'theo'logos' quos col'endus'd'ominus'd'octor' scholatiscos nuncupat. Non dissentire
ab illa Christiana sententia quin totum opus bonum sit a deo effectivewb per hoc liberi ar'bitrii'
concursum et cooperationem non excludenteswc obiecitwd mihi clari'ssimus'd'octor' duoswe unum capreolum
mihi non admodum cognitum. alterum subtilem illum Iohan'nem' scotum in quo etiam diutius
quam voluerim sumwf versatus. etsi illa non sit contentionis summa quid iste vel alius doctor
sentiat sed quid pro veritate christiana sentire debemuswg excusabo tamen opti'mos' illos viros
ne malam aliquam notam incurrantwh〈.〉capreoli locum non citavit d'ominus'd'octor' attamen id eum sensisse induBuchsymbolB2r
bie credo quod suus manuductorwi tamwjplurib'us' locis apertiss'ime' scrutatuswk est divum volo tho-
aquimagnumwn ecclesie lumen in 1〈.〉 2. q. 109. maxime arti: 6.230 in .q. 24. de Veritate231
in eleganti li: contra gentiles li. 3.232 cum aliis locis ubiwo sanctus paterwp ubique reliquit et con-
cedit liberum arbi'trium' non posse in bonum opus meritorium nisi supernaturaliterwq a deo et
gratia motum adducens iisdem locis. Hiero'nymi' et Aug'ustini' cum auctoritatibus biblie a sanctis
patrib'us' commemoratis. Quod vero ad Scotum attinet immo ad totamwr cohortem opti'morum'
theologorum qui sententiasws theologicas commentati sunt debuit clariss'imus'd'octor' locum viderewt
ordinarium ubi presentis negocii summa per eosdem ageretur quod non fit distin'ctione' 17. primi233 sed
27. et. 8. secundiwu ubi reperiet tho'mam'234Egi'dium'235Alber'tum'236Durandum237etwvGabrielem238 et alios qui con-
cordi sententia post Petrum longebar'dum' asserunt li'berum'arbi'trium' sibi relictum sine speciali et supernaturali
auxilio dei posse quidem in opus malum. sed non in opus bonum adeo quod interior in-
spiratio dei omnem bonum voluntatis motum preveniat239 Ad quod Bonaventuraww240 et alii
notabilissimum adducunt divi: Aug'ustini' dictum cuius ego memini in defensione mea quasi
illud sufficiat ad totam difficultatemwx que hinc inde controverti posset.wy dixi enim propositione
25. Quare ad omnes auctoritates per utraque parte inducendas insignis. Aug'ustini'reso-
lutio sufficit quam qui non habet facile inter sacrumwz et saxum241 periclitatur. Hoc enim est artis reddere
singula singulis.242Aug'ustini' dictum est istud de ecclesiasti'cis'dogmatib'us' c. 21. et repetit illud
idem libro de spiritu 〈et litera:〉xa Inicium salutisxb nostre deo miserante habemus. ut acquiescamusxcsaluti-
fere inspirationi nostre potestatis est. ut adipiscamur quod adquiescendoxd admonitioni
cupimus divini muneris est. ut non labamur in adepto salutis munere nostre pote-
statis est et divini pariter adiutorii.243 Ubi s'anctus'Bonavent'ura' et alii Aug'ustinum'xe quatuor volunt
fecisse gradus reddendo singula singulis.244quamvis b'eatus'Bern'hardus'xfcolum'na' 15. solum triumxgmemi-
nerit primo initium est dei. secundo acquiescere vel consentire inspirationi est voluntatis
Tertio gratia est solius dei〈.〉245 et pro illo gradu debet intelligi b'eatus'Bern'hardus' cum colum'na' 1. inquit
deus auctor est salutis. li'berum'ar'bitrium' est tantum capax.246 nam capacitatem ibidem refertxhBern'hardus' non
ad opus bonum sicut induxit d'ominus'd'octor' sed ad gratiam〈.〉 ad illum. 3. gra'dum'b'eati'Aug'ustini' subdit enim
nec darexi illam nisi deus nec capere nisi li'berum'ar'bitrium' ponderando illam scilicet salutem de qua loquitur
Bern'hardus' sic li'berum'arbi'trium' est tantum capax.247 Quare d'ominus'd'octor' in sua defensione ob hoc quod dictum
Aug'ustini' laudabile laudavixj frustra mihi iniuriatur quod sanctas lacerarem scripturas
sanctos commorderemxk ecclesiasticos et meam admiratur impudentiam quod Aug'ustinum' adeo ad-
verse citem248 dum tamen nullibi meminerit huius loci Augustinixl: Ex quib'us' liquidissimum est
optimos et celestiss'imos' theologos quos scholas'ticos' vocat recte gratiam contra pelagi'anos'ad-
struxisexm et li'bero'arbi'trio'xn non abstulisse activitatem. peto tamen 〈com〉probarixo a clariss'imo'd'omino'd'octore' ut probet
contra scho'lasticos' velxp me li'berum'arbi'trium' se habere pure passive ad opus bonum meritorium.

Carolostadius.

Vil schuster brengt er fur249Quantum ad scho'lasticos' quos adducit egre'gius'd'ominus'd'octor' et solus intelligit aut saltem corrumpit.
Nam scoti et capreolixq sententia aperta est quod hoc quod causat li'berum'arbi'trium' in bono opere proprie
attribuuntxrli'bero'ar'bitrio' adeo quod in quibusdam operib'us' dicunt li'berum'arbi'trium' causare substantiam actus
que possit continuari donec deus suam gratiam infundat.250 hoc autem ego intendo pro-
barexs quod li'berum'ar'bitrium' absque gratia et absque fide nullum bonum opus facere potest neque quantum
ad substantiam bonixt operis neque quantum ad motum vel esse meritorium et ne d'ominus'd'octor' elabatur e ma-
nib'us' meis suis circuitibus antequam declaremxuAug'ustinum' et Bern'hardum' quorum verba adducit et sententias
Eccius. partius domine doctor.corrumpit. primum quero iterum et peto a d'omino'd'octore' quid illud sit in bono opere
quod causatxv cum gratia. hoc enim docent scholastici. doceat et ipsorum patronus.

Eccius .xw

Sanctos illos doctores.Thomam. Bona'venturam' et alios non modeste mercatores ap-
pellariEccius quod ego male patrociner mercatoribus a clariss'imo'doct'ore' immodice miror:251 attamen quodxx mihi improperat quasi solus scholasticos
intelligam doc'torem' et eos corrumpam〈.〉 absit procul xyab ecciana modestia huiusmodixy arrogans
iactantiaxz quoniam nec omnes intelligo nec hos in quibus versor solus scio paratus
semper ab eruditioribus doceri sed ad declarationem et expositionemya quam tribuit
cla'rissimus'd'octor' dictis scoticis et scholasticorum cum li'berum'arb'itrium' dicunt esse causam principalem substantie
actusyb ita quod voluntas eliciendo illum possetyc continuare usque dum: deus infundat suam gratiam BuchsymbolB2v
hoc numquam memini me in aliquo sc〈h〉olast'ico'theo'logo' legisse sed gratiam a deo opt'imo'maxi'mo'
fatentur in instanti dari et creari et verissimum iudicantyd nescit tarda moliminaye
spi'ritus' sancti gratia. hoc bene verum est si clarissi'mus'doct'or' est ita in scholasticisyfexerci-
tatus quod inter se controvertunt an gratia eque sicut deus ipse habeat principalita-
tem activitatis respectu boni operis vel minusyg de quo non omnes consentiunt.yh attamen
wilhel'mus' Occkam: in dubita'tione' additayi quartoyj gratie activitatem etiam tribuit252 et
meam quoque hanc fuisse sententiam ante septennium. d'ominus'd'octor' loculenterykex Chrysopasso
predestinationis253 potuit intelligere: si eam tam diligenter legit quam importune vi-
lipendit. sed utcumque sit de ipsius gratie activitate consentiunt scholastici lib'erum' arb'itrium'yl
non posse in opus bonum quo ad substantiam vel relationem nisi speciali auxilio dei.

Postremo quod querit. d'ominus'd'octor' quid sit illud quod bonum opus causatym in substantia actus
forte d'ominus'd'octor' lapsus est linguayn voluit querere quid sit illud in substantia actus quod lib'erum'ar'bitrium'
causatyo. Respondeoyp illam questionem prius esse dilutam yqquam natamyq non enim ita sunt partes
in substantia actus sicut in erefodinisyr254 sed quemadmodum. b'eatus'Bernh'ardus'ys dicit et deum et libe'rum'
arbi'trium' individuo opere agere255 Quare adhuc peto probari per clariss'imum'd'ominum'd'octorem'libe'rum'arbi'trium' se
habere tantum passive ad opus bonum et sit tantum capax illiusyt. Sum enim paratus ia-
cula eius in eam partem pro virili repellere.

yvCarolo'stadius' dixit eos predicare cum lucro
animarum ideo mercatores appellasseyu256
Hora quarta continuabitur
Disputatio.yv

ywCaro'lostadius' hora quarta in vigilia visitationis. Marie. 1519.257

In nomine Ihesu amen.yw

Egregiusyxd'ominus'd'octor' hodie causam suam multisyy munimentis loricavit ut redigam eius
multayz auxilia Primoza quid sentiendum sit de epistola Hiero'nymi' ad Demetriadem virg'inem'258
dicam Quemadmodum precipuus illezb theologorum princeps Erasmus noster qui post
August'inum' hec verba scripsit Erudita prorsus et eloquens epistola sed quam ut
nihil aliud accedat vel stilus palam arguat non esse Hiero'nymi' divus August'inus'zc non
nihil suspicari videtur ab heretico Pelagiano conscriptamzd. quod insintze in ea nonnulla
que Pelagia'norum' dogmata resipiant.zfBedazg putat esse Iuliani heretici259 Ex iiszh facile
deprehendi licet quantum auctoritatis habeat solutio egregii d'omini'd'octoris' per huiusmodi
epistola munita.zi

Secundo quando egre'gius'd'ominus'd'octor' citavit August'inum' in li: de Ecclesi'asticis' dogmatibus c. 21.zj
Ibi initium ergo salutis nostre etc260. debuit idem egre'gius'd'ominus'd'octor' paulo inferius scripta vi-
disse videlicet que scribuntur in c. 44.zk ubi hec ponitur sententia〈:〉 si quis per nature vi-
gorem Evangelice predicationi consentire posse confirmat absque inspiratione spi'ritus'
sancti heretico fallitur spiritu〈.〉 Ergo acquiescere vel inspirationi vel predicationi mu-
nus est a deo collatum.261 remitto etiam ad li: primum retracta'tionum' ad c. 10.zl ubi scribitur. quod
Omnes homines possunt si velint precepta dei implere. non existimentzm novi hereti-
ci Pelagiani secundum eos esse dictum. verum est enim omnino omnes homines hoc posse si
velint. sed preparatur voluntas a domino.262

Ex libroTertio ad inductionem b'eati'zn Bernh'ardi'zo colum: 15.263 responsionem. d'octoris' refellendozp dico quod. S'anctus'
Bernhar'dus' omnes tres gradus ut. d'octor' vocat deo tribuit et non. li'bero'ar'bitrio' Verba eius li'bri'zq
sunt hec.zr verba sunt non mea sed apostoli qui omne quod boni esse potest i'd est' Cogitare: velle
et perficere pro bona voluntate attribuit deo. non suo arbitrio. Si ergo deus tria
Das ist mein glos〈s〉a wer sy zubrechen wil der mags thun264hec hoc est. Bonum cogitare: velle etzs perficere operatur in nobis. primum profecto
sine nobis secundum nobiscum.265i'd est' per consensum quem inspirat spiritus sanctus ut patet in
col'umna' precedenti:266ex iiszt sequitur quod egre'gius'd'ominus'd'octor' plus conatur causam suam defendere quam
bene defendere plus suam causam tueri quam fidem amplecti. Nam in causa fidei
non sunt proferenda arma hereticorum.

Acti:zu volumus Acti. agimusQuartozvmirum est in auribus meis quod bonum opus totum a deo producitur sed
non totaliter et quod hoc sit absonum apud vere theologos imprimis assumo auct'oritatem'
Aug'ustini' in li: de bono perse'verantie' ca: 13. ubi ait. Noszw ergo volumus sed deus operatur
in nobiszx et velle. Nos ergo operamur sed deus in nobis operatur et operari pro bona BuchsymbolB3r
Ego non curo predica'menta'Aristotelis verba caro'lostadii'voluntatemzy zz(deus operatur opus bonum in nobis)zz rursumaaa hoc nobis expedit et credere
et dicere hoc est pium hoc verum ut sit humilis et submissa confessio ut detur totum deo. Nota verbum totumaab
Cogitantes credimus cogitantes loquimur cogitantes agimus quidquid agimus.
Quod autem attinet ad veritatisaac viam et verum dei cultum non sumus idonei cogitare
aliquid tanquam ex nobismetipsisaad sed sufficientia nostra ex deo est267 hoc perpendat qui
Notaactivitatem libe'ro'ar'bitrio' in bonis operibus concedit. Non est enim in potestate nostra
Verbum totumcor nostrum et nostre cogitaciones. hoc est quod ecclesia ora in ista precula deus virtu-
tum cuius est totum quod est opt'imum' etc.aae268 ergo bona opera tota aafsunt deiaaf. Quod et Cypri'anus'aag
Verba caro'lostadii'sentit in oratione dominica in versi'culo'〈:〉 et ne patiaris nos induci in tentationem.269 Et
epistola .6. 2. li.aah ad martyres cuius verba sunt. certamini suo affuit aai(scilicet Christus)aai
Scotus et ceteri faciunt figmenta ex iisdem verbispreliatores et assertores sui nominis erexit. corroboravit animavit et semper vincit
in nobis.270 Ecce aperteaaj dicit quod christus in martyribus vincit et utitur auct'oritate' Mathei.
10.aak Non vos estis qui loquimini sed spiritus patris vestri qui loquitur in vobis.271q'uasi'd'iceret'
Non vos estis qui vincitis. sed christus in vobis vincit〈.〉 quod pulchre .2. paralip.
20.aal scribitur. Hec dicit dominus nolite timere neaam paveatis hanc multitudinem. non est
enim vestra pugna sed dei.272 Ecce pugnant iudei attamen scrip'tura' victoriam deo reputat
Unde idem. Cypri'anus'aan in eodem loco col'umna' sequenti sic ait. Qui non sic est ut servos suos
aaospectet tantumaao sed ipseaap luctatur in nobis ipse congreditur. ipse in certamine agonis
Ecciusaaq dixit hic caro'lostadium' facere magna festa secundum verbum. In273nostri et coronat pariter et coronatur.274 recte ergo. Davidaar fassus est .1. paralip. 29.aas
Tua sunt omnia et que de manu tua accepimus dedimus tibi.275q'uasi'd'iceret' nihil tibi
dare possumus quod a te non accepimus et nihil habemus quod non dedisti. Hinc s'anctus'
Hie'ronymus'aat in li'bro' adversus pela'gianos' li. 1. col: 3. ait276 et li. 2. col: 15. Et ut sciamus dei esse bonum
omne quod gerimus ego inquit plantabo eos ut nequaquam eradicentur et ego dabo
eis cogitationem et sensum ut intelligant me. si cogitatio et sensus dantur a deo ubi
est libe'ri'arbi'trii' tantumaau superba iactatio〈?〉277 Ex his infertur quod bona opera tota sunt dei sed
quod. d'ominus'd'octor' dicit non totaliter ideo facit ut sentiat simul cum diverse sentientibus hoc est Eccle'siasticis' et
schol'asticis'〈.〉 nusquam enim apud hos legitur totum opus esse dei sicut rursus apud illos non legitur
quod bona opera non sint totaliter a deo nisi me fallat obli'vio' Congratulor ergo egre'gio'd'omino'd'octori'aav qui
conclusionem meam .14.278 acriter impugnavit et hodie mecum in meam immo spi'ritus' sancti
sententiam descendit dicens quod totum opus bonum producitur a deo. hec sunt que iam
volebam dicere. ex Biblia alia sunt mihi dicenda.aaw

Eccius .aax

Dum clariss'imus'd'octor' Longa verborum serie et plurium auctoritatum e codicibus lectione
et Roboraaay solutionum nostrarum repercutit. et simul conclusionem infringere conatur
Dico primumaaz quidquidaba sit de domini Erasmi iuditio ac venera'bilis'Bede qui suspicantur
potius quam iudicent.279 Attamen non inconvenit librum Auctoris allegari solitum pro eodem
citareabb Ea enim industria contra me utitur d'ominus'd'octor' in defensione sua280 in li: de Eccle'siasticis' ut
opinor dogmatib'us' presertim cum eaabc sententia sanc'tis' patribus sit consentiens quemad-
modum est illa Hiero'nymi' per me inducta〈.〉 ita enim ait August'inus' libro de sententiis Prosperiabd
quia posse habere fidem sicut posse habere charitatem natura hominum est.281 parcat tamen
mihi clariss'imus'd'ominus'd'octor' cum bona venia loquarabe alius est modus disputatorum soluti-
ones improbantium. Nam et solutio ipsa cum confirmatione adiuncta funditus
erat destruenda si victoriam uti sperabat obtinere voluit.abf

Deinde quod clariss'imus'd'octor' id agitabg quod solet hoc est obiecta non diluere. sed per alia ut
sibi videtur repugnantia infirmare ad ca: 21.abhAugust'ini'abi de Ecclesi'asticis'dog'matibus' ubi clare
fatetur acquiescere inspirationi potestatis nostre esse282 Nihil omninoabj dicit sed me re-
mittit ad forum Iulii cap: 44.283 et. 10. retract'ationum'284 ubi tamen inducta afferunt solu-
tionem in dorso ut enim legit d'ominus'doct'or'〈.〉August'inus' incusat eos qui absque inspiratione
dei arbitrantur se per nature vigorem predicationi velle acquiescere quod remotius a
nobis est quam Schythe abkab gadibusabk285. adiecit d'ominus'd'octor' ut etiam ablin hec Parergaabl excurramabm
August'inum'abnnon indigereabn interprete sed lectore Miror ergo curabo ipse August'inum'abpin libro de spirituabp et literaabq sit in-
terpretatus286abrut fertur.abr

BuchsymbolB3vTertioabs deinde loco Bern'hardum' affert tamquam proposito nostro non deservientem de quo
vehementissimeabt miror cum nullus hominum sit qui spiret et Bernhar'dum' legat quin videat
eum nobis omnib'us' suffragiis et votisabu astipulantem. inquit enim Bern'hardus' in primo nos
nihil facere ubiabv nos habemus pure passive. nec in ultimo sed in medio hoc est
consensu quem dicit deum operari nobiscum.287abwutique nobis est aliquidabw tributum Augu'stini'
sententia Nec recipio glossema chariss'imi'abxdoct'oris' quod dicit esse suum.288 ipsum quoque sen-
sum esseaby inspiratum. nulla ealioquin esset differentia inter primum medium et ultimum quinabz deus
omnia iuxta d'omini'd'octoris' sententiam totaliter efficeret et totumacaBern'hardum' hoc loco invertere.acb

Non mea glossaDe secundo principali si non me fallit memoria antequam observantissimusaccd'octor' intentum
suum probare niteretur citra modestiam calumniatus est me quod plus agam causam
meam quam causam fidei.289 Et dum eumacd exspectarem esseace partem constituit se esseacf iudicem. Per-
gamus tamen etiamacg hoc suum propositum obruere. pollicetur ornatiss'imus'achd'octor' probaturum
se opus bonum meritorium et totum et totaliter esse a deo〈.〉 dudum ego petieram ut ex
Ecclesia'sticis'patrib'us' ostenderet libe'rum'arbi'trium' habere se pure pass'ive' ad opus bonumaci〈.〉 Nolo
dicere quod querat diverticula sed illud quod est summa rei nonacj progredi vult adack lucem〈.〉
sed inducta dispiciamus.

DumaclAugust'inus' in li. de bono perseve'rantie' c. 13. induxit. affirmantem volumus sed si quid-
quidacm volumus preparatur voluntas a domino. quia dominus operatur inacn nobis.290ponderavit.acod'ominus' doctoracp
multum illam particulam in nobis sed nescio an tantum ponderis habeat maxime quod
auctoritas ista nihil aliud probare potest nisi quod opus bonum sit totum a deo
quod et sequentes faciunt. sed quod totaliter fiat a deo nec apex unus indicat. sciatacq
tamen d'ominus'd'octor' operationem primamacr meritoriam esse actionemacs immanentem non transeuntem
actpropterea non debet ei videri mirumact quod deus operatur in nobis velle. nam extra
hominemacu operatur nihil〈.〉 confert sic et de Eccle'siae' precib'us'acv Deus virtutum cuius est totum
quod est optimum fateor291 Omne donumacw optim〈um〉 desursum estacx〈.〉292 Idem de Cypriano293 et
per eum acyinductis sentioacynam omnia bona fateor esse a deo et dico etiam esse tota a
deo sed non totaliter. quod etiam nobis cooperantibus fiat.coadiutores enim dei sumus
1. Corin. 3.294 et ApostoliaczEvange'lium' deiada predicabant deo cooperante Marci. 16.295 Quare
omnis sufficientia nostra ex deo est Et ut Apostolus ait quid habes quod non acce-
pisti?296 sed ut docuimus hec dei motionemadb specialem et supernaturalemadc pro meritis collau-
dant.libe'ri' tamen arbi'trii' voluntatemadd non tollunt Undeade nescio cui d'ominus' doctor Clariss'imus'ceci-
nerit cum adhortatur eos qui activitatem libe'ro'arbi'trio' tribuunt ut meliora sapiantadf ob
inductas per Cypri'anum'adg auctoritates〈.〉 ex .2. Paralip: 20.adh hec dicit dominus Nolite ti-
mere hanc multitudinemadi etc.297 Et quod David ait Omnia tua sunt domine etc.298 Quasi esset
aliquis homo vel tam hebes vel tam rudis qui ignoraret omnium rerum creatori bona omnia
debere attribuiadj Nam hoc scireadk debet d'ominus'd'octor' optimorum theologorum quos ipse scholas'ticos'
vocat consensum nullam creaturam agere nisi deus vel generali motione aut speciali fa-
ciat eam agere. Adeo quod plus deus facitadl agendo mediante creatura quamadm ageret
seipso Fassus est enim. d'ominus'd'octor' et libe'rum'arbi'trium' suam habere activitatem Quare non ego
in suam sum tractus sententiam sed potius ipse in scholasticorum descenditadn sententiam
nisi vel hodie probet mihi quod libe'rum'arbi'trium' habeat se pure passive〈.〉 nec refert quod dicit
se non legisse in scholasticis.299 opus bonum adoesse totumado a deo〈.〉 dignetur saltem adhuc
legere et sanctis illis patrib'us' debitum honorem non aufereadpThomam in locis hodie al-
legatis300Petrum longobar'dum' antistitem illum in distinct'ione' hodie citata301cum Thoma Ar-
gentoracensi302 et aliisadq qua de re nisi eruditiss'imus'd'ominus'd'octor' fortiora attulerit adrinvicta statadr
scholasticorumads sententiaadt et libe'rum'arbi'trium' a se non posse in bonum opus. attamen deo co-
operante et adiuvanteadu. aliquid advenim tributumadv est ut castificetadw seipsum sicutadx dicit. b'eatus'
Iohan'nes'ady303 et tandem mereatur recipere secundum quod in corpore gessit quemadmodum. b'eatus'
August'inus' li. 3. Hyponos'tici' retributionem illam premii vel pene ad eum sensumadz confert.304

Carolostadius.

Egregius d'ominus'd'octor' sepius mihi obiicit quod prelonga oratione utar et nescit seaea idem facere〈.〉

Post festum visitationis mariae quod erat sabatoHic cessatum est a quarta ad sextam horam305disputa're' nam angustia temporis et prinBuchsymbolB4r
cipum dignitates intercedebant. et disputationis perpetuitas ad dominicam usque diem:
horam primam306. per preconem. denunciata est.aeb

Carolostadius.

aecIn nomine Ihesu amen.aec

Quod egre'gius'd'ominus'd'octor' mihi librorum lectionem sepius exprobrat aednihili pendoaed immo is est
unicus precatus meus quod hoc studium meum posteritati innotescat〈.〉 ceterum non
curo quod mihi prescripta disputatorum obtruditaee nam leges disputatorum et nomem
argutatoris307 mihi invisum est. in Theologia quidem disputare est sensum scrip-
turarum elicere.308 hoc pro primo et secundo.

Tertio Egregi'us'd'ominus' doctor. Solvit argumentum assumptum de Ecclesiasticis
aefdogmatibus c. 44.aef309 sed ad textum Augustini ex li. 1. retract'ationum' adductum310 nihil di-
cit. ut autem palam fiat omnibus quando scriptura dicit nos habere potestatem
boni operis illam voluntatem a deo esse concessam〈.〉 legatur August'inus' 1. retract'ationum' ca.
.22.aeg ubi dicit in potestate quippe hominis est mutare in melius voluntatem
sed ea potestas nulla est nisi a deo detur.311

Quarto. d'ominus'd'octor' respondendo allegavit. Bern'hardum' qui dicit consensum bonum non esse
sine nobis vel ipsum medium reputari nobis in melius.312 et per hoc d'ominus'd'octor' conatur inferre
voluntatem se habere ad primum tantum passive. ad Secundum autem active. ideoque secundum
esse quidem dei totum sed non totaliter. sed contra.aehNam Bern'hardus' clare dicit Et si non
ex nobis. non iam tamen sine nobis.313 et paulo inferius cavendum ergo ne cum hec in-
visibiliter intra nos ac nobiscum actitariaei sentimus aut nostre voluntati attribua-
mus que infirma estaej sed soli gratie.314 Hic quero ex d'omino'd'octore' quid intelligat Bernh'ardus'
cum dicit gratia operaturaek nobiscum et opus bonum non est ex nobis sed ex gratia.

aelAd hec respondit Eccius.ael

Quidquid sit de excusationib'us'clariss'imi'd'omini'd'octoris' quas refellere aemnon est iamaem instituti mei〈.〉
attamen illud novum glossema per excellentiam suam allatum quod disputare in theologia sit
veritatem sacre scrip'ture' exponere315 non accipio cum sic disputare nec ab Aug'ustino'aen sumatur li:
22. contra faustum si me non fallit memoria. heretici (.inquit.) vincere malunt quam dis-
putare316 ubi eis congressum improperat abnegatumaeo non veritatis theolo'gice'aep studium〈.〉 sed
quod d'ominus'd'octor' improperat primo me nihil dixisse ad locum Augu'stini' ex liaeq〈.〉 .1. retra'ctationum'aer c. 10. quem tamen
simul absolvi cum c. 44. de Ecclesi'asticis' dogmatibus317 nihil audivit eo loco ponderareaes
Hocaet audeo dicere nullum ex August'ino' afferri locum in quo non simul libe'ri'arbi'tri'asse-
ratur cooperatio. quod vero caput affert .22. eiusdem libri in potestate quidem hominis esse mu-
tare voluntatem in melius sed non nisi detur a domino318 Fateor equidem et sepe testatus
sum libe'rum' arb'itrium'aeu et suam activitatem in bonum opus accipere a deo. Si datur habet itaque
datur et dato utitur tamen in hoc gloriari non oportet ne illud apostoli nobis obiiciatur
prima ad Corin: 4. quid habesaev quod non accepisti319 sed potius agnoscamus cumaew
Hieremi'a' aex scio domine quia non estaeyinaez hominemafa via eius nec afbest viriafb ut ambulet et dirigat
gressusafc suos.320 Omnia enim illa et deo honorem debitum tribuunt etafd cooperationem mi-
nisterialemafe voluntati non auferunt etaff predicta cum li'bero'arbi'trio' concordant b'eatus'August'inus'
li: 2.afg de peccatorum remissione c. 16.321

Ad secundum cum Eruditiss'imus'd'ominus'd'octor' Existimat me non assequutum intelligentiam. b'eati'
Bernhar'di' propter subsequens quod etiam ipsum consensum non ex nobis fieri.322b'eatus'Bern'hardus'afh
affirmat Hanc utique. obiectionem d'ominus'd'octor' non formasset si scholasticorum traditionem
fuisset sequutus namafi vocula.afj Ex323dicitafk principium quoddam quasi radicale et principale
unde actio ipsa oriatur sed quia voluntas non agit bonum nisi quia acta. ob hoc iu-
stissimeb'eatus'Bern'hardus' negat bonum opus fieri ex nobis. per omnia consentiens apostolo quia non
agamus aliquid ex nobis quasi ex nobis sed ex gratia dei preveniente.324quodafl beatus
C. 3. li. 1.Ambro'sius' de vocatione genti'um' previditafm aperte declaransafn ex ipsa sententia apostolica quodafo
iusti aguntur spiritu dei. non propterea auferri libe'rum'afparbi'trium'325 et per hoc arbitror resolutam
Clarissi'mi'd'omini'd'octoris' dubitationem quantum intersit inter ista tria. in nobis. quod non sufficit
Ex nobis quod non attingimus. Nobiscum quod nostre potetstatis est.

BuchsymbolB4v
Carolosta'dius'afq afrad proposita non respondet.afr

Primum quod doctor dicit diverticulum est〈.〉

Secundum dimittamus〈.〉

Tertium autem quod lib'erum'arbi'trium' cooperetur discuciendum est. quo sensuafs sit accipiendum
Nemo enim tam rudis est qui negat volentes velle et operantes operari sed intelli-
gereeiusaft sensum hoc est scientie theologice. insuper quod. d'ominus'd'octor' respondit nobis
bona opera dari et quod datis possumus uti326 tantum accepto quantum habet veritatis.

De Bernh'ardo'afu Causa brevitatis et glossa doctoris supersedeamus. confido autem
in domino quod si probatum fuerit opus bonum totum esse utriusque hoc est dei effective
et liberi arbitrii susceptive manifestum erit opus bonum esse totum et totaliter dei
active.etafv quod hoc verum sit assumo auctoritatem Augustini ex enchiridio. c. 32:
Ubi sic legitur porro si nullus Christianus dicere audebit non miserentis est dei
sed volentis est hominis. ne Apostoloafw apertissime contradicat restat ut propterea
recte dictum intelligatur non volentis neque currentis sed miserentis est dei. ut to-
tum deo detur qui hominis voluntatem bonam et preparat adiuvandam et adiuvat pre-
paratam. precedit enim bona voluntas hominis. multa dei dona sed non omnia. que autem non
precedit ipsa in eis est et ipsa. Nolentem prevenit ut velit. Volentem subsequitur ne
frustra velit. cur enim admonemur orare pro inimicis nostris utique nolentib'us' pie
vivere nisi ut deus operetur in illis et velle? Item cur admonemur petere ut ac-
cipiamus nisi ut ab illo fiat quod volumus a quo factum est ut velimus?327Exafx his
dictis infertur quod sicut velle deus in nobis efficit Ita et operari ipsum. quemadmo-
dumafyapostolus etiamafy indistincte dicit qui operatur et velle et operari.328

Loquitur de fide idem Caro'lostadius'Secundoafz infert. quod libe'rum'arbi'trium' habet bonum opus totum sed susceptive sicuti ali-
quis recipit munusculum aliquod ab alio quod etiam August'inus' li. 1. retracta'tionum' c. 23. dicitaga
utrumque ipsius est quia ipse preparat ut voluntatem et utrumque nostrum est. quia non fit nisi
volentib'us' nobis. Ac per hoc quia neque velle possumus nisi vocemur Et cum post
Item de spiritu et litera idem329vocationem voluerimus non sufficit voluntas nostra et cursus noster. nisi deus
et vires currentib'us' prebeat et perducat quo vocat.330 ex his patet quomodo opus bonum
nostrum est et quomodo dei. et quod gratia dat libe'ro'arbi'trio' vires alienas quibus operetur unde
Saul fuitCyrillusagb in Iohan'nem' li. 12. c. 56. sic dicit. Non enim poterunt ea facere que deo pla-
ceant nisi superiorem induti virtutem. Unde ad quendamagc priscorum dicebatur quia spiritus
in te domini insilietagd et converteris in alium virum .1. regum .9.331 hec Cyrillusquiage alias
auctorita'tes'agf huic proposito coaptat.aggGrego'rius'agh quoque in Ezech'ielem' Homilia .9. sic dicit
Sedagi sciendum est quia mala nostra solummodo nostra sunt. bona autem nostra et omni-
potentis dei sunt et nostra sunt quia ipse aspirando nos prevenit ut velimus qui
adiuvando subsequitur. ne inaniter velimus. Et concludit quod preveniente gratia omni-
potentis. dei donum fit meritum nostrum.332 Ex quibus sequitur quomodo bonum opus et dei est
et nostrum Et ad hoc inducit auctoritatem Ezechielis. qui dicit quod spiritus domini in-
gressus est in me et statuit me supra pedes meos.333 qui textus clare dicit quod opera
dei sunt spiritui sancto reputanda.

Ecciusagj agkrespondit et dixit se maxime posse respondere.agk

Dum excellens d'ominus'd'octor' dicit a me sibi concessisseagl bona opera dari a deo Eo inficias
non quod bona opera dari negem sed quod assumit a me concessum de quo nihil est
dictum bene adducendo August'inum' ex .23.agm capite 〈libri〉 primi retract'ationum'334 concessi potestatem mu-
tandi voluntatem in melius dari a deo sed aliud est dari potestatem boni operis et dari
bonum opus quod d'ominus'doct'or' pro eodem accepit.

Secundoagn proponendo sententiam suam celeber'rimus'd'ominus'd'octor' nititur probare. Bonum opus
esse effective a deo et receptive a libe'ro'arbi'trio'335 Dico si intendit d'ominus'd'octor'libe'rum'arbi'trium' habere
se tantum receptive contradicet suo concesso ubi fassus est et libe'rum'arbi'trium' habereago suam activ'itatem' agp
Quod si activitatem libe'ri'arbi'trii' non excludit nemo ita desipitagq qui libe'rum'arbi'trium' negatagr se
habere receptive ad bonum opus Maxime loquendo de bona operatione interiori et
vulgatum est. quod sicut efficiens et finis sepe coincidunt ita et efficiens et materia BuchsymbolC1r
in qua〈.〉 sed dispiciamusags que adducit.

PrimoagtAugust'inus'agu in. 32. c. Enchiri'dii'in nullo nobis reluctatur.336 Nam toties iam
inculcavimus sanctos patres quum dicant totum opus bonum fieri a deo non per hoc negare
libe'rum'arbi'trium' concursum. sed dei et gratie principalitatem asserereagv. quod ipsa verba
Augustini adducta liquido comprobant. Inquitagw enim preparat adiuvandam et pre-
paratam adiuvat.337 Nam adiutorii nomine activitatem libe'ri'arbi'trii' exprimit ut tracta-
tu. 4. super epistola Iohan'nis'agx iam agypridem allegataagy declarat. Si dicis inquit adiutor
meus esto aliquid agis si nihil agis. quomodo ille adiuvat〈?〉338Porroagz quod apostolum induxitaha
deum operari in nobis velle et operari. si me non fallit memoria Apostolus habet.
Qui operatur in nobis velle et perficere pro bona voluntate.339 Utcumque sit assentiorahb
facillime deum operari in nobis velle. sed nobiscum ut Bernhardus dicit.340

Quodahc secundo loco beatum inducitahdAugust'inum' ex .1. retracta'tionum' c. 23. quod bonum opus sit
tanquam munusculum datum a deo.341 Dico oportere perpendereahe de qua subiecta materia
loquantur authores〈.〉 loquitur enim ibi August'inus' de fide et chari'tate' ad queahf ipsa voluntas
indubio habet se tantum passive. Aliud autem est loqui de bono opere. Neque subsequen-
tia negamus. voluntatem non posse in bonum opus nisi vocetur. quod omnem actionem
voluntatisahg bonam deus sua motione preveniat. Necahh hoc negamus quin deus pre-
beat vires. sed si prebet utique voluntas haberetahi illas. Quare oramus deum. ut
bona opera nostra aspirando preveniat et adiuvando prosequatur.342

AdahjGrego'rium' non dissimiliter dicimus qui tam sepe in libris Moralium libertatem volun-
tatisextollit.ahk343 Nihil enim agere possumus quod deo placeat. Deo non adiuvante. qui cum
gratiam gratis det. alioquin gratia non esset. iuxta Apostolum.344 opus bonum ab illa
precedens optimo iure. donum dicitur dei. et meritum nostrum. iuxta illud Augustini
ad Sixtum presbi'terum'ahl cum deus coronat merita nostra. nihil aliud coronat quam munera sua.345

DeahmCyrilloahnet quotquot aliis quiahn adduci346 possunt nihil est ahoquod allatum negemusaho
Non enim possunt homines facere que placeantahp deo. nisi induantur superiori virtute.
sicut dominus Ihesus Apostolos admonebat. ut sederent in civitate donec induerentur
virtute ex alto.347 Virtus inquam habitus est et gratia. ubi voluntatis est recipere.
nacta vero virtute. eius quoque est operariahq. Et de iisdemahr virtutibus scriptura lo-
quitur apud Ezechie'lem' ahset apud Saulemahs〈.〉

Carolostadius.

Gratiasaht ago domino doctori qui hanc concedit quod bona opera sunt dona dei et quod
deus sua dona coronat. Quod autem mihiahu repugnantiam obiicit ad precedentia et se-
quentia remitto. et quero quamahvactivitatem habeat ferula vel baculus quo peda-
gogusahwcedit adolescentulumahw〈?〉 data responsione progrediemur.

Eccius .ahx

Querit clariss'imus' d'ominus'ahyd'octor' quam habeat activitatem ferula vel baculus quoahzPedago-
gus verberat discipulum.aia Respondeo cum suo modo omnis causa secundaaib possit dici etaic
Aristoteles adest dixit Carolo'stadius'348instrumentalis. necessarium est diversa esse genera instrumentorum. Namaid aliquando causa
instrumentalisaie nativa seu genuina aifvi etaif virtute. aliquando communicata utitur potestate.
tenuissimus vero instrumenti modus est cum instrumentum solummodo agit ut di-
rectum. sive hoc fiat per cuiusdamaig impetus impressionem aut solum virtute lationisaih.
Quo sic prelocuto respondeoaii proposite questioni satis captiose baculum habere acti-
vitatem inquantum a manu ipsius magistri dirigitur〈.〉 Cuius improbationem audire aijparatus sum.aij

Carolostadius .aik

Quidquid sit de distinctione Egregii. d'omini'docto'ris' hoc dicit Esaiasail. quod quemad-
modum instrumenta mota nihil possunt dicere suis motoribus. ita nec homo actus
spiritu sancto potest sibi quidquam arrogare illius motionis vel actionis. modo Esaias
c. 10. sic inquit.aimNunquid gloriabitur securis contra eum qui secat in eaain et exalta-
bitur serra contra eum a quo trahitur? Et baculus contra eum a quo movetur.349
Ergo etiam libe'rum'arbi'trium' quod comparatur illiusmodi instrumentis. non potest dicere. BuchsymbolC1v
bonum opus non est totaliter a deo. quoniam si hoc dicit gloriatur contra dominum.

Eccius .aio

Clariss'imus'd'ominus'd'octor' contra responsionem peraip me datam opponit de dicto Esaieaiq .c. 10. Numquidair
gloriabitur securis adversus eumais qui secat.ait350 sic de serra tracta. sic de baculo percu-
tiente. Ex quo loco accipiatur libe'rum'arbi'trium' non posse dicere quod aliquid agat: quoniamaiu
aivsi voluntas negaret bonum opus esse totaliter a deoaiv. iam gloriaretur contra dominum〈.〉
Respondeoaiw verba ista prophete esse symbolica que iuxta traditionem beati Dionisiiaix
de mystica theo'logia' cap. 4.aiy non omnimodam recipiunt similitudinem. sed in quadam proprie-
tateaiz convenientiam.351 Docet ergo nos Esaias352 non debere nos gloriari in bonis operi-
bus. quod nemo nisi insipientissimus negabit. Cum apostolus nos instruat Qui
gloriatur in domino glorietur.353 Quare in hunc finem idonea est trium symbolorum securis
serre et baculi coaptatio. verum in ratione instrumenti. diversa est baculi et liberi ar'bitrii'
comparatio. ajaquum hocaja sit instrumentum inanimatum. alterum vero animatum vel ipsa anima
Quam diversitatem. si auderem adduceremajb ex b'eati'Tho'me' ques. 24. de veritate.354

Carolostadius .ajc

Quidajd sentiendum sit de ista comparatione instrumentorum. remitto ad Hierony'mum'355et hoc
bono animo. sedaje opponendo dico. quod hoc agere quod habet lib'erum'arb'itrum' actum a gratia. est mu-
nus dei. et opus dei. QuodajfAugus'tinus' aperte dicit de spiritu et litera ca: 2.356 preterea Ezechie-
lis. 36. scribitur.ajgEgo faciam ut in preceptis meis ambuletis et iuditia mea custo-
diatis et operemi〈ni〉357Ex quo aperte sequitur quod deus facit nos facere et facit nos operari.358

Deindeajh vellem ab egre'gio'd'omino'd'octore' scire quis ecclesiasticorum uspiam scripserit. opus bonum
esse totum dei. et non totaliter. et nisi me fallat oblivio est una chimera histricosa.
quam dominus d'octor' comminiscitur ut sit inconclusibilisaji et imperterritus.

Eccius .ajj

Primo de Augu'stino' cap: 2. de spiritu et litera nihil est quod dubitem neque de Ezechiele
quin deus faciat nos facere quidquid fecerimus. Quanto magis facit nos facere
bona quod dudum exposui deum plus agere cum causa secunda. quam agente se
solaajk. quod d'ominus'd'octor'clariss'imus' si nostra ex charitate legisset. intelligere potuit. conclusi'onem'
29. defensionis. Scioajl enim orationes meas esse nullas nisi deus fecerit eas esse
aliquid359 Quod vero obiicit. Clariss'imus' doctor de histricosa Chimera ubi Ecclesi-
astici doctores ita loquuti suntajm. ut bonum opus sit totum a deo. non autem tota-
liter. facit quod Arrius obiecit sancto Athanasio coram probo iudice querens
a sancto patre ubi in divinis libris reperiretur vocabulum Homousiaajn Nam ob hoc
novatum vocabulum heretici Christianos appellabant Homousianosajo et Hune-
ricusVandalorumajp rex in Africa legem dedit omnes Homousianosajq diversis sup-
pliciis debere occidi.360vellem diceret mihi clariss'imus'd'ominus'd'octor'ajr cum nullus sit fidelium qui hocajs
nesciat. unum esse deum in essentia. et trinum in personis. ubi persone nomen in sa-
crareperireturajt scriptura. ita dicere possintaju de nomine theotokos divi Ioannis-
damascenitemporibus.ajv361 Et in theologica eadem laboramus penuria. quoniam plura
sunt negotia quam vocabula. Quare cum constat de re. frustra disputaturajw de nomine
d'ominus'd'octor'Carolo'stadius' gratias egit d'omino'd'octore'ecckio quod concedit bonum opus esse donum dei. hoc idem. d'ominus'd'octor'ecciusajx semper se sensisse dixit.et disputatio de nominibus pertinacibus est relinquenda. Ideo quum rem meam
et intentionem d'ominus'd'octor' clare intellexerit. frustra conatur venariajy vocabula hoc voluiajz
dicere totumaka opus bonum esse a deo. sed quia non fit sine liberi arbi'trii' concursu et
activitate. ne concursum illum negarem. dixi non fieri totaliter a deo. quod est
compendio et absolute rem pronunciare. Quare dominus doctor sententiam non
verba improbat.akb

Famulus universitatis publice edixit. crastina luce seu
postridie hora septima antimeridiana inchoandam dis-
putationem inter d'ominum'docto'rem'Eckium et Martinum Luttherum etc.
Que disputatio post hanc sequitur. voluimus enim has duas
eorundem coniugere non sine ratione.akc362

BuchsymbolC2rDisputatio Secunda
d'omini'docto'ri'akdEcckii et Andree
Carolostadii.

akfCarolostadius incepit et adiecit quedam.ake
ut sciatur que materia habita sit
precipua inter conflictum.

Die Iovis que erat .14. Iulii incepit Carolosta'dius' et quasi
prioribus coronidem imposuit hora fere
Octava post finitam dissertionem
Ecckii et Martiniakf

Carolostadiusakg

Carolosta'dius'akhPriusquam in alterum disputationis gradum descendamus. subiiciende sunt conclusi-
ones quas d'ominus'd'octor' in exordioaki nostri certaminis prelegit. ut intelligant Iudices ho-
die electi:363 dominum. d'octorem' extranea et impertinentia posuisse. nec aliquam vulnerasse con-
clusionem. et demum iudicent conclusiones meas firmas et regulis fidei consonan-
tes sunt ergo iste.akj

Liberum arbi'trium' ante gratiam per spiritum sanctum infusam. nihil valet nisi ad pec-
candum. etc. hec undecima.akk364 Duodecima.

Immo voluntas nostra que non regitur a divina voluntate. tanto citius
appropinquat iniquitati. quanto acrius intendit actioni.akl365 Et decima quarta.akm

Dominus Iohannesakn non videns quomodo bonum opus sit totum a deo.
et dei opus366 etcetera〈.〉 in qua conclusione non est positum monstrum quod aluitako
doctor. akpvidelicet non Totaliter totum.akpRestat iam disputanda tertia decima
conclusio.akq Que est.akr utaksd'ominus'd'octor' cum sua maxima suorum disputatorum potest facere
quod in se estakt id est obicem et impedimentum ad gratiamaku tollere etc.367 ego defendam
et probabo. quod facere quod in se est. est peccare malefacere. deo displicereakv.
mentiri. se akwiactare etc.akw368

Admonitos velim iudices nostros. ut ob id sciant me auctoritates sancto-
rum ex libris legisse. ut intelligant nisi secundum meakx pronunciaverint se iudi-
caturos contra ecclesiasticos.

Eckius .aky

Eckius arbitratur iudices etiam legisse ecclesiasticos docto'res' sed aliam ha-
biturosakz intelligentium quam d'octor'Carolo'stadius'〈.〉 Nam ego eosdem adduxi. Restatalaiudi-
cibus uter rectius intellexerit.alb

Carolostadius :alc

Intelligentald iudices d'ominum'Eckiumcontra se intellexisse d'ominum'Eckium.ale

alfDie .14. hora secunda incepit.alf369

Eckius De obice370 disputare.alg

BuchsymbolC2vQuia in primo disputationis congressu eo devenimus quod clariss'imus'd'ominus'd'octor'Carolo'stadius'
concessit etiam liberum arbi'trium' habere activitatem in bonum opus. licet eam non habeat
nisi motum a gratia. etalh deo. que tamenali sententia concordat cum omnib'us' scholasticis theologis
Carolosta'dius' Morgen fruesicut fuit actum et ostensumalj. Ergoalk necessarium fuitall excusare eosdem et meipsum. in
aliis conclusionib'us' satis iactabunde positis et primo conclus'ione' 13.alm dominus Iohannes cum
sua maxima disp'utatione' potest facere.etiamaln371 ista conclusio ut ponitur. vel est falsa. vel falsam
imponit sententiam scholasticis doctorib'us' quasi inalo declaratione quid fit. facere quod
in se est adversaturalpEzechieli et Ambrosio. contra hoc sic deduco. lib'erum'arb'itrium' sicut
faciendo quod in se est. potest peccare. mentiri etc.372 ita faciendo quod in se est adiutum
a gratia potest bene agere. mereri. peccatum vitare. secundum sacram scrip'turam' et sanctos patres. ergo
si scholastici hoc dicunt clariss'imus' doctor eis falsum imponit. vel eos non benealqintel-
lexit. Minorem probo per sepe allegatam auctoritatemalrAugustini Initium salutis nostre
deo inspirante habemus. ut adquiescamus salutari inspirationi. nostre potestatis est.373
Modoals tunc aliquis facit quod in se est. quando facit illud quod est in potestate sua.
Subscribit Crysost'omus'alt super Epistola ad hebreos c.alu 7. intueris quia prius nos a nobis
ipsis oportet mundari. et tunc deus mundat.374 ibi sanctus Crysosto'mus' expresse vult
oportere nos prius facere quod in nobis est. tunc deus mundet. in eadem sententia estalv
homilia.alw 84. super Mattheum.alx quas ob res vehementer rogo atque obsecro ne velitis
cuncta ita deo tribuere. ut oscitandum dormiendumque vobis putetis. nec rursus.
si vigilatis laborib'us' vestris. rem effici arbitremini. Nam nec desides atque resupinos
iacere nos vultaly deus. Acalz ideo nonnihil a nobis petit375 hoc facere quod in se est in
bono opere. Expresse testatus est idem.amaBernh'ardus'amb de gratia et libe'ro'arbi'trio' Ubi attribuens
consensum libero arbi'trio' dicit medium illud esse meritorium.376 Modo tunc dicitur quis
facereamc quod in se est quod est in sua potestate. Et consensus est in potestate ipsius li'beri'
arbi'triii' Preterea ut omnes sciant quomodo d'ominus'd'octor' impertinenter me traxerit ad materiam lib'eri'ar'bitrii'
posui in annotatione mea contra reverendum patrem Marti'num' quod voluntas sit domina suorum
actuum.377 hinc sumpsit ansam. et in materiam lib'eri'arb'itrii' et predestinationis impertinentissi-
me evagatus est. Atamd sine increpatione. saltem condigna. bene dictam voluntatem dominam
probo per GregoriumNysenumame de lib'ero' arb'itrio'amf ubi ponit hominem agentem et facientem quod
alias ex superfluo consultaret. si non esset dominus actionum.378amg Ratiocinaturamh sic quorum
sunt admonitiones. illa sunt in potestate nostra. sed bonorum operum sunt admonitiones
quare bona opera sunt in potestate nostra. iterum liquet posse hominem facere bonum
faciendo quod in se est.379 Semper tamen auxilium gratie non excludendo. et ita concludit c. 2.
nos esse dominos actionum nostrarum.380 Sic b'eatus'Bernhardusami de lib'ero'arb'itrio' col: 11. di-
cit liberum arb'itrium' debere conari suo preesse corpori ut preest sapientia orbi. Imperetamj singulis
sensibus tam potenter quatenus non sinat regnare peccatum.381 Ita b'eatus'Augu'stinus'amk c. 8. l.1.
de lib'ero'arb'itrio' dicit rationem dominari motib'us' anime.382 Cum ergo ego sanctorum patrum imitatus
sententiam. dixissem voluntatem esse dominam actuum. et in defensione me explicassem
quia voluntasaml sit domina actuum. comparando ad actus inferiores. et tamen sit famula com-
perando ad Christumamm in eaamn regnantem.383 adhuc tamen ut videretur aliquid mihi impingereamo
male sentiens semper perfidiam pelagii obiicit.amp a qua semper fui alienissimus. sed
Alsamq ad gratiammaximam disputatorum. hic Ezechieliamr384contradicentem facit. cum in chrysopasso cen-
turia .4. numero .3.385 expresse me exposuerim.lib'erum'arbi'trium' non removere obicem vel
impedimentum principaliter ad gratiam sed solumams dispositive. Et quod illa dispositio
sit acquiescere salutari inspirationi. si non animo carpendi legisset invenisset cen-
turia .3. numero .60.386 quod tamen facere in se bonumamtsemper precedit divina motio ut ibi-
dem expresse declarat de Ezechieleamu quem facit nobis adversari. manifestarium
est eum nobis esseamvconcordantem. auferamw cor lapideum et da cor carneum.387 quia ut semper dixi.amx
bona voluntas preparatur a domino et prevenitur. et gratia facit voluntatem bene
agere. tamen requiritur voluntatis acquiescentiaamy seu consensus. Et hoc est facere
quod in se est. Ideo ait deus facite vobis cor novum.388 Quoniam ut Origenesratiocinaturamz
li. 3. c. 1.ana de principiis in nostre vite cursu a nobis quidem dependendus est labor BuchsymbolC3r
et studium. atque industria adhibenda.anb et infra. Alioquin si nihil operis exposcit.
superflua utique videbuntur esse mandata. frustra etiam Paulus culpat quosdam ce-
cidisse a veritate. et collaudat eos qui in veritate fidei steterunt.389

Deindeanc dominus Andreasconclu'sione' 15.390 vigilias et labores nostros carpit. utand in chry-
sopasso multa de predestinatione agerem.ane et tamen eam inficias auctoritates de prede-
stinatione pertinere ad opera coronanda. verissimum est proverbium. Citius quisanf carpet
quam intelliget.391 quamvis non ignorem quam sit mihi curta supellex. attamen animum meus sem-
per fuit paratus. sicut hodie est a doctorib'us' emendari ac doceri. ut sic ignorantie
nebulas pellerem. Attamen quam inerudite meam taxaverit propositionem facile potestis
intelligere. cum propositione .16. arguerem dominum Andream quia ex hoc quod voluntatem
dixissem dominam actuum. ipse per capillos detorsisset in materiam predestinationis.392
tunc dixi propositione .18. neutramang partem hic suscipio defendendam. quod predestinationis
negotium sit propositio impertinens et extrariumanh. Hic cum dixissem materiam predestina-
tionis (an scilicet habeat. rationem in nobis) esse impertinentem negotio et disputationi nostre.393
ipse accepit unam pulchramani intelligentiam. et audet mihi imponere quodanj auctoritates
de predest'inatione' negaverim pertinere posse ad opera coronanda. par calumniaank est in proposi'tione'
16. ubi dixit me Bernhardum legisse.394 Tolle liberum arbi'trium' et non est quod salvetur395 legit.
quod pro quo. subdens multum calumniose. et satis demonstrat quanto iuditio Ec-
clesiasticos pervidet anlfacit autem omnibus studiosis seanl suspectumanm depravatorem Certe deum
optimum: maxi'mum' precor. ne unquam intellectum meum tanta cecitate percutiat. ut quidquam
in sanctis patribus depravem.ann sicuti non credo hactenusano mihi ab aliquo monstratum.anp
et quidquid dicat. d'ominus'd'octor'Ego legi quodanq et lego quod.anr ita habetansBern'hardus' Ita habent
emunctissimiant codices. quos videat. d'ominus' doctor ne ipse depravet. quum sit admodum
iuvenis in Ecclesiasti〈cis〉patribus legendis sicut testatur in proloquio suo libelli de iu-
stifi'catione' impii.396 Quare pro charitate fraterna potius nos deberemusanu mutuo iuvare.
et hortarianv ad sacerrimum theologie studium: quam istis scommatibus. aculeatis verbis.
et ridiculis invicem irritare et molestare: hec sunt dicta pro defensione Scho-
lasticorum et dictorum meorum.anw

Carolostadius .anx

In nomine Christi amen. Quamvis multa argumenta perany doctorem adducta possunt
dissecari per illud quod scholastici de facere quod in se est cum Ecclesiasticis sunt incon-
cordabiles: Attamen videamus dicta doctoris per ordinem et breviter.

Ad primum.anz Cum dicit me libero arbi'trio' attribuisse activitatem: concedo sedaoa ut in
premissis: videlicet gratuitam. alienam. et ex deo provenientem.

Ad secundum.aob Cum opponit mihi me falsum imposuisse scholasticis doctorib'us'
Respondeo hoc mihiaoc false opponi Et egregium doct'orem' in conclusi'one' sua .38. secundeaod
adnotationis clare descripsisse quid sit facere quod in se est: cuius verba sunt cumaoe
facere quod in se est probatissimorum theologorum sententia sit: removere obicem et
impedimentum gratie: non dabo quod qui faciat quod in se sit faciat quod deo displicet etc.397
Ex quibus verbis clare consequitur impedimentum gratie tolli per nos: alioquin
dixisset quum facere quod ex gratia est: est tollere impedimentum gratie. Et de hac senten-
tia videlicet: quod gratia tollit mala merita: et malam voluntatem: atque impedimentum
gratie nemo Ecclesiast'icorum' dubitat: sed neque secundum Ecclesiast'icos' dicimur tunc facere quod in
nobis est quando operamur ex gratia. Nam Augusti'nus' de vera innocentia c.150. hoc est
secundum nos vivere vel facere quod male facereaof: verba eius sunt: cum homo secundumaog
se vivit: non secundum deum: similis est diabolo: quia nec angelo secundum angelum: sed secundum
deum vivendum fuit: ut staret in veritate:398 Ecce clarus textus est: quod qui vivit secundum
se: diabolo est similis: et est mendax. Quod etiam August'inus'aoh dicit ad articulos sibi
falso impositos c.7.399 De facere quod in se sic dicit August'inus' de vera innocentia ca.
126.aoi Totum bonum quod habemus. ab artifice nostro habemus. sed si hoc in
nobis est quod ipsi fecimus inde damnabimur. Si autem hoc quod deus fecit.
inde coronabimur.aoj400 Ex quo textu sequitur quod deus homini facienti quod in se est. BuchsymbolC3v
tribuit damnationem. facienti autem quod ex deo est. largitur coronam. Et si isaok fuit doctoris
sensus. debuit adiecisse sue sententie quod August'inus' apponere non erubuit. et age-
remaol dominationi sue gratias. si ita mecum sentiret et mecum loqueretur. Idem Aug'ustinus' de vera
inno'centia' c. 322. Nemo habet de suo nisi peccatum et mendatium. si quid autem homo
habet veritatis atque iusticie. ab illo fonteaom habet.401 qui est Christus. hoc autem quod
deo largitore habemus. pendet ex dei potestate non ex nostra facultate. quod August'inus'
clare scripsit de peccatorum meritis. li. 2. c. 5.402Scholastici autem dicunt quod facere quod
in se estaon precedit infusionem gratie. si autem aliquis dixit quod gratia sola tollit impe-
dimentum gratie non est redarguendum sed amplexandum. et per ista responsum sit ad. 3. et. 4.

De Chrysostomoaoo403 dico quod caute legendus est. immo si est eius animus quod initia
mundationis sunt ante gratiam in nobis. tunc negandus est. et adherendum nobis
estaop beato August'ino'aoq qui fuit hereticorum examine redditus probatior. immo Egre'gius'd'ominus'd'octor'
Augustinum principem theologorum posuit.

Ad sextumaor de consensu quem Bern'hardus'attribuitaoslibe'ro'arbi'trio'404 dico quod idem Bern'hardus' expresse
dicit. consensum istum esse a deo. similiter et conatum. et per hoc sit responsum ad
nonum etiam.aot quamvis dicta Bernhardi sint bona. se non ad propositum.

Septimoaou cum egre'gius'd'ominus'd'octor' dicit me eum traxisse ad materiam liberi arbi'trii' cum ipse
posuerit voluntatem dominam suorumaov actuum. solutio. nihil mihi de suis conclusionibus
sed si dominatio sua est gravata. rescribat quam primum poterit.

Octavo.aow quod Grego'rius' Nysenusaox405 ponit hominem agentemaoy et facientem. nescio si tanta
sit illius auctoritas que possit cervicem meamaoz premere. etiam si diverse sentiret.
quippe quod mihi est incognitus.apa hoc tamen dixi in superioribus quod liberum arbi'trium' actum
agit. hoc est recepta divina actione agit.

Decimo. ad Augustinumapb de libero arbitrioapc406 dico quod idem Augustinus se lucu-
lenter exposuit in posterioribus libris videlicet de peccatorumapd meritis lib: 2.ape ubi
Nota.dicit quod liberum arbi'trium' etiam gratiaapf instauratum nullum ius habet in carnis membra nisi
quod membra non ministrat peccato. quod in homine est.apg407 ita etiam in libro retracta'tionum'〈.〉408

Undecimo.aph quando egregi'us'd'ominus'd'octor' dicit se in chrysopasso suo. nescio qua Centuria.
posuisse quod liberum arbi'trium' non removet obicem principaliterapi sed ipsa gratia409 peto
doceri a domino doctore quid sit principaliter removere. vel removere totum obicem.apj
Dico quod hoc quod est ex gratia principaliter. non est nobis attribuendumapk sed deo.
prout patet ex dictis Augusti'ni' ex lib'ro' de vera innocen'tia' allegatis.410

Duodecimo.apl cum d'ominus'd'octor' dixit divinam motionem precedere dispositionem ad gratiam.411
vereor si ista divina motio distinguitur contra gratiam iustificantem impium. egre'gium'd'ominum'd'octorem'
cum inventisapm scholasticis defendere vestitum quo teguntur Pelagiani. qui ve-
niunt in vestimentis ovium et intrinsecus sunt lupi rapaces.

Tredecimoapn quod dicit Ezechielem sibi non adversari412 mihi admodum placet si verum
est quod dicit. vellem equidem nos in veritate esse concordes. sed in conclusione sua
allegata. non dicit hoc esse ex gratia. videlicet tollere impedimentum gratie. Si
itaque hoc sentit. apponat istam glossellam. et vel destruat vel firmet suam con-
clusionem. libenter cum egre'gio'd'omino'd'octore' loquarapo quemadmodum scrip'ture' loquunturapp que dicunt. Et
auferam dicit deus cor lapideum de carne vestra.413 non dicit vos auferetis sed
ego auferam Ezech: 36. nec obstatapq quod eundem Ezechielem ex alio loco adducit. ubi
precipitur nobis aprfacite vobis cor novumapr414 Nam quando scriptura hortatur monet nos
iubet atque precipit nobis. tunc demonstrat quid petere debeamus. et quid fla-
gitandumaps sit. ut det. propterea oramus fiat voluntas tua415i'd est' fac hoc in nobis quod
iure exigis. Fac nosapt parere monitionibusapu tuis et preceptis.

Quartodecimo.apv quod de Origine adductum est nonapw recipio et respondeo
quemadmodum ad Chrysost'omum'416 nam Origenesapx in libro Periarchonapy multa videtur
tribuere nostre voluntati que Augustinusnegat.apz

Quintodecimo.aqa quando Egre'gius'd'ominus'd'octor' dicit me labores et vigilias suas carpsisseaqb
quod auctoritates ad opera pertinentes inficiatusaqc sit pertinere ad predestinationem etc.417BuchsymbolC4r
Solutio. nihil ad institutum presens quod suis circulis et lineis iam arctatum
est. iuxta vetera aqdnostra inita.aqd

Adaqe proverbium cum dicit citius quis carpit quam intelligit.418 Respondeo esse com-
munem morbum cuius forte medicina et remedio eget et egre'gius'd'ominus'd'octor' utinam non ha-
beret in practica. dicit enim me inerudite eumaqf taxasse.aqg adhuc sub iudice lis est.

Proaqh ceteris omnibus per iam dicta aqinon resolutisaqi remitto lectorem ad apolo-
giamaqjEgre'gii'd'omini' doctoris et meam.419

Postremo. quod mihi obtrudit libellum meum de iustificatione impii.420 non magni-
facio.nonaqk enim eruditionis gratiaaql facit sed fortasse ut ita absumamus tempus nostrum.

Eccius .aqm

Credo scholasticos probatissimos viros a sanctis patribus non dissentire. quod
opponit mihi conclu'sionem' 38.421 non attendit quomodo disputationem sim exorsus. Nam vo-
luntas potest facere quod in se est ad malum.aqn et illud potissimum habet ex se. et ita
loquitur August'inus'〈.〉aliudaqo est facere quod in se ad bonum. Et de illo dixi in conclu'sione' illaaqp
quia utrumque est in potetstate nostra. et bonumaqq et malum. Ecclesi: 15.422 tamen ma-
lumaqrest plusaqr in potestate. nostraaqs cum bonum sine dei adiutorio facere non possumus.
et ergo August'inus' c. 150. de vera inno'centia'423 Non dicit simpliciter de vivere secundum nos.
sed coniunctim et non secundum deum. unde exaqt causa dicendi dictorum intelligentia
est accipienda. ideo cum loquutiaqu sumus de meritis debebataqv conclusionemaqwintel-
ligere de facere quod in se est ad bonum. quod nos produximus ex Augustino
Et d'ominus'd'octor' ad eundem locum nihil dixit.

De Chrysostomo habetis quid sentiat et in quo honore habeat non solum
scholasticos sed etiam Ecclesiast'icos' patres.

Chrysosto'mum' dicit aqxcaute legendum.aqx424Nysenumaqy dicit.aqz non posseara premere sibicer-
vicem.arb425Attamenarc quia forte est dure cervicis〈.〉ardChrysostomusAugustino non
contradicit. qui idem astruit de perfectione iusti'cie' ibi hecare utique orat.426 et quod Aug'ustinus'
prefert Chrysosto'mo' qui fuerit cum hereticis exercitatus427. oppono ei Hiero'nymum' contra
Pelagi'anos' qui nobis tribuit initium boni operis et perfectionem tribuit deo.428 in eo ipso
opere ubi Pelagianos fregit. quid ergoarf ad Hiero'nymum' hereticorum malleum dicere vult.
multo expressiorem quam sitargChrysostomus? et Bernhardus de gratia et libe'ro'arbi'trio'
eandem facit rationem quam Chrysosto'mus' de observantia preceptorum.429

Ad Bernhardum allegavit eum quod consensus ille sit a deo.430 fateor. sed partim.

De conclusio'nibus' iussit me rescribere.431 Ego in hunc finem iam disputo. ut illius
iniuriose scriptionis esset aliquando finis. ut in defensione et literis ad illustrissi'mum'
principem etarhuniversitatemari datis liquet.432

AdarjAugusti'num' de libe'ro'arbi'trio' eum non solvit sed dicit quod se exposuerit libro de
peccatorum meritisark433 cum August'inus' etiam post illum librum de peccatorum meritis fecerit
librum retracta'tionum' tamen illud dictum per me allegatum434 non retractavit. quare ad
illud fuerat respondendum.

Deinde petit doceri quid sit principaliter removere obicem.435 Dixi quod qui non
intelligit quid principale et quid accessorium. quid minus princi'pale' et directivum ne-
scio quid aliasarl scire possit. Principale in actionibusarm quod aliud dirigit. vel ei ac-
tivitatem tribuit. aut arnut ulterior causa.arn concurrit. itaque gratia principaliter etaro cum effectu
in tertio gradu ab August'ino'traditoarp peccatum removet. libe'rum'arbi'trium' in secundo gradu
August'ini'adquiescensarq dispositive removet.arr436 quod laudat me iam sentire cum Eccle'siasticis'
hoc semper videtur in chrisopasso factum sed deberem apposuisse glossam. Si ex cha-
ritatearstheolo'gica' legisset nostram defensionem habuisset glos'sam' cum textu conclusione. 23.artadno'tationis'
.2. Quoniam libere confiteor nunquam fieri aliquod bonum opus meritorum sine speciali assisten-
tiaaru divine gratie et misericordie.437 Quodarv vereturarw me incedere sub vestituarxPela'gianorum' si disposi-
tioprecedensary non sit gratia iustificans. nihil adduxit. ideo solum me excuso. esse me parvam
oviculam et lupos ignorare.438 hoc tamen arbitror esse de mente Augusti'ni' quod initium
salutis sit gratia. et gratuita motio iustificansarz. primumasa in tertio gradu ab Aug'ustino'
posito.asb ubi datur gratia que est vera charitas. ut prima sit gratia preveniens secunda cooperans.439BuchsymbolC4v
De Ezechiele440 semper dixi et scholasticiasc concedunt. omnia asdopera bonaasd attribui deo. quid
habes quod non accepistiase?441 tamen per hoc cooperatio libe'ri'arb'itrii' a gratia adiuti non tollitur.
De Origene. verum est in libro de prin'cipiis' posuit quedam erronea. ideo. b'eatus'Hierony'mus'asf
eosdem libros cribravit. attamen locum allegatum442 velut catholicum reliquit intactum.
Quare clariss'ime'd'omine'd'octor' videtis mentem meam nunquam fuisseasg aliam.ash quam quod voluerim libe'rum'
arbi'trium' ex se posse in malum. sed non posse ex se in bonum nisi a gratia adiutum. erectum.
tractum. et impulsum. Quare quo ad dignitatem gratie contra improbos pelagia-
nos. in re nunquam dissensimus. et per hec volo mentem meam expositam. et doctores
scholasticos defensos asiin materia de obice.asi

Carolostadius.

Ad primum quid sentiunt scholastici remitto lectorem ad questiones quib'us'que-
ritur de activitate libe'ri'arbi'trii' et de attritione et contrit'ione'〈.〉443

Adasj secundum et .14.444 placet mihi quod et ultimum dictum doctoris fuit. quod libe'rum'ar'bitrium'
ex se non potest in bonum nisi gratia erectum. tractum. et impulsum. pulchraask est et vera
sententia et laus deo. Quod dispositio precedens sit gratiaasl iustificansasm mihi placet.
vellem tamen ut eo nomine abrogato uteremur vocabulo per quod spiritus sanctus
in scripturis nobis loquitur.

Ad tertium placet mihi similiter quod facere quod in se est. absolute non habendo
respectumasn ad deum. sit peccare.

Ad Hiero'nymum' dico ut in priori disputatione. quod ipse utitur hac auctoritate apostoli ad
Philip: 2.aso deus aspest quiasp operatur in nobis velle et operari.445 modo velle est primum et
initium bonorum operum. adeo quod Ecclesi'astici' dicunt asqhoc deumasq absque nobis operari asrin nobisasr

Ad Bern'hardum' de consensu quando dicit ipsum esse partim assa deo etc.ass446 dico quod corrupte alle-
gatur immo dicit esse totum consensum aast deo et totum in libero arbitrio.asu

Ad. 12. quod principaliter removere obicemasv sit activi'tatem' tribuere lib'ero'arbi'trio' non est
magnum inconveniens. si usus loquendi aswin scriptura esset receptus.asw447
De aliis consulite boni.

Die veneris Decima quinta Iulii mane hora septima.448

Scopus.asx

asyIustum peccare in bonis operibus.asy

Carolostadius.

In nomineasz domini nostri Ihesuata christi. Secundam conclusionem egregii. d'omini'd'octoris' superbam.
impiam. blasphemam et hereticam. quandoquidem manifestisatb scripturarum auctoritatibus
et Ecclesi'e'precib'us' repugnantem. demoliturus directo gladio aggrediar. non do-
lis non falsis auctoritatum assumptionibus. non fallaci impudentia neque dicaci
loquacitate. quemadmodum Egre'gius'd'ominus'd'octor' atcfacere solet.atc Contra conclusionem eius secundam que
incipit Et si peccata venialia sint quottidiana. iustum tamen semper peccare in bono
opere etiam bene moriendo negamus etc.449Opponoatd auctoritatem Ecclesi: 7.ate quo
scribitur Non est homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet.450 apertus
est textus quod is qui bonum facit peccat. Conclusio doctoris adversatur huic aucto-
ritati. ergo heretica. respondeat ergo. d'ominus'd'octor'.

Eckius.

In nomine tuo dulcis Ihesuatf amen. Contra christianissimam conclusionem meam
temerarius pater gravitatis theolo'gice' oblitus. et suo capitiatg innitens adduxit unum
locum Ecclesi: 7. cuiath dicit conclu'sionem' meam adversari. Respondeo tanta veritate conclu-
sionem meam esse fulcitam.ati ut non possit non suspectus esse de falsitateatj qui ei ad-
versetur. et textus allegatus non est contra conclusionem. nisi acceptus secundum
falsam intelligentiam. Undeatk fateor non esse hominem qui faciat bonum quin talis
homo etiam peccet. sed non tunc peccat semper quando facit opus bonum. quod nullibi
reperiet.atl vel in sacris literis. vel in sanctis patribus. et quod iste sit sensus scrip'ture' et istaBuchsymbolD1r
sit intelligentia.atm adducto b'eatum'Hierony'mum' lib. 1. contra iovinianumatn col: 4.451 Non quod sem-
per sed aliquando: peccaverunt.ato pro hoc facit Hier'onymus' etiam ibidem quia homo constitutus in hac
vita subiectus est viciis. Et glossa interline'aris' pro loco concordante adducit illud
quia omnes peccaverunt et egent gloriaatp dei.452 quare sapiens voluit hominem facientem
bonum etiamatq aliquando peccare. et quod ille sit verus sensus et catholicus scripture non
quem extraxit d'ominus'Andreas pro sua temeritate. adduco ei Augu'stinum' qui eius cervicem
premat li. 2. de peccatorum remiss'ione' ca. 20atr. ex quo conficitur etsi quisquam in hac vi-
ta esse potuisset. qui virtute ita proficeret. ut ad tantam plenitudinem iusticie
preveniret. qua nullum omnino haberet peccatum. fuisse tamen eum antea peccatorem
unde in istamats novitatem vite converteretur. non esse dubitandum.453 Quare concors est
sacre scripture et sanctorum patrum sententia. nullum esse tam iustum qui faciat bonum.
quin aliquando peccet vel peccaverit nisi impiissime dicat et blasphemetatt sanctum
Laurentium peccasse in craticula et sanctum Andream et sanctum Petrum in cruce.
cum tamen ecclesia canat illud psalmi de S'ancto'atu Laurentio psal: 17. igne me examina-
sti et non est inventaatv in me iniquitas.454 Quare. d'ominus'Andreas a procacitate maledi-
centie abstineat. et sicut gravem theologum decet honesta verborum contentione
veritatem hoc pacto querat. ut invenireatw possit.

Carolostadius.

Cum d'ominus'd'octor' fatetur non esse hominem qui faciat bonum quin talis peccet. sed
non tunc peccatatx semper quando facit opus bonum. Oppono ei de eadem auctoritate
per dictum Ambrosii de penitentia. quod scriptura universaliter loquens debet universaliter intelligi et
non restringi per capita humana.455 modo textus allegatus Eccle: 7. universaliter dicit absque li-
mitatione non est homo iustus qui bene faciat et non peccet.456 non dicit quandoque. non
dicit postea. sed simpliciter qui bene faciat et non peccet. ergo debet intelligi universa-
liter de quolibet bene faciente. Nec obstat quod adductum est per Augu'stinum' quoniam pro intel-
ligentiaAugustini remitto iudices ad capita precedentia et sequen'tia' in lib. 2. de pec-
catorum meritis.457 Item ad caput. 6.aty de spiritu et litera.458 Ad librum de perfectione iust'itie' ex
quib'us' facile intelligent quod egre'gius'd'ominus'd'octor' vel corrupte citatatzAugu'stinum' vel auanon intelligitaua459De
Hiero'nymo' videbo locum allegatum si recte citatus sit. hoc scio Hiero'nymum'aub in libro adver-
susPelagi'anos'auc absolute hanc auctoritatem assumpsisse.460 et nonnullas alias coaptasse
ex quib'us' infertur quod homo quando bene facit peccat. Utitur enim auctoritate Davidis
psal:142.aud ubi sic legimus et non intres in iudicium cum servo tuo quia non iustifica-
bitur in conspectu tuoaue omnis vivens461 sive ut habet hebraica veritas. Non fac me veni-
re in iudicium. quia dophotauf secundum aliquosaug hebreos verbum transitivumauh est secundi or-
dinis vel tertii hoc est. non fac me venire in iudicium. quia non iustificabitur in
conspectu etc.aui Ecce clarus est textus quod David qui habet testimonium sanctitatis
non vult venire in iudicium divinum. ob id quod non iustificatur in conspectu omnis
vivens. sed si glossa d'omini'docto'ris' esset vera. sequeretur quod iustus absque tremore
et timoreauj vellet ire ad iudicium dei et posset. utpote tunc. quando aliquod bonum opus
facit et non peccat. hoc autem quam sit impudens dictum. quod iusti velint se conspec-
tui divino presentari iudicandosauk patet intellectorib'us' sacrarum literarum.462


Deinde quod d'ominus'd'octor' assumpsitaul de SanctoaumLauren'tio'And'rea' et Petro463 postea dicetur
quando de morte sanctorum tractabitur. hoc tamen adiicioaun quod vox est martyrum prout
Augu'stinus' dicit psal: 115.auo omnis homo mendax464 hanc vocem proferunt si non voce saltem
corde sancti martyres. hinc est quod Christus ad mortem iturus dixit. domine si est
possibile transeat a me calix iste. verum tamen non sicut ego volo sed sicut tu vis.465
aupdefectum illumaup renitentis natureauq voluntatis in martyribus morituris pro Christo
assumpsit et ut Augu'stinus' dicit delevit. ita quod renisumaur huiusmodi deus non impu-
tetaus sanctis martyribus licet habeant.466 Nec obstat auctoritas psal'mi' non est inven-
ta in me iniquitas.467 quia tribulatio ignis et persecutio extinguit iniquitatem. Potest
tamen iniquitas etiam capi pro peccato criminali quod August'inus' dicit psal: 118.468 Et
si quis vellet posset ita respondere ad auctoritatem psalmographi.aut Iustos in vereauuBuchsymbolD1v
bonis operibus peccare simul et pro eodem tempore. et eodem actu quo benefaciunt.
Patet per illud Asaphauv psal: 79.auw Domine deus exercituum. quousque irasceris super orationem
servi tui.469 Ecce servus domini. qui iustus est. dicit deum irasci super orationem suam. sed
cum oratio iusti opus tam validum et sanctum a Christo multipliciter commendatum.
subiicitur divine ire. quis audet dicere in ceteris bonis operibus vel in aliquibus
eorum non esse peccata propter que irascatur dominus? Nec obstat quod in hebreo habetur
usque quo fumabis. Oschonta.aux quoniam tropus est. et fumus deiauy in hebraica veritate
'signifi'cat iram. sicut auzseptuaginta transtulerunt.auz470IdemavaCassianus de velle bonum et
agereavb malum avchoc citavit ad locum superiorem quendam.avc471

Eccius .avd

Cum. d'ominus'Andreas solutionem meam audiisset. confugit ad mendicimonium.
hoc est ad regulam universalem. sicut phi〈losophi〉 defitientes recurrunt ad primam causam
Ambrosium citans de penitentia. quia scrip'tura' sacra universaliter loquens universaliter sit intelligenda.472 dico
verum est et me accipere verba universaliter ipsius concionatoris et loqui de omni iusto. sed quod dictum
relatum ad universalitatem suppositorum. vult transferre ad universalitatem temporis. sophista est et sacre
scrip'ture' intelligentiam et modum loquendi non assequitur.ave remisit iudices ad librum de perfectione
iusti'tia' ad librum. 2. de meritis peccatorum.473 dispeream si vel in iisavf libris aut in omnibus
operibus August'ini' unquam reperiatur. iustum in quolibet opere bono semper peccare. Quod
dicit me corrupte allegasse. August'inum' facit mihi iniuriam quoniam nec ipse nec quisquam
alius poterit in hac disput'atione' mihi ostendere ullam auctoritatem. quam non possim
manifestareavg in ipsis originalibus et ita ad Aug'ustinum' non respondit avhsed remisit ad forum Iulii.avh

Porro cum adaviHiero'nymum' ceperit tempus deliberandiavj adduxit alium locum Hierony'mi'
contra Pela'gianos' inducentem474 alias auctoritates. etiam ipsius David. quamvis sancti.
tamen non audentis intrare iudicium. iuxta illud psal: 142. Non intres in iudi'cium'
cum servo tuo.475Exavk quibus dicit inferri iustum in omni avlopere bonoavl peccare. Dico
Hiero'nymum' nunquam cogitasse. nec apud eum reperiri quod iustus in omni opere bono pec-
caverit. sed inferri ex dictis eius per somnia. et quod hoc sit verum. adduco Hie'ronymum'
eodem lib: 2. contra Pela'gianos' ubi dicit. qui cautus est et timidus potest ad tempus
vitare peccata.476 apertissimum testimoniumavm quod iustus non semper peccet. qui ad tempus
avnpotest vitareavn peccatum. et cum magnificis verbis psal'mistam' inducitavo non audentem intra-
re iudicium avpcum deoavp477. videat novus illeavq interpresavr sacre scrip'ture' eundem Hierony'mum'in-
ducentemeundemavs sanctum David l: 2. contra Iovi'nianum' ubi inquit. David electum secundum cor
domini. qui fecit omnes voluntates eius. Et qui ausus erat dicere Iudica me domine
quoniam ego in innocentia mea ingressus sum.478 Ecce hic David petiit iuditium secundum
innocen'tiam' suam. Quare si vellem sic consistere in modo respondendiavt doctoris. scilicet
dando instantiam iam negotium esset expeditum.avuat sensus sacre scriptu're' quem spi'ritus'sanc'tus'
efflagitat. est aperiendus et non cortici verborum literaliter more iudaico sub
Christiana pelle. sicut calumniose mihi imponit.avv conclu: 1. inniti.avw479Dicoavx ergo ad
sanctorum patrum sententiam hos duos psalmiste: locos non discordare. Inavy unoavz enim
petit vocari ad iuditium secundum piam iustitiam. de qua dixit apostolus .2.awa ad timo: 4.awb
de reliquo reposita est mihi corona iustitie. quam reddet mihi dominus in illa die iu-
stus Iudex.480 et de illa pia iustitia convenit pater familias Math: 20.awc Ite et vos
in vineam meam. et quod iustum fuerit dabo vobis.481 Et ad Collosen. 1.awd dignos nos fe-
cit in partem sortis sanctorum.482 Ecce pia iusticia.awe secundum quam iusti clamant ad dominum.
Iudica me domine. Alia est iustitia rigida.awf secundum quam David quamvis iustus non vo-
luit vocari ad iuditium. quia secundum istam non iustificabitur in conspectu eius omnis vivens
Et sic August'inus' ait. 9. confessionum ca'pitulo' ult'imo'.awg Et nec laudabilis vita hominum. si remota
misericordia discutias eamawh〈.〉 quia vero non exquiris delicta vehementer fiducialiter
speramus aliquem apudawi te locum inveniri indulgentie.483 quare adducta nihil faciunt
pro domino And'rea'nec ostendet mihi aliquem vel Ecclesiast'icum' vel scholasticum doctorem. qui
unquam ita intellexerit nisi sit Ecclesiasticus wittenbergensis.awjPorroawk de sanctis re-
mittitseawl ad punctum quando tractaturus sit de morte et obitu sanctorum. sedawm tamen BuchsymbolD2r
dicit omnes martyres clamare ad deum. Onmis homo mendax necawn memini quod
hoc martyres in martyrio dixerunt.484 Attamen hoc nihil confert ad propositum.quoniamawo vel
exponatur omnis homo men'dax'i'd est' vanitas et defectibilitas. sicut exponitawpb'eatus'Hiero'nymus'
awqpulcherrimam istam sententiam explicans.awq485 vel quod magis acceditawr beato Augustino
quod per mendacium intelligatur peccatum.486 dico omnes martyres. omnes sanctos fuisse pec-
catores. sed qua consequentia infertur. ergo semper peccarunt in opere bono? Ad psal'mum'aws
non est inventa awtin meawtiniqui'tas'487 dixit iniquitatemawu aliquando awvsumi pro crimine.awv

De Christo qui orabataww ad patrem. pater si possibile estawx488Ubi renisum nature et
voluntatis assumpsit. attulit nobis hicawy gladium quo iugulabitur awzassumptum etawz hoc
est quod ego assumo falsum esse. sanctos ob horrorem naturalem mortis peccare. et
quod propter istum horrorem minuatur eis charitas. unde veniataxa pena purgatorii et est
invincibile argumentum ex hoc loco et factoaxb Christi. quod iustus timens mortem et
habens voluntatem semico〈a〉ctam moriendiaxc propterea non peccat. charitas ei non di-
minuitur.axd nullus fit in eo horroraxe qui sitaxf penaaxg purgatorii. utaxh pluribus probare possemaxi
sed transeo. Postremoaxj adducit suo arbitratu et verbis satis pompaticisaxk clarum
textum Psal: 79.axl Domine deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui?489
vellem quod d'ominus'An'dreas' non inniteretur prudentie sue. iuxta consilium sapientis et verba
sacre scripture acciperet secundum sensum quem spi'ritus' sanctus efflagitat et quem sancti
patres tradiderunt. Quibus nolle credere ait Boetiusaxm stulticia est.490 unde b'eatus'Hiero'nymus'axn
in eo loco expresse adversatur sensui domini Andree volens deum non irasci. si iusti-
tiam petamus. sed homo orans conscientia delicti timet deum. etiam ab oratione irasci.491
quodaxo si vult habere expositionem magis literalem accipiat Cassiodorum492 dicentem quod in
isto psal'mo' sicut prius oraverat promissionem salvatoris. excita potentiam tuam et veni.
ostende nobis faciem tuam etc.493 Iratum autem dicit quia tardat nonaxp dixit deum irasci
super oratione iusti. quia peccaretaxq in opere bono. sed quia petita tardabat exhibere. et iras-
centium est differre danda〈.〉 Ideo deum iratum dixitaxr super oratione sua. et non ad mentem d'omini'An'dree'〈.〉

Carolostadius .axs

Quoniam egre'gius'd'octor' Clamator per digressiones suas mihi subducit tempus ne pervenire
queam ad auctoritates magis urgentes. maledicta eiusaxt ob temporis angustiam non
diluam.axu sed eius inutiles responsiones paucis improbando attingam. et primoaxv cum
dicit me ad regulam universalem effugereaxw etc.axx494 Oppono quod non verba Aristo'telis' vel phi'losophi' sed
Ambrosii regulam assumpsi.495 et fateor esse universalitatem personarum bene facientium. quod et
d'ominum'd'octorem' fassus est. sed nihil dicit de universalitate operum. licet textus perinde universaliter loquituraxy de
personis quam operibus. opera transiit et de personis tantum loquitur.axz

Secundo quandoaya dicit dispeream si aybsensus meus etc.ayb496 Oppono quod ista propterea dicit.
ut per fas et nefas audi'torum' animos in suam sententiam trahataycaydet remitto ad locum prius allegatum.ayd

Tertio de Hiero'nymo' cum mihi exprobrat quasi deliberatorias petierim. non esset ab-
surdum si in re tam seria et ad salutem tam necessariaaye meditatissimus prodirem in lucem.
quandoquidem hic non ostentationem capacis memorie et acuti ingenii querimus. sed veritatem〈.〉

Quarto.ayf cum dicit ad psal'mum' Non intresayg in iudicium.497Hiero'nymum' dicere. quod homo potest vita-
repeccataayh ad tempus. Iterum remittoayi iudices ad libros Hiero'nymi'contraayjPela'gianos' ubi repe-
rient de quibus peccatisloquaturaykHiero'nymus' et quomodo per gratiam liberamur a peccatis. vel
vitamus delicta. quoniam aylgratia est etayl charitasaym que aynoperit multitudinem peccatorum.ayn498

Quintoayo dum adducit Hiero'nymum' contra Iovini'anum' et auctoritatem psal'mi' Iudica me domineayp quoniamayq
in innocen'tia' mea ingressus sum.ayr499etays hanc auctoritatem velut classicum aytdetonat. primumayt
eius sententiam firmabo. sed non ayusecundum propositum.ayu Et primumayv miror d'ominum'd'octorem' tot disputatorum
leges devorasse.ayw et oblitum sui quod dat tamen instantias. et non solvit.ayx

Adiicioayy priori auctoritatiayz quod dicit Iob: c. 13:aza si fuero iudicatus scio quod iustus in-
veniar.azb500 ubi Iobazc expresse dicit se inveniri iustum cumazd iudicabitur. sed vellem d'ominus'd'octor'intel-
ligeret innocentiam Davidis et iustitiam Iob. et tunc recteaze inferret auctoritatem pro
me. Iudica meazf secundum azgiustitiam etc.azg501 Nam iustitia Iob est iudicium. de quo pau-
lo ante dixit.azh Veruntamen vias meas in conspectu eius arguam et ipse erit salvator meus. BuchsymbolD2v
Non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita502 secundum hanc iustitiam. qua Iob
iudicat peccata sua. agnoscit. et condemnatazi vult iudicari et iudicandus invenietur
iustus. Quod David dicit. Veritas de terra orta est et iusti'tia' de celo prospexit.503 Dum
oriturazj veritas. i'd est' confessio peccatorum in homine. tunc iusticia iustificans hominem pro-
spicit de celo. Quod apostolus dicit si nos iudica'mus' non iudica'mur'azk a domino.504 et Iohannes in
canonica si confessi fuerimus peccata nostra. iustus est deus qui relinquit nobis
peccata.505 Ergo quando homo iudicat peccata sua tuncazl azmiustificans deusazm et misericors re-
linquitdelicta.aznita etiam David habuit innocentiam quod peccatum suum contra se semper
fuit. et quod peccata sua nota fecit deo. et secundum istam innocentiam vult iudicari
in sua iusticia. sed que est iustitiaazo? Respondeatazp nobis psalmographus. Non relin-
quet dominus populum suum donec iustitia revertaturazq ad iuditium.506 hoc est quamdiuazrpo-
pulus dei suas iusticias recto iuditio supponit. non relinquiturazs immo securus pe-
tit se iudicari a domino. Est ergo auctoritas per d'octorem' assumpta pro me. videlicet quod David
petit se iudicari secundum suam iustitiam507 propter innocentiam gressuum. secundum quod dicit psal.
.118. vias meas annunciavi tibi et liberasti me.508 ergo iusticieaztDavidis habuerunt peccata.

Sextoazu de auctoritate .2.azv ad Timo. 4. reposita est mihi coro'na' iusticie.509 et de
parabola. ite et vos in vineam metam.510 et de illa. dignos nos fecit.511 Opponendo dico
quod d'ominus'd'octor' illas auctoritates causa digressionis assumpsit. Non enim querimus quomodo
remunerantur bona opera. sed in hoc est negotii cardo quomodo in bonis operibus sint
peccata. si quis tamen velit mentem August'ini' videre legat August'inum' de gra'tia' etazwlibe'ro'arbi'trio' c.
.16. ubi dicit quod deus sua muneraazx coronat.512

Septimoazy quando d'ominus'd'octor' invenitazz novam iustitiam secundum quam dicit Davidem nolle iudica-
ribaa causa brevitatis remitto iudices ad librum de perfec'tione'iusti'tie'513 ubi August'inus'bab satis
dicit de iusticia.bac

AdbadAug'ustinum' .9. confessionum c'apitulo' finali cum dicit. Si remotabae misericordia discutias
delicta.514 auctoritas Aug'ustini' est contra allegantem et est gladius Golie.515quiabaf expresse dicit quodbag
delicta sunt in operibus et propterea fiducialiter sperat de dei misericordia. prout
etiam Christus dicit. sanis non est opus medico.bah sed infirmis et quodbai non veni vo-
carebaj iustos sed peccatores.516

Octavo.bak dicit quod non possum ostendere hecbalEcclesiast'icum' qui unquam ita intellexit
sicut ego. nisi demonstrarem Scholasticumbamwittenbergens'em'.517 vellem ego d'omino' doctori
abunde respondere nisi parcerem universitati Ingelstadensi. quod autem sensus meus sit
approbatus. remitto ad loca allegataban et adiicio quod Augusti'nus' scripsit de senten-
tia Iacobi ad Hieronymum.bao518

Nono.bap cum dicit se non meminisse martyres dicerebaq omnis homo mendax.519 dico
hoc est indicium quod non legit August'inum' diligenter. psal: 115.bar520

Decimo.bas quando dicit me attulisse gladium quo vult raperebat cervicem meam. quod reni-
sum nature et volun'tatis' bauposuerim esse peccatum.bau521 satis demonstrat quod non intelligit
unde nascantur peccata in bonis operibus. Nonbav oriuntur ex gratia sed ex peccato
quod est in homine. et dicitur lex membrorum. secundum istam legem dicitbaw Christus.
spiritus promptus est caro autem infirma.522 et Paulusbax Ro. 7. Video autem aliam legem in mem-
bris meis repugnantem legi mentis mee et captivantem in lege peccati. que baylex peccatibay
est in membris meis〈.〉523 propter istam legem dicit Paulussebaz captivum duci et eo quo
non vult. et paulo superius. Scio enim quia non habitat in me. i'd est' in carne mea bonum
Nam velle adiacet mihi. perficere autem bonum non invenio. Non enim quod volo bonum
hocbba facio.524 Ecce Paulusbbb expresse dicit quod vult bonum. vult servare mandata dei.
vult mori pro Christo ut August'inus' exponitbbc525 sed non invenit perficere. quia renisus est
Ut August'inus' exponit.voluntatis qui refragatur bono velle. Ex quibus patet quod sancti dum bene volunt
nihilominus male faciunt. hoc est sentiunt pravabbd desyderia in natura. que desy-
deria non auferenturbbe donec mortale hoc vestiverit nos. postquam autem mors absorp-
ta fuerit in victoria. tunc erit bonum velle absque pravo desyderio. tunc erit etbbf velle
et perficere. quodbbg perficere iam non invenimus. nec aliquis sanctorum invenit. excepto
Christo et eius matre.bbh526

BuchsymbolD3rUndecimo. Cum respondit auctoritati quousque irasceris etc.bbi527obiecitbbjHiero'nymum'
qui dicit. quod conscientiabbk delicti timet deum.528 auctoritas est pro nobis quia conscientia delicti
presupponit ipsum delictum. alioquin falsa est conscientia. Videat autem d'ominus'd'octor' et Iudi-
ces electi August'inum' interpretantem hunc versiculum bblsuper oratione servi tui.bbl et facilem
habebunt intelligentiam.529

Porro non possum non admirari astuciam d'omini'd'octoris' qui hic transiliit scopum ne-
gotii. Ego quidem causam et discrimen exegi cum oratio sit tam felix et sanctum bonum
a Christo egregie commendatum. et nihilominus deus irascatur orationi iustorum. cur
delicta negemus in similibus. operibus. sedbbm ut d'ominus'd'octor' intelligat me sequi auctoritatem
Ecclesie adducobbn Ecclesiebbo preculam ubi dicit. de nostra iusticia non confidimus.530
ergo illa diffidentiabbp nascitur ex malo. ex vitio. verba sunt Ecclesie. ut qui nostre
iusticie fidutiam non habemus. etbbq sunt alia.bbr

Die veneris Decima quinta Iulii mane hora septima.531

Scopus.bbs

bbtIustum peccare in bonis operibus.bbt

Carolostadius.

In nominebbu domini nostri Ihesubbv christi. Secundam conclusionem egregii. d'omini'd'octoris' superbam.
impiam. blasphemam et hereticam. quandoquidem manifestisbbw scripturarum auctoritatibus
et Ecclesi'e'precib'us' repugnantem. demoliturus directo gladio aggrediar. non do-
lis non falsis auctoritatum assumptionibus. non fallaci impudentia neque dicaci
loquacitate. quemadmodum Egre'gius'd'ominus'd'octor' bbxfacere solet.bbx Contra conclusionem eius secundam que
incipit Et si peccata venialia sint quottidiana. iustum tamen semper peccare in bono
opere etiam bene moriendo negamus etc.532Opponobby auctoritatem Ecclesi: 7.bbz quo
scribitur Non est homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet.533 apertus
est textus quod is qui bonum facit peccat. Conclusio doctoris adversatur huic aucto-
ritati. ergo heretica. respondeat ergo. d'ominus'd'octor'.

Eckius.

In nomine tuo dulcis Ihesubca amen. Contra christianissimam conclusionem meam
temerarius pater gravitatis theolo'gice' oblitus. et suo capitibcb innitens adduxit unum
locum Ecclesi: 7. cuibcc dicit conclu'sionem' meam adversari. Respondeo tanta veritate conclu-
sionem meam esse fulcitam.bcd ut non possit non suspectus esse de falsitatebce qui ei ad-
versetur. et textus allegatus non est contra conclusionem. nisi acceptus secundum
falsam intelligentiam. Undebcf fateor non esse hominem qui faciat bonum quin talis
homo etiam peccet. sed non tunc peccat semper quando facit opus bonum. quod nullibi
reperiet.bcg vel in sacris literis. vel in sanctis patribus. et quod iste sit sensus scrip'ture' et istaBuchsymbolD1r
sit intelligentia.bchadducto b'eatum'Hierony'mum' lib. 1. contra iovinianumbci col: 4.534 Non quod sem-
per sed aliquando: peccaverunt.bcj pro hoc facit Hier'onymus' etiam ibidem quia homo constitutus in hac
vita subiectus est viciis. Et glossa interline'aris' pro loco concordante adducit illud
quia omnes peccaverunt et egent gloriabck dei.535 quare sapiens voluit hominem facientem
bonum etiambcl aliquando peccare. et quod ille sit verus sensus et catholicus scripture non
quem extraxit d'ominus'Andreas pro sua temeritate. adduco ei Augu'stinum' qui eius cervicem
premat li. 2. de peccatorum remiss'ione' ca. 20bcm. ex quo conficitur etsi quisquam in hac vi-
ta esse potuisset. qui virtute ita proficeret. ut ad tantam plenitudinem iusticie
preveniret. qua nullum omnino haberet peccatum. fuisse tamen eum antea peccatorem
unde in istambcn novitatem vite converteretur. non esse dubitandum.536 Quare concors est
sacre scripture et sanctorum patrum sententia. nullum esse tam iustum qui faciat bonum.
quin aliquando peccet vel peccaverit nisi impiissime dicat et blasphemetbco sanctum
Laurentium peccasse in craticula et sanctum Andream et sanctum Petrum in cruce.
cum tamen ecclesia canat illud psalmi de S'ancto'bcp Laurentio psal: 17. igne me examina-
sti et non est inventabcq in me iniquitas.537 Quare. d'ominus'Andreas a procacitate maledi-
centie abstineat. et sicut gravem theologum decet honesta verborum contentione
veritatem hoc pacto querat. ut invenirebcr possit.

Carolostadius.

Cum d'ominus'd'octor' fatetur non esse hominem qui faciat bonum quin talis peccet. sed
non tunc peccatbcs semper quando facit opus bonum. Oppono ei de eadem auctoritate
per dictum Ambrosii de penitentia. quod scriptura universaliter loquens debet universaliter intelligi et
non restringi per capita humana.538 modo textus allegatus Eccle: 7. universaliter dicit absque li-
mitatione non est homo iustus qui bene faciat et non peccet.539 non dicit quandoque. non
dicit postea. sed simpliciter qui bene faciat et non peccet. ergo debet intelligi universa-
liter de quolibet bene faciente. Nec obstat quod adductum est per Augu'stinum' quoniam pro intel-
ligentiaAugustini remitto iudices ad capita precedentia et sequen'tia' in lib. 2. de pec-
catorum meritis.540 Item ad caput. 6.bct de spiritu et litera.541 Ad librum de perfectione iust'itie' ex
quib'us' facile intelligent quod egre'gius'd'ominus'd'octor' vel corrupte citatbcuAugu'stinum' vel non intelligitbcv542De
Hiero'nymo' videbo locum allegatum si recte citatus sit. hoc scio Hiero'nymum'bcw in libro adver-
susPelagi'anos'bcx absolute hanc auctoritatem assumpsisse.543 et nonnullas alias coaptasse
ex quib'us' infertur quod homo quando bene facit peccat. Utitur enim auctoritate Davidis
psal:142.bcy ubi sic legimus et non intres in iudicium cum servo tuo quia non iustifica-
bitur in conspectu tuobcz omnis vivens544 sive ut habet hebraica veritas. Non fac me veni-
re in iudicium. quia dophotbda secundum aliquosbdb hebreos verbum transitivumbdc est secundi or-
dinis vel tertii hoc est. non fac me venire in iudicium. quia non iustificabitur in
conspectu etc.bdd Ecce clarus est textus quod David qui habet testimonium sanctitatis
non vult venire in iudicium divinum. ob id quod non iustificatur in conspectu omnis
vivens. sed si glossa d'omini'docto'ris' esset vera. sequeretur quod iustus absque tremore
et timorebde vellet ire ad iudicium dei et posset. utpote tunc. quando aliquod bonum opus
facit et non peccat. hoc autem quam sit impudens dictum. quod iusti velint se conspec-
tui divino presentari iudicandosbdf patet intellectorib'us' sacrarum literarum.545

Deinde quod d'ominus'd'octor' assumpsitbdg de SanctobdhLauren'tio'And'rea' et Petro546 postea dicetur
quando de morte sanctorum tractabitur. hoc tamen adiiciobdi quod vox est martyrum prout
Augu'stinus' dicit psal: 115.bdj omnis homo mendax547 hanc vocem proferunt si non voce saltem
corde sancti martyres. hinc est quod Christus ad mortem iturus dixit. domine si est
possibile transeat a me calix iste. verum tamen non sicut ego volo sed sicut tu vis.548
bdkdefectum illumbdk renitentis naturebdl voluntatis in martyribus morituris pro Christo
assumpsit et ut Augu'stinus' dicit delevit. ita quod renisumbdm huiusmodi deus non impu-
tetbdn sanctis martyribus licet habeant.549 Nec obstat auctoritas psal'mi' non est inven-
ta in me iniquitas.550 quia tribulatio ignis et persecutio extinguit iniquitatem. Potest
tamen iniquitas etiam capi pro peccato criminali quod August'inus' dicit psal: 118.551 Et
si quis vellet posset ita respondere ad auctoritatem psalmographi.bdo Iustos in verebdpBuchsymbolD1v
bonis operibus peccare simul et pro eodem tempore. et eodem actu quo benefaciunt.
Patet per illud Asaphbdq psal: 79.bdr Domine deus exercituum. quousque irasceris super orationem
servi tui.552 Ecce servus domini. qui iustus est. dicit deum irasci super orationem suam. sed
cum oratio iusti opus tam validum et sanctum a Christo multipliciter commendatum.
subiicitur divine ire. quis audet dicere in ceteris bonis operibus vel in aliquibus
eorum non esse peccata propter que irascatur dominus? Nec obstat quod in hebreo habetur
usque quo fumabis. Oschonta.bds quoniam tropus est. et fumus deibdt in hebraica veritate
'signifi'cat iram. sicut bduseptuaginta transtulerunt.bdu553IdembdvCassianus de velle bonum et
agerebdw malum bdxhoc citavit ad locum superiorem quendam.bdx554

Eccius .bdy

Cum. d'ominus'Andreas solutionem meam audiisset. confugit ad mendicimonium.
hoc est ad regulam universalem. sicut phi〈losophi〉 defitientes recurrunt ad primam causam
Ambrosium citans de penitentia. quia scrip'tura' sacra universaliter loquens universaliter sit intelligenda.555 dico
verum est et me accipere verba universaliter ipsius concionatoris et loqui de omni iusto. sed quod dictum
relatum ad universalitatem suppositorum. vult transferre ad universalitatem temporis. sophista est et sacre
scrip'ture' intelligentiam et modum loquendi non assequitur.bdz remisit iudices ad librum de perfectione
iusti'tia' ad librum. 2. de meritis peccatorum.556 dispeream si vel in iisbea libris aut in omnibus
operibus August'ini' unquam reperiatur. iustum in quolibet opere bono semper peccare. Quod
dicit me corrupte allegasse. August'inum' facit mihi iniuriam quoniam nec ipse nec quisquam
alius poterit in hac disput'atione' mihi ostendere ullam auctoritatem. quam non possim
manifestarebeb in ipsis originalibus et ita ad Aug'ustinum' non respondit becsed remisit ad forum Iulii.bec

Porro cum adbedHiero'nymum' ceperit tempus deliberandibee adduxit alium locum Hierony'mi'
contra Pela'gianos' inducentem557 alias auctoritates. etiam ipsius David. quamvis sancti.
tamen non audentis intrare iudicium. iuxta illud psal: 142. Non intres in iudi'cium'
cum servo tuo.558Exbef quibus dicit inferri iustum in omni begopere bonobeg peccare. Dico
Hiero'nymum' nunquam cogitasse. nec apud eum reperiri quod iustus in omni opere bono pec-
caverit. sed inferri ex dictis eius per somnia. et quod hoc sit verum. adduco Hie'ronymum'
eodem lib: 2. contra Pela'gianos' ubi dicit. qui cautus est et timidus potest ad tempus
vitare peccata.559 apertissimum testimoniumbeh quod iustus non semper peccet. qui ad tempus
beipotest vitarebei peccatum. et cum magnificis verbis psal'mistam' inducitbej non audentem intra-
re iudicium cum deobek560. videat novus illebel interpresbem sacre scrip'ture' eundem Hierony'mum'in-
ducentemeundemben sanctum David l: 2. contra Iovi'nianum' ubi inquit. David electum secundum cor
domini. qui fecit omnes voluntates eius. Et qui ausus erat dicere Iudica me domine
quoniam ego in innocentia mea ingressus sum.561 Ecce hic David petiit iuditium secundum
innocen'tiam' suam. Quare si vellem sic consistere in modo respondendibeo doctoris. scilicet
dando instantiam iam negotium esset expeditum.bepat sensus sacre scriptu're' quem spi'ritus'sanc'tus'
efflagitat. est aperiendus et non cortici verborum literaliter more iudaico sub
Christiana pelle. sicut calumniose mihi imponit.beq conclu: 1. inniti.ber562Dicobes ergo ad
sanctorum patrum sententiam hos duos psalmiste: locos non discordare. Inbet unobeu enim
petit vocari ad iuditium secundum piam iustitiam. de qua dixit apostolus .2.bev ad timo: 4.bew
de reliquo reposita est mihi corona iustitie. quam reddet mihi dominus in illa die iu-
stus Iudex.563 et de illa pia iustitia convenit pater familias Math: 20.bex Ite et vos
in vineam meam. et quod iustum fuerit dabo vobis.564 Et ad Collosen. 1.bey dignos nos fe-
cit in partem sortis sanctorum.565 Ecce pia iusticia.bez secundum quam iusti clamant ad dominum.
Iudica me domine. Alia est iustitia rigida.bfa secundum quam David quamvis iustus non vo-
luit vocari ad iuditium. quia secundum istam non iustificabitur in conspectu eius omnis vivens
Et sic August'inus' ait. 9. confessionum ca'pitulo' ult'imo'.bfb Et nec laudabilis vita hominum. si remota
misericordia discutias eambfc〈.〉 quia vero non exquiris delicta vehementer fiducialiter
speramus aliquem apudbfd te locum inveniri indulgentie.566 quare adducta nihil faciunt
pro domino And'rea'nec ostendet mihi aliquem vel Ecclesiast'icum' vel scholasticum doctorem. qui
unquam ita intellexerit nisi sit Ecclesiasticus wittenbergensis.bfe Porrobff de sanctis re-
mittitsebfg ad punctum quando tractaturus sit de morte et obitu sanctorum. sedbfh tamen BuchsymbolD2r
dicit omnes martyres clamare ad deum. Onmis homo mendax necbfi memini quod
hoc martyres in martyrio dixerunt.567 Attamen hoc nihil confert ad propositum.quoniambfj vel
exponatur omnis homo men'dax'i'd est' vanitas et defectibilitas. sicut exponitbfkb'eatus'Hiero'nymus'
bflpulcherrimam istam sententiam explicans.bfl568 vel quod magis acceditbfm beato Augustino
quod per mendacium intelligatur peccatum.569 dico omnes martyres. omnes sanctos fuisse pec-
catores. sed qua consequentia infertur. ergo semper peccarunt in opere bono? Ad psal'mum'bfn
non est inventa bfoin mebfoiniqui'tas'570 dixit iniquitatembfp aliquando bfqsumi pro crimine.bfq

De Christo qui orabatbfr ad patrem. pater si possibile estbfs571Ubi renisum nature et
voluntatis assumpsit. attulit nobis hicbft gladium quo iugulabitur bfuassumptum etbfu hoc
est quod ego assumo falsum esse. sanctos ob horrorem naturalem mortis peccare. et
quod propter istum horrorem minuatur eis charitas. unde veniatbfv pena purgatorii et est
invincibile argumentum ex hoc loco et factobfw Christi. quod iustus timens mortem et
habens voluntatem semico〈a〉ctam moriendibfx propterea non peccat. charitas ei non di-
minuitur.bfy nullus fit in eo horrorbfz qui sitbga penabgb purgatorii. utbgc pluribus probare possembgd
sed transeo. Postremobge adducit suo arbitratu et verbis satis pompaticisbgf clarum
textum Psal: 79.bgg Domine deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui?572
vellem quod d'ominus'An'dreas' non inniteretur prudentie sue. iuxta consilium sapientis et verba
sacre scripture acciperet secundum sensum quem spi'ritus' sanctus efflagitat et quem sancti
patres tradiderunt. Quibus nolle credere ait Boetiusbgh stulticia est.573 unde b'eatus'Hiero'nymus'bgi
in eo loco expresse adversatur sensui domini Andree volens deum non irasci. si iusti-
tiam petamus. sed homo orans conscientia delicti timet deum. etiam ab oratione irasci.574
quodbgj si vult habere expositionem magis literalem accipiat Cassiodorum575 dicentem quod in
isto psal'mo' sicut prius oraverat promissionem salvatoris. excita potentiam tuam et veni.
ostende nobis faciem tuam etc.576 Iratum autem dicit quia tardat nonbgk dixit deum irasci
super oratione iusti. quia peccaretbgl in opere bono. sed quia petita tardabat exhibere. et iras-
centium est differre danda〈.〉 Ideo deum iratum dixitbgm super oratione sua. et non ad mentem d'omini'An'dree'〈.〉

Carolostadius .bgn

Quoniam egre'gius'd'octor' Clamator per digressiones suas mihi subducit tempus ne pervenire
queam ad auctoritates magis urgentes. maledicta eiusbgo ob temporis angustiam non
diluam.bgp sed eius inutiles responsiones paucis improbando attingam. et primobgq cum
dicit me ad regulam universalem effugerebgr etc.bgs577 Oppono quod non verba Aristo'telis' vel phi'losophi' sed
Ambrosii regulam assumpsi.578 et fateor esse universalitatem personarum bene facientium. quod et
d'ominum'd'octorem' fassus est. sed nihil dicit de universalitate operum. licet textus perinde universaliter loquiturbgt de
personis quam operibus. opera transiit et de personis tantum loquitur.bgu

Secundo quandobgv dicit dispeream si bgwsensus meus etc.bgw579 Oppono quod ista propterea dicit.
ut per fas et nefas audi'torum' animos in suam sententiam trahatbgx bgyet remitto ad locum prius allegatum.bgy

Tertio de Hiero'nymo' cum mihi exprobrat quasi deliberatorias petierim. non esset ab-
surdum si in re tam seria et ad salutem tam necessariabgz meditatissimus prodirem in lucem.
quandoquidem hic non ostentationem capacis memorie et acuti ingenii querimus. sed veritatem〈.〉

Quarto.bha cum dicit ad psal'mum' Non intresbhb in iudicium.580Hiero'nymum' dicere. quod homo potest vita-
repeccatabhc ad tempus. Iterum remittobhd iudices ad libros Hiero'nymi'contrabhePela'gianos' ubi repe-
rient de quibus peccatisloquaturbhfHiero'nymus' et quomodo per gratiam liberamur a peccatis. vel
vitamus delicta. quoniam bhggratia est etbhg charitasbhh que bhioperit multitudinem peccatorum.bhi581

Quintobhj dum adducit Hiero'nymum' contra Iovini'anum' et auctoritatem psal'mi' Iudica me dominebhk quoniambhl
in innocen'tia' mea ingressus sum.bhm582etbhn hanc auctoritatem velut classicum bhodetonat. primumbho
eius sententiam firmabo. sed non bhpsecundum propositum.bhp Et primumbhq miror d'ominum'd'octorem' tot disputatorum
leges devorasse.bhr et oblitum sui quod dat tamen instantias. et non solvit.bhs

Adiiciobht priori auctoritatibhu quod dicit Iob: c. 13:bhv si fuero iudicatus scio quod iustus in-
veniar.bhw583 ubi Iobbhx expresse dicit se inveniri iustum cumbhy iudicabitur. sed vellem d'ominus'd'octor'intel-
ligeret innocentiam Davidis et iustitiam Iob. et tunc rectebhz inferret auctoritatem pro
me. Iudica mebia secundum bibiustitiam etc.bib584 Nam iustitia Iob est iudicium. de quo pau-
lo ante dixit.bic Veruntamen vias meas in conspectu eius arguam et ipse erit salvator meus. BuchsymbolD2v
Non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita585 secundum hanc iustitiam. qua Iob
iudicat peccata sua. agnoscit. et condemnatbid vult iudicari et iudicandus invenietur
iustus. Quod David dicit. Veritas de terra orta est et iusti'tia' de celo prospexit.586 Dum
oriturbie veritas. i'd est' confessio peccatorum in homine. tunc iusticia iustificans hominem pro-
spicit de celo. Quod apostolus dicit si nos iudica'mus' non iudica'mur'bif a domino.587 et Iohannes in
canonica si confessi fuerimus peccata nostra. iustus est deus qui relinquit nobis
peccata.588 Ergo quando homo iudicat peccata sua tuncbig bihiustificans deusbih et misericors re-
linquitdelicta.biiita etiam David habuit innocentiam quod peccatum suum contra se semper
fuit. et quod peccata sua nota fecit deo. et secundum istam innocentiam vult iudicari
in sua iusticia. sed que est iustitiabij? Respondeatbik nobis psalmographus. Non relin-
quet dominus populum suum donec iustitia revertaturbil ad iuditium.589 hoc est quamdiubimpo-
pulus dei suas iusticias recto iuditio supponit. non relinquiturbin immo securus pe-
tit se iudicari a domino. Est ergo auctoritas per d'octorem' assumpta pro me. videlicet quod David
petit se iudicari secundum suam iustitiam590 propter innocentiam gressuum. secundum quod dicit psal.
.118. vias meas annunciavi tibi et liberasti me.591 ergo iusticiebioDavidis habuerunt peccata.

Sextobip de auctoritate .2.biq ad Timo. 4. reposita est mihi coro'na' iusticie.592 et de
parabola. ite et vos in vineam metam.593 et de illa. dignos nos fecit.594 Opponendo dico
quod d'ominus'd'octor' illas auctoritates causa digressionis assumpsit. Non enim querimus quomodo
remunerantur bona opera. sed in hoc est negotii cardo quomodo in bonis operibus sint
peccata. si quis tamen velit mentem August'ini' videre legat August'inum' de gra'tia' etbirlibe'ro'arbi'trio' c.
.16. ubi dicit quod deus sua munerabis coronat.595

Septimobit quando d'ominus'd'octor' invenitbiu novam iustitiam secundum quam dicit Davidem nolle iudica-
ribiv causa brevitatis remitto iudices ad librum de perfec'tione'iusti'tie'596 ubi August'inus'biw satis
dicit de iusticia.bix

AdbiyAug'ustinum' .9. confessionum c'apitulo' finali cum dicit. Si remotabiz misericordia discutias
delicta.597 auctoritas Aug'ustini' est contra allegantem et est gladius Golie.598quiabja expresse dicit quodbjb
delicta sunt in operibus et propterea fiducialiter sperat de dei misericordia. prout
etiam Christus dicit. sanis non est opus medico.bjc sed infirmis et quodbjd non veni vo-
carebje iustos sed peccatores.599

Octavo.bjf dicit quod non possum ostendere hecbjgEcclesiast'icum' qui unquam ita intellexit
sicut ego. nisi demonstrarem Scholasticumbjhwittenbergens'em'.600 vellem ego d'omino' doctori
abunde respondere nisi parcerem universitati Ingelstadensi. quod autem sensus meus sit
approbatus. remitto ad loca allegatabji et adiicio quod Augusti'nus' scripsit de senten-
tia Iacobi ad Hieronymum.bjj601

Nono.bjk cum dicit se non meminisse martyres dicerebjl omnis homo mendax.602 dico
hoc est indicium quod non legit August'inum' diligenter. psal: 115.bjm603

Decimo.bjn quando dicit me attulisse gladium quo vult raperebjo cervicem meam. quod reni-
sum nature et volun'tatis' bjpposuerim esse peccatum.bjp604 satis demonstrat quod non intelligit
unde nascantur peccata in bonis operibus. Nonbjq oriuntur ex gratia sed ex peccato
quod est in homine. et dicitur lex membrorum. secundum istam legem dicitbjr Christus.
spiritus promptus est caro autem infirma.605 et Paulusbjs Ro. 7. Video autem aliam legem in mem-
bris meis repugnantem legi mentis mee et captivantem in lege peccati. que bjtlex peccatibjt
est in membris meis〈.〉606 propter istam legem dicit Paulussebju captivum duci et eo quo
non vult. et paulo superius. Scio enim quia non habitat in me. i'd est' in carne mea bonum
Nam velle adiacet mihi. perficere autem bonum non invenio. Non enim quod volo bonum
hocbjv facio.607 Ecce Paulusbjw expresse dicit quod vult bonum. vult servare mandata dei.
vult mori pro Christo ut August'inus' exponitbjx608 sed non invenit perficere. quia renisus est
Ut August'inus' exponit.voluntatis qui refragatur bono velle. Ex quibus patet quod sancti dum bene volunt
nihilominus male faciunt. hoc est sentiunt pravabjy desyderia in natura. que desy-
deria non auferenturbjz donec mortale hoc vestiverit nos. postquam autem mors absorp-
ta fuerit in victoria. tunc erit bonum velle absque pravo desyderio. tunc erit etbka velle
et perficere. quodbkb perficere iam non invenimus. nec aliquis sanctorum invenit. excepto
Christo et eius matre.bkc609

BuchsymbolD3rUndecimo. Cum respondit auctoritati quousque irasceris etc.bkd610obiecitbkeHiero'nymum'
qui dicit. quod conscientiabkf delicti timet deum.611 auctoritas est pro nobis quia conscientia delicti
presupponit ipsum delictum. alioquin falsa est conscientia. Videat autem d'ominus'd'octor' et Iudi-
ces electi August'inum' interpretantem hunc versiculum bkgsuper oratione servi tui.bkg et facilem
habebunt intelligentiam.612

Porro non possum non admirari astuciam d'omini'd'octoris' qui hic transiliit scopum ne-
gotii. Ego quidem causam et discrimen exegi cum oratio sit tam felix et sanctum bonum
a Christo egregie commendatum. et nihilominus deus irascatur orationi iustorum. cur
delicta negemus in similibus. operibus. sedbkh ut d'ominus'd'octor' intelligat me sequi auctoritatem
Ecclesie adducobki Ecclesiebkj preculam ubi dicit. de nostra iusticia non confidimus.613
ergo illa diffidentiabkk nascitur ex malo. ex vitio. verba sunt Ecclesie. ut qui nostre
iusticie fidutiam non habemus. etbkl sunt alia.bkm

Eodem die hora .2.614 continuavit Caro'lostadius' seriem disputationis.bkn

Nam secundum Augu'stinum' contra iulia'num' l. 4. c. 3. quod bonum est. bono displicere non
potest.615 idcirco si opera alicuius sancti prorsus carent peccato. recte potest de eis
haberibko fiducia. sed quod hoc sit falsum patet per alias preces ecclesie.bkp ubibkq dicitbkr deus
qui conspiscis quia ex nulla nostra actionebks confidimus.bkt616 et alibi quia indesinenter pecca-
mus.617 ergo sancte ecclesie membra semper peccant quando benefaciunt. alioqui falsum esset
quod dicitur indesinenter peccamus. Et hoc quod exbku nulla nostra actionebkv confidimus.
Hocbkw est quod esaias. c. 64. dixit. Et quasi pannus menstruate universe iusticie nostre.618
ubi textus clarus estbkx quod omnes iusticie nostre. hoc est omnia opera bkyiusticie nostrebky sunt sicut
pannus menstruate mulieris. ergo habent immunditiam.bkz et notanter dicit. universam
nostram iusti'ciam'bla et nullam iusticiam excludit.blb619 quod pulchre exponitblccassianusbld de velle
bonum et agere malum.620 hoc est quod Iob dicit. lotus sible fuero quasi aquis nivis. et ful-
serintblfvelut mundissimeblf manus mee. tamen sordibus intingis me. Iob. 9.621Aug'ustinus'
legit tamen sordib'us' intinxisti me.622q'uasi'd'iceret' quodblg omnia operablh sunt intincta sordibus sed quid aliud
eo loci intelligere audemus per sordesbli nisi delicta. propterea recte dicit idem Iob
eodem c. 9.blj Si iustificare me voluero. os meum me condemnabit. Si innocentem
ostendero. pravum me comprobabit.623 Ecce Iob sanctus. iustus. et patiens qui sue
sanctitatis testimonium a deo habuit.blk dicit. Si me iustificavero condemnabit me
os meum. unde dicit paulo inferius. Verebar omnia opera mea. sciens quod nonbllpar-
ceres delinquenti.624 Quid habet timere iustus in bonis operibus si nulla peccata in eis
sunt.〈?〉proptereablmPaul'us' ad Gala: 5. dicit Caro concupiscit adversus spiritum. spiritus
autem adversus carnem. hec enim sibi invicem adversantur.625August'inus' in lib: hyponosticonbln
dicit. Iuge bellum est et continuum inter carnem et spiritum. prout sapiensblo dicit. Iugumblp
grave super omnes filios ade a die exitus eorum usque ad diem reditus in matrem
omnium.626Clariss'imus' est textus quod semper spiritus contra carnem pugnetblq et quandocumque spiritus
bonum operatur. tunc caro reluctatur in tantum quod inter istam luctam necesse est infir-
mari spiritum et contrahere maculam. ut habet August'inus' contra iulia'num' lib. 3. c. 6.627 et de
verbis Apostoli sermone. 3. a. c. d.628 et sermo'ne' 10.blr629 Ergo quando iustus bona opera facere
conatur. non potest implere quod debet et quod vult. quod expresse dicit apostolus. ut non
quecunque vultis illabls faciatis.630 ergo non faciendo quod debent et quod volunt peccant.
Ego rogo dominos iudices quod secundum allegata nostra iudicent diligenter intentiones
authorum citatorum inspicere dignentur.

Eccius .blt

Replicando clariss'imus' doctor defensavit regulam suam universalem que estblu beati Ambro'sii'631
sicut eam agnovi et dudum novi. sed eam bene applicatam volebat extendere ad
universalitatem operum. quam extensionem nullo sancto doctore probatam in operibus
non admitto. quoniam affirmationes circa opera sunt coartate.blv negationes vero
sunt ampliores. alioquin precepta affirmativa obligarent pro semper quod esset
pro pigris rusticis libenter sabatha sanctificantes.blw Excusavit se quod bonum esset se
venisse meditatum et instructum. non hoc improbavi esseblx viri prudentis. sed bonus
athletably blzetiam accipitblz consilium in arena.632

BuchsymbolD3vDe Augustino remisit se ad iudices. sed nullum protulit verbum Augustini. quare
de hoc quoque transeo.633Hieronymum per me verissime allegatum remittit ad iudices
quibma ita verissime reperient.bmb634

Demum cum duos locos secundum corticem repugnantes ex Davidadduxissembmc
ostensurus quod gram〈m〉aticus sensus non sufficiat ad intelligentiam scripture. tran-
seobmdde ioco.bmd extendit fimbrias clariss'imus'd'octor' declarando ad longum impertinenter. qua-
lisfuitbme iusticia. David. propter quam petierit ingredi iudicium cum domino. sed iudicando
se ipsum et sua peccata.635 Sicut allegavit de iusticia Iobbmf de iusticiabmgDavidetbmhpec-
catum meum contra me est semper.636 Et itabmi veritas oriatur de terra.637dicobmj quamvis ista decla-
ratio in se sit vera. et hoc omnes scholastici doct'ores' et predicatores a quadringentis
annis docuerunt. hominem peccatorem exercendo in se iusticiambmk per penitentiam quod tunc
deus remittat peccata.bml Ideo uno ore scholastici et predicatores concluserunt. penitentiam
esse partem iusticie vindicative.638

Secundo dico quod ex totabmm sua declarationebmn habetur plus contrarium
conclusionis sue quia admittit David iudicando seipsum. et sic de aliis homi-
nibusbmose iudicantibusbmo esse iustum et ita non peccat in illo bono opere. quia alias ratione
peccati concurrentis in illo iudicio adhuc non auderet petere. ut deus ingre-
deretur iudicium.

Tertio quia arbitratur facere inducta pro eo. bmpcum tamenbmp tota declaratione. ubi in
uno loco David petit iudicari secundum iusticiam.bmq639 adhuc tamen tremens coram rigida
iusticiabmr Dixit in conspectu tuobms non iustificabitur omnis vivens.640 hic universalitatem re-
gule sue extendat.bmt bmused nolo immorari.bmu

Deinde cum dixissem de duplici iusticia. quam ego exbmv sacra scriptura probavi
quia scholasticos non vult admittere. remisibmw ad Augu'stinum' de perfect'ione' iusticiebmx641adduxibmy
Augu'stinum'apertissimebmz in. 9. Confess'iones' ubi loquitur debna iusticia et misericordia.642 et omnino
clariss'imo'd'omino'd'octore' non suffragaturbnbAugustinusibidem.bnc bene fatetur Augustinus Deum
non exquirerebnd delicta nostra vehementer.643 sed nec litera sonat quod in bono opere iusti
peccent. quamvisbne ingenue fateor. sepe iustum in bono opere. et meritorio aliquando peccare
venialiter. Ut in celebrante devotebnf vel predicante. autbng eleemosynam dante. aut for-
titer disputante sicutbnh facit clariss'imus'bnid'ominus'd'octor' exoriatur quedam mentis elatio. de genere
peccati venialis.644 Et ita particulariter nunquam contradixi d'omino' doctori. Itabnj enim testatur
b'eatus'Grego'rius' 1. moralium opera bona nostra tenuissimi contagii inquinationebnk maculari645
et Guilhel'mus'Parisien'sis'bnl magnus ille episcopus et inceptor sicut testatur chronica fratrum
eremitarum mendicantium. creditbnm cymices et muscas egyptias immergere in un-
guentumbnn orationis. et sacrificium contribulati cordis.bno646

Porro. dicit clariss'imus' doctor me digressum a peccato boni operis ad hoc quomodo
bona opera debeant coronari.bnp647 dico salva sua reverentia. non fuisse hoc propositum
meumbnq sed cum de iusticia fecissetbnr mentionem. ostendibns ex sacra script'ura' duplicem esse
iusticiam. etbnt secundum piam iusticiam fit retributio meritorum. Quare caput. 16. de gratia et
lib'ero'arb'itrio'bnuAugustini est impertinens.648 Preterea. quia dixibnv me non meminissebnw in legendis
martyrum quod in martyrio etiambnx clamaverintbny omnis homo mendax. opponit mihibnzAugu'stinum'649
qui non est martyr. boased confessor quiboa dicit martyres hocbob dicere〈.〉 dico egoboc plus. omnem
hominem debere agnoscere propheticambod veritatem. quia omnis homo mendax. quod si prophe-
te credere noluerit aliquando cum suo periculo experietur. In psal: 79. dicit me fortiter
transiliisseboe roborbof sue inductionis. quia deus fuerit iratus super oratione.650 que ita a
Christo commendatur. ergo a fortiori super aliis operib'us' bonis. Dico quodbog fuit speciale de oratione
illa pro salvatore mittendo. nec est verum deum in se irasci. quia ab illis passionib'us' est
immunis. sed quia habet se per modum irascentis et hoc fuitboh speciale ratione dilationis. Deinde
cum dixissem nullum ecclesiasticum vel scholas'ticum' dedisse hunc sensum: quod in omni bono opere
iusti peccarent.boi nisi scholasticos wittenb'ergenses'〈.〉bojDico quodboj indignatus. d'ominus'd'octor' minas BuchsymbolD4r
adiecit. que quia sunt contra publicum salvum conductum.651 refero ad dominos etiam me ex-
primo〈,〉 me 〈signifi〉casse per illos scholas'ticos'wittenbergen'ses' doctorem Andream Bodenstein
de Carolostadio.bok et patrem Martinum Lutther. Porro quod de lege membrorum
induxit et auxilium apostoli imploravit.bol652 dico. Omnia bomper apostolumbom adducta me libentis-
sime credere. et propter brevitatem omitto. quam varie istud caput653 sit expositum per
OrigenemHiero'nymum'August'inum'Ambro'sium'Damascenum et sanctum Paulinum.654 tamen in presentiabon
accipio posteriorem sententiam Augustini. qui aliquando fuit in sententia Paulini. et
tunc dico concupiscentiam. illam legem membrorum.boo quamvis fuerit peccatum ante bap-
tismum. tamen post baptismum non est peccatum. Ut b'eatus'August'inus' libro primo de nup-
tiis et concupiscentia655 et maxime secundum August'inum' lib: 6. contra. Iulianum. c. 5.656 In
summa dico concupiscentiam infirmitatem illambop et malamboq valetudinem. legem membrorum legem
carnis. non esse peccatum nec mortale nec veniale. et post baptismum non origi-
nale. quod si etiam sicut glossa interlinea'ris' in loco allegato facit exponendo peccatum
pro quacumquebor concupiscentia. hoc est sicut August'inus' exponit lib. 6. contra Iu-
lia'num' c. 5. quia fit a peccato. et est pena peccati. qui adducit. unusquisque tentatur a
concupiscentia sua. abstractus et illectus. deinde concupis'centia' cum conceperit parit
peccatum. profecto in his verbis partus a pariente discernitur. pariens enim
est concupiscentia. partus peccatum. Sed concupiscentia non parit nisi conce-
perit. nec concipit nisi illexerit. hoc est ad malum perpetrandum voluntatisbosob-
tinueritconsensum.bot657 et per hocbou volo esse responsum hiis que adduxit de lucta
que est inter carnem et spiritum. quam omnes experimur. sed proposito non convenit.bov

Deindebow adduxit Iob c. 9. non audentem se iustificare.658 dico Iob loqui secundum
illam rigidam iustitiam. et sicut sapientem. quia nemo scit an amore vel odio dig-
nusbox sit. sicut Paulus qui nihil sibi erat conscius et tamen dicit quod in hoc non
erat iustificatus.659 unde bene faciunt iusti quod verentur omnia opera. Sicut Iob
et sicut b'eatus'Grego'rius'aitboy piarum mentium est agnoscere culpam. ubi non est.660 sed ac-
cipiat hunc morsellum quodboz Iob. 27. inquitbpa neque enim reprehendit mebpb cor me-
um. in omni vita mea.661 quomodo hic se iustificavit? Deinde timebambpc ne auc-
toritatemEsaiebpdobmisissetbpe universas iustitias nostras esse sicut cedentisbpf vel ut
alius textus habetbpg sicut 〈pannus〉bph menstruate662 possem ei dare solutionem Hiero'nymi' qui maxi-
mus biblie interpres.bpi dicit Prophetam loqui de comparatione iustitie legis et iusti-
tie Evangelice.663tamenbpj do communem. quod verum est comparando iustitiam nostram
ad iustitiam divinam est iniustitia. quia imperfecta manca et mutila. Sicutbpkcom-
parando lumen creatum ad lumen divinum est tenebre. et quod hoc sit verum pa-
tetbpl Luce. 18. nemo bonus nisi unus deus.664 assumit b'eatus'Augusti'nus' de perfect'ione'iust'itie'665
Concordat Chrysost'omus' et alii. Omnia enim comparata creatori nec bona sunt. cui
comparata nec sunt. Ergo quod in uno loco de bonitate. ita alio loco de iustitia
dictum accipio. Postremo et iisbpm concludamus.bpn cum preculas Ecclesie mihi obiicit
quod fidutiam in operibus nostris non habeamus. et in alia collecta.bpo quia ex nulla no-
stra actione confidimus.666Dicobpp cum lectionib'us' meis hodiernis.bpq quod per ista verba
non aufertur spes. sed presumptio tollitur. quia omnia facientes agnoscere debe-
mus quia sumus servi inutiles. ita indesinenter ecclesia agnoscit suos filios pec-
care. quare pro his rogat. sed ex nullis collectis vel aliis scripturis probatur
iustum semper in quolibet opere bono. etiam sanctum Laurentium in craticu-
la. peccare.667 ceterum si quid impremeditatum aut lapsu linguebpr aut ignoran-
tia. aut humane bpsfragilitatis temeritate fuisset per mebps dictum vel factum. pe-
to ab illustriss'imis' principibus prestan'tissimis' bptet clarissimisbpt viris. patribus venerandis
et observandis. dominisbpu nobilibus. scholasticis. ut in his mihi veniambpv dent
et eos ipsos iudices precor. ut nihil suscipiant sinistro animo a me factitatum.
paratus doceri et emendari. si alicubibpw verum sensum et intelligentiam scriptu-
rarum non fuissem assequutus. Soli deo gloria Amen.

BuchsymbolD4vCarolostadius.

Primum mihi placet protestatio egre'gii'd'omini'd'octoris' nam et egobpx protestor et peto. Cum autem
tempus breve sit et ad singula responsa nequeam opponere. duntaxat ea tangam que egre'gium'
d'ominum'd'octorem' amicum meum in meam sententiam traxisse videntur. Videlicet responsio data ad
Esaiam omnes iusticie nostre etc.668 Ubi egre'gius'd'ominus'd'octor' respondendo dixit quod omnes
iusticie nostre comparate ad iusticiam divinam sunt tenebre etbpy iniusticiabpz669 hoc mihi
placet. et consequitur ex eo quod iustus faciendo iusticiam semper facit iniusti-
ciam. Si sua iusticia fuerit collata ad divinam iusticiam〈.〉bqalaus deo.bqa Ceterum cum
dicit quod precib'us' ecclesie non auferturbqb spes a bonis operib'us' sed presumptio. facile
eius sententie accederem. si ecclesia ita diceret. qui de bonis operibus non habemus
presumptionem. sed cum dicat non habemus fidutiam.670 videtur bqcsublata etiambqc spes.

Postremobqd Rogo d'ominum'd'octorem' dicat mihi si Paulus fuerit baptizatus vel ne. quando epistolam
ad Ro'manos'bqe scripsit〈.〉 si fuit baptizatus tunc male appellatbqf concupiscentiam peccatum
Respondit Ecciusbqg sit sitpost baptismumbqhhabi-
tat in me peccatum.671 testimonium est apostolicum quod apostolus post baptismumbqicon-
cupiscentiam in carne sua vocatbqj peccatum: ergo nemo reprehendendus si modum
loquendi apostolicum vel fuerit assequutus vel imitatus. contra alia propter volun-
tatem dominorum mihi non licet opponere: Dixi.

Eckius.

Dimissis duob'us' quia hoc semper fuit indubitatum apud scholasticos. quod petit
ex me scire de Paulo dico brevibus tria〈.〉primo.bqk quod OrigenesHiero'nymus' et Isido-
rus lib: 2. de summo bono volunt apostolum loqui de consuetudine peccandi. quam
habuit sub lege. illa impellebat eum ad malum.bql672 Secundo. quod origenes reputat
probabile et sanctus Paulinus ad Severum testatur apostolum non loquutum
pro se sed in persona infirmorum.673 que aliquando fuit sententia b'eati'Augu'stini'li〈.〉 6bqm contra iuli'anum' c. 11.674
Tertio dico. Esto quod per peccatum hic intelligaturbqn concupiscentia. tamen peccatum
ibi accipitur pro pena peccati. Ut ex Augustino lib: 6. contra Iulianum. c. 5. expresse
liquet et in superiorib'us' diximus.675 peccatum aliquando accipi pro pena peccati. ut quando pro
mortuis oramus ut a peccatis solvantur sicut docte tradit Iohannes picus co-
mes mirandulanus conclusione 11 apologie.676 Ergo concupiscentia post baptismum
peccatum dicitur. sicut scriptura alicuius dicitur eiusbqo esse manus. Quare si concupi-
scentiam dicitis peccatum ad modum iam declaratum facile assentio si autem peccatum
Χριστοτοχος Θεοτοχοςpro culpa et reatu assumitisbqp manib'us'bqq et pedib'us' dissentio.bqr Tamen hocbqs addo pro corol-
lario.bqt Non semper licere ut modum loquendi etiam sanctorum patrum teneamus: quoniam
etsi vulgatissimum sit Mariam fuisse appellatam matrem christi tamen concilium decrevit pro
temporebqu ut non Christotokos. sed theotokos diceretur〈.〉677 Illa cum superiorib'us' subiicio
maioribus meis paratus emendari.


Carolostadius dixit
Et ego subiicio.
Finita est disputatio. M. D. xix.
xv. Iulii que erat dies veneris horam circiter
secundam qua finita magister Io'hannes' Langius
Lembergen'sis' gratias egit oratione commenda-
toria Conclusum est cum cantico Te deum
laudamus.bqv678 679

avom Editor verbessert für XV.
bAugustiani A1-4
csaris A1-4
dque A1-4
eque A1-4
fliberatis A1-4
gminstrantur A5
h-hfehlt a₁
i-iXXvii die Junii hora secunda 1519 A5; Egregius Doctor carolstadius a1; Anno 1519 hinzugefügt a3; 27 die Juni〈i〉 am Rand a3; hora s〈ecunda〉 am Rand a2
jProtestatio D'omini' doctoris Carolostadii per respondentem sibi a latere B; fehlt a1; Protestatio Carolostad〈ius〉 am Rand a2
knunquam a1
l-lac pontificum a1; potestate über der Zeile hinzugefügt a1; in impressis exemplaribus ad latum d〈igitum〉 am Rand a3
mhuiusmodi B
n-nhumana iusticia elapsum A1-4; humane iusticie lapsu a1; humana stulticia elapsum am Rand a3
ofolgt ein Wort durchgestrichen a₁
pfehlt a1; nunc über der Zeile hinzugefügt a3
q-q[…] re[…]ctato gestrichen a1; pro recantato hinzugefügt a3
rhaberi B
siudicium a1
tnec schole iudicio a1; nec publica〈rum〉 scholarum autoritati am Rand a3
uin colume A1-4
vhis a1, B
wpraecipere B; recipere a1; precipere korrigiert a3
xhis a1, B
yEckium A5; Ecckium a1
z(nisi santissimum in Christo patrem etc.) testati sumus B; nisi santissimum in Christo patrem etc. testati sumus a1folgt ein Wort durchgestrichen a₁
aaProtestatio Eckii A5; Protestatio E'gregi'D'omini' Doctoris Ioannis Eccii. B; Eccius a1; Eckius am Rand a2
ab-abInvocavit auxilium A5; fehlt B; auxilium a1; invocavit hinzugefügt a3
acquicquam a1, B
adah A5
aehis a1, B
afcontentionem a1
agprotestamur a1
ah-ah[…]〈u?〉t alias a1; supra hinzugefügt a3
ai-aifehlt a1; Scopus Disputationis. hinzugefügt a2
aj-ajLiberum arbitrium A5; lberum ar a1; liberum arbitrium korrigiert a2; Eckius 〈contra?〉 11 conclusio〈nem〉 doc〈.〉 Corol〈ostadii〉 de libero arbitrio am Rand a2; 2 hora am Rand A5Lp
akcontra 11 a1; questio 14 am Rand A5Lp
alfehlt a1
amEccius A5alle Marginalien fehlen a₁
anvom Editor verbessert für 14 A1; 11 über der Zeile hinzugefügt a1; 7 am Rand a3
aoopus über der Zeile hinzugefügt a2
ap-apad hoc ut […] aii a1
aqquam gestrichen a1; sum über der Zeile hinzugefügt a3; sit korrigiert a2
arProbatio am Rand a2
asEccle'siasti'ci 15 am Rand a3
atreliquid a1
aufolgt ein gestrichenes Wort a₁
avipse a1; Hic am Rand a3
awexposuit a1
axexposuit am Rand A5Lp
ayelectionem seu a1
azelicere a1; elicitam am Rand a3
bafehlt a1; primum über der Zeile hinzugefügt a3
bballocutum a1
bcs a1; uum über der Zeile hinzugefügt a3
bdquum a1; tum am Rand a3
beHieronimus ad demetriadem am Rand a3
bfconfert hec a1
bgdifferentia liberi arbitrii quomodo ad motus et progressum am Rand a2
bhhet a1; h gestrichen a2
biClaudicans A1-5; reprobo gestrichen a1; claudicans am Rand a3
bjfehlt a1; Hyponosticon am Rand a3; Augustinus li〈.〉 3 Hyponosticon contra Pelagianos am Rand a3
bkBern'hardus' am Rand a3
blfehlt a1
bmEt a1
bnl. A5
boHiero'nimus' li 3 adversus pelagia〈nos〉 am Rand a3
bpCrito über der Zeile hinzugefügt a1
bq-bq(limitat) in fine am Rand a3
brCarolostadij A5; Carolostadius a1; Responsio Carolostadii a2linksbündig und in AuRd-Gl wiederholt
bsin mundum a1; in mundum am Rand hinzugefügt A5Lp
btfuisset toti generi humano collata a1
buDicit A1-5; Deus hsl. korrigiert A5Lp
bvconstituit formavit a1; ab initio format et fecit am Rand a3
bwhi a1
bxEckius A5
by-byhinzugefügt a₃ AuRd-Gl
bzeckium über der Zeile hinzugefügt a2
caad Bern'hardum' am Rand a2
cbnostra a1
ccant A1-4
cdvolutionibus a1
cefehlt a1; et quod hoc verum sit sunt hec verba Bern'hardi' über der Zeile hinzugefügt a3
cfli. 3. am Rand a3
cgf a1gestrichen
chmalnit A1
ci-cifehlt a1; .2. hinzugefügt a3
cjper alias authoritates Lege Augusti: co. loco li: 3: A₅Lp AuRd-Gl
ckAd Hiero'nymum' am Rand a2
clrudus a1
cmvel a1
cn-cnarticuli istius hinzugefügt a1; ad Ambrosium am Rand a2
cofehlt a1; dicit hinzugefügt a3
cpest a1
cq-cqRepugnat Eckius solutionem replicans A5; Repugnat eckius solutionem replicans a2; repugnat quod non satisfecit solutioni hinzugefügt a1; Eckius repugnat am Rand a2; Replicavit d. doctor Eckius contra haec am Rand A5Lp
crsapiens loq a₁; korrigiert in loquitur a₂
cstoti a1; toti am Rand hinzugefügt A5Lp
cthumani a1; humano korrigiert a2
cuper illud hinzugefügt a3
cvquo am Rand hinzugefügt A5Lp
cwpro primo a1; ad primum hinzugefügt a3
cxquod ad secundum am Rand a2
cy-cyquo monitiones quo ad precepta A5Lp; quo ad precepta quo a1; a1folgt ein durchgestrichenes Wort; admonitiones über der Zeile hinzugefügt a3
czfehlt a1
dafehlt a1; pro hinzugefügt a3; pro gestrichen A5Lp
dbdiversis diversis et a1; a2hinzugefügt precepta über das zweite diversis; a3temporibus nach dem ersten diversis am Rand hinzugefügt
dcad monitorium über der Zeile hinzugefügt a3
ddet a1
deloco a1; quod ad tertium hinzugefügt a2
dfelicitiva a1; elicitativa hsl. korrigiert A5Lp
dgfraudaretur am Rand a3
dhhoc a1
diMathei 25 a1; Math〈.〉 25 am Rand a3
djde servo a[…] 5 talenta t〈radidisti〉 am Rand a2
dksic a1
dlet gestrichen A5Lp
dm-dmingenue a1; ingenue hsl. korrigiert am Rand A5Lp; alii in genere am Rand a3
dnsuper über der Zeile hinzugefügt a3; super A1-5; per hsl. korrigiert A5Lp
do-do4to a1; Ad 4tum am Rand a2; Ad quartum〈..〉 4° am Rand A5Lp
dpintelligat a1; intelligam korrigiert a3
dqvoluit a1; volui korrigiert a3
dret a1
dsfehlt A1-5
dtHieronimum A5
du-duvel gratum vel aceptum A1-4; gratum et acceptum. Hec Ecckius a1
dv-dvResponsio Carolostadii A5; Carolstadius a1; Carolostadius am Rand a2; Responsio über der Zeile hinzugefügt a3
dwquod a1; quando dominus über der Zeile hinzugefügt a3
dx-dxintentum habere a1
dy-dyfehlt a1; per solutionem meam hinzugefügt a3
dz-dzAd secundum am Rand a2
eafehlt a1; d'ominus' hinzugefügt a3
ebfehlt a1
ecinditio A1; iuditio est a1
edadducta a1; productaunter der Zeile korrigiert a3; Tertio quando dominus egregius doctor dictum sapientis etc. hinzugefügt a1
ee-eeAd tertium am Rand a2
efcodicem a1; auctoritas de 5 talentis am Rand a2
egfehlt a1; domini über der Zeile hinzugefügt a3
ehvom Editor verbessert für pro A1-5; in ipsa a1; pro gestrichen A5Lp
eiplus a1
ej-ejper vera am Rand a1; et aperta a3
ek-ekfehlt a1; ea que dominus Doctor induxit pro .3. hinzugefügt a3
eldicta sua a1; fehlt A5Lp
emmultum am Rand A5
enAd quartum am Rand a2
eoAd quintum a2
epquam a1; tam über der Zeile hinzugefügt a3
eqdivine gratie a1; divinae am Rand hinzugefügt A5Lp
erEcckii A5; Eckius a1
esfehlt am Rand a1; Eckius a2; Eccii contra hinzugefügt a3
etcontra ista primo nego a1; quo ad primum hinzugefügt a3
euQuantum ad am Rand a1; Ad secundum a2
evNeque a1
ew-ewque explicat quo pacto a1
exreliq korrigiert a1; reliquit a2
eyconsi korrigiert a1; consilii a2
ezfehlt a1
fa-faad malum ad mortem et ad vitam a1
fbAd tertium quod dominus doctor a1; etc. hinzugefügt am Rand a2; Ad tertium a2
fcDico a1; de hsl. am Rand korrigiert aus Ego A5Lp
fddum korrigiert a1; cum a2
fecommendat A1-5, a1Im Anschluss an hsl. Korrektur in A₅Lp
ffpro me a1
fgquod hsl. korrigiert a1; Quoniam A5Lp
fhdissensit a1
ficoniicitur ex copula associativa qui mecum operatur a1; gestrichen qui und disputat disputat operatur operatur vel non A5Lp
fjHero'nymus' A1-4
fkrecipit a1
fl-flfehlt a1; super illo am Rand hinzugefügt a3
fmfehlt a1
fndicit a1
fonec korrigiert a1; ne a3
fpinter hinzugefügt korrigiert a1; interpres a2
fqfehlt a1
frlaborasse a1
fs-fsnon defraudatur sua activitate a1
ftvom Editor verbessert für Carosta'dius' A1-5
fufolgt gestrichen Ad 4tum gestrichen a1; alia non habent am Rand A5Lp; Ad quartum expectat authoritates August'ini' et aliorum crastina die iuxta promissum Carol'ostadii' adducendas quas studebit diluere am Rand A5Lp
fvantemeridiana A5
fw-fwfehlt a₁
fxCarolostadius a1; Dominus Doctor adnotatur hinzugefügt a3
fyeccle'siasti'ci 15 am Rand a2
fzAugustinus de gratia et libero ar'bitrio' am Rand a3
gaeccle'siasti'ci 16 am Rand a3
gbfehlt A1-5, a1; ecclesiastici hinzugefügt a3; ecclesiastici am Rand hinzugefügt A5Lp
gceccle'siasti'ci 22 am Rand a3
gdvom Editor verbessert für ligua A1-5, a1
gedixir A1-4
gfPsalmo 36 a₃ AuRd-Gl
ggad a1
ghnondum a1; non hsl. korrigiert A5Lp
giincutiet a1
gjiusticia A1-4
gkdeum a1
glad a1
gmAd 2a Chorin〈.〉 5 a₃ AuRd-Gl
gnquando a1; quoniam hsl. korrigiert A5Lp
gogloriam gloriam a1
gp1 Chorin〈.〉 1 am Rand a3
gqHieremie 9 am Rand a3
grgratia sola a1
gs2 chorin〈.〉 12 am Rand a3
gtSessavit a1
guAa A1-4; Ad 2um am Rand a2
gvAd 3um am Rand a2
gwrespoudente A1-4
gxAugustinus ad orosium c〈.〉 9 am Rand a3
gyQuis in sacris scripturis loquatur am Rand a2
gzvom Editor verbessert für affirmatine A1-5
hacomitantur a1
hbmiserere a1
hcscolastici A1-4
hdministret a1; ministrat hsl. korrigiert A5Lp
he2 chorin〈.〉 4 am Rand a3
hfdicat a1
hgfehlt A5
hh11. a1; 1 chorin〈.〉 11 am Rand a2
hiaccepit a1; accedit korrigiert a3
hjomnem donum desumper descendentis am Rand a2
hkquicquam a1
hlIohannis 3 am Rand a3
hmquicquam a1
hnAmbro'sius' li〈.〉 2 c〈.〉 9 am Rand a3
hobonorum A1-5; donorum hsl. korrigiert A5Lp
hpdouorum A1-4
hqVoluntas receptricem donorum gratie am Rand a2
hrbonorum A1-5; donorum hsl. korrigiert A5Lp
hsGratia preparat voluntatem famulam donorum am Rand a2
htfehlt A1-5; facte hsl. hinzugefügt A5Lp
hu-huPellagianos colmna A1-4
hvHieronymus li〈.〉 1 columna 12 am Rand a3
hwAd quartum am Rand a2
hxvom Editor verbessert für strennue A1-5
hyBona merita et opera tota dei esse nostra etc. am Rand a2
hzsancti spiritus a1
iaFacessit a1
ibAristoteles reprehendi am Rand A5Lp
icquam a1
idcantore a1
ieconcluso A5
ifconclusio 11 am Rand a2
igaugustini de spiritu et litera li〈.〉 c〈.〉 3 am Rand a3
ihhauc a1; haud korrigiert a2
ii12 Ambrosii li〈.〉 1 c〈.〉 2 am Rand a2
ijContra Eckius A5; Eckius Ornatissimus doctor et amicus meus dixit etc. a1; Eckius am Rand a2; Boni operis actio principaliter deo et gratie ut principaliter agentibus attri〈buitur〉 am Rand a2
ikob a1; ob hsl. korrigiert A5Lp
ilAd primum am Rand a2
im.c. A1-5
inAugustinus de gratia et libero ar'bitrio' c〈.〉 15 16 et 22 am Rand a3
ioEckius A5
ipAugustinus gratia dei cooperante am Rand a2
iqdocte a1; docte hsl. korrigiert A5Lp
irAugustinus li〈.〉 2 c〈.〉 18 de baptismo parvolorum am Rand a3
isAmbrosius am Rand a3
itIheronimus li 3 am Rand a3
iuAd secundum am Rand a2
ivad monet A1-4
iwvom Editor verbessert für Manichieorum A1-5; malicheorum a1
ixhipo'gnosticon' A5; Augustisnus li〈.〉 3 Hyponosticum am Rand a3
iyGratia ad liberum ar'bitrium' velut sessor ad equuum comparat am Rand a2
izutrum a1
ja-jaeam nobis a1
jbDe secundo principali De a1
jcCiprianus am Rand a2
jdvom Editor verbessert für residentes A1-5; precedentes a1
jeservunt a1
jffehlt a1
jgAd tertium am Rand a2
jhdominus a1
jitertio A1-5
jjqui a1
jk-jkfehlt a1
jlhabeat a1
jmoperaitone A1
jnnotarium a1
jonoverit istum a1; noverint istud korrigiert a2
jpdonum A1-5
jqetc a1
jrAmbrosius am Rand a2
jsli〈.〉 2 am Rand a3; voluntatem rem receptricem donorum atque famulam am Rand a2
jtvom Editor verbessert für bonorum A1-5; esse donorum a1; gratie et donorum am Rand korrigiert aus bonorum A5Lp
juQuomodo voluntas regina dicitur am Rand a2
jvClarissime A1-5
jwanīs A1-4
jxpostrema A1-5; postremo hsl. korrigiert A5Lp
jyAd dictum Hieronimi am Rand a2; li〈.〉 1 columna 12 am Rand a3
jzCarolostadius voluit super hec concludere ex Ecckii oppositis et pene concessis sed Eckius argutissime contendebat horam esse. neque plane concedere CarolostadioCorolostadio ad Rectores et primarios res rediit quorum iuditio in aliam horam dilatum est. A5; fehlt a1; Addiderunt calcographi am Rand A5Lp
kaHora tertia Ecckius. A5; fehlt a1; Exemplaria notariorum habent Eodem die hora 3 d. Ec'cius' cepta sua continuavit am Rand A5Lp
kbAd dictum servi ‖ Non ego sed gratia dei mecum am Rand a2
kcreplica a1; replicando korrigiert a2
kdHieronimi A5
keBern. de gratia et li'bero'ar'bitrio'colum'na' 15 am Rand a3
kfgratia et liberum arbitrium una causa totalis operis meri〈torii〉 am Rand a2
kgdiversarium a1; Alias diversarium am Rand A5Lp
khhis a1
kiBern'hardus' am Rand a3
kjgretia A1-4
kkperfici hinzugefügt a1; arbi'trio' am Rand hinzugefügt A5Lp
klverba Bern'hardi' am Rand a2
kmgratia über der Zeile hinzugefügt a3
knperfectus a1
ko-kofehlt a1
kpexposuit a1
kqAd 4tum am Rand a2
krad quod a1
kspluribns A1-4
ktiudicem a1; iudicent korrigiert a2
kuqnadrigentis A1-4
kvfehlt a1
kwdependendum a1; defendendum korrigiert a2
kxComendatio aristotelis am Rand a2
kyiam A1-5; tam hsl. korrigiert A5Lp
kzet a1
laposset a1
lbpreferam a1; defensurus A5
lcCarolosta'dius' condoluit de effetis argumentis Ecckii A5; Carolostadius a1; Carolo'stadius' am Rand hinzugefügt a2; Additio hinzugefügt A5Lp
ldostentatone A5
levenerit a1
lfAd auctoritatem augustini am Rand a2
lgAugnstino A1
lhAmbrosius de vocatione omnium gentium am Rand a3
liKoro'lostadius' A1-4
ljaliam a1
lkAd Hieronimum am Rand a3
llpelagia'nos' A1-4
lmAd Augustinum ‖ 1° ad 2um am Rand a2
lnindnxits A1-4
loAugnstinum A1; liberum arbitrium recipit actionem a gratia am Rand a2
lpverba Augustini am Rand a3
lqfehlt a1
lrfehlt a1; Additio hinzugefügt A5Lp
lsCipriani A5; Ad autoritate〈m〉 cipriani am Rand a2
ltCipriani A5
lutercium A5
lvassummimus A1-5Im Anschluss an hsl. Korrektur in A₅Lp
lwad acutoritatem Bernhardi am Rand a2
lxnou A1-4
ly-lyfehlt a1; declaratio am Rand a2
lzopus bonum über der Zeile hinzugefügt A5Lp
mafehlt A1-5; in über der Zeile hinzugefügt A5Lp
mbln A1-4
mcBern'hardus' columna 1 am Rand a3
mdTolle gestrichen a1; Opus opus a1
me[…]Bern'hardus' deus autor salutis am Rand a2
mfBern'hardus' am Rand a3
mgdeus per tres creaturas operat salutem am Rand a2
mhconta A1-4
miprimo per creaturam sine ipsa am Rand a2
mj4° per creaturam contra ipsam am Rand a2
mk3° per creatura cum ipsa am Rand a2
mlsoluɯ A1-4
mmsotiam A1-4
mnImpugnatio am Rand a2
mo-moContra Eckius. A5; Eckius a1
mpQuamnis A1
mqpossim hsl. korrigiert A5Lp
mraspernavit a1
ms-mssua dicta a1; contra solutiones datas über der Zeile hinzugefügt a3
mt-mtgratia operans facere a1; gestrichen operatio hsl. hinzugefügt factio A5Lp
muoperatur a1
mvPro secundo Nec a1; Pro 2° am Rand hinzugefügt A5Lp; Ad 2m am Rand a2
mwfehlt a1
mxPro tercio A5
myPro tertio quod a1; Ad 3m am Rand a2
mzfehlt a1
na-nafehlt a1; fehlt A5Lp
nbait a1; Ait hsl. korrigiert A5Lp
ncHipo'gnosticon' A5
ndn hsl. korrigiert A5Lp; Augustinus li. 3 jponosticum litera m am Rand a3
neliberum arbitrium iumento comparatur gratiam sessori am Rand a2
nfsymbulum A1-4
ng-ngne vel erudissimusdoctor A1-5Im Anschluss an hsl. Korrektur in A₅Lp; ne velleret dominus doctor a1; vel dominus doctoreruditissimum korrigiert a3
nhac a1
niconficietur a1
njAd 4tum am Rand a2
nkCiprianum A5
nlCipriano A5
nmreliquit a1
nncontrafert a1; gestrichen contravenio am Rand hinzugefügt controverto A5Lp
noPro quinto Congratulatur a1; 5tum am Rand a2
npfehlt a1
nqappono non dedero a1
nradduxit a1
nspassus a1
ntoperationem a1
nupro 6to am Rand a3; Ad 6tum am Rand a2
nvrelegendo a1
nwilla a1
nxquomodo a1
nyaffirmet a1
nzcuio a1
oahabeat a1
ob-obrecipiendo actionem sicut a1; gestrichen ad inceptione hsl. hinzugefügt ab inceptione A5Lp
oc-ocgestrichen ad perfectionem. hsl. hinzugefügt in perfectione A5Lp
odSeptimo Simili a1; 7m am Rand a2
oefehlt a1
ofbeati a1
ogparum a1
ohcooperantis a1; cooperantis hsl. korrigiert A5Lp
oifehlt a1; fehlt A5Lp
ojiste a1
okAugustinus in 4 trac'tatu' super epistolam Johannis am Rand a2
olfucare a1
ompotero a1
onipsius A1-5
oo-oonos castificat a1
opcastificat a1
oqcastificans a1
orvoluit A1-5; gestrichen voluit am Rand hinzugefügt venit A5Lp
osfehlt A1-5; in am Rand hinzugefügt A5Lp
otes A1-5; esto hsl. korrigiert A5Lp
oues A1-5; esto hsl. korrigiert A5Lp
ovaddit a1
ow-owmentiri diceret a1; Augustinus adversus Iulianus li〈.〉 4 am Rand a3
oxfehlt a1; retulit. hinzugefügt a3; retulisset hsl. korrigiert A5Lp
oy-oyResponsio Carolostadii A5; Responsio Carostadii. A1-3; Carolostadius a1; Carlstadius korrigiert a3
ozgratia dat li'bero'ar'bitrio' actionem am Rand a2
pagratia a1; liberum arbitrium am Rand hinzugefügt a3
pbquem A1-5
pcfehlt a1
pdSed ad a1
peliberum arbitrium iumento comparatur am Rand a2
pfhabent a1; habent hsl. korrigiert A5Lp
pgAd ciprianum am Rand a2
phAd Bernhardum am Rand a2
pi-pisatis responsum est quod a1
pjlibero arbitrio a1
pk-pkContra Eckius. A5; Eckius a1; Doc〈.〉 Eckius am Rand a2
pltamen hinzugefügt a1; tamen hsl. hinzugefügt A5Lp
pmnunquam A1-4
pncommunicata A1-5, a1; communicata A5Lp
poalia a1
ppquibus A1-5; gestrichen quibus hsl. hinzugefügt quod A5Lp
pqfehlt a1
pr-pret dei opus adhuc scripturam per velamen moysi legit et accipit a1; et dei opus adhuc scripturam per velamen moisi legit et accipit hsl. hinzugefügt A5Lp
psin ordine a1
ptqui liberum arbitrium hominis negat dominum actuum hominis ex eo quia ipsum habet se active ad malum ad Bonum vere tantum passive a1
pude libero arbirtio am Rand a2; am Rand a2
pvet amicus noster a1
pwconclusio 7 doc'tori'Mar'tini' am Rand a2
pxneque quid liberum arbitrium sit ostendit se nosse qui liberum arbitrium actuum seu bonorum seu malorum esse balbutit a1
pyconlu'sione' A1-4
pztredecima über der Zeile hinzugefügt a3
qafehlt A1-5
qb-qbfehlt A1-5
qc4to […] am Rand a2
qdfehlt a1
qecommunicata a1
qffehlt a1
qgomissemus a1
qhPro secundo Et a1; Pro 2° am Rand hinzugefügt A5Lp
qifehlt a1
qjAugustinus li〈.〉 3 Iponosticom am Rand a3
qkper me a1
qlfacit a1
qmgratia est causa principalis operis meritorii liberum arbitrium minus principal〈e〉 am Rand a2
qnad quod propositum a1; ad quod propositum hsl. hinzugefügt A5Lp
qovero a1
qpfehlt a1
qqgratia sessori liberum arbitrium equo am Rand a2
qrquod a1
qssicut a1
qtliberum arbitrium equo a1
quprincipale a1
qv-qvResponsio Carolostadii A5; Carolostadius a1
qwquoniam a1
qxhabeat a1
qypergunt a1
qzactionem a1; actionem alia am Rand hinzugefügt A5Lp
ratribuit a1
rbfehlt a1
rcet ita currit quod a1
rdfehlt a1; Additio hinzugefügt A5Lp
ream Rand hinzugefügt A5Lp; fehlt a1, A1-5
rffehlt A1-5
rgHec Carolostadius hinzugefügt a3
rh-rhgestrichen a2
riIllud mihi incompatibile apparet quod liberum arbitrium gratia adiutum. quod dominus doctor libero arbitrio propriam et naturalem atque specialem activitatem tribuit Et postea concedit liberum arbitrium non habere aliquam activitatem in bono opere nisi eam quam gratia concepit a1; fehlt a2
rjEccius forte sibi ipsi diffisus hic. Carolostadium interpellavit ne scheda aut libri benefitio uteretur et per ea commendans suum versatile et versipelle ingenium quasi solus ingenio sibi mereretur laudem et victoriam. et disputandi modum. Italicum eum esse dixit ut libri non in publicum proferrentur sed memorie tota esset res et cardo in quo verteretur controversia. A5; fehlt a1; fehlt a3; etc. hinzugefügt a3
rkEckio A5
rlInerunt A1-4
rmdoc. Eckio und Karo'lostadio' begeben gestrichen a3
rnEcckio A5
roEcckius A5
rp-rpfehlt a1; auf einem zusätzlich enigehefteten Zettel hinzugefügt a3
rqfehlt a1; am Rand A5Lpvon Eccius forte sibi ipsi diffisus hic bis hier am Rand markiert und hsl. hinzugefügt Additio; Hic d'ominus' doctor Eccius subinde interpellavit et intercepit disputationem et sermonem d'omini' doctoris Carol'ostadii' ita ut fieret confusio multorum verborum ut paulo post in dorso huius folii signatum est. Haec exemplaria Notariorum hinzugefügt A5Lp
rr-rrPrima Iulii. 1519. hora octava ante meridiana A5; fehlt a1; Prima Iulii. 1519. hora octava ante meridiana. hinzugefügt a3
rs-rsfehlt A1-5
rtoudii a1; odii korrigiert a2
ruKarolo'stadius' A5
rvnodum a1
rwdissecet a1
rx-rxnec habere propriam sed alienam a1
ryfehlt A1-5
rz18 A1-5
safehlt a1
sb-sbResponsio Eccii. A4; Responsio Eckii. A5; Eckius a1; Eckius am Rand a2
scfehlt a1
sdconcessisse a1
seab a1
sfac a1
sgliberum ar'bitrium' habere activitatem vim productivam elictivam boni operis adiutum gratia am Rand a2
shaffirmarim a1
sihuiusmodi a1
sjResponsio Eckii am Rand a2
skdisputationis a1; disputationis am Rand hinzugefügt A5Lp
sllibc'rum' A1-3
smhabere gestrichen a1
snactionem a1; activitatem am Rand hinzugefügt a3
sofehlt A1-5; vim am Rand hinzugefügt A5Lp
spadditio am Rand a2
sqfolgt ein Wort durchgestrichen a₁
srPro 2° am Rand a3
ssfehlt a1
stsit agere a1
sudico a1; solutio alterius obiectionis am Rand a2
svadduxerit a1
swHieroni'mi' A5; testimonium beati Hieronimi ad demetriadem am Rand a3
sxponere a1
syposset hsl. korrigiert A5Lp
szpossi: A1-5
ta-taspontaneam poterit A1-5
tbhonum A1-2
tcpossit A1-5
tdubi a1
teeum dixisse A1-5
tfaddicio am Rand a2
tgsolvendo a1
thexcludet a1
ticonclusio am Rand a2
tj-tjCorolostadius a1
tk-tkfehlt a1
tlquestio am Rand a2
tmtamquam a1
tn-tnRespondit Ecckius. A5; Eckius a1
toResponsio am Rand a2
tpBern'hardus' am Rand a3
tqmixtam A1-2
trin a1
tsconcursu a1
ttpartim A1-3
tuqua A1-5
tvfehlt a1; uxore über der Zeile hinzugefügt a3
twad a1
txtemeriam A1-3
tyAmbrosius in epistola finali am Rand a3
tztrigesima 2° am Rand a3
uaalienum A1-5
ubimaginationis A1-5
uc-ucroboro solntione meam A5; pro solutione mea a1
udIohannes am Rand a3
ueAugustinus a1
ufmeminimus a1
ugCorolostadius a1
uharmit a1; munit korrigiert a2
uigentilibus a1
ujquestio am Rand a2
ukfolgt tunc und ein Wort durchgestrichen a₁
ulfehlt A1-5
umDum a1; responsio am Rand a2
un-unarmam armis a1; gestrichen armam am Rand hinzugefügt muniam a3
uoetate a1
upadmiratio am Rand a2
uqadsit a1; ausit korrigiert a2, a3
urmihi quippe mihi a1; mihi quippe korrigiert a2
uscautela a1
utdevitet a1
uuCrisost'omus' de compunctione cordis am Rand a3
uv-uvdicit enim a1
uw-uwsi dicamus a1
uxhomines a1
uypares a1
uz-uzHec a1
va-vamixtim agit a1; Deus effective producit totum opus meritorium sed non totaliter am Rand a2
vbCorolostadius a1
vcHieronimus li〈.〉 1 columna 9 adversus pelagianos am Rand a3
vdconcordant in〈..〉 am Rand a2
veet totaliter gestrichen a1
vf-vfa deo effective a1
vgprobat per preculam am Rand a2
vhorationem über der Zeile hinzugefügt a3
viquod a1
vjfehlt A1-5
vkSolutio am Rand a2
vl-vlli. 2 adversus pelagianos columna 9 a1
vmdefendendo a1
vnacto Aristotelem a1
voharum a1
vpfehlt a1
vqassero a1
vrfehlt a1
vsCorolostadius a1
vtMens capreoli am Rand a3
vuspiritus sanctus a1
vvdistinctio scoti am Rand a2
vwdistiguit A4-5
vx-vxentitatem principalitatem entitatis a1; principalitatem entitatis korrigiert a3
vy-vyboni operis a1
vzfehlt A1-5
wafehlt A1-5
wbtotum bonum opus est a deo effective am Rand a2
wcexcludendo a1
wdobiectio am Rand a2
weduo a1
wfsim a1
wgdebeamus a1
whincurram a1
wimaleductor a1
wjquam a1
wktutatus A1-5
wlfehlt a1
wmTho'mas' 1〈.〉 2〈.〉 q〈.〉 109 ar〈.〉 6 in q〈.〉 24 in V〈eritate〉 am Rand a3
wnmagne a1
woliberum arbitrium non potest in bonum op〈us〉 meritorium nis〈i〉 supernaturaliter 〈a〉 deo et gratia motum am Rand a2
wpThomas a1
wqsupranaturaliter a1
wrtotum a1
wssummas A1-5; Alia sententias am Rand hinzugefügt A5Lp
wtvideri a1
wudis'tinctione' 27 ǁ 2 am Rand a3
wvfehlt a1
wwBona'ventura' am Rand a3
wxdificultatem A1-5
wypossit a1
wzsaxum A1-5, A5Lp
xafolgt augustinus de eccle'siasticis'dog'matibus' c〈.〉 21 c〈.〉 48 hinzugefügt a3
xbInicium salutis am Rand a2
xcquiescamus a1
xdacquiescendo a1
xeAugustinus 4or gradus am Rand a2
xfBernhardus am Rand a3
xgtres am Rand a2
xhreffert A1-3
xidari a1
xjlaudat a1
xkcorroderem a1
xlAugustiniani a1
xmastruxisse a1
xnliberum arbitrium a1
xodeclarari a1
xpvelle korrigiert a3
xqcapreli a1
xrobiicit am Rand a2
xsvom Editor verbessert für improbare A1-5, a1
xtfehlt A1-5
xudeclaram a1
xvcauset a1
xwEckius A4-5
xxfehlt A1-5
xy-xya dicta dodestia huius a1
xzarrogantia et iactantia a1; arrogans iactantia korrigiert a3
yaresponsio am Rand a2
ybsubstantiam a1
ycpossit a1
ydiudicat a1
yelumina a1
yfscolasticis A1-3
ygvel non a1
yhconscentiunt A1-3
yiaddito a1
yjockam gratie activitatem tribuit am Rand a2
ykloculentem a1
ylSententia Scolas'ticorum' am Rand a2
ymcauset a1
ynvom Editor verbessert für ligua A1-5; liguae a1
yofehlt a1; causat über der Zeile hinzugefügt a2
ypResponsio am Rand a2
yq-yqdamnatam a1
yrere fodinus a1
ysBern'hardus' am Rand a3
ytillud a1
yufehlt a1; Additio hinzugefügt A5Lp
yv-yvfehlt a₁
yw-ywfehlt a1; Additio hinzugefügt A5Lp
yxCarolostadius am Rand a2
yymalis a1; malis habent exemplaria Nota'riorum' hinzugefügt A5Lp
yzmala a1; gestrichen multa am Rand hsl. korrigiert mala A5Lp
zarespondit illam epistolam intellectus epistole Hieronimi am Rand a2; ad Deme'triadem' am Rand a3
zbfehlt a1
zcAugustinus am Rand a3
zdconscripta a1
zeinsit a1
zfresipiat a1
zgBeda am Rand a3
zhhis a1
zimunitam a1; reprehendit am Rand a2
zjAugustinus in li〈.〉 de ecclesiasticis dog'matibus' am Rand a3
zkc〈.〉 44 am Rand a3
zlli〈.〉 1 retrac'tationum' c. 10 am Rand a3
zmvom Editor verbessert für existimant
znfehlt a1
zoAd Bern'hardum' am Rand a2
zprefelendo A1-3
zqfehlt a1
zrista a1
zsfehlt a1
zthis a1
zuactivi: A1-5
zvbonum opus totum a deo non salutis am Rand a2
zwacti volumus acti agimus am Rand a3
zxin nobis operatur a1
zydicit in nobis non nostra activitate am Rand a3
zz-zzdeus opus bonum in nobis operatur a1
aaafehlt a1
aabals Marginalie zum folgenden Absatz A₁
aacpietatits a1; gestrichen veritatis am Rand hsl. korrigiert pietatis A5Lp
aadnosmetipsis a1
aaefehlt a1
aaf-aafdei sunt a1; sunt deo A1-5; sunt deo A5Lp
aagCyprianus am Rand a2
aahEpistola 6ta 2 li〈.〉 am Rand a3
aai-aaiChristus a1
aajclare a1
aakMathei 10 am Rand a3
aal2 paralip〈.〉 20 am Rand a3
aamneque a1
aanCyprianus am Rand a2
aao-aaotantum spectet a1
aapet a1
aaqEckius A5
aarSalomon a1; gestrichen Salomon über der Zeile hinzugefügt David a3; David am Rand a2
aas1 paralip〈.〉 29 am Rand a3
aatHieronimus in li. adversus pela'gianos' a₃ AuRd-Gl; nach li hinzugefügt 1 a₂ AuRd-Gl
aautam A1-5
aavdomino egregio doc. a1
aawfehlt a1; Additio am Rand hinzugefügt A5Lp
aaxEcckius. A5; Eckius a1
aayroborem a1
aazprimo a1
abaquiduid A5; quicquid a1
abbcitari hsl. korrigiert A5Lp
abcmea a1
abdAugustini li. de Sententis prosperi am Rand a3
abeloquor a1
abffolgt hec pro primo am Rand hinzugefügt A5Lp
abgayt a1
abh20 A1-5
abiDe Augustino am Rand a3
abjnihiolominus a1
abk-abkAgadibus a1
abl-abl[…] hec verba a1
abmexcurrem a1
abn-abninidigere non a1
abocum a1; cur korrigiert a3
abp-abpfehlt A1-5; in libro de spiritu am Rand hinzugefügt A5Lp
abqfehlt A1-5, a1; litera am Rand hinzugefügt A5Lp
abr-abrfehlt a1
abs3° loco am Rand a2
abtvehentiss'ime' A1-5
abuvoto a1
abvibi a1; ibi hsl. korrigiert A5Lp
abw-abwutique est aliquid nobis a1
abxdoctissimi a1; cariss'imi' hsl. korrigiert A5Lp
abyconsensum a1; consensum esse hsl. korrigiert am Rand A5Lp
abzque a1; gestrichen quin am Rand hsl. korrigiert que A5Lp
acaquod esset a1; totum hsl. korrigiert A5Lp
acbevertere a1
accvom Editor verbessert für observatiss'imus' A1-5; observandissimum a1
acdfehlt a1; eum über der Zeile hinzugefügt a3; fehlt a2
aceexpectarem esse eum a1
acffehlt A1-5
acgfehlt a1
achdominus a1
acimeritorium a1
acjnondum a1
ackin a1
aclad am Rand a2; Augustinum in li〈.〉 de bono perseverantie c〈.〉 11 am Rand a3
acmquid a1
acna a1; in über der Zeile hinzugefügt a3
acoquomodo omnia que habemus ist a deo am Rand a2
acpfehlt A1-5
acqQuomodo deus operatur in nobis velle am Rand a2
acrprimo A1-5
acsoperationem a1
act-actpropterea non debet a1; videri ei mirum am Rand hinzugefügt a3
acuhomines a1
acvde eccle'sie' precibus am Rand a2
acwdatum a1
acxetc. a1
acy-acyinductum dissenti a1; inductum dissentio korrigiert a2
acz1 chorin'tios' 3 am Rand a2; Marci 16 am Rand a3
adafehlt a1
adbmonitionem a1
adcsupranaturalem a1
addfacultatem a1; facultatem hsl. korrigiert am Rand A5Lp
adereprehendit doc am Rand a2
adfsapiunt a1
adgCypriani a1
adh2 paralip〈.〉 20 am Rand a3
adifehlt a1
adjatribui A1-3
adkSententia omnium doctorum am Rand a2
adlfacet A1-3
admquantum a1
adndscendit A1-3
ado-adototum esse a1
adpauferre a1; auffere A1-3
adqetc a1
adr-adrin dictas a1
adsscolasticorum A1-3, a1
adtsententias a1
aduadiuvante et cooperante a1
adv-advei attributum a1
adwrationes am Rand a3
adxut a1
adyHieronymus a1; Joannes am Rand a3
adzsensnm A4-5
aeahoc a1
aebfehlt a1
aec-aecfehlt a1
aed-aedvom Editor verbessert für nihilipendo
aeeobtendit A1-5; obtrudit hsl. korrigiert A5Lp
aef-aefdocumentis 43 a1, A1-5; documentis 43 A5Lp
aegAugustinus li〈.〉 1 retracta'tionum' c〈.〉 22 am Rand a3
aehcontra dicta Eccii am Rand a2
aeiagitari a1
aejfehlt a1
aeknon ex gestrichen a1
ael-aelAd hec respondit Ecckius. A4-5; Eckius a1
aem-aemiam non est a1
aenaugustinus li〈.〉 22 contra faust〈um〉 am Rand a3
aeoad negatum a1
aeptheologice veritatis a1
aeqfehlt A1-5
aerretar'ctationum' A1-5
aesponderatum hsl. korrigiert A5Lp
aetde libero arbitrio am Rand a2
aeuarbit a1; arbitrium korrigiert a2
aev1 ad chorin〈tios〉 4 am Rand a3
aewfehlt a1; cum am Rand hinzugefügt a3
aex10 am Rand hinzugefügt a3
aeyfolgt ein Wort durchgestrichen a₁
aezeius a1
afahominis a1
afb-afbviri est a1; In homine via eius nec est viri ut ambulet gestrichen am Rand a3
afcgressos a1
afdfehlt a1
afeministrationem a1
affut a1; ut hsl. korrigiert A5Lp
afgAugustinus li〈.〉 2 de peccatorum remissione c〈.〉 16 am Rand a3
afhExpositio autoritatis Bernhardi am Rand a2
afiEx dicit pricipium radicale am Rand a2
afjvocabulum korrigiert a2
afkfehlt A1-5; dicit am Rand hinzugefügt A5Lp
aflAmbrosius am Rand a3
afmprefidit a1
afndeclarat a1
afoIusti aguntur spriritu Dei am Rand a2
afplibi'rum' A1-3
afqCarosta'dius' A5; Carolostadius am Rand a2
afr-afrfehlt a1
afssens u A1-3
afteus A5
afuopus bonum totum et totaliter esse a deo am Rand a2; fundantum eius am Rand a2
afvprobat am Rand a2; augustinus ex enchi〈.〉 c 32 am Rand a3
afwapostolo apostolo a1
afxIlla° am Rand a2
afy-afyetiam apostolus a1
afzliberum ar'arbitrium' habet bonum opus susceptive am Rand a2
agaaugustinus li〈.〉 1 retrac'tationum' c〈.〉 23 am Rand a3
agbCirillus in Johannem li〈.〉 12 c〈.〉 56 am Rand a3
agcquandam a1
agdinsidiet a1
ageSamuele 1 regius 9 am Rand a3
agfauctoriat'tes' A5
aggcoopertat A1-4
aghGregorius super Ezechielem am Rand a3
agisola mala nostra sunt am Rand a2
agjEckius A5; Eckius a1
agk-agkfehlt a1
aglconcessum a1; concessum hsl. korrigiert A5Lp
agm22 A1-5, a1; 22 A5Lp
agnsecundo secundo a1
agofehlt A1-5
agphabere am Rand hinzugefügt A5Lp
agqdisipit A1-4
agrneget a1
agsinspiciamus a1
agtAd august'inum' am Rand a2; in 32 c〈.〉 enchiri〈dii〉 am Rand a3
aguAugnst'inus' A1
agvfehlt a1
agwverba augustini am Rand a2
agxaugustinus trac〈.〉 4 super epistolam johannis am Rand a3
agy-agyprimum allegato a1
agzad Apostolum am Rand a2
ahainducit a1
ahbquomodo deus operatur in nobis ve〈lle〉 am Rand a2
ahcAd augustinum li〈.〉 1 retra'ctationum' c〈.〉 23 am Rand a3
ahddicit a1; addicit korrigiert a2
aheattendere a1
ahfatque a1
ahgfehlt a1
ahhdeus prebes vires am Rand a2
ahihabebit a1
ahjad Gregorium am Rand a2
ahktollit A1-5; extollit hsl. korrigiert A5Lp
ahlAugustinus ad Sixtum presbiterum am Rand a3
ahmDe cyrillo am Rand a2
ahn-ahnet qui ad alios quotquot a1
aho-ahofehlt a1; ad propositum hinzugefügt a3allatum hsl. korrigiert in allato A₅Lp
ahpplacet a1
ahqoperare a1
ahreiusdem a1
ahs-ahsfehlt A1-5; et apud Saulem hsl. hinzugefügt A5Lp
ahtgratiam A1-5
ahunihil a1
ahvquem a1
ahw-ahwferulat adoles〈cen〉tulos a1
ahxEckius. A4-5; Eckius a1; de activitate ferule am Rand a2
ahyfehlt a1
ahzvom Editor verbessert für qui A1-3; qua a1, A4-5
aiavel catulum a1
aibsuo modo a1
aicfehlt a1
aiddiversa genera instrumentorum am Rand a2
aieet a1
aif-aiffiat a1; gestrichen vi et am Rand hinzugefügt fiat A5Lp
aighuius a1
aihmotionis a1
aiiResponsio am Rand a2
aij-aijsum A1-3; probatus a1
aikCorolo a1
ailEsayas am Rand a3
aimEsayas 10 am Rand a3
aineam a1
aioEckius. A4-5; Eckius a1
aipa a1
aiqEsaye a1
airad autoritatem Esaye 10 am Rand a2
aise A₁₅; Abkürzung hsl. aufgelöst in eum A₅Lp
aitseccat A1-3
aiucum a1
aiv-aivliberum voluntatis negaret bonum opus totaliter a deo a1
aiwRespondeo am Rand a2
aixDionysii A4-5
aiyDioni〈sii〉 de mist'ica'theo'logia' c〈.〉 4 am Rand a3
aizproprietatem a1
aja-ajacum unum a1
ajbadducem a1
ajcCorola a1; Carlostadius korrigiert a2
ajdSententia Corolostadii am Rand a2
ajefehlt a1
ajfAugustinus de spiritu et litera am Rand a3
ajgEzechielis 36 am Rand a3
ajhQuestio et obiectio am Rand a2
ajiinvincibilis a1
ajjEckius. A3-5; Eckius a1; Responsio eck〈ii〉 am Rand a2
ajksolo a1
ajlSolutio obie〈ctionis〉 am Rand a2
ajmsint a1
ajnHumusia a1; Homusia korrigiert a2
ajoHomusianos a1
ajpfandalorum a1
ajqHomusianos a1
ajrfehlt a1
ajsfehlt a1
ajtreperitur a1
ajupossum a1
ajvtempore ioannis damasceni ad negotium a1
ajwcertatur a1
ajxEckius A4-5
ajyvenare a1
ajzvolo a1
akaconclusio eckii am Rand a2
akbimprobet hsl. korrigiert A5Lp
akcFamulus uuiversitatis publice edixit. crastina luce seu postridie hora septima antimeridiana inchoandam disputationem inter d'ominum'docto'rem'Eckium et Martinum Luttherum etc. Que disputatio post hanc sequitur. voluimus enim has duas eorundem coniugere non sine ratione. A1-2; fehlt a1; Incipit disputatio Excel'lentium'thelo'gorum' Joannis Eckii et Marti'ni' Luttheri August'iani' que cepta fuit quarta die Julii m d et 19 hora septima a2; Protestatio doctoris Martini a2
akddocco'ri' A1-2
akequedam A4-5
akf-akf.; fehlt a1
akgfehlt A1-5
akhfehlt A1-3
akiexodio A1-5
akjConclusiones Carolostadii am Rand a2
akk11 am Rand a3
akl12 am Rand a3
akm14 am Rand a3
aknJahannes A1-3
akoalibi a1
akp-akptotaliter sed tantummodo totum a1
akq13 conclusio am Rand a3
akrCarolo'stadius' facere quod in se est est peccare malefacere deo displicere am Rand a2
aksquod a1
aktfehlt a1
akugratie a1; ad gratiam über der Zeile hinzugefügt a3
akvdispicere a1
akw-akwiactari etc. similia a1
akxea a1
akyfehlt a1
akzhabere a1
alaRestet a1
albdixit a1; fehlt A5Lp
alcCarolostadius. A4-5; Corolostadius a1
aldGlossa Intelligant a1
aleintellexisse contra doctores ecclesiasticos a1; contra se intellexisse scripturas hsl. korrigiert A5Lp
alf-alfQuinta feria post prandium a1
algEckius a1
alha a1; a am Rand hinzugefügt A5Lp
alifehlt a1; fehlt A5Lp
aljdictum a1
alkfehlt a1
allest a1
almcontra conclusionem 13 am Rand a2
alncum sua maximasuorum disp'utatione' potest facere. A5Lp; cum suorum etc a1
alode a1
alpadversentur a1; gestrichen adversatur hsl. hinzugefügt adversentur A5Lp
alqbene gestrichen A5Lp
alrbeati a1
alsFacere quod in se est am Rand a2
altChrisost'omus' super Epistolam ad hebreos 7 am Rand a3
alufehlt a1
alvfehlt a1
alwomelia a1
alxDoctrina Saluberrima am Rand a2
alyvult nos a1
alzgestrichen Ac hsl. hinzugefügt et A5Lp
amafehlt a1
ambBern'hardus' de gratia et li'bero'ar'bitrio' am Rand a3
amcFacere quod in se est am Rand a2
amdQuod voluntas sit domina suorum actuum am Rand a2
ameNasanenum li〈.〉 a1
amfGre'gorium'Nasa'nenum' de li'bero'ar'birtio' am Rand a3
amgEt hsl. hinzugefügt A5Lp
amhRaciocinatur A1-2; Et ratiocinatur a1
amiBern'hardus' am Rand a3
amjimperans a1
amkaugustinus li〈.〉 1 c〈.〉〈8〉 am Rand a3
amlquomodo voluntas sit domina famula am Rand a2
ammfolgt ein Wort durchgestrichen a₁; am Rand hinzugefügt Christum a₃
amneo a1
amomihi aliquid impendere a1; impingere korrigiert a3
ampfehlt a₁; omissis durch einen Strich angezeigt
amqals A4-5
amrEzechielem a1
amsobicem impedimenti principaliter sed gratiam solum a1
amtad se ad bonum a1
amuEezechiele A1-5
amvmanifestarium eum esse nobis a1
amwaufert a1
amxdiximus a1
amyacquisieio a1
amzvoluntatis consensus est facere quod in se est am Rand a2
anaOrigenes li〈.〉 3 c〈.〉 1 am Rand a3
anbadhibenda: A5
ancdoc'tor'Andre'as'conclusio'ne' 15 am Rand a3
andquod a1
aneegerim a1
anfquisque a1
angnetram a1; neutram korrigiert a3; tamen hinzugefügt a1; tamen am Rand hinzugefügt A5Lp
anhextraneum a1; gestrichen extrarium hsl. hinzugefügt extraneum A5Lp
anipalchram A4-5
anjposuerim a1
ankcolumnia A1-3
anl-anlfacit se autem omnibus studiosis a1
anmsuspectam A1-5; suspectum hsl. korrigiert A5Lp
anndepravet a1
anohabtenus a1
anpdemonstrare a1
anqquo a1
anrquo a1
ansfehlt a1
antemendatissimi a1
anudeberemus nos a1
anvcohortari a1
anwfehlt a1
anxCarolostadius: A4-5; Carolostadius a1
anydominum a1
anzAd primum concedit liberum arbitrium habere activi'tatem' am Rand a2
aoafehlt a1; fehlt A5Lp
aobAd 2m am Rand a2
aocillud über der Zeile hinzugefügt a3
aodfolgt ein Wort durchgestrichen a₁
aoeverba eccii am Rand a2
aofvom Editor verbessert für facimus A1-5; facere hsl. korrigiert am Rand A5Lp; facit a1
aogvivere secundum se similis est diabolo Carolostadius am Rand a2
aohAugustinus am Rand a3
aoivom Editor verbessert für 1.26 A1-5; centesimo vigesimo sexto a1; 126 am Rand a3
aojcoronabitur a1
aokhis a1
aolageam a1; agerem korrigiert a3
aomscilicet a1
aonfehlt a1
aooAd Crisost'omum' am Rand a2
aopgestrichen est am Rand hinzugefügt erit A5Lp
aoqAugnst'ino' A1-3
aorAd 5tum am Rand a2
aostribuit a1
aotfehlt a1
aouAd 7m am Rand a2
aovsuarum a1
aowAd Nicenum am Rand a2
aoxNicenum a1
aoymoventem a1
aozmeum a1
apaimpugnus a1
apbAd Augustinum am Rand a2
apcabitrio A1-3
apdpeccotorum A4-5; peccatorum hsl. korrigiert A5Lp
apefolgt c und eine Lücke a₁
apfa gratia a1; a gestrichen a3
apget a1
aphAd 11 am Rand a2
apifolgt vel impedimentum gratie a₁; unter der Zeile und nach gratie hinzugefügt principaliter a₃; am Rand hsl. hinzugefügt vel impedimentum gratie A₅Lp
apjfacere quod ex gratia est a1
apktribuendum a1
aplAd 12 am Rand a2
apminventibus a1
apnAd 13 am Rand a2
apoloquor a1
apploqunntur A3-5
apqobstet a1
apr-aprut auferamus corda saxea a1
apsquis flagitandus a1
aptuos A1-3
apumonitiouibus A4-5
apvAd 14 am Rand a2
apwfehlt a1; fehlt A5Lp
apxp a1; fehlt a3
apyPeriarchum a1
apzneget a1
aqaDecimo 5to a1; Ad 15 am Rand a2
aqbredarguisse a1
aqcinviciatus a1
aqd-aqdveretra nostra induta a1; pheretra nostra induta korrigiert a3
aqeAt a1
aqffehlt a1
aqget a1
aqhein Wort durchgestrichen a₁; korrigiert in Pro a₃
aqi-aqifehlt a1
aqjet a1
aqknec a1
aqlhoc a1
aqmEckius A4-5, a1
aqnAliud est face〈re〉 quod in se est ad malum am Rand a2
aqoAliud ad Bonum am Rand a2
aqpfehlt A1-5; illa am Rand hinzugefügt A5Lp
aqqbonnm A1
aqr-aqrplus est a1
aqsfehlt A1-5; nostra am Rand hinzugefügt A5Lp
aqtmateria gestrichen a1
aqulocuti a1
aqvdebebant a1
aqwconclusionċ A1-2
aqx-aqxcautellegandum a1; caute llegendum korrigiert a2; Gregorium am Rand hinzugefügt A5Lp
aqyNicenum a1
aqznegandum a1
arapossit a1
arbpremere suam A5Lp; premere sibi cernicem A4-5; cervicem sibi fremere a1
arcfehlt a1
ardAttamen a1
arehoc hsl. korrigiert A5Lp
arfenim a1
argfehlt a1
arhfolgt ein Wort durchgestrichen a₁
ariuuiuersitatem A1-3
arjAt korrigiert a2
arkremissione über der Zeile hinzugefügt a3; remiss'ione' A1-5
arlaliud a1
armPrincipale in actionibus am Rand a2
arn-arnad ulteriorem causam a1
arofehlt a1
arptraditum a1
arqexquiescens a1
arrremonet A1-2
arsclaritate a1; charitate korrigiert a2
artannota'tio' 2 am Rand a3
aruexistentia a1
arvdicit a1
arwfehlt a1; veretur am Rand hinzugefügt a3
arxhabitu a1; habitu hsl. korrigiert A5Lp
aryprecedens gestrichen A5Lp
arziustifacans A1-2
asaprimo a1
asbpositum a1
ascscolastici A1-3, a1
asd-asdbona opera a1
aseaccipisti A1-5
asfHirony'mus' A1-3
asgSolutio et Epilogus am Rand a2
ashaliud a1
asi-asifehlt a1
asjAd 2m et 14 am Rand a2
askpulchre a1
aslgratie A1-3
asminstificans A1
asnrecttum a1
asoquod A5Lp
asp-aspfehlt a1
asq-asqdeum hoc a1
asr-asrfehlt a1
ass-assa libero arbitrio a1; a deo partim a libero arbitrio hsl. korrigiert aus etc. A5Lp
astad A1-5; a hsl. korrigiert A5Lp
asuarbitrii. A1-5; arbitrio hsl. korrigiert A5Lp
asvfehlt a1
asw-aswfehlt a1
asxAdditio am Rand hinzugefügt A5Lp
asy-asyfehlt a1; Additio am Rand hinzugefügt A5Lp
aszContra conclusionem 2am doc'toris' Eckii am Rand a2
ataIesu A1-3
atbmanifesti a1
atc-atcconclusiones a1facere vom Editor hinzugefügt im Anschluss an hsl. Korrektur in A₅Lp
atdOppositio am Rand a2
ateEccle〈sias〉tes 7 am Rand a3
atfJesus a1; Jesu korrigiert a2
atgcapite a1
athin quo unter der Zeile hinzugefügt a2
atifulcidam A1-3
atjveritate a1
atkIntelli〈genti〉a autoritatis am Rand a2
atlrepereo a1
atmet intelligentia. A5Lp; fehlt a1
atnHieronimus li〈.〉 1 contra iovinianum am Rand a3
atoboni a1
atpgloriam a1; gloria korrigiert a2
atqfehlt a1
atrAugustinus li〈.〉 2 de peccatorum remis'sione' c〈.〉 20 am Rand a3
atsista a1
attblaspheme a1
atufehlt a1
atviuuenta A4-5
atwinveniri a1
atxpeccet a1
atyultimum a1
atzintelligit a1
aua-auacitat Augustinum corrupte a1
aubIheronimus am Rand a3
aucQuod homo peccet in bono opere am Rand a2
audpsalmo 142 am Rand a3
auefehlt A1-5
aufdurchgestrichen und am Rand hsl. hinzugefügt dopho A₅Lp
augaliquos gestrichen A5Lp
auhtransitinum A4-5
auituo a1
aujposset a1
aukse a1
aulillud a1
aumfehlt a1
aunaddicio am Rand a2
auo105 a1; psalmo 105 am Rand a3
aup-aupdefectu illud a1
auqet a1
aurrenisus a1
ausimputat a1
autPorro ut lucidius patescat hinzugefügt a1; alia probatio em[…] doc am Rand a3
auuiere a1; in vere korrigiert a3
auvAsat a1
auwpsalmo 79 am Rand a3
auxo Sancta a1; hebraice am Rand hinzugefügt A5Lp
auyfehlt a1; dei über der Zeile hinzugefügt a3
auz-auzinterpretaverunt Ecclesiastes 7 a1
avafehlt a1
avbfehlt a1
avc-avcfehlt a1; hoc citavit ad locum quempiam superiorem nescio quem hsl. korrigiert A5Lp
avdEckius. A4-5; Eckius a1
aveintelligens a1
avfhis a1
avgostentare a1
avh-avhfehlt a1
avifehlt a1
avjrelegendi et a1
avkAd auctoritatem david am Rand a2
avl-avlbono opere a1
avmEcce testimonium contra Caralosta'dium' am Rand a2
avn-avnvitare postest a1
avoadducit a1
avp-avpdei a1
avqfehlt a1
avrinterprete a1
avsfehlt a1; Hieronimum adducentem am Rand hinzugefügt a3
avtdomini a1
avuexpodicum a1; expeditum korrigiert a2
avvmihi calumniose opponit a1
avwergo etc. a1
avxConcordancia locorum psalmiste am Rand a2
avyduplex iusticia pia am Rand a2
avznono a1
awa.1. A1-5, a1
awb1 ad Thi'motheum' 4 am Rand a3
awcMathei 20 am Rand a3
awdAd Collo'ssenses' 1 am Rand a3
aweiusticiam a1
awfrigida am Rand a2
awgAugustinus 9 confes'sionum'c'apitulo' ultimo am Rand a3
awhea a1
awiaput a1
awjad auto am Rand a2
awkPorre a1; Porro korrigiert a2
awlset a1; se korrigiert a2
awmomnis homo mendax am Rand a2
awnnon a1
awoquomodo a1
awpexposuit a1
awq-awqpulcherrime istam expositionem expremit a1; sententiam explicat am Rand a3
awrfehlt a₁; in der Zeile hinzugefügt magis und am Rand hinzugefügt accedit a₃
awsad psalmum am Rand a2
awt-awtest a1
awufehlt a1
awv-awvfehlt a1; loquitur hinzugefügt a3
awworavit a1
awxesset a1
awyfehlt a1
awz-awzfehlt a1
axavenit eis a1
axbfacto et loco a1
axcfehlt a1
axdminuitur a1; minuitus hsl. korrigiert A5Lp
axeeis horrores a1; eis horror korrigiert a3
axfeis a1
axgpenam a1; pena korrigiert a3
axhfehlt a1
axiprobari posset a1
axjAd psalmum 79 am Rand a2
axkcompacticis a1
axlcredo am Rand hinzugefügt A5Lp
axmBoetius am Rand a3
axnHieronymus am Rand a3
axoCassiodorus am Rand a3
axpergo a1
axqpccāret A1-5
axrdicit a1
axsMorolostadius a1; Corolostadius korrigiert a2
axtsua a1
axudividam a1
axvAd primum am Rand a2
axwconfugere hsl. korrigiert A5Lp
axxconfugere a1
axyloquitur universaliter a1
axzE doc am Rand hinzugefügt a3
ayafehlt a1
ayb-aybnon ita sentiunt doc a1
aycperferat a1
ayd-aydet remitto ad loca prius allegata. a1; additio am Rand hinzugefügt A5Lp
ayenecessariam a1
ayfAd psalmum non intras in iudicium am Rand a2
aygintras a1
ayhpeccatum a1
ayifolgt ein Wort durchgestrichen a₁
ayjadversus a1
aykloquitur a1
ayl-aylfehlt a1
aymest a1
ayn-ayndelicta cooperat a1
ayoAd 5tum am Rand a2
aypiudica me domine am Rand a2
ayqego a1
ayrest a1
aysAd a1
ayt-aytaggredit primus a1
ayu-ayuad propositum a1
ayvprimo a1
aywdeforasse a1
ayxEgo autem dico et a1
ayyaddicio corolo'stadi' am Rand a2
ayzauctoritate a1
azaIob 13 am Rand a3
azbinvenior a1
azchoc hsl. korrigiert A5Lp
azddum a1
azepro me a1
azfdomine über der Zeile hinzugefügt a3
azg-azginnocentiam Iob a1; meam über der Zeile hinzugefügt a3
azhdixi a1
azidamnat a1
azjmoritur a1
azkiudicaremur non iudicaremur a1
azliuste a1
azm-azmiusticans eum a1; iustificans eum korrigiert a2
azndelictum a1
azosuis am Rand hinzugefügt A5Lp
azprespondet a1
azqrefertur a1; revertitur hsl. korrigiert A5Lp
azrquam a diu A1-5; quam diu hsl. korrigiert A5Lp
azsrelinquet a1
aztiusticia a1
azuAd〈..〉 1 ad thi'motheum' 4 am Rand a2
azv.1. A1-5, a1
azwfehlt a1
azxfehlt a1; opera hinzugefügt a3
azy7mo am Rand a2
azzadinvenit a1
baaoppono a1
babAugustinus de perfectionem iusticie ubi a1
bacdistinguit hinzugefügt a1; de iusticia distinguit hsl. korrigiert A5Lp
badAd augustinus 9 confes'sionum' am Rand a2
baeremotus a1
bafqui a1
bagfehlt A1-5; quod am Rand hinzugefügt A5Lp
bahmedicus a1
baifehlt A1-5; quod am Rand hinzugefügt A5Lp
bajiustificare a1
bakOctava A1-5; Octavo hsl. korrigiert A5Lp; Ad 8um am Rand a2
balfehlt a1; hic hsl. korrigiert A5Lp
bamecclesiastem a1
banEcckius et soluta am Rand a3; Eccius dixit et soluta am Rand hinzugefügt A5Lp
baoad Iacobum et Iheronymum a1
bapsunt iudices gestrichen a1
baqfehlt a1
barfehlt a1; psalmo 105 am Rand a3
basAd 10 am Rand a2
batfremere a1
bau-bauesse peccatum posuerim a1
bavenim a1, A4-5
bawPaulus gestrichen a1
baxvom Editor verbessert für paul'us' A1-5
bay-baylex peccati gestrichen A5Lp
bazse Paulus a1
bbafehlt a1
bbbvom Editor verbessert für paul'us' A1-5
bbcfehlt a1
bbdbrava a1; prava korrigiert a2
bbeauferantur a1
bbffehlt a1
bbgscilicet am Rand hinzugefügt A5Lp
bbhmatre eius a1
bbifehlt a1
bbjobiicit a1
bbkscientia a1
bbl-bblsuper oratione septima a1; quousque irasceris etc. hsl. korrigiert am Rand A5Lp
bbmet hinzugefügt a1; 〈pre〉cula ecclesie am Rand a2
bbnei a1
bboEclesie A4-5
bbpdiffiducia a1; diffiducia habent exemplaria notariorum am Rand hinzugefügt A5Lp
bbqde A1-5; et hsl. korrigiert A5Lp
bbretc. a1
bbsAdditio am Rand hinzugefügt A5Lp
bbt-bbtfehlt a1; Additio am Rand hinzugefügt A5Lp
bbuContra conclusionem 2am doc'toris' Eckii am Rand a2
bbvIesu A1-3
bbwmanifesti a1
bbx-bbxconclusiones a1facere vom Editor hinzugefügt im Anschluss an hsl. Korrektur in A₅Lp
bbyOppositio am Rand a2
bbzEccle〈sias〉tes 7 am Rand a3
bcaJesus a1; Jesu korrigiert a2
bcbcapite a1
bccin quo unter der Zeile hinzugefügt a2
bcdfulcidam A1-3
bceveritate a1
bcfIntelli〈genti〉a autoritatis am Rand a2
bcgrepereo a1
bchet intelligentia. A5Lp; fehlt a1
bciHieronimus li〈.〉 1 contra iovinianum am Rand a3
bcjboni a1
bckgloriam a1; gloria korrigiert a2
bclfehlt a1
bcmAugustinus li〈.〉 2 de peccatorum remis'sione' c〈.〉 20 am Rand a3
bcnista a1
bcoblaspheme a1
bcpfehlt a1
bcqiuuenta A4-5
bcrinveniri a1
bcspeccet a1
bctultimum a1
bcuintelligit a1
bcvcitat Augustinum corrupte a1
bcwIheronimus am Rand a3
bcxQuod homo peccet in bono opere am Rand a2
bcypsalmo 142 am Rand a3
bczfehlt A1-5
bdadurchgestrichen und am Rand hsl. hinzugefügt dopho A₅Lp
bdbaliquos gestrichen A5Lp
bdctransitinum A4-5
bddtuo a1
bdeposset a1
bdfse a1
bdgillud a1
bdhfehlt a1
bdiaddicio am Rand a2
bdj105 a1; psalmo 105 am Rand a3
bdk-bdkdefectu illud a1
bdlet a1
bdmrenisus a1
bdnimputat a1
bdoPorro ut lucidius patescat hinzugefügt a1; alia probatio em[…] doc am Rand a3
bdpiere a1; in vere korrigiert a3
bdqAsat a1
bdrpsalmo 79 am Rand a3
bdso Sancta a1; hebraice am Rand hinzugefügt A5Lp
bdtfehlt a1; dei über der Zeile hinzugefügt a3
bdu-bduinterpretaverunt Ecclesiastes 7 a1
bdvfehlt a1
bdwfehlt a1
bdx-bdxfehlt a1; hoc citavit ad locum quempiam superiorem nescio quem hsl. korrigiert A5Lp
bdyEckius. A4-5; Eckius a1
bdzintelligens a1
beahis a1
bebostentare a1
bec-becfehlt a1
bedfehlt a1
beerelegendi et a1
befAd auctoritatem david am Rand a2
beg-begbono opere a1
behEcce testimonium contra Caralosta'dium' am Rand a2
bei-beivitare postest a1
bejadducit a1
bekdei a1
belfehlt a1
beminterprete a1
benfehlt a1; Hieronimum adducentem am Rand hinzugefügt a3
beodomini a1
bepexpodicum a1; expeditum korrigiert a2
beqmihi calumniose opponit a1
berergo etc. a1
besConcordancia locorum psalmiste am Rand a2
betduplex iusticia pia am Rand a2
beunono a1
bev.1. A1-5, a1
bew1 ad Thi'motheum' 4 am Rand a3
bexMathei 20 am Rand a3
beyAd Collo'ssenses' 1 am Rand a3
beziusticiam a1
bfarigida am Rand a2
bfbAugustinus 9 confes'sionum'c'apitulo' ultimo am Rand a3
bfcea a1
bfdaput a1
bfead auto am Rand a2
bffPorre a1; Porro korrigiert a2
bfgset a1; se korrigiert a2
bfhomnis homo mendax am Rand a2
bfinon a1
bfjquomodo a1
bfkexposuit a1
bfl-bflpulcherrime istam expositionem expremit a1; sententiam explicat am Rand a3
bfmfehlt a₁; in der Zeile hinzugefügt magis und am Rand hinzugefügt accedit a₃
bfnad psalmum am Rand a2
bfo-bfoest a1
bfpfehlt a1
bfq-bfqfehlt a1; loquitur hinzugefügt a3
bfroravit a1
bfsesset a1
bftfehlt a1
bfu-bfufehlt a1
bfvvenit eis a1
bfwfacto et loco a1
bfxfehlt a1
bfyminuitur a1; minuitus hsl. korrigiert A5Lp
bfzeis horrores a1; eis horror korrigiert a3
bgaeis a1
bgbpenam a1; pena korrigiert a3
bgcfehlt a1
bgdprobari posset a1
bgeAd psalmum 79 am Rand a2
bgfcompacticis a1
bggcredo am Rand hinzugefügt A5Lp
bghBoetius am Rand a3
bgiHieronymus am Rand a3
bgjCassiodorus am Rand a3
bgkergo a1
bglpccāret A1-5
bgmdicit a1
bgnMorolostadius a1; Corolostadius korrigiert a2
bgosua a1
bgpdividam a1
bgqAd primum am Rand a2
bgrconfugere hsl. korrigiert A5Lp
bgsconfugere a1
bgtloquitur universaliter a1
bguE doc am Rand hinzugefügt a3
bgvfehlt a1
bgw-bgwnon ita sentiunt doc a1
bgxperferat a1
bgy-bgyet remitto ad loca prius allegata. a1; additio am Rand hinzugefügt A5Lp
bgznecessariam a1
bhaAd psalmum non intras in iudicium am Rand a2
bhbintras a1
bhcpeccatum a1
bhdfolgt ein Wort durchgestrichen a₁
bheadversus a1
bhfloquitur a1
bhg-bhgfehlt a1
bhhest a1
bhi-bhidelicta cooperat a1
bhjAd 5tum am Rand a2
bhkiudica me domine am Rand a2
bhlego a1
bhmest a1
bhnAd a1
bho-bhoaggredit primus a1
bhp-bhpad propositum a1
bhqprimo a1
bhrdeforasse a1
bhsEgo autem dico et a1
bhtaddicio corolo'stadi' am Rand a2
bhuauctoritate a1
bhvIob 13 am Rand a3
bhwinvenior a1
bhxhoc hsl. korrigiert A5Lp
bhydum a1
bhzpro me a1
biadomine über der Zeile hinzugefügt a3
bib-bibinnocentiam Iob a1; meam über der Zeile hinzugefügt a3
bicdixi a1
biddamnat a1
biemoritur a1
bifiudicaremur non iudicaremur a1
bigiuste a1
bih-bihiusticans eum a1; iustificans eum korrigiert a2
biidelictum a1
bijsuis am Rand hinzugefügt A5Lp
bikrespondet a1
bilrefertur a1; revertitur hsl. korrigiert A5Lp
bimquam a diu A1-5; quam diu hsl. korrigiert A5Lp
binrelinquet a1
bioiusticia a1
bipAd〈..〉 1 ad thi'motheum' 4 am Rand a2
biq.1. A1-5, a1
birfehlt a1
bisfehlt a1; opera hinzugefügt a3
bit7mo am Rand a2
biuadinvenit a1
bivoppono a1
biwAugustinus de perfectionem iusticie ubi a1
bixdistinguit hinzugefügt a1; de iusticia distinguit hsl. korrigiert A5Lp
biyAd augustinus 9 confes'sionum' am Rand a2
bizremotus a1
bjaqui a1
bjbfehlt A1-5; quod am Rand hinzugefügt A5Lp
bjcmedicus a1
bjdfehlt A1-5; quod am Rand hinzugefügt A5Lp
bjeiustificare a1
bjfOctava A1-5; Octavo hsl. korrigiert A5Lp; Ad 8um am Rand a2
bjgfehlt a1; hic hsl. korrigiert A5Lp
bjhecclesiastem a1
bjiEcckius et soluta am Rand a3; Eccius dixit et soluta am Rand hinzugefügt A5Lp
bjjad Iacobum et Iheronymum a1
bjksunt iudices gestrichen a1
bjlfehlt a1
bjmfehlt a1; psalmo 105 am Rand a3
bjnAd 10 am Rand a2
bjofremere a1
bjp-bjpesse peccatum posuerim a1
bjqenim a1, A4-5
bjrPaulus gestrichen a1
bjsvom Editor verbessert für paul'us' A1-5
bjt-bjtlex peccati gestrichen A5Lp
bjuse Paulus a1
bjvfehlt a1
bjwvom Editor verbessert für paul'us' A1-5
bjxfehlt a1
bjybrava a1; prava korrigiert a2
bjzauferantur a1
bkafehlt a1
bkbscilicet am Rand hinzugefügt A5Lp
bkcmatre eius a1
bkdfehlt a1
bkeobiicit a1
bkfscientia a1
bkg-bkgsuper oratione septima a1; quousque irasceris etc. hsl. korrigiert am Rand A5Lp
bkhet hinzugefügt a1; 〈pre〉cula ecclesie am Rand a2
bkiei a1
bkjEclesie A4-5
bkkdiffiducia a1; diffiducia habent exemplaria notariorum am Rand hinzugefügt A5Lp
bklde A1-5; et hsl. korrigiert A5Lp
bkmetc. a1
bknfehlt a1
bkohabere a1
bkppreecclesie a1; ecclesie korrigiert a3
bkqalia am Rand a2
bkrdicitur A1-5; dicit hsl. korrigiert A5Lp
bksaccone A4-5; Et quasi pannus menstruate universe iusticie nostre am Rand a2
bktconfidius a1
bkuetiam A1-5; ex hsl. korrigiert A5Lp
bkvactone A4-5
bkwEsaie 6〈4〉 am Rand a2
bkxfehlt a1
bky-bkynostra a1
bkzimmundiciem a1
blauniverse nostre iusticie a1
blbexcluderet a1
blcexpandit a1
bldCassianus am Rand a3
bleSi locutus a1
blf-blfquasi montissime a1
blgquod gestrichen A5Lp
blhnostra a1; nostra am Rand hinzugefügt A5Lp
blinisi peccata a1; nisi peccata am Rand hinzugefügt A5Lp
bljIob 9 am Rand a2
blkhabet a1
bllcum a1
blmAd galla 5 am Rand a3
blnprenosticum a1; augustinus in li'bro' prenosticum am Rand a3
blofehlt a1
blpiuge a1
blqpugnit a1
blr11 a1
blsfehlt a1
bltEckius. A4-5; Eckius a1; Ne sim thedio et fastidio dominis doc'toribus' et auditoribus non ressumam sed respondeo hinzugefügt a1
bluesset a1
blvcoartata a1
blwsanctificantibus a1
blxesset a1
blyadhlena a1; adhelta korrigiert a2
blz-blzaccipit etiam a1
bmafehlt a1
bmbreperiet a1
bmcadduxisset a1
bmd-bmdfehlt a1
bmefuerit a1
bmfet a1
bmgfehlt a1
bmhfehlt a1
bmiid A1-5; ita hsl. korrigiert am Rand A5Lp
bmjSolutio am Rand a2
bmkiusticia A1-5
bmlpeccatum a1
bmmetiam ista A1-5; ex tota hsl. korrigiert A5Lp
bmndeclarationne A1-3
bmo-bmofehlt a1
bmp-bmptamen cum a1
bmqdeclaratam a1
bmrrigidam iudicium a1
bmsdei a1
bmtsue regule extendit a1
bmu-bmufehlt a1
bmvetiam A1-5; ex hsl. korrigiert A5Lp
bmwremisit a1
bmxitem ego a1
bmyapertissimum a1
bmzfehlt a1
bnapiam a1; pia korrigiert a3; pia am Rand hinzugefügt A5Lp
bnbdom doc a1
bncfehlt a1; ibidem. hinzugefügt a3
bndrequirere a1; exquirere hsl. korrigiert über der Zeile a3
bnequomodo aliquando in bono opere peccare venialiter am Rand a2
bnfdevote celebrante a1
bngad a1; fehlt a3
bnhut a1
bnifehlt a1
bnjitam a1; ita korrigiert a3; Gregorius 1 Mo〈.〉 am Rand a3
bnkiniquinatione A1-5
bnlsub quo a1; sub quo gestrichen a3; Wilhel'mus'Pari'siensis' am Rand a3
bnmDicit korrigiert a1; cilices hinzugefügt a1; fehlt a1; dicit hsl. korrigiert A5Lp
bnnungentum A1-5; unguentum hsl. korrigiert A5Lp
bnocontribulatus cordi a1
bnpcororari a1; coronari korrigiert a2
bnqmeum propositum a1
bnrfecit a1
bnsostendit a1
bntbene a1; bene hsl. korrigiert A5Lp
bnude libe et gratia a1
bnvdixit a1; dixi korrigiert a2
bnwlegisse a1; meminisse über der Zeile hinzugefügt a3
bnxfehlt a1
bnyexclamarint a1; exclamaverit hsl. korrigiert über der Zeile a3
bnzfehlt a1; mihi am Rand hinzugefügt a3
boa-boafehlt a1; Sed confesso〈r〉 am Rand hinzugefügt a3
bobfehlt A1-5
bocfehlt a1
bodprophetam a1
boetransiisse a1; transiluisse hsl. korrigiert über der Zeile a3
bofrobur A4-5, a1
bogfehlt A1-5; quod am Rand hinzugefügt A5Lp
bohhic a1
boipeccarent A1-5; peccarent hsl. korrigiert am Rand A5Lp
boj-bojfehlt a1
bokAndream Rudolfum Carolostadium a1auf Andream folgt hsl. am Rand hinzugefügt Rodolphi A₅Lp
bolimplorat a1
bom-bomapostoli a1
bonpresentis A1-3
boomembror A4-5
bopillum a1; illam korrigiert a2
boqmale a1
borfehlt a1
bosvolnntatis A4-5
botconsensnm A4-5; finem a1
bouhec a1
bovcompetit a1
bowAd Iob 9 am Rand a2
boxlignus A1-5; dignus hsl. korrigiert A5Lp
boyfehlt a1
bozfehlt a1; morsellum am Rand hinzugefügt a3
bpaait a1; fehlt A5Lp
bpbfehlt a1; me am Rand hinzugefügt a3
bpcfolgt ein Wort durchgestrichen a₁
bpdAd autoritatem Esaie am Rand a2
bpefehlt a1; me am Rand hinzugefügt a3
bpfsedentis A1-5
bpgfehlt a1
bphfehlt a1, A1-5; pannus am Rand hinzugefügt a3
bpiinterpres biblie a1
bpjSolutio am Rand a2
bpkita a1
bplper illud a1
bpmhis a1
bpnAd preculas am Rand a2
bpofehlt a1
bppdico am Rand a2
bpqhodierne festis a1; festivitatis am Rand hinzugefügt a3; hodierni festi hsl. korrigiert A5Lp
bprligue A1-5, a1
bps-bpstemeritatis fragilitatis a1
bpt-bptfehlt a1
bpufehlt a1
bpvveniem a1
bpwalicui a1
bpxpariter a1
bpyhabent a1
bpziniusticie a1
bqa-bqafehlt a1
bqbauffertur A1-3
bqc-bqcetiam ablatam a1
bqdQuestio am Rand a2
bqeepistolas ad Ro'manos' A1-5; ad romanos epistolam a1
bqfappellavit a1
bqgEckius A4-5
bqhvom Editor verbessert für baptissimum A1-5; pabtismum a1; Baptismum korrigiert a3
bqibaptissmum A1-3; baptissimum A4-5
bqjvocavit a1
bqkdico primo am Rand a2
bqlmala a1
bqm16. A1-5
bqnintelligantur a1
bqofehlt a1
bqpsumitis A1-5
bqqmadibus a1
bqrrenitam a1
bqsfehlt a1
bqtfehlt a1
bqutempere A1-5
bqvFinis die veneris 15 mensis Julii hora 2° et post orationem factam a magistro Lemberg〈i〉co a1

1Der unbekannte Herausgeber der Disputation stellt sich selbst als Augenzeuge dar.
2Siehe KGK 130.
3Neben dem hier edierten Protokoll verbreiteten sich mehrere private und öffentliche Nachschriften über die Leipziger Disputation im Sommer und Herbst 1519; siehe z. B. die Briefe Mosellanus’ an Willibald Pirckheimer vom 3. August (Pirckheimer, Briefwechsel 4, 69f. Nr. 614) und an Julius Pflug vom 6. Dezember (Pflug, Correspondance 1, 81–90 Nr. 7), den Brief Johann Cellarius’ an Wolfgang Capito vom 31. Juli (Capito, Correspondence 1, 50–58 Nr. 31) oder die Briefe Melanchthons an Spalatin vom 29. Juli (MBW.T 1, 141,11–19 Nr. 60) und von Anfang August (MBW.T 1, 143,1–7 Nr. 61); siehe dazu Melanchthon, Epistola (1519), einen öffentlichen Brief an Johannes Oekolampad von 21. Juli 1519 (MBW.T 1, 132–141 Nr. 59). Über die verschiedenen Reaktionen auf die Leipziger Disputation siehe auch Clemen, Nachspiele und Volkmar, Wahrnehmung.
4Ein weiterer handschriftlicher Bericht wird in Clemen, Bericht wiedergegeben, wo außerdem eine Liste der Zuhörer der Disputation enthalten ist. Die Handschrift gehört zu der Pirckheimer-Sammlung in Nürnberg, heute in StB Nürnberg, PP 408. Vgl. KGK 130 (Textstelle).
5Von den vorgesehenen vier Notaren sind nur zwei in den gedruckten Protokollakten B, die jedoch nur die Disputation zwischen Luther und Eck enthalten, namentlich genannt, nämlich Franz Richter von Hainichen und Johannes Graumann, genannt Poliander. Dazu siehe KGK 131 (Textstelle) und KGK 131 (Textstelle).
6Siehe KGK 130.
727. Juni, um 14 Uhr nachmittags, da vormittags die feierliche Eröffnung der Disputation stattfand. So berichtet auch Eck in seinem Brief an Georg Hauer und Franz Burckhart vom 1. Juli 1519: »Pomeridie hora 2a cepta disputatio. Opponebam Carolestadio de libero arbitrio« (Eck, Briefwechsel, Nr. 87). Dasselbe bestätigt Cellarius in seinem Brief an Capito vom 31. Juli, in Cellarius, Vera epistola (1519), fol. A1v–A2r: »Die itaque xxvii. Junii hora secunda pomeridiana. nam mane. primo a consulto et erudito viro. D. Simone Pistoris […] excipiebantur hospites. deinde una ad templum. S. Thome pro audienda re divina. […] tum ad arcem et locum certaminis. […] ac deinde hora ut dixi secunda pome'ridiana' factus est congressus disputatorius.« (Capito, Correspondence 1, 52 Nr. 31). Siehe auch den Brief Petrus Mosellanus’ vom 6. 12. 1519 in Walch2 15, Sp. 1198.
8Hier im Sinn von Bedingung, als vorsorglicher Rechtsvorbehalt.
9Der Name des Respondenten ist nicht bekannt.
10Änliche Aussage in KGK 117.
11Gemeint ist hier der Einleitungsbrief an Eck in den Anfang Mai erschienenen ConclusionesKarlstadts (KGK 117).
14Gemeint ist hier die traditionelle feierliche Invocatio Dei oder Christi vor Beginn einer Rede. Die bekannten Formeln werden nicht mitprotokolliert.
15Vgl. die Vereinbarung (KGK 130).
17Hier hat höchstwahrscheinlich der Verfasser des Manuskriptes, das dem Druck zu Grunde liegt, auch die Reaktion Ecks – er lächelte oder lachte – registriert.
18Hier ist vermutlich die siebte These Ecks gemeint, die erst in der Mitte März erschienenen schedula hinzugefügt wurde; vgl. Eck, Disputatio et excusatio (1519a), fol. A3v: »Errat qui liberum arbitrium hominis negat dominum actuum hominis/ ex eo quia ipsum habeat se active ad malum. ad bonum vero tantum passive. sicut non est sine errore qui fidem quolibet crimine corrumpi contra scolast〈icos〉 existimat. nec sine maximo errore/ qui nulla contritionis habita ratione/ in sola fide quem absolui procaciter predicat«. Karlstadt antwortete mit seiner 11. These, vgl. KGK 117 (Textstelle). Die falsche Angabe »14« im Freiberger Manuskript (welche vermutlich eher auf Karlstadts 14. These verweist, KGK 117 (Textstelle)) wird ebenso im Druck übernommen; sie wurde jedoch vom Schreiber des Freiberger Manuskript bei seinem ersten Korrekturgang am Rand zu »7« verbessert.
19Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 970 Z.1–6.
20Sir 15,14–19 Vg »Deus ab initio constituit hominem et reliquit illum in manu consilii sui adiecit mandata et praecepta sua si volueris mandata conservabunt te et in perpetuum fidem placitam facere adposuit tibi aquam et ignem ad quod voles porrige manum tuam ante hominem vita et mors bonum et malum quod placuerit ei dabitur illi quoniam multa sapientia Dei et fortis in potentia videns omnes sine intermissione«.
21Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 970 Z. 8–23.
24Ps. Hier. = Pelag. epist. ad Demetr. 2 (PL 30, 17). Zur Autorschaft dieser Schrift vgl. auch KGK I.2, Nr. 64, S. 575, Anm. 133.
25Ps. Ambr. = Prosp. vocat. gent. 1,10(8): »Non ergo fidat de viribus suis, quae etiam cum essent integrae, non steterunt; sed per illum quaerat victoriam qui solus non est victus, et omnibus vicit. Et si quaerit, non dubitet quaerendi affectum ab illo se accepisse quem quaerit. Nec quia Spiritu Dei agitur, ideo se putet liberum arbitrium non habere: quod ne tunc quidem perdidit quando diabolo voluntate se dedit, a quo iudicium voluntatis depravatum est, non ablatum. Quod ergo non interfectum est per vulnerantem, non tollitur per medentem: vulnus sanatur, non natura removetur. Sed quod in natura periit, non restituitur nisi ab auctore naturae: apud quem quod perdidit natura, non periit.« (CSEL 97, 87,10–20).
26Ps. Aug. hypomn. 3,1; 5 (Ps. Augustinus, Hypomnesticon, 120–122 u. 125–127; PL 45, 1624f.).
27Bern. Gra. 7,21: »Arbitrii utique libertatem tam post peccatum, quam ante semper tenuit inconcussam.« (SBO 3, 181,24f.) = Bernardus, Opera (1513), fol. CCXLVIIIv.
28Bern. Gra. 8,24: »Si ergo liberum arbitrium ita ubique sequitur voluntatem, ut nisi illa penitus esse desinat, isto non careat: voluntas vero sicut in bono, ita etiam in malo aeque perdurat: aeque profecto et liberum arbitrium tam in malo, quam in bono integrum perseverat.« (SBO 3, 184,7–10) = Bernardus, Opera (1513), fol. CCXLIXr.
29Hier. adv. Pelag. 3,12: »Hoc est quod tibi in principio dixeram, in nostra esse positum potestate, vel peccare, vel non peccare, et vel ad bonum, vel ad malum extendere manum, ut liberum servetur arbitrium: sed hoc pro modo et tempore et conditione fragilitatis humanae; perpetuitatem autem impeccantiae soli reservari Deo, et ei qui Verbum caro factus, carnis detrimenta et peccata non pertulit.« (CCSL 80, 113,4–10).
32Vgl. Sir 15,14 Vg »Deus ab initio constituit hominem et reliquit illum in manu consilii sui«.
34Vgl. 1. Joh 2,29 Vg »si scitis quoniam iustus est scitote quoniam et omnis qui facit iustitiam ex ipso natus est«.
35Vermutlich hat Karlstadt dieses Zitat Gell. 1,3,18–19 (Noctes Atticae) entnommen. Später findet es sich auch bei ErasmusAdagia, letzte Ausgabe (1533): Erasmus, Adag. 3300: »Hoc noveram priusquam« (ASD II-7, 183f.).
37Bern. Gra. 7,21: »Itaque inferiorem utriusque libertatis gradum simul cum plena libertate arbitrii homo in sui conditione accepit, et de utroque corruit cum peccavit. Corruit autem de posse non peccare in non posse non peccare, amissa ex toto consilii libertate.« (SBO 3, 182–11–14).
40Vgl. Joh 8,34.
41Ps. Aug. hypomn. 3,2: »Ipsa est prima gratia, qua primus homo stare potuisset, si servare mandata Domini voluisset. Hac ergo per inobedientiam desolatus homo, iudicio iusto factus est serpenti, id est, diabolo, cui maluit obedire quam Deo, captivus. Et ideo scriptum est, A quo enim quis superatus est, huic et servus addictus est: et iterum, Omnis qui facit peccatum, servus est peccati.« (Ps. Augustinus, Hypomnesticon, 119,32–210,37; PL 45, 1621).
43Vgl. Erasmus, Adag. 2868: »omnibus nervis« (ASD II-6, 540 Nr. 2868).
44Hier. adv. Pelag. (CCSL 80,3–124).
45Ps. Ambr. = Prosp. vocat. gent. 1,7(6)f.: »Ita humana natura in primi hominis praevaricatione vitiata, etiam inter beneficia, inter praecepta et auxilia Dei, semper in deteriorem est proclivior voluntatem, cui committi non est aliud quam dimitti. Haec itaque voluntas vaga, incerta, instabilis, imperita, infirma ad efficiendum, facilis ad audendum, in cupiditatibus caeca, in honoribus tumida, curis anxia, suspicionibus inquieta, gloriae quam virtutum avidior, famae quam conscientiae diligentior, et per omnem sui experientiam miserior fruendo his quae concupiverit, quam carendo; nihil in suis habet viribus, nisi periculi facilitatem: quoniam voluntas mutabilis, quae non ab incommutabili voluntate regitur, tanto citius propinquat iniquitati, quanto acrius intenditur actioni. Quamdiu ergo homini ea placent quae Deo displicent, voluntas eius animalis est: quia etiam si in bonis moribus agat, male adhuc vivit, si non in Dei gloriam vivit.« (CSEL 97, 83,6–84,3).
46Aus der Pfingstsequenz Veni Sancte Spiritus: »sine tuo numine nihil est in homine nihil est innoxium.«. Unmittelbar vor dem Beginn der Disputation hatte der Leipziger Cantor diese Pfingstsequenz gesungen; vgl. KGK 131 (Anmerkung).
48Vgl. Gal 5,2 Vg »ecce ego Paulus dico vobis quoniam si circumcidamini Christus vobis nihil proderit«.
50Vgl. Mk 16,15 Vg »et dixit eis euntes in mundum universum praedicate evangelium omni creaturae«.
51Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 970–972.
53Vgl. Erasmus, Adag. 1340: »Saxum volvere« (ASD II-3, 352).
54Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 990 Z. 15–19.
55Vgl. hier auch die 13. und 14. These Luthers in der Heidelberger Disputation vom April 1518: »13. Liberum arbitrium post peccatum res est de solo titulo, et dum facit quod in se est, peccat mortaliter. 14. Liberum arbitrium post peccatum potest in bonum potentia subiectiva, in malum vero activa semper.« (WA 1, 354,5–8).
56Mt 25,20 Vg »et accedens qui quinque talenta acceperat obtulit alia quinque talenta dicens domine quinque talenta mihi tradidisti ecce alia quinque superlucratus sum«.
57Vgl. Hil. in Matth. 27,6–9, hier vor allem 27,7: »Cui quinque talenta. – Sed servus ille, qui quinque talenta accepit, populus ex lege credentium est: ex qua profectus, meritum ipsius recte probeque perfuncta evangelicae fidei operatione duplicavit. In ratione autem ponenda iudicii examen est, quo coelestis verbi usus, et reditus dispensati talenti postulatur.« (PL 9, 1061f. hier vor allem 1061).
651. Kor 15,10 Vg »gratia autem Dei sum id quod sum et gratia eius in me vacua non fuit sed abundantius illis omnibus laboravi non ego autem sed gratia Dei mecum«.
67Vgl. Joh 8,36 Vg »si ergo Filius vos liberaverit vere liberi eritis«.
68Vgl. KGK I.1, Nr. 58, S. 500f. (vor allem Thesen 21 und 24f.) und KGK I.2, Nr. 64, S. 609f. und Nr. 90, S. 966 Z. 24–S.969 Z. 24 und die dort angeführten Stellen aus Augustinus und Ambrosius.
70Sir 15,14 Vg »Deus ab initio constituit hominem et reliquit illum in manu consilii sui«.
73Gemeint ist hier das Wort »mecum«, welches die Kooperation der Gnade Gottes mit dem menschlichen Willen ausdrücken soll. Vgl. dazu KGK I.2, Nr. 61, S. 527 Z. 11–S. 528 Z. 1 und S. 528 Anm. 11.
741. Kor 15,10.
75Vgl. Hier. ad Corinth 1,15: »Ego enim sum minimus apostolorum, qui non sum dignus vocari apostolus, quoniam persecutus sum Ecclesiam Dei. Gratia autem Dei sum id quod sum, et gratia eius in me vacua non fuit, sed abundantius illis omnibus laboravi: non ego autem, sed gratia Dei mecum: Sive enim ego, sive illi: sic praedicamus, et sic credidistis.« (PL 29, 758).
76Vgl. KGK 130.
77Sir 15,16 Vg »si volueris mandata conservabunt te et in perpetuum fidem placitam facere«.
78Aug. gr. et lib. arb. 15,31: »Gratia vero Dei semper est bona, et per hanc fit ut sit homo bonae voluntatis, qui prius fuit voluntatis malae. Per hanc etiam fit ut ipsa bona voluntas, quae iam esse coepit, augeatur, et tam magna fiat, ut possit implere divina mandata quae voluerit, cum valde perfecteque voluerit. Ad hoc enim valet quod scriptum est: Si volueris, servabis mandata: ut homo qui voluerit et non potuerit, nondum se plene velle cognoscat, et oret ut habeat tantam voluntatem, quanta sufficit ad implenda mandata.« (PL 44, 899f.).
79Sir 15,16 zitiert in Aug. gr. et lib. arb. 16,32 (PL 44, 900f.).
80Sir 22,33 Vg »quis dabit ori meo custodiam et supra labia mea signaculum certum uti ne cadam ab ipsis et lingua mea perdat me«.
81Aug. gr. et lib. arb. 16,32: »Denique ipse qui dixit, Si volueris, conservabis mandata; in eodem libro Ecclesiastico aliquanto post dicit. Quis dabit in ore meo custodiam, et super labia mea signaculum astutum, ne forte cadam ab eo, et lingua mea perdat me [Sir 22,33]? Iam certe mandata acceperat: Cohibe linguam tuam a malo, et labia tua ne loquantur dolum [Ps 33(34),14]. Cum ergo verum sit quod dixit, Si volueris, conservabis mandata: quare quaerit in ore suo dari custodiam; similis ei qui dicit in Psalmo, Pone, Domine, custodiam ori meo [Ps 140(141),3]?« (PL 44, 900).
82Aug. gr. et lib. arb. 16,32: »Si haec ei praesenti diceremus, rectissime nobis responderet et diceret: Ex ista oratione mea, qua haec a Deo peto, intelligite quomodo dixerim, Si volueris, conservabis mandata. Certum est enim nos mandata servare, si volumus: sed quia praeparatur voluntas a Domino, ab illo petendum est ut tantum velimus, quantum sufficit ut volendo faciamus. Certum est nos velle, cum volumus: sed ille facit ut velimus bonum, de quo dictum est, quod paulo ante posui, Praeparatur voluntas a Domino [Spr 8,35 (LXX)]; de quo dictum est, A Domino gressus hominis dirigentur, et viam eius volet [Ps 36(37),23]; de quo dictum est, Deus est qui operatur in vobis et velle [Phil 2,13].« (PL 44, 900f.).
83Ähnliche Vorwürfe in KGK 117.
842. Kor 5,21 Vg »eum qui non noverat peccatum pro nobis peccatum fecit ut nos efficeremur iustitia Dei in ipso«.
851. Kor 1,30f. Vg »ex ipso autem vos estis in Christo Iesu qui factus est sapientia nobis a Deo et iustitia et sanctificatio et redemptio ut quemadmodum scriptum est qui gloriatur in Domino glorietur«.
86Vgl. Jer 9,23 Vg »haec dicit Dominus non glorietur sapiens in sapientia sua et non glorietur fortis in fortitudine sua et non glorietur dives in divitiis suis«.
87Vgl. 2. Kor 12,9 Vg »et dixit mihi sufficit tibi gratia mea nam virtus in infirmitate perficitur libenter igitur gloriabor in infirmitatibus meis ut inhabitet in me virtus Christi«.
90Mt 25,20 Vg »[…] ecce alia quinque superlucratus sum«.
91Aug. c. Prisc. 9,12: »Sane quoniam dixi: De divinis libris legatur, et credimus, ne te forsitan fallat, quod de libro sancti Iob proferre assolent, […]. Non pro auctoritate divina istam sententiam recipiendam esse existimo: non enim eam ipse Iob enuntiavit, […], sed unus ex eis amicis, qui dicti sunt consolatores malorum omnes et divina sententia reprobati. Sicut autem in Evangelio, quamvis verum sit omnino, quod dicta sint, non tamen omnia, quae dicta sunt, vera esse creduntur, quoniam multa a Iudaeis falsa et impia dicta esse verax Evangelii scriptura testatur, sic in hoc libro, ubi multae personae locutae esse narrantur, non solum quid dicatur, sed a quo etiam dicatur considerandum est, ne passim, quae in sancto libro quolibet scripta sunt recipientes cogamur fateri, quod absit, vera et iusta fuisse, quae marito sancto mulier insipiens suggerebat, ut aliquid adversus Deum loquens ab illa intolerabili poena moriendo liberaretur. […] Nec solum impiis et nefandis hominibus, sed nec ipsis in fide parvulis atque adhuc rudibus et indoctis qui forte ibi loquentes commemorantur, tamquam canonicae auctoritati accommodamus fidem.« (PL 42, 676f.).
931. Kor 15,10 Vg »[…] non ego autem sed gratia Dei mecum«.
94Vgl. Capreolus In II Sent. d. 28 q. 1: »[…] nec potest [homo] sine auxilio Dei speciali in aliquod bonum velle, aut agere, sive sit naturale, sive supernaturale.« (Capreolus, Defensiones (Paban/Pègues) 4, 284); vgl. dazu KGK I.1, Nr. 58, S. 508 Z. 11f. und KGK I.2, Nr. 64, S. 587f. und Nr. 90, S.979f.
951. Kor 15,10 Vg »gratia autem Dei sum id quod sum et gratia eius in me vacua non […]«.
962. Kor 4,7 Vg »habemus autem thesaurum istum in vasis fictilibus ut sublimitas sit virtutis Dei et non ex nobis«.
98Zusammenstellung von 1. Kor 12,11 Vg »[…] Haec autem omnia operatur unus atque idem Spiritus« und 1. Kor 13,7 Vg »omnia suffert omnia credit omnia sperat omnia sustinet«.
99Vgl. Ps 120(121),8 Vg »Dominus custodiat introitum tuum et exitum tuum […]«.
100Joh 3,27 Vg »[…] non potest homo accipere quicquam nisi fuerit ei datum de caelo«.
103Ps. Ambr. = Prosp. vocat. gent. 2,43(26): »Ipsa enim gratia hoc omni genere medendi atque auxiliandi agit, ut in eo quem vocat, primam sibi receptricem et famulam donorum suorum praeparet voluntatem.« (CSEL 97, 183,4–184,1). Dies entspricht nach der alten Aufteilung tatsächlich Ps. Ambr. = Prosp. vocat. gent. 2,14(9) = Ambrosius, Opera (1516) 1, fol. 54r.
106Hier. adv. Pelag. 1,28: »Omnia Dei voluntate regi. Illud vero quod in alio ponis loco, Omnes voluntate propria regi, quis Christianorum potest audire? Si enim non unus, nec pauci, nec multi, sed omnes reguntur propria voluntate, ubi erit auxilium Dei? Et quomodo illud exponis? A Domino gressus hominis diriguntur [Spr 20,24]; et, Non est in homine via eius [Jer 10,20]; et, Nemo potest quidquam accipere, nisi datum fuerit ei desuper [vgl. Joh ,27]. […] Qua sententiae temeritate aufers Dei omne praesidium? Et quod in alio loco frustra conaris adiungere, Non absque Dei gratia, quomodo sentiri velis, ex hoc loco intelligitur, dum gratiam eius non ad singula refers opera, sed ad conditionis ac legis et liberi arbitrii potestatem.« (CCSL 80, 35,1–6 u. 13–17). = Hieronymus, Opera (1516) 3, fol. 124r.
109Vgl. KGK I.2, Nr. 64, S. 620, 669, 679.
110Zum Vorwurf gegen Eck, er mische die Theologie mit der aristotelischen Philosophie, vgl. auch KGK 117 (Textstelle), insbes. KGK 117 (Textstelle).
112Aug. spir. et litt. 3,5: »Nam neque liberum arbitrium quidquam nisi ad peccandum valet […]« (CSEL 60, 157,19f.). Vgl. auch KGK I.2, Nr. 64. S. 597,5–10.
114Ps. Ambr. = Prosp. vocat. gent. 1,7(6): »Ita humana natura in primi hominis praevaricatione vitiata, etiam inter beneficia, inter praecepta et auxilia Dei, semper in deteriorem est proclivior voluntatem, cui committi non est aliud quam dimitti. Haec itaque voluntas vaga, incerta, instabilis, imperita, infirma ad efficiendum, facilis ad audendum, in cupiditatibus caeca, in honoribus tumida, curis anxia, suspicionibus inquieta, gloriae quam virtutum avidior, famae quam conscientiae diligentior, et per omnem sui experientiam miserior fruendo his quae concupiverit, quam carendo; nihil in suis habet viribus, nisi periculi facilitatem: quoniam voluntas mutabilis, quae non ab incommutabili voluntate regitur, tanto citius propinquat iniquitati, quanto acrius intenditur actioni.« (CSEL 97, 83,6–84,18) = Ambrosius, Opera (1516) 1, fol. 42r.
115Vgl. KGK 117 (Textstelle). Vgl. auch KGK I.2, Nr. 90, S. 989.
116Aug. gr. et lib. arb. 15,31f. und 20,41 (PL 44, 899–901 und 905–907).
117Sir 15,16, hier mit Verweis vor allem auf Aug. gr. et lib. arb. 16,32 (PL 44, 900).
118Vgl. Aug. gr. et lib. arb. 17,33 (PL 44, 901).
119Aug. pecc. mer. 2,18,28–30 (CSEL 60, 100–102).
120Ps. Ambr. = Prosp. vocat. gent. 1,1(1) (CSEL 97, 79).
121Vgl. Hier. adv. Pelag. 3,5 (CCSL 80, 103f.).
123Ps. Aug. hypomn. 3,11,20: »Recte namque arbitror comparari liberum arbitrium iumento, unde et dictum est, Velut iumentum factus sum apud te: gratiam vero sessori. Quia sicut iumentum animal vivacissimum, ut dometur ad opus homini necessarium, de armento vagum apprehenditur, et incipit per curam domantis se ad eius proficere voluntatem: ita et liberum arbitrium, quod vulneratum vivit in homine, gratia Dei apprehenditur de armento et luxuriae saeculi, in quo pastore diabolo vagabatur per incongruas voluptates.« (Ps. Augustinus, Hypomnesticon, 140,549–556; PL 45, 1632).
124Vgl. Cypr. epist. 59,7: »Et tamen ille non increpuit recedentes, aut graviter comminatus est; sed magis conversus ad Apostolos suos dixit: Nunquid et vos vultis ire? [Joh 6,68] servans scilicet legem, qua homo libertati suae relictus, et in arbitrio proprio constitutus, sibimet ipse vel mortem appetit, vel salutem. Petrus tamen super quem aedificata ab eodem Domino fuerat ecclesia [vgl. Mt 16,18] […]« (CSEL 3.2, 674,11–17).
127Offensichtlich kursierten die Protokolle noch während der Disputation unter den Disputanten. Vgl. KGK 131 (Anmerkung).
129Jak 1,17 Vg »omne datum optimum et omne donum perfectum desursum est descendens a Patre luminum apud quem non est transmutatio nec vicissitudinis obumbratio«.
130Ps. Ambr. = Prosp. vocat. gent. 2, 44(26): »Ipsa enim gratia hoc omni genere medendi atque auxiliandi agit, ut in eo quem vocat, primam sibi receptricem et famulam donorum suorum praeparet voluntatem.« (CSEL 97, 183,4–184,1). Karlstadt selbst zitiert diese Stelle im Augustinkommentar; vgl. KGK I.2, Nr. 64, S. 590 Z. 5–8.
131Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 968, Z. 5–9.
134Die Disputationsstunde (zwischen 7.00 Uhr und 8.00 Uhr morgens, d. h. hora secunda) war zu Ende. Die Disputation wurde noch um eine Stunde verlängert.
136Die hora tertia ist zwischen 8.00 Uhr und 9.00 Uhr morgens.
1371. Kor 15,10 Vg »[…] sed abundantius illis omnibus laboravi non ego autem sed gratia Dei mecum«.
139Bern. Gra. 13,43: »Porro per quos et cum quibus operatur Deus, boni sunt vel angeli, vel homines, qui quod vult Deus, et agunt pariter, et volunt. Qui enim bono, quod opere complent, voluntate consentiunt, opus omnino quod per eos Deus explicat, ipsis communicat. Unde Paulus, cum bona plurima, quae Deus per ipsum fecerat, enarrasset: Non autem ego, ait, sed gratia Dei mecum [1. Kor 15,10]. Potuit dicere: Per me, sed quia minus erat, maluit dicere, mecum: praesumens se non solum operis esse ministrum per effectum; sed et operantis quodammodo socium per consensum.« (SBO 3, 197,24–198,4) = Bernardus, Opera (1513), fol. CCLr, wo aber die Textpassage der 14. Kolumna entspricht – ob Eck eine andere Ausgabe benutzt hat oder ob er sich irrte, ist unklar.
140Bern. Gra. 14,47: »Cavendum ergo, ne cum haec invisibiliter intra nos ac nobiscum actitari sentimus, aut nostrae voluntati attribuamus, quae infirma est; aut Dei necessitati, quae nulla est; sed soli gratiae, qua plenus est. Ipsa liberum excitat arbitrium, cum seminat cogitatum; sanat, cum immutat affectum; roborat, ut perducat ad actum; servat, ne sentiat defectum. Sic autem ista cum libero arbitrio operatur, ut tantum illud in primo praeveniat, in caeteris comitetur; ad hoc utique praeveniens, ut iam sibi deinceps cooperetur. Ita tamen quod a sola gratia coeptum est, pariter ab utroque perficitur: ut mistim, non singillatim; simul, non vicissim; per singulos profectus operentur.« (SBO 3, 199,26–200,5) = Bernardus, Opera (1513), fol. CCLv.
141Zu Karlstadts Angriff gegen die von Eck vertretene aristotelische Philosophie s. o. KGK 131 (Textstelle).
147Ps. Aug. hypomn. 3,8,12: »Et imposuit illum in iumentum suum: in adiutorium videlicet gratiae incarnationis suae; quia, sicut scriptum est, Hic peccata nostra portavit, et pro nobis doluit [Jes 53,4].« (Ps. Augustinus, Hypomnesticon, 133,385–387; PL 45, 1629).
148Vgl. Scotus, In I Sent. d. 17 q. 3 n. 27: »Secundum igitur hoc potest exponi illud Augustini: Charitas est sicut sessor ad equum, et illud etiam, quod voluntas respectu gratiae, pedissequa est et non praevia.« (Scotus, Opera (Wadding) 5/2, 966).
149Vgl. z. B. Cypr. domin. orat. 14f.: »Addimus quoque et dicimus: Fiat voluntas tua sicut in coelo et in terra; non ut Deus faciat quod vult, sed ut nos facere possimus quod Deus vult. Nam Deo quis obsistit quominus quod velit faciat? Sed quia nobis a diabolo obsistitur quominus per omnia noster animus atque actus Deo obsequatur, oramus et petimus ut fiat in nobis voluntas Dei, quae ut fiat, in nobis opus est Dei voluntate, id est ope eius et protectione; quia nemo suis viribus fortis est, sed Dei indulgentia et misericordia tutus est.« (CCSL 3A, 98,244–252).
153Bern. Gra. 14,47: »Ita tamen quod a sola gratia coeptum est, pariter ab utroque perficitur: ut mistim, non singillatim; simul, non vicissim; per singulos profectus operentur. Non partim gratia, partim liberum arbitrium, sed totum singula opere individuo peragunt. Totum quidem hoc, et totum illa; sed ut totum in illo, sic totum ex illa.« (SBO 3, 200,2–7).
154Bern. Gra. 1,2: »Quid igitur agit, ais, liberum arbitrium? Breviter respondeo: Salvatur. Tolle liberum arbitrium, et non erit quod salvetur: tolle gratiam, non erit unde salvetur. Opus hoc sine duobus effici non potest: uno a quo fit; altero cui, vel in quo fit. Deus auctor est salutis, liberum arbitrium tantum capax: nec dare illam, nisi Deus; nec capere valet, nisi liberum arbitrium.« (SBO 3, 166,19–23) = Bernardus, Opera (1513), fol. CCXLVIIr.
157Bern. Gra. 13,44: »Operatur ergo illorum salutem, quorum nomina sunt in libro vitae, aliquando per creaturam sine ipsa, aliquando per creaturam contra ipsam, aliquando per creaturam cum ipsa. Multa profecto fiunt hominibus salubria per insensibilem, et item per irrationalem creaturam: quae idcirco dixi fieri sine ipsa, quod non queat, intellectu carens, esse vel conscia. Multa quoque multorum saluti utilia facit Deus per malos, sive homines, sive angelos: sed quoniam invitos, ideo contra ipsos. Nam, dum nocere cupientes iuvant, quantum aliis valet utilis actio, tantum ipsis perversa nocet intentio. Porro per quos et cum quibus operatur Deus, boni sunt vel angeli, vel homines, qui quod vult Deus, et agunt pariter, et volunt. Qui enim bono, quod opere complent, voluntate consentiunt, opus omnino quod per eos Deus explicat, ipsis communicat. Unde Paulus, cum bona plurima, quae Deus per ipsum fecerat, enarrasset: Non autem ego, ait, sed gratia Dei mecum [1. Kor 15,10]. Potuit dicere: Per me, sed quia minus erat, maluit dicere, mecum: praesumens se non solum operis esse ministrum per effectum; sed et operantis quodammodo socium per consensum.« (SBO 3, 197,16–198,4).
162Ps. Aug. hypomn. 3,13,30 (Ps. Augustinus, Hypomnesticon, 148f.; PL 45, 1636f.) = Augustinus, Libri (1506) 11, fol. B6v.
168Vgl. 1. Kor 15,10.
169Bern. Gra. 13,44 (SBO 3, 197,27–198,4).
170Zu 1. Joh 3,3, siehe Aug. ep. Io. tr. 4,7; vgl. folgende Anm.
171Aug. ep. Io. tr. 4,7: »Videte: Et omnis qui habet spem hanc in ipso, castificat semetipsum, sicut et ipse castus est. Videte quemadmodum non abstulit liberum arbitrium, ut diceret, castificat semetipsum. Quis nos castificat nisi Deus? Sed Deus te nolentem non castificat. Ergo quod adiungis voluntatem tuam Deo, castificas teipsum. Castificas te, non de te, sed de illo qui venit ut inhabitet te. Tamen quia agis ibi aliquid voluntate, ideo et tibi aliquid tributum est. Ideo autem tibi tributum est, ut dicas sicut in Psalmo, Adiutor meus esto, ne derelinquas me [Ps 26(27),9]. Si dicis, Adiutor meus esto, aliquid agis: nam si nihil agis, quomodo ille adiuvat?« (PL 35, 2009).
172Vgl. die am Anfang der Disputation angeführte Stelle aus Sir 15,14–19.
173Aug. c. Iul. 4,8,47 (PL 44, 762).
174Vgl. vorherige KGK 131 (Anmerkung).
179Eck, Disputatio et excusatio (1519a), fol. A3v: »Errat qui liberum arbitrium hominis negat dominum actuum hominis/ ex eo quia ipsum habeat se active ad malum. ad bonum vero tamen passive. sicut non est errore qui fidem quolibet crimine corrumpi contra scholasticam existimat nec sine maximo errore, qui nulla contritionis habita ratione/ in sola fide quem absolvi procaciter praedicat.«
180Luther, Disputatio et excusatio (1519a), fol. A3v: »7. Neque quid fides, neque quid contritio, neque quid liberum arbitrium sit, ostendit se nosse, Qui lib'erum'arb'itrium' actuum sive bonorum, sive malorum dominum esse balbutit, aut non sola fide verbi quem iustificari, aut fidem non tolli quolibet crimine somniat.« (WA 2, 161,13–16).
181Hier bezieht sich Eck auf Luthers 13. und 14. These der Heidelberger Disputation, vgl. KGK 131 (Textstelle).
182KGK I.2, Nr. 90, S. 927 Z. 1–10.
183KGK I.2, Nr. 90, S. 932 Z. 2–15.
184KGK I.2, Nr. 90, S. 965 Z. 4–28.
185KGK I.2, Nr. 90, S. 986 Z. 10–19 und S. 987 Z. 22–25 und S. 988 Z. 8–20.
186In seinem Bericht an Georg Hauer und Franz Burckhart vom 1. Juli 1519 beschreibt EckKarlstadts Zustand während der Leipziger Disputation wie folgt: »Pomeridie hora 2a cepta disputatio. Opponebam Carolestadio de libero arbitrio. Hui vellem, quam frigidissime assumpsit, mallem, ex alio audiretur; caret memoria: fatetur memoria me superiorem ingenue, cum frigide nostra solvisset. Ego ex ordine punctatim recensui omnes eius solutiones melius quam ipse exposuisset cum omnium admiratione. Ex continenti replicavi, nil poterat assumere, sed magnam habebat catervam assidentium, et iam ex uno, iam ex alio libro legebat, cum maximo sui contemptu. Unde primum nostris animus factus est, et me deducere catervatim studebant.« (Eck, Briefwechsel, Nr. 87). Johann Ulrich Schulherr erklärte den unpässlichen Zustand Karlstadts durch seinen Unfall am Tag davor (siehe Seidemann, Leipziger Disputation, 40f.), als er in Leipzig ankam; vgl. Schulherr, Epistola (1519), fol. B4r: »Eo qui superioribus diebus ambas in pollicibus venas aperuisset e quibus maior memorie pars una cum sanguine effluxerit/ quique suis amicis plane non videatur consultum hoc pacto se contendere«.
187Eck hatte in der Tat schon Ps. Aug. hypomn. 3 eingeführt; vgl. KGK 131 (Textstelle) und KGK 131 (Anmerkung).
19129. Juni 1519.
19230. Juni 1519, um 14.00 Uhr.
193Eck behauptete in seinem Bericht an Georg Hauer und Franz Burckhart (vgl. KGK 131 (Anmerkung)), dass Karlstadts bereits in den vorangegangenen Tagen aus Büchern gelesen hatte – nicht zuletzt wegen seines angeschlagenen Gesundheitszustandes. Um die Disputation zu begünstigen, behauptete Eck darüberhinaus, dem Gegner sogar die Thesen und Quellen, die er besprechen wollte, am Vorabend zur Verfügung gestellt zu haben, damit Karlstadt sich so gut wie möglich auf den nächsten Tag vorbereiten könnte – was in der Vereinbarung ja vorgesehen war (vgl. KGK 130); Eck hatte aber dann erfahren, dass Karlstadt nochmals (vgl. KGK 131 (Anmerkung)) eine Kopie des Protokolls erhalten hatte, was deutlich der Vereinbarung widersprach. Karlstadt erschien mit vier Zetteln voller Notizien, die er zunächst vorlas, und verlangsamte so mit seiner Weitschweifigkeit die Konfrontation. Eck hätte die Disputation unterbrechen können. Es war ihm jedoch klar, dass Karlstadt dann noch einmal Zeit gewonnen hätte, um sich vorzubereiten, weshalb sich Eck entschloss, weiter seine Argumente zu verteidigen (Eck, Briefwechsel, Nr. 87). Diese Vorgeschichte erlaubte es Eck zu behaupten, dass seine Entscheidung, die Disputation am folgenden Tag, dem 30. Juli, zu unterbrechen (siehe KGK 131 (Anmerkung)), die letzte – und aus seiner Sicht unvermeidbare – Reaktion auf Karlstadts unfaires Verhalten gewesen war.
195D. h. in freier Rede.
196So berichtet auch Luther in seinen Resolutiones super propositionibus suis Lipsiae disputatis: »Altera machina fuit: Carolostadius noster secum libros attulerat. Cum sit honestissima disputandi et tutissima ratio, ex praesentibus libris loca ostendere et dicta vel probare vel confutare, magno tumultu hoc Eccius noster detrectavit. […] Statuerunt itaque pro Eccii voluntate, libros domi reliquendos esse et solius memoriae et linguae viribus ac libertate disputandum: hoc est, quod optimi quidam dixerunt, hanc disputationem non de veritate, sed de laude memoriae et linguae agitari.« (WA 2, 393,25–28 und 34–37).
197Vgl. Erasmus, Adag. 1612: »Pedibus in sententiam discedere« (ASD II-4, 95f.).
198Cäsar Pflug (1458–1524), Rat des Herzog Georgs von Sachsen, war mit dem Kanzler Johann Kochel für die Gesamtleitung der Disputation zuständig; vgl. Seidemann, Leipziger Disputation, 47f. und 53.
199D. h. aus dem/einem.
200Und zwar nach dem modus italicus, s. o. KGK 131 (Anmerkung).
202Eck beschreibt die Ereignisse jenes Tages folgendermaßen: »Ultima Junii debebat mihi opponere Carlestadt de libero arbitrio; ista elegit, et cum omnia sua in scheda conscripsisset et legeret puerorum more, ego restiti; nolebat omittere, ipse non haberet illam memoriam. Dixi, cur ergo disputaret etc. Retuli in dominos, qui exeuntes in consilium vocaverunt Carlestadium et dixerunt: illum non esse morem disputandi, quare deberet cessare et posset autoritates legere ex scheda, sed non totam deductionem argumenti. Ille habito consilio dixit: se non posse aliter disputare, petere licentiam abeundi. Vocatus ego omnia comisi discretioni dominorum, si possent perpendere, mihi esse admittendum, vellem admittere. Dixerunt omnes: videri eis iniquum; concessi, quod pro illo tempore faceret, sed deinceps abstineret. sed et hoc noluit acceptare. Petii a dominis huius rei testimonium; itaque re infecta discessimus. Dominus Cesarius Pflug nomine principis exposuit vulgariter totam causam, et quomodo ipsi determinassent contra Carlestat, sed ipsum noluisse acceptare, tamen vellent ei dare terminum deliberandi usque in crastinum. Misit notarios et bacalaureos theologiae ad me, supplicans, quod permitterem eum legere argumenta ex scheda. Ego dixi, me manere cum declaratione dominorum, unde in maxima stabant et hodie stant Wittenbergenses confusione.« (Eck, Briefwechsel, Nr. 87). Zur – nach Ecks Bericht – Vorgeschichte dieses Tages siehe KGK 131 (Anmerkung) und KGK 131 (Anmerkung).
205Thema der Diskussion war erneut die These Karlstadts vom freien Willen. Vgl. KGK 117 (Textstelle). S. o. KGK 131 (Textstelle).
206Wie im oberen Abschnitt erwähnt, am 28. Juni vormittags.
207Erneut beruft sich Eck auf die notariellen Protokolle. S. o. KGK 131 (Textstelle).
209Ps. Hier. epist. 1 = Pelag. epist. ad Demetr. 3: »Volens namque Deus rationabilem creaturam voluntarii boni munere, et liberi arbitrii potestate donare: utriusque partis possibilitatem homini inserendo, proprium eius fecit esse quod velit, ut boni ac mali capax naturaliter utrumque posset: et ad alterutrum voluntatem deflecteret. Neque enim aliter spontaneum habere poterat bonum: nisi ea creatura, quae etiam malum habere potuisset. Utrumque nos posse voluit optimus Creator, sed unum facere, bonum scilicet, quod et imperavit: malique facultatem ad hoc tantum dedit, ut voluntatem eius ex nostra voluntate faceremus.« (PL 30, 17f.).
213KGK I.2, Nr. 90, S. 990 Z. 19–25 mit Anm. 654f.
214KGK I.2, Nr. 90, S. 986 Z. 11f.
215Vgl. z. B. Eck, Chrysopassus (1514), III,70f., fol. H6r.
216Vgl. Joh 1,3 Vg »omnia per ipsum facta sunt et sine ipso factum est nihil quod factum est«.
217Siehe eine ähnliche Argumentation z. B. in Thomas, s.c.g. III c. 69 n.1 (Thomas, Opera (Busa) 2, 81f.).
218Ob Eck hier auf Bernhardus oder – wie im Freiberger Manuskript protokolliert – auf Augustin verweisen will und welche Stelle genau gemeint ist, war nicht eindeutig zu ermitteln.
219Karlstadt wiederholt hier seine Kritik an der mit der aristotelischen Philosophie vermischten Theologie Ecks.
222Chrys. compunct. 1.9 (PG 47, 403). Hier wird jedoch aus dem – von der PG abweichendem – Wortlaut der Basler Ausgabe zitiert: »Nam possumus etiam ex his haereticis occasionem dare, si dicamus, quia apostoli et omnes sancti non ex proposito suo et labore mirabiles facti sunt, sed ex dei gratia sola: Dicent enim: Et quid ergo prohibet omnes fieri tales. Si enim gratia dei nihil requirit a nobis, sed ipsa est, quae facit unumquemque perfectum, qur non omnibus ex aequo infuditur, et fiant omnes repente perfecti?«Chrysostomus, Opera (1517) 5, fol. 67v.
224Hier. adv. Pelag. 1,20: »CRIT. Ignoras hanc philosophorum esse sententiam? ATT. Sed non Apostolorum. Neque enim curae mihi est quid Aristoteles, sed quid Paulus doceat.« (CCSL 80, 25,8–10) = Hieronymus, Opera (1516) 3, fol. 122v.
225Vgl. die Collecta am 5. Sonntag nach Ostern in Brev. Herbip. (1509) e., fol. XIIv: »Deus a quo bona cuncta procedunt largire supplicibus tuis: ut cogitemus te inspirante que recta sunt: et te gubernante eadem faciamus.« Dieses Kollektengebet zitiert Karlstadt ebenso im Augustinkommentar (KGK I.2, Nr. 64, S. 682 Z. 8 Anm. 1004) und in den Apologeticae Conclusiones (KGK I.2, Nr. 85, S. 827 Z. 3f. Anm. 240).
227Vgl. hier 2. Mose 11,2. Die Stelle ist kommentiert im Brief des Origenes an Gregor den Thaumaturgen, ediert in Gregorius Thaumaturgus, Oratio, 214–221.
228Vgl. Capreolus In I Sent. d. 17 q. 1: »Consimile [Thomas] ponit in multis aliis locis, ut 2. Sentent., dist. 26, q. 1, art 5; et [S. th.] 1a 2a, q. 111, art. 3, ubi ponit quod quinque sunt effectus gratiae in nobis. […] Secundus est ut bonum velit; et istum effectum principaliter facit, quantum ad substantiam, ipsum liberum arbitrium, licet gratia coagat ad illum non immediate, sed mediantibus aliis virtutibus; verumtamen gratia dat formam per quam ille actus est meritorius«. (Capreolus, Defensiones (Paban/Pègues) 2, 73); vgl. dazu die von Capreolus erwähnte Stelle aus Thomas, In II Sent. d. 26 q. 1 art. 5 ad 4: »Ad quartum dicendum, quod si dicatur gratia cooperans secundum quod causat quemcumque motum vel extrinsecum vel intrinsecum; sic dicitur cooperans non quia non sit principalis causa in agendo, sed quia liberum arbitrium ministrat substantiam actus, et a gratia est forma per quam meritorius est; unde illud quod gratia ministrat, est sicut ultimum complementum: et propter hoc dicitur cooperans, quasi complens illud quod per liberum arbitrium ut praeiacens exhibetur.« (Thomas, Opera (Busa) 1, 203); Vgl. auch KGK 120 und KGK 124. S. dazu KGK 110 (Textstelle).
229Vgl. Scotus, In I Sent. d. 17 q. 3 n. 24–28 (Scotus, Opera (Wadding) 5/2, 964–966). Die Stelle ist ebenfalls zitiert in den Apologeticae Conclusiones (KGK I.2, Nr. 85, S. 831 Z. 11–14) und Contra Eckium (KGK I.2, Nr. 88, S. 894 Z. 21–S. 895 Z. 4).
230Thomas, S. th. I-II q. 109 art. 6: »Respondeo dicendum quod duplex est praeparatio voluntatis humanae ad bonum. Una quidem qua praeparatur ad bene operandum et ad Deo fruendum. Et talis praeparatio voluntatis non potest fieri sine habituali gratiae dono, quod sit principium operis meritorii, ut dictum est. Alio modo potest intelligi praeparatio voluntatis humanae ad consequendum ipsum gratiae habitualis donum. Ad hoc autem quod praeparet se ad susceptionem huius doni, non oportet praesupponere aliquod aliud donum habituale in anima, quia sic procederetur in infinitum, sed oportet praesupponi aliquod auxilium gratuitum Dei interius animam moventis, sive inspirantis bonum propositum. His enim duobus modis indigemus auxilio divino, ut supra dictum est. Quod autem ad hoc indigeamus auxilio Dei moventis, manifestum est. Necesse est enim, cum omne agens agat propter finem, quod omnis causa convertat suos effectus ad suum finem. Et ideo, cum secundum ordinem agentium sive moventium sit ordo finium, necesse est quod ad ultimum finem convertatur homo per motionem primi moventis, ad finem autem proximum per motionem alicuius inferiorum moventium, […]. Sic igitur, cum Deus sit primum movens simpliciter, ex eius motione est quod omnia in ipsum convertantur secundum communem intentionem boni, per quam unumquodque intendit assimilari Deo secundum suum modum. […] Sed homines iustos convertit ad seipsum sicut ad specialem finem, quem intendunt, et cui cupiunt adhaerere sicut bono proprio; […]. Et ideo quod homo convertatur ad Deum, hoc non potest esse nisi Deo ipsum convertente. Hoc autem est praeparare se ad gratiam, quasi ad Deum converti, sicut ille qui habet oculum aversum a lumine solis, per hoc se praeparat ad recipiendum lumen solis, quod oculos suos convertit versus solem. Unde patet quod homo non potest se praeparare ad lumen gratiae suscipiendum, nisi per auxilium gratuitum Dei interius moventis.« (Thomas, Opera (Busa) 2, 513).
231Vgl. Thomas, De ver. q. 24 (Thomas, Opera (Busa) 3, 141–152).
232Vgl. Thomas, S.c.g. III cap. 155 (Thomas, Opera (Busa) 2, 112).
234Thomas von Aquin (1225–1274).
235Aegidius Romanus (1245–1316).
236Albertus Magnus (1193–1280).
237Durandus de San Porciano (um 1275–1334).
238Gabriel Biel (1418–1495).
239Vgl. Scotus, In II Sent. d. 27 u. 28 (Scotus, Opera (Wadding) 5/2, 902–913).
241Vgl. Erasmus, Adag. 15: »Inter sacrum et saxum« (ASD II-1, 15).
242Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 982 Z. 12–15: »Quare ad omnes autoritates pro utraque parte inducendas, insignis A. Augustini resolutio sufficit, quam qui non habet, facile inter saxum et sacra periclitatur, hoc enim est artis, reddere singula singulis« (= Eck, Defensio II/25; vgl. Eck, Defensio (Greving), 68).
243Zitiert aus Ps. Aug. = Gennad. dogm. 21: »Initium ergo salutis nostrae Deo miserante habemus; ut acquiescamus salutiferae inspirationi, nostrae potestatis est; ut adipiscamur quod acquiescendo admonitioni cupimus, divini est muneris; ut non labamur in adepto salutis munere, sollicitudinis nostrae est, et coelestis pariter adiutorii; ut labamur, potestatis nostrae est, et ignaviae.« (PL 42, 1217). Vgl. auch Aug. spir. et. litt. 34,60: »His ergo modis quando Deus agit cum anima rationali, ut ei credat – neque enim credere potest quodlibet libero arbitrio, si nulla sit suasio vel vocatio cui credat -, profecto et ipsum velle credere Deus operatur in homine et in omnibus misericordia eius praevenit nos, consentire autem vocationi Dei vel ab ea dissentire, sicut dixi, propriae voluntatis est. Quae res non solum non infirmat quod dictum est: Quid enim habes quod non accepisti? verum etiam confirmat.« (CSEL 60, 220,15–22).
244Vgl. Bonaventura In II Sent. d. 28 art. 1 q. 2: »Unde, si quis velit attendere ordinem liberi arbitrii et gratiae divinae, expresse insinuat Augustinus, in libro de Ecclesiasticis Dogmatibus, ponens quatuor gradus, inter quos gratia praevenit liberum arbitrium. Ait enim sic : «Initium salutis nostrae Deo miserante habemus ut acquiescamus salutari inspirationi, nostrae potestatis est; ut adipiscamur quod acquirendum admonitione cognovimus, divini est muneris; ut non labamur, iam adepto salutis munere, sollicitudinis nostrae est et caelestis pariter adiutorii». In hoc ergo verbo, si quis diligenter inspiciat, insinuatur valde clare quantum possit liberum arbitrium respectu gratiae. Nam, cum sint in salutis opere ista quatuor, videlicet invitare, acquiescere, adiuvare et permanere, primum est inspirationis Dei, se eundum libertatis arbitrii, tertium muneris divini, quartum sollicitudinis nostrae et divini pariter adiutorii. Et per hoc satis aperitur via ad dissolvendum rationes sequentes.« (Bonaventura, Opera omnia (Florentina) 2, 683).
245Bern. Gra. 14,46: »Verba sunt non mea, sed Apostoli, qui omne quod boni esse potest, id est cogitare, et velle, et perficere pro bona voluntate, attribuit Deo, non suo arbitrio. Si ergo Deus tria haec, hoc est bonum cogitare, velle, perficere, operatur in nobis: primum profecto sine nobis; secundum, nobiscum; tertium, per nos facit. Siquidem immittendo bonam cogitationem, nos praevenit; immutando etiam malam voluntatem, sibi per consensum iungit: ministrando et consensui facultatem, foris per apertum opus nostrum internus opifex innotescit. Sane ipsi nos praevenire nequaquam possumus. Qui autem bonum neminem invenit, neminem salvat quem non praevenit. A Deo ergo sine dubio nostrae fit salutis exordium, nec per nos utique, nec nobiscum. Verum consensus, et opus, etsi non ex nobis, non iam tamen sine nobis. Nec primum itaque, in quo quippe nos nil facimus; nec ultimum, quod et plerumque extorquet aut timor inutilis, aut simulatio damnabilis; sed tantum medium nobis reputatur in meritum. Sola nempe interdum bona voluntas sufficit: caetera non prosunt, si sola defuerit.« (SBO 3, 199,7–23) = Bernardus, Opera (1513), fol. CCLv.
246Bern. Gra. 1,2: »Deus auctor est salutis, liberum arbitrium tantum capax: nec dare illam, nisi Deus; nec capere valet, nisi liberum arbitrium.« (SBO 3, 166,22f.) = Bernardus, Opera (1513), fol. CCXLVIIr. Zitiert auch in KGK I.2, Nr. 90, S. 971 Z. 10.
248Vgl. KarlstadtsDefensio, KGK I.2, Nr. 90, S. 982 Z. 17–25.
249Hier wird vermutlich eine spöttische Bemerkung Karlstadts bezüglich der in der vorausgegangenen Antwort Ecks zitierten Scholastiker (hier Schuster genannt; vielleicht ein Wortspiel Scholaster/Schuster) festgehalten.
251S. o. Marginalie zu KGK 131 (Textstelle).
252Ockham, Dubitationes addititiae 4 (Ockham, OTh 8, 288–294).
253Vermutlich bezieht sich Eck hier auf Eck, Chrysopassus (1514), II,60–77 fol. E6v–F3r.
254Der Verweis auf die Kupfermine (aerefodina) ist hier unklar. Er bezieht sich wahrscheinlich auf die Tatsache, dass Kupfer in der Natur nur als chemische Verbindung mit anderen Elementen vorkommt und daher von diesen schwer zu unterscheiden ist. Hier versucht Eck den Synergismus von Gnade und freiem Wille zu erläutern, insofern beide als eine ganze Ursache, jede aber in ihrem eigenen Bereich wirken.
2571. Juli 1519, um 9.00 Uhr.
259Aus Erasmuscensura zum Brief ad Demetriadem Virginem: »Erudita prorsus et aeloquens epistola, sed quam, ut nihil aliud accedat, vel stilus palam arguat non esse Hieronymi. Praeterea consentaneum non est, Hieronyum ad eandem virginem iisdem de rebus bis scripsisse. Divus Augustinus non nihil suspicari videtur ab haeretico Pelagiano conscriptam, quod insint in ea nonnulla, quae Pelagianorum dogmata resipiant, praesertim, cum is Pelagius in epistola quadam testetur sese ad Demetriadem scripsisse. Beda putat esse Iuliani haeretici. Caeterum error inscriptionis hinc natus est, quod Hieronymus quoque scripserit ad hanc virginem argumento non dissimili.« (Hieronymus, Opera (1516) 2, fol. 4v).
261Ps. Aug. = Gennad. dogm. 44: »Si quis per naturae vigorem bonum aliquid quod ad salutem pertinet vitae aeternae cogitare, ut expedit, aut eligere, sive salutari, id est, evangelicae praedicationi consentire posse confirmat, absque illuminatione et inspiratione Spiritus sancti, qui dat omnibus suavitatem in consentiendo, et in credendo veritatem, haeretico fallitur spiritu, non intelligens vocem Dei in Evangelio dicentis: Sine me nihil potestis facere; et illud Apostoli: Non quidem idonei sumus cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis, sed sufficientia nostra ex Deo est.« (PL 58, 991).
262Aug. retr. 1,10.2: »Quod vero dixi: Illud autem lumen non irrationalium avium oculos pascit, sed pura corda eorum qui Deo credunt et ab amore visibilium rerum et temporalium se ad eius praecepta implenda convertunt, quod omnes homines possunt si velint, non existiment novi haeretici Pelagiani secundum eos esse dictum. Verum est enim omnino, omnes homines hoc posse si velint; sed praeparatur voluntas a Domino, et tantum augetur munere caritatis ut possint, quod hic ideo dictum non est, quoniam praesenti necessarium non erat quaestioni.« (CCSL 57, 30,18–26).
264Hier wurde erneut eine Äußerung Karlstadts festgehalten.
266Vgl. Bern. Gra. 13,45: »Hinc coadiutores Dei, cooperatores Spiritus sancti, promeritores regni nos esse praesumimus, quod per consensum utique voluntarium divinae voluntati coniungimur.« (SBO 3, 198,26–28).
267Aug. persev. 13.33: »Nos ergo volumus, sed Deus in nobis operatur et velle; nos ergo operamur, sed Deus in nobis operatur et operari, pro bona voluntate. Hoc nobis expedit et credere et dicere: hoc est pium, hoc verum, ut sit humilis et submissa confessio, et detur totum Deo. Cogitantes credimus, cogitantes loquimur, cogitantes agimus quidquid agimus: quod autem attinet ad pietatis viam et verum Dei cultum, non sumus idonei cogitare aliquid tamquam ex nobismetipsis, sed sufficientia nostra ex Deo est.« (PL 45, 1013).
268Zitiert aus der Collecta am 7. Sonntag nach Trinitatis, in Brev. Herbip. (1509) e., fol. LVIIv: »Deus virtutum, cuius est totum quod est optimum: insere pectoribus nostris amorem tui nominis: et presta in nobis religionis augmentum: ut et que sunt bona, nutrias: ac pietatis studio que sunt nutrita custodias. Per dominum nostrum.«.
269Mt 6,13 mit Verweis auf Cypr. domin. orat. 26: »Quando autem rogamus ne in tentationem veniamus, admonemur infirmitatis et imbellicitatis nostrae dum sic rogamus, ne quis se insolenter extollat, ne quis sibi superbe atque arroganter aliquid assumat, ne quis sibi aut confessionis aut passionis gloriam suam ducat, cum Dominus ipse humilitatem docens dixerit: Vigilate et orate, ne veniatis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro autem infirma [Mk 14,38]; ut, dum praecedit humilis et summissa confessio et datur totum Deo, quicquid suppliciter cum timore et honore Dei petitur ipsius pietate praestetur.« (CCSL 3A, 106,491–107,500).
270Cypr. epist. 10: »Certamini suo adfuit, praeliatores atque assertores sui nominis erexit, corroboravit, animavit. Et qui pro nobis mortem semel vicit, semper vincit in nobis.« (CSEL 3.2, 492,7–10) = epist. 6 in Cyprianus, Opera (1512), fol. XXIXr.
271Mt 10,20 Vg »non enim vos estis qui loquimini sed Spiritus Patris vestri qui loquitur in vobis«.
2722. Chr 10 Vg »[…] haec dicit Dominus vobis nolite timere nec paveatis hanc multitudinem non est enim vestra pugna sed Dei«.
273An dieser Stelle ist eine ironische Bemerkung Ecks festgehalten worden. Sie bezieht sich auf die Präposition »in« aus den von Karlstadt herangezogenen Stellen, wodurch die Wirkung Gottes in den Menschen (und sogar in den Märtyrern) wiederholt betont wird. S. u. KGK 131 (Textstelle).
274Cypr. epist. 10: »Si vos acies vocaverit, si certaminis vestri dies venerit, militate fortiter, dimicate constanter, scientes vos sub oculis praesentis Domini dimicare, confessione nominis eius ad ipsius gloriam pervenire; qui non sic est ut servos suos tantum spectet, sed et ipse luctatur in nobis, ipse congreditur, ipse in certamine agonis nostri et coronat pariter et coronatur.« (CSEL 3.2, 494,6–12) = epist. 6 in Cyprianus, Opera (1512), fol. XXIXv.
2751. Chr 29,14 Vg »[…] tua sunt omnia et quae de manu tua accepimus dedimus tibi«.
276Vgl. Hier. adv. Pelag. 1,5–7 (CCSL 80, 9–11) = Hieronymus, Opera (1516) 3, fol. 119v.
277Hier. adv. Pelag. 2,27: »Et ut sciamus Dei esse bonum omne quod gerimus: Ego, inquit, plantabo eos, ut nequaquam eradicentur, et ego dabo eis cogitationem et sensum, ut intelligant me. Si cogitatio et sensus dantur a Deo, et intellectus Domini ex illius, qui noscendus est, radice pullulat, ubi est liberi arbitrii tantum superba iactatio?« (CCSL 80, 93,17–22) = Hieronymus, Opera (1516) 3, fol. 134v.
280Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 963 Z. 15–20 und die dazugehörige Marginalie.
281Ps. Aug. = Prosp. sent. 316: »Posse habere fidem, sicut posse habere charitatem, naturae est hominum: habere autem fidem, quemadmodum habere charitatem, gratiae est fidelium.« (PL 45, 1887).
285Hyperbel = der Abstand zwischen den gegenüberliegenden Grenzpunkten der Welt, also die maximale Entfernung. Vgl. Erasmus, Adag. 1349: »Ad Phasim usque navigavit« (ASD II-3, 362).
286Vgl. KGK I.2, Nr. 64.
288S. o. Marginalie zu KGK 131 (Textstelle).
292Jak 1,17 Vg »Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est […]«. Hier zitiert aus der Collecta am 4. Sonntag nach Ostern; vgl. z. B. in Brev. Herbip. (1509) e., fol. Xv.
2941. Kor 3,9 Vg »Dei enim sumus adiutores Dei agricultura estis Dei aedificatio estis«.
302Thomas von Straßburg († 1357). Vgl. auch KGK I.2, Nr. 90, S. 976 Z. 9.
303Vgl. 1. Joh 3,3, hier zitiert aus Aug. ep. Io. tr. 4,7 (PL 35, 2009).
304Vgl. Ps. Aug. hypomn. 3,4,4f. (Ps. Augustinus, Hypomnesticon, 122f.; PL 45, 1623); siehe auch KGK 131 (Anmerkung) u. KGK 131 (Anmerkung).
305Zwischen 10.00 Uhr und 12.00 Uhr.
306Am Sonntag, den 3. Juli 1519, zwischen 6.00 und 7.00 Uhr. Am Samstag (Fest der Heimsuchung Marias) fand keine Disputation statt.
307Diese spöttische Bezeichnung hatte Karlstadt in der Separatausgabe seiner Apologeticae Conclusiones (KGK I.2, Nr. 88) verwendet: Der Titel lautete in der Tat: »Contra D. Ioannem Eckium Ingoldstadiensem Sophisticum argutatorem, Apologeticae propositiones«.
308In diesem knappen Satz fasst Karlstadt seine Methodologie zusammen: Echte Theologie ist allein die Schriftauslegung, d. h. die göttliche Wahrheit ist ausschließlich aus der Heiligen Schrift zu erforschen. Heidnische oder scholastische Autoren seien dagegen auszulassen, die kirchenväterlichen Quellen werden ebenso nach und nach relativiert. Dieses Prinzip setzt er in Canonicis scripturis (KGK III, Nr. 163) vollständig und stringent um.
311Aug. retr. 1,22,4 (CCSL 57, 65,53–66,04).
314Bern. Gra. 14,47: »Cavendum ergo, ne cum haec invisibiliter intra nos ac nobiscum actitari sentimus, aut nostrae voluntati attribuamus, quae infirma est; aut Dei necessitati, quae nulla est; sed soli gratiae, qua plenus est.« (SBO 3, 199,26–28).
316Vgl. Aug. c. Faust. 22,94f. (CSEL 25/1, 700,20–702,10).
318Aug. retr. 1,22.4: »Alio loco: Nisi quisque, inquam, voluntatem mutaverit, bonum operari non potest, quod in nostra potestate esse positum alio loco docet, ubi ait: Aut facite arborem bonam et fructum eius bonum, aut facite arborem malam et fructum eius malum. Quod non est contra gratiam Dei quam praedicamus. In potestate est quippe hominis mutare in melius voluntatem; sed ea potestas nulla est, nisi a Deo detur, de quo dictum est: Dedit eis potestatem filios Dei fieri. Cum enim hoc sit in potestate quod cum volumus facimus, nihil tam in potestate quam ipsa voluntas est; sed praeparatur voluntas a Domino. Eo modo ergo dat potestatem. Sic intellegendum est et quod dixi postea: In nostra potestate esse, ut vel inseri bonitate Dei vel excidi eius severitate mereamur, quia in potestate nostra non est nisi quod nostram sequitur voluntatem, quae cum fortis et potens praeparatur a Domino, facile fit opus pietatis etiam quod difficile atque impossibile fuit.« (CCSL 57, 65,55–66,69).
320Jer 10,23 Vg »scio Domine quia non est hominis via eius nec viri est ut ambulet et dirigat gressus suos«.
321Vgl. Aug. pecc. mer. 2,16 (CSEL 60, 95–98).
323Und zwar die Präposition ex im Zitat aus Bernhardus: »Verum consensus, et opus, etsi non ex nobis, non iam tamen sine nobis«; vgl. KGK 131 (Anmerkung).
325Vgl. Ps. Ambr. = Prosp. vocat. gent. 1,10(8): »[…] et si quaerit, non dubitet quaerendi affectum ab illo se accepisse quem quaerit. Nec quia Spiritu Dei agitur [Röm 8,14], ideo se putet liberum arbitrium non habere: quod ne tunc quidem perdidit quando diabolo voluntate se dedit, a quo iudicium voluntatis depravatum est, non ablatum. Quod ergo non interfectum est per vulnerantem, non tollitur per medentem: vulnus sanatur, non natura removetur. Sed quod in natura periit, non restituitur nisi ab auctore naturae: apud quem quod perdidit natura, non periit. Aeterna est enim sapientia, aeterna veritas, aeterna bonitas, aeterna iustitia, omnium denique virtutum lumen aeternum est, totumque quod virtus est. Deus est. Qui si non operatur in nobis, nullius possumus participes esse virtutis. Sine hoc quippe bono nihil est bonum, sine hac luce nihil est lucidum, sine hac sapientia nihil sanum, sine hac iustitia nihil rectum.« (CSEL 97,87,13–88,2). Zur Karlstadts Interpretation der Stelle aus dem Römerbrief (Röm 8,14), siehe die Apologeticae Conclusiones, KGK I.2, Nr. 85, S. 839 Z. 3 und die Defensio, KGK I.2, Nr. 90, S. 929 Z. 25f.
327Aug. ench. 9,32: »Porro si nullus dicere christianus audebit, Non miserentis est Dei, sed volentis est hominis, ne Apostolo apertissime contradicat; restat ut propterea recte dictum intelligatur, Non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei, ut totum Deo detur, qui hominis voluntatem bonam et praeparat adiuvandam, et adiuvat praeparatam. Praecedit enim bona voluntas hominis multa Dei dona, sed non omnia: quae autem non praecedit ipsa, in eis est et ipsa. Nam utrumque legitur in sanctis eloquiis; et, Misericordia eius praeveniet me [Ps 58(59),11]; et, Misericordia eius subsequetur me [Ps 22(23),6]. Nolentem praevenit, ut velit; volentem subsequitur, ne frustra velit. Cur enim admonemur orare pro inimicis nostris [Mt 5,44], utique nolentibus pie vivere, nisi ut Deus in illis operetur et velle? Itemque cur admonemur petere ut accipiamus [Mt 7,7], nisi ut ab illo fiat quod volumus, a quo factum est ut velimus? Oramus ergo pro inimicis nostris, ut misericordia Dei praeveniat eos, sicut praevenit et nos: oramus autem pro nobis, ut misericordia eius subsequatur nos.« (CCSL 46, 67,94–110).
328Vgl. Phil 2,13 Vg »Deus est enim qui operatur in vobis et velle et perficere pro bona voluntate«.
329Vgl. Aug. spir. et litt. 5,7 (CSEL 60, 159,24–160,8) und die entsprechende Auslegung im Augustinkommentar, KGK I.2, Nr. 64, S. 613–616.
330Aug. retr. 1,23,3: »Et quod paulo post dixi: Nostrum est enim credere et velle, illius autem dare credentibus et volentibus facultatem bene operandi per Spiritum Sanctum, per quem caritas diffunditur in cordibus nostris [vgl. Röm 5,5], verum est quidem; sed eadem regula et utrumque ipsius est, quia ipse praeparat voluntatem, et utrumque nostrum, quia non fit nisi volentibus nobis. Ac per hoc quod etiam postea dixi: Quia neque velle possumus nisi vocemur; et cum post vocationem voluerimus, non sufficit voluntas nostra et cursus noster, nisi Deus et vires currentibus praebeat et perducat quo vocat.« (CCSL 57, 96,70–70,79).
331Hier zitiert KarlstadtCyr. in Io. 12,20.54 vermutlich aus der Übersetzung des Georgius Trapezuntius: Cyrillus, In Johannis (1508), fol. 1114r: »Non enim poterunt ea facere que deo placeant/ nec peccatorum effugient laqueos: nisi superiorem induti virtutem ad divinum animi robur firmetur. Unde ad quendam priscorum dicebatur: quia spiritus in te domini sisiliet/ et converteris in alium virum.«. Die am Ende des Zitates erwänte Stelle ist 1. Sam 10,6 Vg »et insiliet in te spiritus Domini et prophetabis cum eis et mutaberis in virum alium«. Auf die von Karlstadt angegebe Stelle 1. Kön 9 wird am Rand der Ausgabe Trapezuntius’ verwiesen.
332Greg. M. in Ezech. 1,9,2: »Sed sciendum est quia mala nostra solummodo nostra sunt; bona autem nostra, et omnipotentis Dei sunt, et nostra, quia ipse aspirando nos praevenit ut velimus, qui adiuvando subsequitur ne inaniter velimus, sed possimus implere quae volumus. Praeveniente ergo gratia, et bona voluntate subsequente, hoc quod omnipotentis Dei donum est fit meritum nostrum.« (CCSL 142, 123,29–124,35).
333Vgl. Hes 2,1 Vg »haec visio similitudinis gloriae Domini et vidi et cecidi in faciem meam et audivi vocem loquentis et dixit ad me fili hominis sta supra pedes tuos et loquar tecum«, zitiert in Greg. M. in Ezech. 1,9,2 (CCSL 142, 123f.); vgl. auch Hes 3,24 Vg »et ingressus est in me spiritus et statuit me super pedes meos et locutus est mihi et dixit ad me ingredere et includere in medio domus tuae«.
337Aug. ench. 9,32: »Porro si nullus dicere christianus audebit, Non miserentis est Dei, sed volentis est hominis, ne Apostolo apertissime contradicat; restat ut propterea recte dictum intelligatur, Non volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei, ut totum Deo detur, qui hominis voluntatem bonam et praeparat adiuvandam, et adiuvat praeparatam.« (CCSL 46, 67,94–99).
338Aug. ep. Io. tr. 4,7: »Si dicis, Adiutor meus esto, aliquid agis: nam si nihil agis, quomodo ille adiuvat?« (PL 35, 2009).
339Phil 2,13 Vg »Deus est enim qui operatur in vobis et velle et perficere pro bona voluntate«. S. o. KGK 131 (Textstelle).
340Hier verweist Eck auf die oben angeführte Stelle Bernhards und die damit verbundene Diskussion über die Zustimmung und Mitwirkung (consensus) des freien Willens mit der Gnade Gottes.
342»Actiones nostras quaesumus domine et aspirando preveni, et adiuvando prosequere, ut cuncta nostra operatio a te semper incipiat, et per te incepta finiatur.« (Samstag vor dem 1. Fastensonntag, Brev. Herbip. (1509) h., fol. XLIXr), zitiert auch in den Apologeticae Conclusiones, KGK I.2, Nr. 85, S. 826 Z. 1f. und ebenso in KGK I.2, Nr. 88, S. 890 Z. 5f. Vgl. hier KGK 131 (Anmerkung); s. o. KGK 131 (Textstelle).
343Vgl. z. B. Greg. M. moral. 4,13,25 (CCSL 143, 179f.).
344Vgl. Röm 11,6 Vg »si autem gratia non ex operibus alioquin gratia iam non est gratia«.
345Aug. ep. 194,5,19: »Quod est ergo meritum hominis ante gratiam, quo merito percipiat gratiam, cum omne bonum meritum nostrum non in nobis faciat nisi gratia et, cum deus coronat merita nostra, nihil aliud coronet quam munera sua? sicut enim ab initio fidei misericordiam consecuti sumus.« (CSEL 57, 190,11–16).
347Vgl. Lk 24,49 Vg »et ego mitto promissum Patris mei in vos〈.〉 vos autem sedete in civitate quoadusque induamini virtutem ex alto«.
348Karlstadt bezieht sich hier vermutlich auf die Ursachenlehre des Aristoteles als Grundlage der Antwort Ecks.
349Vgl. Jes 10,15 Vg »numquid gloriabitur securis contra eum qui secat in ea aut exaltabitur serra contra eum a quo trahitur quomodo si elevetur virga contra levantem se et exaltetur baculus qui utique lignum est«.
350Siehe die vorherige Anm.
351Eck gab im Jahr 1519 eine neue Edition dieser Schrift des Dionysius Areopagita in Augsburg heraus. Die Edition erwähnt auch Schulherr, Epistola (1519), fol. A3v; schon am 13. Juli 1519 sendet Bernhard Adelmann von Adelmansfelden ein Exemplar dieser Edition Ecks an Pirckheimer (Pirckheimer, Briefwechsel 4, 61,3f. Nr. 609); vgl. daher aus dieser Ausgabe, Dion. mist. theol. 4 (»Quoniam nihil sensibilium qui omnis sensibilis secunndum superexcellentiam causa«) und die dazugehörigen propositionesDionysius, De mystica theologia (1519), fol. E5r–E6v.
354Thomas, De ver. q. 24 art. 1 ad 5: »Ad quintum dicendum, quod instrumentum dupliciter dicitur. Uno modo proprie; quando scilicet aliquid ita ab altero movetur quod non confertur ei a movente aliquod principium talis motus; sicut serra movetur a carpentario: et tale instrumentum est expers libertatis. Alio modo dicitur instrumentum magis communiter quidquid est movens ab alio motum, sive sit in ipso principium sui motus, sive non. Et sic ab instrumento non oportet quod omnino excludatur ratio libertatis; quia aliquid potest esse ab alio motum, quod tamen seipsum movet: et ita est de mente humana.« (Thomas, Opera (Busa) 3, 142).
355Hier bezieht sich Karlstadt vermutlich auf Hier. in Is. 4,10,15 (PL 24, 137f.).
356Aug. spir. et litt. 2,2: »Hic fortasse respondeas ista, quae commemoravi facta non esse et fieri potuisse, opera esse divina, ut autem sit homo sine peccato ad opus ipsius hominis pertinere idque opus esse optimum, quo fiat plena et perfecta et ex omni prorsus parte absoluta iustitia, et ideo non esse credendum neminem vel fuisse vel esse vel fore in hac vita, qui hoc opus impleverit, si ab homine impleri potest. Sed cogitare debes, quamvis ad hominem id agere pertineat, hoc quoque munus esse divinum atque ideo non dubitare opus esse divinum; Deus est enim qui operatur in vobis, ait Apostolus, et velle et operari pro bona voluntate [Phil 2,13].« (CSEL 60, 155,22–156,7).
357Hes 36,27 Vg »[…] et faciam ut in praeceptis meis ambuletis et iudicia mea custodiatis et operemini«.
358Die Stelle Hes 36,27 ist im Augustinkommentar mehrfach zitiert (KGK I.2, Nr. 64, S. 565, Z. 15–17; S. 580, Z. 19–23; S. 652, Z. 10–14; S. 615, Z. 6–9; S. 686, Z. 11f.).
359Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 984 Z. 16f.
360Dies ist eine Anspielung auf das von Kaiser Konstantin einberufene erste Konzil von Nicäa (325), das u. a. dazu dienen sollte, den arianischen Streit beizulegen. Während der Presbyter Arius aus Alexandria und seine Anhänger behaupteten, der Sohn sei ein Geschöpf Gottes und deshalb dem göttlichen Einen untergeordnet, vertrat die Alexandrinische Schule und vor allem Bischof Athanasius die vollkommene Göttlichkeit Christi. Auch wenn das Konzil den Vater und den Sohn schließlich als wesensgleich (homousius) bezeichnete, war damit der arianische Streit noch nicht beendet und die dogmatischen Spaltungen führten zu neuen Verfolgungen. Hunericus (420 ca.–484), König der Vandalen, herrschte auch über Nordafrika und war ein Anhänger des Arius. Um 484 verordnete er die Verfolgung aller Vertreter der Gleichwesentlichkeit des Sohnes mit dem Vater. Vgl. Art. Homöer und Homoousios in RGG4, 1880–1883.
361Theotokos, Gottesgebärerin. Um die Einheit von menschlicher und göttlicher Natur Jesus festzuhalten, nannte das Konzil von Ephesos (431) Maria Theotokos gegen Nestorius, der behauptete, Maria habe nicht Gott sondern nur den Menschen Jesus geboren und sei deshalb als Christokos (Christusgebärerin) zu bezeichnen.
362Die hier nicht edierte Disputation Ecks und Luthers folgt in A₁, fol. E1r–P2r.
363Unmittelbar nach der Disputation zwischen Eck und Luther wurden die Universitäten, die die Disputation beurteilen sollten, in Anwesenheit Herzog Georgs gewählt und in der am selben Tag unterzeichneten Vereinbarung schriftlich bestätigt: Luther und Eck einigten sich auf Paris und Erfurt, Eck und Karlstadt nur auf Erfurt. Darauf bezieht sich hier Karlstadt. Zur Richterwahl am 16. Juli siehe KGK 130.
368Siehe in den Apologeticae Conclusiones, KGK I.2, Nr. 85, S. 831 Z. 3 und nochmals in der Separatausgabe Contra Eckium, KGK I.2, Nr. 88, S. 894 Z. 11f.; siehe dazu die Diskussion bezüglich dieser Stelle in Defensio, KGK I.2, Nr. 90, S. 989f.
369Donnerstag 14. Juli 1519. Eck und Luther fingen um 7 Uhr zu disputieren an und beendeten kurz danach ihre Konfrontation. Vermutlich hat Karlstadt sofort, zwischen 7 und 8 Uhr (= hora secunda), seine Einführung zur zweiten Disputation mit Eck ausgesprochen. S. o. KGK 131 (Textstelle). Die im Druck angegebe Zeitangabe – hora secunda – lässt vermuten, die Disputation habe unmittelbar danach, also kurz vor 8 Uhr, oder in der zweiten vorgesehenen Disputationsstunde (also zwischen 8 und 9 Uhr) angefangen. Zu den Disputationsstunden (zwei Stunden vormittags, zwei nachmittags), siehe KGK 131 (Anmerkung). Die Angabe im Freiberger Manuskript – post prandium – deutet darauf hin, dass vor dem Beginn der zweiten Disputation zwischen Eck und Karlstadt eine Mahlzeit (Frühstuck oder Mittagsessen) angesetzt wurde. Es ist daher nicht ganz auszuschliessen, dass hier wie am ersten Tag der Disputation – s. o. KGK 131 (Textstelle) – 14 Uhr (also hora secunda post meridiem) gemeint ist.
373Zitiert aus Ps. Aug. = Gennad. dogm. 21; vgl. KGK 131 (Anmerkung).
374Chrys. hom. 12 in Heb. (ex c. 7): »Intueris quia prius nos a nobisipsis oportet mundari, et tunc Deus mundat?« (PG 63, 321f.).
375Chrys. hom. 84 in Mt.(ex Cap. 26): »Quas ob res vehementer rogo, atque obsecro, ne velitis cuncta ita deo attribuere, ut oscitandum dormiendumque vobis putetis: nec rursus si vigilatis laboribus rem vestris aliquam effici arbitremini. Nam nec desides, atque resupinos iacere nos deus vult: ac ideo nonnihil a nobis petit.« (Chrysostomus, Opera (1517) 1, fol. 150r).
376Vgl. Bern. Gra. 14.46; siehe KGK 131 (Anmerkung)f.
377Hier bezieht sich Eck auf die zweite Adnotatio seiner Obelisci gegen die 3. von Luthers Ablassthesen: »[…] Est enim voluntas in anima sicut regina in regno« (Fabisch/Iserloh, Dokumente 1, 405). Diese Adnotatio widerlegt Karlstadt in seinen Contra Eckium Propositiones (KGK I.2, Nr. 88, S.885 und S.887–889), Eck wiederholt sie in seiner Defensio (Eck, Defensio (Greving), 53–56), und Karlstadt widerlegt sie abermals in seiner Defensio (KGK I.2, Nr. 90, S. 964 Z. 15–24). Diese zweite Adnotatio findet sich auch im Currus, vgl. KGK 110 – vielleicht könnte sich Eck deswegen in ihm abgebildet gesehen haben. In seinem Bericht an Kfst. Friedrich III. behauptete Eck, in den Bildflugblättern (KGK 110 und KGK 120) ausdrücklich diffamiert worden zu sein, siehe KGK 132 (Textstelle).
378Ps. Greg. Nys. = Nemes. nat hom. 39: »Si nullius est actionis principium homo, ex superfluo habet unde consultet. ad quid enim utetur consilio. nullius existens actionis dominus. optimum autem et omnium quae sunt in homine preciosissimum, superfluum dicere, quam maxime utique erit inconveniens. si ergo consultat, propter actionem consultat. omne enim consilium actionis gratia, et propter actionem est.« (Gregorius Nyssenus, Libri Octo (1512), fol. XXXVIr = PG 40, 763). Karlstadt zitiert vermutlich aus der 1512 erschienenen Ausgabe.
379Vgl. Ps. Greg. Nys. = Nemes. nat hom. 39, hier aus Gregorius Nyssenus, Libri Octo (1512), fol. XXXVIr (= PG 40, 763–766).
380Vgl. Ps. Greg. Nys. = Nemes. nat hom. 39: »Esse sane quaedam in nobis, et nos actionum dominos existere, sufficienter demonstratum est.« (Gregorius Nyssenus, Libri Octo (1512), fol. XXXVIr = PG 40, 766f).
381Bern. Gra. 10,34: »Sic ergo et liberum arbitrium suo conetur praeesse corpori, ut praeest sapientia orbi attingens et ipsum a fine usque ad finem fortiter; imperans scilicet singulis sensibus et artubus tam potenter, quatenus non sinat regnare peccatum in suo mortali corpore, nec membra sua det arma iniquitati, sed exhibeat servire iustitiae.« (SBO 3, 189,25–190,2) = Bernardus, Opera (1513), fol. CCXLIXv.
382Aug. lib. arb. 1,64: »Hisce igitur animae motibus cum ratio dominatur, ordinatus homo dicendus est.« (CSEL 74, 19,17–19).
383Vgl. KGK I.2, Nr. 90, S. 964 Z. 15–18.
385Eck, Chrysopassus (1514), IV,3 fol. K4v: »Facere quod in se est. Est removere obicem et impedimentum gratiae: obicem quidem peccati, non quo ad reatum: quoniam solus deus dimittit peccatum: sed intelligitur removere obicem peccati quo ad actum interiorem vel exteriorem substatum/ qui est consensus vel conplacentia in peccatum«.
386Eck, Chrysopassus (1514), IV,3 fol. H4r: »voluntas nostra acquiescit motioni divinae est vera praedestinationis ratio ex parte praedestinati non de condigno/ sed de congruo et decenti. Nam hoc faciendo/ facit quod in se est: et non video quomodo ullus hominum qui spirat/ possit huic refragari: nam non potest non essse in potestate hominis facere quod in se est. Faciendo autem quod in se est praeparat se de congruo ad gratiam, et per consequens ad gloriam. Est ergo in ipso homine quo potest facere vel habeat vitam aeternam per meritum de congruo«.
389Or. princ. 3,18(131): »Ita etiam in nostrae vitae cursu a nobis quidem dependendus est labor, et studium atque industria adhibenda; lavoris nostri vero fructus a Deo speranda est salus. Alioquin si nihil nostri operis exposcit, superflua utique videbuntur esse mandata; frustra etiam ipse Paulus culpat quosdam decidisse a veritate, et collaudat alios stantes in fide […].« (PG 11, 291f.).
391Vgl. Erasmus, Adag. 1184: »carpet citius aliquis quam imitabitur« (ASD II-3, 198f.).
392Eck, Defensio (1518), fol. C1v: »Quamvis autem clare posuerim adnotationem meam, tamen d. Bodenstein quasi per capillos detorsit in materiam praedestinationis, adducendo omnia quae sequuntur ad hunc finem, quam nulla sit ratio praedestinationis, des omnia bona nostra sint a deo, […].« (Eck, Defensio (Greving), 65f.).
393Eck, Defensio (1518), fol. C2r: »Neutram tamen partem hic suscipio defendendam, quod praedestinationis negotium sit propositio impertinens et omnino extrarium. Unde nescio quo spiritu D. Bodenstein tam impertinenter in hanc materiam excurrit. Si tamen placuerit sibi ventilare hanc materiam in studio eligendo, placet mihi propositiones in ea dare, et super his respondere, aut respondenti opponere.« (Eck, Defensio (Greving), 66f.).
395Vgl. Bern. Gra. 1 (SBO 3, 166,19f.). Siehe auch KarlstadtsDefensio, KGK I.2, Nr. 90, S. 970 Z. 17–S. 971 Z. 23 .
397Eck, Defensio (1518), fol. C3v: »Cum facere quod in se est, probatissimorum Theologorum sententia, sit removere obicem, et impedimentum gratiae, non dabo quod qui faciat, quod in se sit, faciat quod deo displicet, cim communi Theologorum maxima, deus nunquam deest homini facienti, quod in se est. Non tamen nego d. Bodenstein posse suae propositioni dare sensum verum, at ego accepi eam in sensu communi nostri temporis.« (Eck, Defensio (Greving), 71).
398Ps. Aug. = Prosp. sent. 150: »Cum homo secundum se vivit, non secundum Deum, similis est diabolo: quia nec angelo secundum angelum, sed secundum Deum vivendum fuit, ut staret in veritate, et veritatem de illius, non de suo mendacio loqueretur. Unde non frustra dicitur, omne peccatum esse mendacium: quia non peccatur, nisi ea voluntate, quae contraria est veritati, id est, Deo.« (CCSL 68A, 292).
399Ps. Aug. (Ad articulos sibi falso impositos responsiones) = Prosp. resp. ad Gall. 5,6: »Sed hoc inter malos homines distat et daemones, quod hominibus etiam valde malis superest, si Deus misereatur, reconciliatio; daemonibus autem nulla est in aeternum servata conversio. Sicut ergo praevaricatoribus angelis non Deus indidit illam, quae in veritate non stetit, voluntatem, ita nec hominibus hunc affectum, quo diabolum imitarentur, inseruit. Mendax enim de proprio loquitur; et liber a mendacio non erit, nisi eum veritas liberaverit.« (PL 51, 181). Zitiert auch im Augustinkommentar, KGK I.2, Nr. 64, S. 666 Z. 10f.
400Ps. Aug. = Prosp. sent. 126: »Totum bonum quod habemus, ab artifice nostro habemus. Sed si hoc in nobis est quod ipsi fecimus, inde damnabimur: si autem hoc quod Deus fecit, inde coronabimur.« (CCSL 68A, 285).
401Ps. Aug. = Prosp. sent. 325: »Nemo habet de suo, nisi mendacium et peccatum. Si quid autem habet homo veritatis atque iustitiae, ab illo fonte est, quem debemus sitire in hac eremo; ut ex eo quasi guttis quibusdam irrorati, non deficiamus in via.« (CCSL 68A, 339).
402Vgl. Aug. pecc. mer. 2,5.5–6 (CSEL 60, 75–77).
404Vgl. Bern. Gra. 14.46; siehe KGK 131 (Anmerkung)f.
407Vgl. Aug. pecc. mer. 2,18.28–30 (CSEL 60, 100–102).
408Vgl. Aug. retr. 1,24 (CCSL 57, 71–73).
413Hes 36,26 Vg »et dabo vobis cor novum et spiritum novum ponam in medio vestri et auferam cor lapideum de carne vestra et dabo vobis cor carneum«; s. o. KGK 131 (Textstelle).
415Mt 6,10.
419Eck, Defensio (1518) und KarlstadtsDefensio, KGK I.2, Nr. 90.
426Aug. perf. iust. 10,21: »[…] hoc utique orat, ut praecepta Dei faciat, quae ut fierent, nec iuberetur, si nihil ibi nostra voluntas ageret, nec oraretur, si sola sufficeret. Commendantur ergo non esse gravia, ut cui gravia sunt intellegat nondum se accepisse donum, quo gravia non sint, nec arbitretur ea se perficere, quando ita facit, ut gravia sint – hilarem enim datorem diligit Deus – nec tamen, ea gravia sentit, desperando frangatur, sed ad quaerendum, petendum pulsandumque cogatur.« (CSEL 42, 21,25–22,8).
428Vgl. Hier. adv. Pelag. 1,14–16 (CCSL 80, 16–21).
429Vgl. Bern. Gra. 6,18 und 9,28 (SBO 3, 179,4–180,4 und 185,21–186,10).
432Zur Vorgeschichte der Leipziger Disputation siehe KGK 105.
433Gemeint ist hier die Schrift Augustins De peccatorum meritis wie in KGK 131 (Anmerkung).
437Eck, Defensio (1518), fol. C2r: »Dehinc Hieremiam adducit adversarius, ut agnoscam confusionem meam. Iterum mihi imponendo, quod nunquam cogitavi, quoniam libere confiteor nunquam fieri aliquod bonum opus meritorium sine speciali assistentia divinae gratiae et misericordiae.« (Eck, Defensio (Greving), 67f.).
4411. Kor 4,7 Vg »quis enim te discernit quid autem habes quod non accepisti si autem accepisti quid gloriaris quasi non acceperis«.
443Vgl. die 151 Conclusiones, Th. 78f. (KGK I.1, Nr. 58, S. 505 Z.3–6) und die dort angegebenen Stellen: Scotus, Ord. IV d. 14 q. 2 art. 136 (Scotus, Opera (Vaticana) 13, 35, 897ff.) und Scotus, Ord. IV d. 14 q. 2 art. 137 (Scotus, Opera (Vaticana) 13, 35,910 –914).
444Es ist nicht klar, worauf sich Karlstadt hier mit »14« bezieht. Vermutlich handelt es sich hierbei um einen Fehler und es ist nicht der 14. (um Origenes), sondern der 4. Punkt der vorherigen Antwort Karlstadts gemeint, s. o. KGK 131 (Textstelle).
445Phil 2,13 Vg »Deus est enim qui operatur in vobis et velle et perficere pro bona voluntate«.
446Bern. Gra. 14 (SBO 3, 199–203); vgl. KGK 131 (Anmerkung). S. o. KGK 131 (Textstelle).
447S. o. KGK 131 (Textstelle); dies wäre der 11. Punkt der vorherigen Antwort Karlstadts, s. o. KGK 131 (Textstelle).
44815. Juli um 7.00 Uhr.
449Eck, In studio Lipsensi disputabit (1518): »2. Et si peccata venialia sint quottidiana. tamen iustum semper peccare in omni opere bono. etiam bene moriendo negamus〈.〉 Sicut erroneum dicimus/ iustum manente iustitia. peccare posse mortaliter aut in puero post baptismum aliene voluntatis peccatum remanere.« Ediert auch in Luther, Disputatio et excusatio (1519a), fol. A3r–v.
450Pred 7,21 Vg »non est enim homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet«. Diese Bibelstelle hatte Karlstadt schon in seinen 151 Conclusiones erwähnt (KGK I.1, Nr. 58, S. 510 Z. 7) sowie in den Apologeticae Conclusiones (KGK I.2, Nr. 85, S. 803 Z. 19 und Anm. 54); sie wurde als wichtiger Beleg auch in der Defensio angeführt (KGK I.2, Nr. 90, S. 957 Z. 27, S. 959 Z. 18f.).
451Es ist nicht klar, worauf Eck hier verweist. Die angegebene Stelle aus Hier. adv. Iovin. 1,5–7 = Hieronymus, Opera (1516) 3, fol. 9r (PL 23, 217f.) passt inhaltlich nicht zur Argumentation. Es ist daher zu vermuten, dass hier das 2. Buch – Hier. adv. Iovin. 2,4f. = Hieronymus, Opera (1516) 3, fol. 33r (PL 23, 288–290) – gemeint ist, auf welches Eck kurz danach nochmals verweist, vgl. KGK 131 (Anmerkung). In diesem Zusammenhang siehe auch KGK 131 (Anmerkung) und Hier. adv. Pelag. 2,22: »Non enim ex eo quod parva peccavit iustitiae nomen amisit, sed ex eo quod multa bona fecit, iusti vocabulum possidet. Hoc totum dico, ut Scripturarum sanctarum testimoniis comprobetur, non ex eo peccatores esse iustos; quod aliquando peccaverunt; sed ex eo iustos permanere, quod multis virtutibus floreant.« (CCSL 80, 84,31–36). Zur Reaktion Karlstadts, s. u. KGK 131 (Textstelle). Zur späteren Diskussion über diese – angeblich von Eck falsch zitierte – Stelle Hieronymus, vgl. dazu KGK 132 (Textstelle) und KGK 132 (Textstelle).
453Aug. pecc. mer. 2,20,34: »Ex quo conficitur, etsi quisquam in hac vita esse potuisset, qui virtute ita perficeretur, ut ad tantam plenitudinem iustitiae perveniret, qua nullum haberet omnino peccatum, fuisse tamen eum antea peccatorem, unde in istam novitatem vitae converteretur, non esse dubitandum.« (CSEL 60, 105,15–19).
454Ps 16(17),3 Vg »probasti cor meum visitasti nocte igne me examinasti et non est inventa in me iniquitas«. Diese Verse wurden im gregorianischen Responsorium In craticula te deum zum Martyrium des heiligen Lorenzus (10. August) gesungen: »In craticula te Deum non negavi,/ et ad ignem applicatus te Christum confessus sum;/ probasti cor meum et visitasti nocte:/ igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.«. Vgl. Brev. Herbip. (1509) e., fol. CXXVv–CXXVIr.
455Ambr. paenit. 1,11,48: »Cum ›omnis‹ dicitur, nullus excluditur, nullus excipitur« (CSEL 73, 143,15). Diese Stelle ist zitiert auch in den Apologeticae Conclusiones, KGK I.2, Nr. 85. S. 812, Z. 4f.
456Vgl. Pred 7,21.
457Vgl. Aug. pecc. mer. 2,32f. und 21,35 (CSEL 60, 122,13–123,25 und 106,7–107,17).
458Aug. spir. et litt. 6,9f. (CSEL 60, 160,16–162,20); vgl. aber auch die im Freiberger Manuskript angegebene Stelle Aug. spir. et litt. 36,66 (CSEL 60, 228f.).
459Aug. perf. iust, hier vor allem 12–14 (CSEL 42, 28–33).
460Vgl. KGK 131 (Anmerkung) und folgende Anm.
461Ps 142(143),2 Vg »et non intres in iudicio cum servo tuo quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens«. Eine Auslegung dieses Verses bietet Karlstadt in seinem Augustinkommentar in den Scholien zu Aug. spir. et litt. 2,3 (CSEL 60, 156,8–23), vgl. KGK I.2, Nr. 64, S. 584 Z. 10–S. 586 Z. 9. Hier zitiert Karlstadt jedoch aus Hier. adv. Pelag. 1,12: »Ex quo perspicuum est, iustos quidem et immaculatos, si negligentia subrepserit, posse concidere, et semper hominem in meditullio positum, ut et de virtutum culmine ad vitia delabatur, et de vitiis ascendat ad sublimia; et numquam eum esse securum, sed semper metuere in tranquillitate naufragium: ac per hoc hominem sine peccato esse non posse, dicente Salomone: Non est homo iustus super terram, qui faciat bonum, et non peccet [Pred 7,21]. […] Et iterum: Ne ingredias in iudicium cum servo tuo, quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens [Ps 142(143),2]. Et multa alia quibus Scripturae sanctae plenae sunt.« (CCSL 80, 15,32–44).
462Vgl. Th. 103 der Apologeticae Conclusiones (KGK I.2, Nr. 85, S. 814 Z. 1f.), wiederholt auch in Contra Eckium (KGK I.2, Nr. 88, Z. 14–16). Siehe auch in der Defensio, KGK I.2, Nr. 90, S.920 Z. 6–S. 921 Z. 11.
464Ps 115(116),2 Vg »ego dixi in excessu meo omnis homo mendax«. Hier mit Verweis auf Aug. perf. iust. 12,29–30 (CSEL 42, 28,22–30,21). Vgl. dazu Aug. en. Ps. 115,3 (CCSL 40, 1654).
465Mt 26,39 Vg »[…] dicens mi Pater si possibile est transeat a me calix iste verumtamen non sicut ego volo sed sicut tu«.
466Vgl. Aug. en. Ps. 115,3 (CCSL 40, 1654).
468Vgl. Aug. en. Ps. 118, s.17,7 (CCSL 40, 1721f.) mit Verweis auf Ps 118(119),69.
469Ps 79(80),5 Vg »Domine Deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui«.
470Vgl. Ps 79(80),5 (Hebr) »Domine Deus exercituum usquequo fumabis ad orationem populi tui«, (iuxta LXX) »κύριε ὁ θεὸς τῶν δυνάμεων ἕως πότε ὀργίζῃ ἐπὶ τὴν προσευχὴν τοῦ δούλου σου«. Das hebräische Wort »תֶּאֱנַ֣ף« (zürnst Du) ist sowohl im Erfurter Druck – »Oschonta« – als auch im Freiberger Manuskript – der Schreiber protokolliert »o Sancta« – falsch wiedergegeben. Karlstadt könnte für diese Textfassungen des Psalters die dreisprachige Basler Ausgabe Hieronymus’ verwendet haben; vgl. Hieronymus, Opera (1516) Appendix, fol. I4r: »Usquequo domine irasceris in finem: ardebit quasi ignis caelus tuus. Effunde furorerm tuum super gentes quae non cognoverunt te et super regna: quae nomen tuum non invocaerunt.«.
471Cassian. conl. 23,17 (CSEL ²13, 665,8–667,24).
476Hier. adv. Pelag. 2,24: »Qui cautus et timidus est, potest ad tempus vitare peccata, qui securus est de iustitia sua, repugnat Deo, illiusque auxilio destitutus, insidiis hostium patet.« (CCSL 80, 87,1–3).
478Hier. adv. Iovin. 2,4: »David electus secundum cor Domini, qui omnes eius fecerat voluntates, et qui in quodam Psalmo dixerat: Iudica me, Domine, quoniam ego in innocentia mea ingressus sum, et in Domino sperans non infirmabor. Proba me, Domine, et tenta me, ure renes meos, et cor meum [Ps 25(26),1f.], postea tentatur a diabolo, et post peccatum poenitens loquitur: Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam [Ps 50(51),3]. Magnum peccatum magna deleri vult misericordia.« (PL 23, 288).
4802. Tim 4,8 Vg »in reliquo reposita est mihi iustitiae corona quam reddet mihi Dominus in illa die iustus iudex […]«.
481Mt 20,4 Vg »et illis dixit ite et vos in vineam et quod iustum fuerit dabo vobis«.
482Kol 1,12 Vg »gratias agentes Patri qui dignos nos fecit in partem sortis sanctorum in lumine«.
483Aug. conf. 9,13,34: »[…] et vae etiam laudabili vitae hominum, si remota misericordia discutias eam! Quia vero non exquiris delicta vehementer, fiducialiter speramus aliquem apud te locum. Quisquis autem tibi enumerat vera merita sua, quid tibi enumerat nisi munera tua? O si cognoscant se homines homines et qui gloriatur, in domino glorietur! [1. Kor 1,31; 2. Kor 10,17 (CSEL 33, 223,23–224,4).
485Vgl. z. B. Hier. adv. Iovin. 2,31: »Suspicor te aliquando, ut hominem, fuisse mentitum: omnis enim homo mendax [Ps 115(116),2], ut sit solus Deus verax, et iustificetur in sermonibus suis, et vineat cum iudicaverit. Aut igitur homo non eris, ne mendax sis: aut si quia homo es, mendax fueris, cum parricidis et adulteris punieris. Nulla est enim inter peccata diversitas: et non tibi habebunt tantas gratias quos de humili in sublime elevas, quantum irascentur, quos propter leve quotidianumque peccatum, in exteriores tenebras retrusisti. Si autem in persecutione, qui suffocatur, et qui decollatur, et qui fugerit, et qui in carcerem retrusus obierit, in variis luctae generibus una corona victoriae est, et hoc pro nobis facit. In Martyre enim voluntas, ex qua ipsa mors nascitur, coronatur. Meum est, opponere me gentilium furori, et Dominum non negare.« (PL 23, 328).
486Vgl. Aug. civ. 14,4,1: »Quid est ista voluntate mendacius? Unde non frustra dici potest omne peccatum esse mendacium. Non enim fit peccatum nisi ea voluntate, qua volumus ut bene sit nobis vel nolumus ut male sit nobis. Ergo mendacium est, quod, cum fiat ut bene sit nobis, hinc potius male est nobis, vel cum fiat, ut melius sit nobis, hinc potius peius est nobis.« (CCSL 48, 418,18–24).
489Ps 79(80),5 Vg »Domine Deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui«.
490Boeth. in Porph. comm. 1,6: »Tunc Fabius: Perge, quaeso te, et si eius hoc proprium germanumque opus est collige. Hoc, inquam, indubitatum est, omnibus enim Porphyrii libris stilus hic convenit. et mos hic Porphyrio est, ut in his rebus quae sunt obscurissimae, introducenda quaedam et praegustanda praecurrat, ut alio quodam libro de categoricis syllogismis fecit et de multis item aliis quae in philosophia gravia illustriaque versantur. et hoc apud superiores indubitatum est, quibus nos nolle credere inscitia est.« (CSEL 48, 15,5–13).
491Vgl. Ps. Hier. Brev. Ps. 79: »Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui? [Ps 79(80),5] Non enim irascitur, si iustitiam petamus; sed conscientia delicti, putat etiam ab oratione irasci.« (PL 26, 1056).
492Vgl. Cassiod. in psalm. 79, hier vor allem 79,3f. (PL 70. 580f.).
493Ps 79(80),3f. Vg »[…] excita potentiam tuam et veni ut salvos facias nos Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus«.
498Vgl. z. B. Hier. adv. Pelag. 3,10f.: »Qui non potest suis viribus et labore venire ad Iesum, quomodo potest omnia simul peccata vitare? Et vitare in perpetuum, et Dei sibi potentiae nomen assumere? […] Totus sermo Sanctorum ad Deum oratio est: tota oratio et deprecatio extorquet clementiam Creatoris, ut qui nostris viribus et studio salvari non possumus, illius misericordia conservemur. Ubi autem misericordia et gratia est, liberum ex parte cessat arbitrium, quod in eo tantum est, ut velimus atque cupiamus, et placitis tribuamus assensum. Iam in Domini potestate est, ut id quod cupimus, quod laboramus, ac nitimur, illius ope et auxilio implere valeamus. […] C. Ego simpliciter dixeram, non in singulis operibus nostris, sed in gratia conditionis et legis, sentiri auxilium Dei, ne liberum frangeretur arbitrium. Caeterum sunt plerique nostrorum, qui omnia quae agimus, dicant fieri praesidio Dei.« (CCSL 80, 110,1–3 und 11,18–25 u. 111,1–4).
501Vgl Ps 7,9 Vg »Dominus iudicat populos iudica me Domine secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam super me«.
502Hiob 13,15f. Vg »[…] verumtamen vias meas in conspectu eius arguam et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita«.
503Ps 84(85),12 Vg »veritas de terra orta est et iustitia de caelo prospexit«.
504Vgl. 1. Kor 31 Vg »quod si nosmet ipsos diiudicaremus non utique iudicaremur«.
5051. Joh 1,9 Vg »si confiteamur peccata nostra fidelis est et iustus ut remittat nobis peccata et emundet nos ab omni iniquitate«.
506Vgl. Ps 93(94),14f. Vg »quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet quoadusque iustitia convertatur in iudicium […]«.
508Ps 118(119),26 Vg »vias meas enuntiavi et exaudisti me doce me iustificationes tuas«.
509Gemeint ist hier 2. Tim 4,8; vgl. KGK 131 (Anmerkung).
512Gemeint ist hier vermutlich Aug. gr. et lib. arb. 6,15: »Prorsus talia cogitanti verissime dicitur: Dona sua coronat Deus, non merita tua, si tibi a te ipso, non ab illo sunt merita tua. Haec enim si talia sunt, mala sunt; quae non coronat Deus: si autem bona sunt, Dei dona sunt: quia, sicut dicit apostolus Iacobus: Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum [Jak 1,17]. Unde dicit et Ioannes praecursor Domini: Non potest homo accipere quidquam, nisi fuerit ei datum de caelo [Joh 3,27]: utique de caelo, unde etiam venit Spiritus Sanctus, quando Iesus ascendit in altum, captivavit captivitatem, dedit dona hominibus [vgl. Ps 67(68),19 und Eph 4,8]. Si ergo Dei dona sunt bona merita tua, non Deus coronat merita tua tamquam merita tua, sed tamquam dona sua.« (PL 44, 890).
513Aug. perf. iust. (CSEL 42, 3–48).
514Aug. conf. 9,13,34f.: »Et dictum est a Veritate, Filio tuo: Si quis dixerit fratri suo: fatue, reus erit gehennae ignis [Mt 5,22], et vae etiam laudabili vitae hominum, si remota misericordia discutias eam! Quia vero non exquiris delicta vehementer, fiducialiter speramus aliquem apud te locum. Quisquis autem tibi enumerat vera merita sua, quid tibi enumerat nisi munera tua? O si cognoscant se homines homines et qui gloriatur, in domino glorietur! [1. Kor 1,31; 2. Kor 10,17 (CSEL 33, 223,21–224,4).
516Lk 5,31f. Vg »et respondens Iesus dixit ad illos non egent qui sani sunt medico sed qui male habent non veni vocare iustos sed peccatores in paenitentiam«.
518Aug. sent. Iac. = Ep. 167 (CSEL 44, 586–609). Vgl. auch Apologeticae Conclusiones, KGK I.2, Nr. 85, S. 819, Z. 1–4 und Anm. 163.
520Vgl. Aug. en. Ps. 115,3 (CCSL 40, 1654).
523Röm 7,23 Vg »video autem aliam legem in membris meis repugnantem legi mentis meae et captivantem me in lege peccati quae est in membris meis«.
525Es ist nicht klar, welchen Text des AugustinusKarlstadt meint; vermutlich Aug. nat. et gr., vgl. folgende Anm.
526Vgl. Aug. nat. et gr. 36,42: »Deinde commemorat eos, qui non modo non peccasse, verum etiam iuste vixisse referuntur […], ipsam etiam domini ac salvatoris nostri matrem, quam dicit, Sine peccato confiteri necesse esse pietati. Excepta itaque sancta virgine Maria, de qua propter honorem domini nullam prorsus, cum de peccatis agitur, haberi volo quaestionem.« (CSEL 60, 263,15–264,1).
529Aug. en. Ps. 79,5 (CCSL 39, 1113).
530Vermutlich bezieht sich Karlstadt hier auf die Collecta vom Freitag vor dem 4. Fastensonntag: »Da quaesumus omnipotens deus, ut qui infirmitatis nostri conscii de tua virtute confidimus, sub tua semper pietate gaudeamus.« (Brev. Herbip. (1509) h., fol. LIXr).
53115. Juli um 7.00 Uhr.
532Eck, In studio Lipsensi disputabit (1518): »2. Et si peccata venialia sint quottidiana. tamen iustum semper peccare in omni opere bono. etiam bene moriendo negamus〈.〉 Sicut erroneum dicimus/ iustum manente iustitia. peccare posse mortaliter aut in puero post baptismum aliene voluntatis peccatum remanere.« Ediert auch in Luther, Disputatio et excusatio (1519a), fol. A3r–v.
533Pred 7,21 Vg »non est enim homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet«. Diese Bibelstelle hatte Karlstadt schon in seinen 151 Conclusiones erwähnt (KGK I.1, Nr. 58, S. 510 Z. 7) sowie in den Apologeticae Conclusiones (KGK I.2, Nr. 85, S. 803 Z. 19 und Anm. 54); sie wurde als wichtiger Beleg auch in der Defensio angeführt (KGK I.2, Nr. 90, S. 957 Z. 27, S. 959 Z. 18f.).
534Es ist nicht klar, worauf Eck hier verweist. Die angegebene Stelle aus Hier. adv. Iovin. 1,5–7 = Hieronymus, Opera (1516) 3, fol. 9r (PL 23, 217f.) passt inhaltlich nicht zur Argumentation. Es ist daher zu vermuten, dass hier das 2. Buch – Hier. adv. Iovin. 2,4f. = Hieronymus, Opera (1516) 3, fol. 33r (PL 23, 288–290) – gemeint ist, auf welches Eck kurz danach nochmals verweist, vgl. KGK 131 (Anmerkung). In diesem Zusammenhang siehe auch KGK 131 (Anmerkung) und Hier. adv. Pelag. 2,22: »Non enim ex eo quod parva peccavit iustitiae nomen amisit, sed ex eo quod multa bona fecit, iusti vocabulum possidet. Hoc totum dico, ut Scripturarum sanctarum testimoniis comprobetur, non ex eo peccatores esse iustos; quod aliquando peccaverunt; sed ex eo iustos permanere, quod multis virtutibus floreant.« (CCSL 80, 84,31–36). Zur Reaktion Karlstadts, s. u. KGK 131 (Textstelle). Zur späteren Diskussion über diese – angeblich von Eck falsch zitierte – Stelle Hieronymus, vgl. dazu KGK 132 (Textstelle) und KGK 132 (Textstelle).
536Aug. pecc. mer. 2,20,34: »Ex quo conficitur, etsi quisquam in hac vita esse potuisset, qui virtute ita perficeretur, ut ad tantam plenitudinem iustitiae perveniret, qua nullum haberet omnino peccatum, fuisse tamen eum antea peccatorem, unde in istam novitatem vitae converteretur, non esse dubitandum.« (CSEL 60, 105,15–19).
537Ps 16(17),3 Vg »probasti cor meum visitasti nocte igne me examinasti et non est inventa in me iniquitas«. Diese Verse wurden im gregorianischen Responsorium In craticula te deum zum Martyrium des heiligen Lorenzus (10. August) gesungen: »In craticula te Deum non negavi,/ et ad ignem applicatus te Christum confessus sum;/ probasti cor meum et visitasti nocte:/ igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.«. Vgl. Brev. Herbip. (1509) e., fol. CXXVv–CXXVIr.
538Ambr. paenit. 1,11,48: »Cum ›omnis‹ dicitur, nullus excluditur, nullus excipitur« (CSEL 73, 143,15). Diese Stelle ist zitiert auch in den Apologeticae Conclusiones, KGK I.2, Nr. 85. S. 812, Z. 4f.
539Vgl. Pred 7,21.
540Vgl. Aug. pecc. mer. 2,32f. und 21,35 (CSEL 60, 122,13–123,25 und 106,7–107,17).
541Aug. spir. et litt. 6,9f. (CSEL 60, 160,16–162,20); vgl. aber auch die im Freiberger Manuskript angegebene Stelle Aug. spir. et litt. 36,66 (CSEL 60, 228f.).
542Aug. perf. iust, hier vor allem 12–14 (CSEL 42, 28–33).
543Vgl. KGK 131 (Anmerkung) und folgende Anm.
544Ps 142(143),2 Vg »et non intres in iudicio cum servo tuo quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens«. Eine Auslegung dieses Verses bietet Karlstadt in seinem Augustinkommentar in den Scholien zu Aug. spir. et litt. 2,3 (CSEL 60, 156,8–23), vgl. KGK I.2, Nr. 64, S. 584 Z. 10–S. 586 Z. 9. Hier zitiert Karlstadt jedoch aus Hier. adv. Pelag. 1,12: »Ex quo perspicuum est, iustos quidem et immaculatos, si negligentia subrepserit, posse concidere, et semper hominem in meditullio positum, ut et de virtutum culmine ad vitia delabatur, et de vitiis ascendat ad sublimia; et numquam eum esse securum, sed semper metuere in tranquillitate naufragium: ac per hoc hominem sine peccato esse non posse, dicente Salomone: Non est homo iustus super terram, qui faciat bonum, et non peccet [Pred 7,21]. […] Et iterum: Ne ingredias in iudicium cum servo tuo, quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens [Ps 142(143),2]. Et multa alia quibus Scripturae sanctae plenae sunt.« (CCSL 80, 15,32–44).
545Vgl. Th. 103 der Apologeticae Conclusiones (KGK I.2, Nr. 85, S. 814 Z. 1f.), wiederholt auch in Contra Eckium (KGK I.2, Nr. 88, Z. 14–16). Siehe auch in der Defensio, KGK I.2, Nr. 90, S.920 Z. 6–S. 921 Z. 11.
547Ps 115(116),2 Vg »ego dixi in excessu meo omnis homo mendax«. Hier mit Verweis auf Aug. perf. iust. 12,29–30 (CSEL 42, 28,22–30,21). Vgl. dazu Aug. en. Ps. 115,3 (CCSL 40, 1654).
548Mt 26,39 Vg »[…] dicens mi Pater si possibile est transeat a me calix iste verumtamen non sicut ego volo sed sicut tu«.
549Vgl. Aug. en. Ps. 115,3 (CCSL 40, 1654).
551Vgl. Aug. en. Ps. 118, s.17,7 (CCSL 40, 1721f.) mit Verweis auf Ps 118(119),69.
552Ps 79(80),5 Vg »Domine Deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui«.
553Vgl. Ps 79(80),5 (Hebr) »Domine Deus exercituum usquequo fumabis ad orationem populi tui«, (iuxta LXX) »κύριε ὁ θεὸς τῶν δυνάμεων ἕως πότε ὀργίζῃ ἐπὶ τὴν προσευχὴν τοῦ δούλου σου«. Das hebräische Wort »תֶּאֱנַ֣ף« (zürnst Du) ist sowohl im Erfurter Druck – »Oschonta« – als auch im Freiberger Manuskript – der Schreiber protokolliert »o Sancta« – falsch wiedergegeben. Karlstadt könnte für diese Textfassungen des Psalters die dreisprachige Basler Ausgabe Hieronymus’ verwendet haben; vgl. Hieronymus, Opera (1516) Appendix, fol. I4r: »Usquequo domine irasceris in finem: ardebit quasi ignis caelus tuus. Effunde furorerm tuum super gentes quae non cognoverunt te et super regna: quae nomen tuum non invocaerunt.«.
554Cassian. conl. 23,17 (CSEL ²13, 665,8–667,24).
559Hier. adv. Pelag. 2,24: »Qui cautus et timidus est, potest ad tempus vitare peccata, qui securus est de iustitia sua, repugnat Deo, illiusque auxilio destitutus, insidiis hostium patet.« (CCSL 80, 87,1–3).
561Hier. adv. Iovin. 2,4: »David electus secundum cor Domini, qui omnes eius fecerat voluntates, et qui in quodam Psalmo dixerat: Iudica me, Domine, quoniam ego in innocentia mea ingressus sum, et in Domino sperans non infirmabor. Proba me, Domine, et tenta me, ure renes meos, et cor meum [Ps 25(26),1f.], postea tentatur a diabolo, et post peccatum poenitens loquitur: Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam [Ps 50(51),3]. Magnum peccatum magna deleri vult misericordia.« (PL 23, 288).
5632. Tim 4,8 Vg »in reliquo reposita est mihi iustitiae corona quam reddet mihi Dominus in illa die iustus iudex […]«.
564Mt 20,4 Vg »et illis dixit ite et vos in vineam et quod iustum fuerit dabo vobis«.
565Kol 1,12 Vg »gratias agentes Patri qui dignos nos fecit in partem sortis sanctorum in lumine«.
566Aug. conf. 9,13,34: »[…] et vae etiam laudabili vitae hominum, si remota misericordia discutias eam! Quia vero non exquiris delicta vehementer, fiducialiter speramus aliquem apud te locum. Quisquis autem tibi enumerat vera merita sua, quid tibi enumerat nisi munera tua? O si cognoscant se homines homines et qui gloriatur, in domino glorietur! [1. Kor 1,31; 2. Kor 10,17 (CSEL 33, 223,23–224,4).
568Vgl. z. B. Hier. adv. Iovin. 2,31: »Suspicor te aliquando, ut hominem, fuisse mentitum: omnis enim homo mendax [Ps 115(116),2], ut sit solus Deus verax, et iustificetur in sermonibus suis, et vineat cum iudicaverit. Aut igitur homo non eris, ne mendax sis: aut si quia homo es, mendax fueris, cum parricidis et adulteris punieris. Nulla est enim inter peccata diversitas: et non tibi habebunt tantas gratias quos de humili in sublime elevas, quantum irascentur, quos propter leve quotidianumque peccatum, in exteriores tenebras retrusisti. Si autem in persecutione, qui suffocatur, et qui decollatur, et qui fugerit, et qui in carcerem retrusus obierit, in variis luctae generibus una corona victoriae est, et hoc pro nobis facit. In Martyre enim voluntas, ex qua ipsa mors nascitur, coronatur. Meum est, opponere me gentilium furori, et Dominum non negare.« (PL 23, 328).
569Vgl. Aug. civ. 14,4,1: »Quid est ista voluntate mendacius? Unde non frustra dici potest omne peccatum esse mendacium. Non enim fit peccatum nisi ea voluntate, qua volumus ut bene sit nobis vel nolumus ut male sit nobis. Ergo mendacium est, quod, cum fiat ut bene sit nobis, hinc potius male est nobis, vel cum fiat, ut melius sit nobis, hinc potius peius est nobis.« (CCSL 48, 418,18–24).
572Ps 79(80),5 Vg »Domine Deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui«.
573Boeth. in Porph. comm. 1,6: »Tunc Fabius: Perge, quaeso te, et si eius hoc proprium germanumque opus est collige. Hoc, inquam, indubitatum est, omnibus enim Porphyrii libris stilus hic convenit. et mos hic Porphyrio est, ut in his rebus quae sunt obscurissimae, introducenda quaedam et praegustanda praecurrat, ut alio quodam libro de categoricis syllogismis fecit et de multis item aliis quae in philosophia gravia illustriaque versantur. et hoc apud superiores indubitatum est, quibus nos nolle credere inscitia est.« (CSEL 48, 15,5–13).
574Vgl. Ps. Hier. Brev. Ps. 79: »Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui? [Ps 79(80),5] Non enim irascitur, si iustitiam petamus; sed conscientia delicti, putat etiam ab oratione irasci.« (PL 26, 1056).
575Vgl. Cassiod. in psalm. 79, hier vor allem 79,3f. (PL 70. 580f.).
576Ps 79(80),3f. Vg »[…] excita potentiam tuam et veni ut salvos facias nos Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus«.
581Vgl. z. B. Hier. adv. Pelag. 3,10f.: »Qui non potest suis viribus et labore venire ad Iesum, quomodo potest omnia simul peccata vitare? Et vitare in perpetuum, et Dei sibi potentiae nomen assumere? […] Totus sermo Sanctorum ad Deum oratio est: tota oratio et deprecatio extorquet clementiam Creatoris, ut qui nostris viribus et studio salvari non possumus, illius misericordia conservemur. Ubi autem misericordia et gratia est, liberum ex parte cessat arbitrium, quod in eo tantum est, ut velimus atque cupiamus, et placitis tribuamus assensum. Iam in Domini potestate est, ut id quod cupimus, quod laboramus, ac nitimur, illius ope et auxilio implere valeamus. […] C. Ego simpliciter dixeram, non in singulis operibus nostris, sed in gratia conditionis et legis, sentiri auxilium Dei, ne liberum frangeretur arbitrium. Caeterum sunt plerique nostrorum, qui omnia quae agimus, dicant fieri praesidio Dei.« (CCSL 80, 110,1–3 und 11,18–25 u. 111,1–4).
584Vgl Ps 7,9 Vg »Dominus iudicat populos iudica me Domine secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam super me«.
585Hiob 13,15f. Vg »[…] verumtamen vias meas in conspectu eius arguam et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita«.
586Ps 84(85),12 Vg »veritas de terra orta est et iustitia de caelo prospexit«.
587Vgl. 1. Kor 31 Vg »quod si nosmet ipsos diiudicaremus non utique iudicaremur«.
5881. Joh 1,9 Vg »si confiteamur peccata nostra fidelis est et iustus ut remittat nobis peccata et emundet nos ab omni iniquitate«.
589Vgl. Ps 93(94),14f. Vg »quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet quoadusque iustitia convertatur in iudicium […]«.
591Ps 118(119),26 Vg »vias meas enuntiavi et exaudisti me doce me iustificationes tuas«.
592Gemeint ist hier 2. Tim 4,8; vgl. KGK 131 (Anmerkung).
595Gemeint ist hier vermutlich Aug. gr. et lib. arb. 6,15: »Prorsus talia cogitanti verissime dicitur: Dona sua coronat Deus, non merita tua, si tibi a te ipso, non ab illo sunt merita tua. Haec enim si talia sunt, mala sunt; quae non coronat Deus: si autem bona sunt, Dei dona sunt: quia, sicut dicit apostolus Iacobus: Omne datum optimum, et omne donum perfectum desursum est, descendens a Patre luminum [Jak 1,17]. Unde dicit et Ioannes praecursor Domini: Non potest homo accipere quidquam, nisi fuerit ei datum de caelo [Joh 3,27]: utique de caelo, unde etiam venit Spiritus Sanctus, quando Iesus ascendit in altum, captivavit captivitatem, dedit dona hominibus [vgl. Ps 67(68),19 und Eph 4,8]. Si ergo Dei dona sunt bona merita tua, non Deus coronat merita tua tamquam merita tua, sed tamquam dona sua.« (PL 44, 890).
596Aug. perf. iust. (CSEL 42, 3–48).
597Aug. conf. 9,13,34f.: »Et dictum est a Veritate, Filio tuo: Si quis dixerit fratri suo: fatue, reus erit gehennae ignis [Mt 5,22], et vae etiam laudabili vitae hominum, si remota misericordia discutias eam! Quia vero non exquiris delicta vehementer, fiducialiter speramus aliquem apud te locum. Quisquis autem tibi enumerat vera merita sua, quid tibi enumerat nisi munera tua? O si cognoscant se homines homines et qui gloriatur, in domino glorietur! [1. Kor 1,31; 2. Kor 10,17 (CSEL 33, 223,21–224,4).
599Lk 5,31f. Vg »et respondens Iesus dixit ad illos non egent qui sani sunt medico sed qui male habent non veni vocare iustos sed peccatores in paenitentiam«.
601Aug. sent. Iac. = Ep. 167 (CSEL 44, 586–609). Vgl. auch Apologeticae Conclusiones, KGK I.2, Nr. 85, S. 819, Z. 1–4 und Anm. 163.
603Vgl. Aug. en. Ps. 115,3 (CCSL 40, 1654).
606Röm 7,23 Vg »video autem aliam legem in membris meis repugnantem legi mentis meae et captivantem me in lege peccati quae est in membris meis«.
608Es ist nicht klar, welchen Text des AugustinusKarlstadt meint; vermutlich Aug. nat. et gr., vgl. folgende Anm.
609Vgl. Aug. nat. et gr. 36,42: »Deinde commemorat eos, qui non modo non peccasse, verum etiam iuste vixisse referuntur […], ipsam etiam domini ac salvatoris nostri matrem, quam dicit, Sine peccato confiteri necesse esse pietati. Excepta itaque sancta virgine Maria, de qua propter honorem domini nullam prorsus, cum de peccatis agitur, haberi volo quaestionem.« (CSEL 60, 263,15–264,1).
612Aug. en. Ps. 79,5 (CCSL 39, 1113).
613Vermutlich bezieht sich Karlstadt hier auf die Collecta vom Freitag vor dem 4. Fastensonntag: »Da quaesumus omnipotens deus, ut qui infirmitatis nostri conscii de tua virtute confidimus, sub tua semper pietate gaudeamus.« (Brev. Herbip. (1509) h., fol. LIXr).
614Am 15. Juli, nochmals zwischen 7.00 Uhr und 8.00 Uhr oder in der zweiten vorgesehenen Disputationstunde vormittags oder um 14 Uhr (s. o. KGK 131 (Anmerkung)).
615Vgl. Aug. c. Iul. 4,3,14–33 hier vor allem 4,3,28: »Unde itaque scimus, ne forte quia hoc superbiae malum tunc animum tentare non poterit, et contra quod decertemus omnino nullum erit, quando tanta satiabitur visione, et tanta inflammabitur caritate superioris boni, ut ad se ipsum sibi placendo, deficere ab illius dilectione non possit; ideo factum est in loco infirmitatis huius, ne superbe viveremus, ut sub quotidiana peccatorum remissione vivamus? Propter quod superbiae malum nec apostolus Paulus est arbitrio suo creditus: sed quia nondum venerat ad tantam participationem superioris illius boni, ut illic iam non posset extolli, hic illi est angelus satanae colaphizator, ne hic ubi poterat extolleretur, appositus.« (PL 44, 753).
616Zitiert aus der Collecta am Sonntag Sexagesima in Brev. Herbip. (1509) h., fol. XLv: »Deus qui conspicis: quia ex nulla nostra actione confidimus: concede propicius: ut contra adversa omnia: doctoris gentium protectione muniamur«.
617Die genaue Stelle wurde nicht ermittelt. Vgl. folgende Collectae vom Samstag nach dem 4. Fastensonntag: »Deus qui sperantibus in te misereri potius eligis quam irasci, da nobis digne deflere mala quae fecimus, ut tuae consolationis gratiam invenire valeamus.« (Brev. Herbip. (1509) h., fol. LIXv) und vom 2. Fastensonntag: »Deus, qui conspicis omni nos virtute destitui, interius exteriusque custodi, ut et ab omnibus adversitatibus muniamur in corpore, et a pravis cogitationibus mundemur in mente.« (Brev. Herbip. (1509) h., fol. Lv).
618Jes 64,6 Vg »et facti sumus ut inmundus omnes nos, quasi pannus menstruatae universae iustitiae nostrae«.
619Vgl. Karlstadts Defensio, KGK I.2, Nr. 90, S.986 Z. 4–S. 987 Z. 3.
620Cassian. conl. 23,17,4: »Sed etiam cum orans peccatorum quasi universalium inmunditiam confitetur, non iniquorum tantum, sed etiam iustorum plebem generali supplicatione conplectitur dicens: Ecce tu iratus es, et peccavimus: in ipsis fuimus semper, et salvabimur. facti sumus ut inmundus omnes nos, tamquam pannus menstruatae uniuersae iustitiae nostrae. Rogo quid evidentius hac potest esse sententia, qua non unam tantum, sed universas iustitias nostras propheta conplexus et circumspiciens omnia, quae vel inmunda vel horrida iudicantur, quia nihil in hominum conversatione sordidius neque inpurius potuit repperire, panno eas conparare maluit menstruatae.« (CSEL 213, 666,5–16).
621Hiob 9,30f. Vg »si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae tamen sordibus intingues me […]«.
622Aug. pecc. mer. 2,10,14: »Iterum paulo post: Scio, inquit, quia impunitum me non dimittit. Quia sum impius, quare non sum mortuus? Quodsi purificatus nive et mundatus fuero mundis manibus, sufficienter in sordibus me tinxisti [Hiob 9,20; 28–31]. Item in alio suo sermone: Quia conscripsisti, inquit, adversus me mala et induisti me iuventutis meae peccata et posuisti pedem meum in prohibitione, servasti omnia opera mea et in radices pedum meorum inspexisti, qui veterascunt sicut uter vel sicut vestimentum a tinea comestum. Homo enim natus ex muliere parvi est temporis et plenus iracundia et, sicut flos cum floruit et decidit, discessit, sicut umbra non manet. Nonne et huius curam fecisti venire in iudicium tuum? Quis enim erit mundus a sordibus? Nemo, nec si unius diei fuerit vita eius [Hiob 13,26–14,5].« (CSEL 60, 85,11–24).
623Hiob 9,20 Vg »si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit«.
625Gal 5,17 Vg »caro enim concupiscit adversus spiritum spiritus autem adversus carnem haec enim invicem adversantur […]«.
626Ps. Aug. hypomn. 4,6,9: »Ecce quanta mortifera bella, ecce quae pericula, quantaque naufragia, de malo laudabilis et dilectae vestrae concupiscentiae, diabolo seminante exorta sunt. Ecce cuius pestis onus leve esse praedicatis, et iugum suave. Sed Paulus, cuius estis apertissimi inimici, non cum illo malum esse libidinem sentientes, legerat scriptum esse de isto malo iugo: Grave iugum super filios Adam, a die exitus de ventre matris eorum, usque in diem sepulturae in matrem omnium [Sir 40,1 (Ps. Augustinus, Hypomnesticon, 163,254–260; PL 45, 1644); vgl. auch Ps. Aug. hypomn. 5,3,5 (Ps. Augustinus, Hypomnesticon, 176,102–179,161; PL 45, 1650f.). Siehe auch den Augustinkommentar, KGK I.2, Nr. 64, S. 620.
627Vgl. Aug. c. Iul. 3,6,13: »Multi quippe nec sanantur omnino, sed cum eisdem vitiis, sive qualibet aetate, sive in ipsa moriuntur infantia. Nonnullis etiam parvulis iam renatis, vel permanent cum quibus sunt nati, vel accidunt huiusmodi mala, absit ut dicamus indigne: sed hinc potius intellegamus eis ad alterum saeculum prodesse, quod renascantur; huius autem saeculi dispositionem propter vitium superbiae hominis, per quod apostatavit a Deo [Sir 10,14–15], diversis malis hominum peragi in iugo gravi super filios Adam, a die exitus de ventre matris eorum, usque in diem sepulturae in matrem omnium [Sir 40,1].« (PL 44, 709).
628Aug. s. 163,1f. und 4–7 (PL 38, 889–892) = Augustinus, Sermones (1516), fol. LXXIVr.
629Aug. s. 176 (PL 38, 949–953) = Augustinus, Sermones (1516), fol. LXXXr–v.
632Vgl. Erasmus, Adag. 547: »gladiator in arena consilium capit« (ASD II-2, 74).
638Vgl. hier Apologeticae Conclusiones, KGK I.2, Nr. 85, S. 850 Z. 22–S. 851 Z. 2.
644Siehe Contra Eckium, KGK I.2, Nr. 88, S. 883 Z. 3f. und hier vor allem Defensio, KGK I.2, Nr. 90, S. 954 Z. 15–S. 955 Z. 5.
645Vgl. Greg. M. moral. 1,33,47: »Ipsis bonis quae agimus, ad deterius propinquamus. Sed quid est, quod in hac vita sine quavis tenuissimi contagii inquinatione peragatur? Nonnunquam namque ipsis bonis quae agimus ad deterius propinquamus; quia dum laetitiam menti pariunt, quamdam etiam securitatem gignunt; dumque mens secura redditur, in torporem laxatur. Nonnunquam vero aliquantula elatione nos polluunt; et tanto deiectiores apud Deum faciunt, quanto apud nosmetipsos tumidiores reddunt. Unde bene subiungitur.« (CCSL 143, 50,9–17).
646Hier zitiert Eck aus der Schrift De poenitentia des Wilhelm von Auvergne (um 1180–1249), Bischof von Paris: »Unde david: Beatus qui tenebit et allidet par'vulos' suos ad petram. deinde abiiciende sunt cimices egyptie et musce diversi generis quae circunvolitantes et circumstrepentes in corde penitentis deum in ipso quiescere non sinunt. […] He nonnunquam improbe et importune in unguentum orationis se mergunt et sacrificium spiritus contribulati nonnunquam inquinare conantur et odorem inde suavitatis persuadere et devotionem […].« (Guilelmus Arvernus, Opera (1516) 2, fol. LXXXVIv).
651Es ist nicht klar, worauf Eck sich hier bezieht. Es sei aber darauf hingewiesen, dass in der Vereinbarung entschieden wurde, die Disputation ohne Verbalinjurien zu führen, vgl. KGK 130.
655Aug. nupt. et conc. 1,25,28 (CSEL 42, 240,11–241,12).
656Vgl. Aug. c. Iul. 6,13.40–16.50 (PL 44, 843–852) = Augustinus, Libri (1506) 8, fol. &7v–Aa2r.
657Aug. c. Iul. 6,15,47: »Sed cum dicit Apostolus Iacobus: Unusquisque tentatur a concupiscentia sua abstractus et illectus: deinde concupiscentia cum conceperit, parit peccatum [Jak 1,14–15]; profecto in his verbis partus a pariente discernitur. Pariens enim est concupiscentia, partus peccatum. Sed concupiscentia non parit, nisi conceperit; nec concipit, nisi illexerit, hoc est, ad malum perpetrandum obtinuerit volentis assensum. Quod ergo adversus eam dimicatur, hoc agitur, ne concipiat pariatque peccatum. Dimissis itaque in Baptismo peccatis omnibus […].« (PL 44, 849) = Augustinus, Libri (1506) 8, fol. Aa1r.
659Vgl. 1. Kor 4,4 Vg »nihil enim mihi conscius sum sed non in hoc iustificatus sum qui autem iudicat me Dominus est«.
660Greg. M. epist. 11,64: »Bonarum quippe mentium est etiam ibi aliquo modo culpas agnoscere, ubi culpa non est […].« (PL 77, 1195).
661Hiob 27,6 Vg »iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea«.
663Hier. in Is. 17,64 zu Jes 64,6: »Si quis igitur post Evangelium Christi, et adventum filii Dei paedagogae Legis observat caeremonias, audiat populum confitentem, quod omnis illa iustitia panno sordidissimo comparetur, cui et Esther diadema suum, quod erat regiae potestatis insigne, comparat, quod nequaquam voluntate, sed necessitate portabat: Tu scis necessitatem meam: quoniam detestor signum superbiae meae, quod est super caput meum in diebus ostensionis meae: abominor illud sicut pannum menstruum: nec porto in diebus quietis meae.« (PL 24, 624).
664Die hier erwähnte Stelle ist eher Mk 10,18.
665Vgl. Aug. perf. iust. 12,30–13,31 (CSEL 42, 29,15–32,10).
671Röm 7,17 Vg »nunc autem iam non ego operor illud sed quod habitat in me peccatum«.
672Isidorus, De summo bono (1515), fol. XXXIXv, 2. Buch, Kap. 23: »Apostolus legem peccati dicit esse in membris suis que lex consuetudo est quam peccando conciimus et non ab ea cum volumus discedimus quia iam necessitatis vinculo per consuetudinem retinemur«.
673Vgl. Paul. Nol. epist. 5,12 (PL 61, 173).
674Vgl. Aug. c. Iul. 6,23.70 (PL 44, 865) = Augustinus, Libri (1506) 8, fol. Aa6r.
675Vgl. Aug. c. Iul. 6,13.40–16.50 (PL 44, 843–852) = Augustinus, Libri (1506) 8, fol. &7v–Aa2r.
676Vgl. die 11. Conclusio in der ApologiaPicos: »Nisi reatus peccati mortalis, aeternaliter perseveraret in anima peccatoris, poena peccatoris, non perseveraret in aeternum.«Pico, Opera Omnia (1506), fol. N4v (Pico, Apologia, 368).
677Das Konzil von Ephesos bestätigte gegen Nestorius, Maria sei nicht als Christusgebärerin sondern als Gottesgebärerin zu bezeichnen. Vgl. auch KGK 131 (Anmerkung).
678Lange, Oratio (1519). Die Angabe »xvi Iulii die recitata« auf dem Titelblatt ist offensichtlich falsch.

Downloads: XML · PDF (Druckausgabe)
image CC BY-SA licence
»