Nr. 103
Epitome de impii iustificatione
1519, [Ende Januar]

Text
Bearbeitet von Ulrich Bubenheimer und Alejandro Zorzin

BuchsymbolA1r
Epitome Andree Carolostadii
De impii iustificatione, quam non
male ad inferos deductum
reductumque vocaveris.
Noli: Critice: causa non cognita pronunciare.

Neben dem Titelblatt-HS AuRd: desperationi | proxima Bern'hardus' | de conuersi'one' ad cleros | c 19ann|1


BuchsymbolA1v
Summa eorum, quae hac epitome iucun-
dissima simul et utilissima, piis sane hominibus, continentur.

  • Iustificatio impii, et mortem, et resurrectionem com-
    plectitur. Caput primum.
  • Mortificatio impii, est iustificatio. Caput secundum.
  • De tribus mortis generibus. Caput tertium.
  • Mortificatio peccatorum, deductus ad inferos. Ca'put' quartum.
  • Correptio et dolor poenitentis ad gratiam referuntur.
    Caput quintum.
  • Prima impii conversio, laeticiae nihil, doloris plurimum
    habet. Caput sextum.
  • Contritionem non voluntas, sed deus efficit. Ca'put' septimum.
  • Quonam pacto deus primam impii conversionem ope-
    retur. Caput octavum.
  • In hanc primam hominis conversionem, iudicio et ve-
    ritate descenditur. Caput nonum,
  • Psalmi/ Domine ne in furore, breviuscula interpretatio,
    quo poenitentis gemitus explicatur. Caput decimum.
  • Qui seminat in lachrymis, in gaudio metet. Caput .xi.a
  • Dictorum in Epitome, Epilogus. Caput duodecimum.

UnRd-Gl: posset assumi illud quod 4 Esdre 2 ascribitur de | matre depellente filios, deinde dicente petite | misericordiam a domino ann|2

BuchsymbolA2r
Andreae Carolostadii in epitomen suam.
ad expertum famigeratumque Medicinae Doctorem, Simo-
nem Pistorium2, eiusque filios Simonem3 et Christopherumb, alterum
utriusque iuris, alterum Medicinae4 titulo in-
signem, patronos suos, praefatio.


5Dei veritas cotidiec me perurget: Eximii Docto-
res: a neoterico hoc Theologorum genere, pror-
sus deficere. sed consulto et carptim, ab illis me
subducere plane decrevi. Quippe, qui in meris ar-
gutiis: tamquam ad Syrenaeos scopulos: consenescunt6, qui nihil recipiunt,
nihil probant, nisi novam stropham redoleat. quique solum illud mi-
rantur quod propius intuenti, ut Magistralis propositiuncula occurit. Il-
li enim suum Monstrum parturiered7: quam Quaestionem vo-
cant: Silenum inversissimum.8 cui nimirum caput, corpus, cau-
da, nescio an etiam pedes sinte plurimi. Illi, si quid discre-
pare, aut saltem non per omnia suis corrudere viderint,
ceu plebaeum contemnunt, ac velut a Christiana, quia sua pi-
etate degenerans, non obscuro classico proflant, eliminant,
et condemnantf. Porro, ego nunc secundum annum, non si-
ne sudore, sed incredibilig voluptate, in Ecclesiasticis scrip-
toribus absumpsi, et non in uno loco Scholasticosh (ut voc-
cant) Doctores: quos olim publice in florentissima Acade-
mia nostra Wittenbergensi, magna quidem opera, sed in-
foelici (quemadmodum nunc experior) eventu, docui et tuta-
tus sum: sacram scripturam inepte adscivisse, atque in diver-
sum, immoi: si fas est veritati subscribere: in contrarium re-
pugnantemquej sensum detorsisse, comperi. Confestim igitur. BuchsymbolA2v
quemadmodum ab opinatiunculis illis portentosis olim
me substraxi, ita quoque ab eorum praescriptis seu formulis
quaestionariis, in quas conspirarunt, me subducere conor. ex-
composito tamen, ne offendam. Quo fit, quod ablegatis conclusioni-
bus rem propositurus, perpetua oratione connixus, primum egre-
dior. Stilum autem potissimum abstinere curabo ab his,
quorum nutu renutuque rerum summa pendet. quorum volun-
tate, dubiorum finitiones proferuntur, pugnantia pacantur.
absit, illos irreverenter montes tangam, quorum fumo proxi-
mus semper est ignis.9 At quid hoc elogio vociferor, cui nec
tantum elegantiae datum est, quantum sustinendo solum lite-
rarum negotio sufficiat? Verum, non nihil crescit animus,
quod mei similes blaterabunt, hoc est illi, qui malos ter ma-
le effutiunt. qui: ut ego olim: Naenias obganniunt, barbariemque
deosculantur. Dei igitur ope confirmatus, tibi filiisque tuis
Simoni ac Christopherok, et humanis et eruditis viris, de
impii iustificatione (quam poenitudinem/ ad inferos dedu-
ctum reductumque, non abs re quis dixerit10) Epitomen, non con-
clusionibus, sed autoritatibusl septam, inscribere constitui.
quo omnes plane intelligant, quam tibi liberisque tuis gratifi-
cari studeam. Sed rem fortasse disputatu, tum difficilem,
tum periculosam, semper tamen utilissimam brevius hic
et coactius perstringam: alicubi fortasse copiosius explica-
turus: quo paulo cautius muniri, paulo accuratius distingui
queat. Exordior igitur: Patroni iucundissimi: contritionem
Scholasticam tanquam obelo indignam, silentio ceu condito ve-
nabulo confecturus. Primum iustificationis impii parteis du-
BuchsymbolA3ras subiicio, non reveritus quaestionum Magistros, quorum tam
sterilis quam ingens est disceptatio. An peccatorum remissio sit
motus, ab infusione iustificantis gratiae separatus. et, An si-
ne speciali motione, aut ea decidua suscepta, liberum arbi-
trium contritionem causare (ita enim loquuntur) valeat.
iis in diversum sentientibus. plaerisque, propter Aristotelis
rationem, modo sic intellectam, et paulo post secus accep-
tam, sic et secus sua sensa tanquam unguibus et dentibus retinentibus.
quibusdam mero calentibus, subtiliusque alta penetrantibus,
plenem, pleno stomacho, et ieiune, ieiuno ventre tutantibus.
Quibus, ut olim in perniciem mearum partium adhaesi, ita
nunc cum Christi fiducia infestus, dei legem obiicio. Quocir-
ca, vos: patronos meos dico: magnopere rogo, haec omnia
pro acri vestro iudicio congoscatis et observetis, primum.
quo ordine alia ex aliis ducantur. Post, quo pacto ad institutum
nostrum accommodata sint, quibus in hac Epitome utimur,
testimonia. Deinde, limam, quam ab omnibus, puri et in-
tegri iudicii expeto: adhibere, et quae asperitate offendunt,
radite. caeteris vero calculum vestrum adiicite.


Iustificatio impii, et mortem et resurrectionem
complectitur. Caput primum.


Iustificationi, mortificationem, perditionem, destructi-
onem, deductum ad inferos et ediverso, vivificationem, sal-
vationem, instaurationem, ab inferis reductum, adscribi
contendimus. A capite autem exorsuri, Apostoli dictum addu-
cimus,Eph. ii. qui ait. Omnes impii, et natura irae filii11, in potestate
tenebrarum12 sumus. Verum, cum ab hac potestate, in lucis reg-
BuchsymbolA3v numi. Petri. iii. Christus13 nos transfert, quandam similitudinem cum
eius morte, cum eius resurrectione habemus.14 Nempe, vita
Christiana gestis Christi configuratur, et quicquid Christus
in cruce, morte, sepultura, resurrectione, ascensione ad
coelum egit, iustificati vita referre debetn. (r) AuRd: 〈h〉aec poteris per Bern'hardi' | sermonem i: col. i: de annuncia'tione'ann|3| declarare qui sermo | remissionem peccatorum | per mortem Christi. deinde | opera iustiticiae per resur|rectionem probat Nimirum, quemad-
modum Christus crucifixus est, ita hominem veterem cum
concupiscentiis cruci oportet affigi. et, quemadmodum Christus Ro. vi.
sepultus est, ita homo Christianus consepelitur illi per bap-
tismum in mortem.15 Summatim, sicut sumus insiticii Christo
per similitudinem mortis, ita et per resurrectionem insiticiio
Christo efficimur. Complantati sumus per mortem, com-
plantati per resurrectionem. liquet iccirco, iustificationem
habere mortem peccatoris, habere et resurrectionem, pri-
orem vero mortem, quam vitam.


Mortificatio impii, est iustificatio.
Caput secundum.


Verum hic lector obstrepit, quod mortificationem impii, iustifica-
tionem appellaverim. Cui ego non meum inventum, sed Aposto-
licum dogma obtrudo. ait quippe Apostolus. Etenim, qui mor-
tuusRo. vi. est, iustificatus est a peccato.16 et paulo superius simul
Ro. iiii.utrunque complectensp membrum, dixit. Mortuus est propter
delicta nostra, et resurrexit propter iustificationem nostram.17 (r) AuRd: gratia dei peccata donan-|tur i retracta'tionum' 24 c | et 25ann|4
Cui consequens est, tam iniquitatis mortificationem, quam re-
surrectionem nostram: qua in novitate vitaeq ambulamus:
ad iustificationem pertinere. Miranda Apostoli sententia.
haec enim universos Prophetas, et totam scripturam perer-
rat. Contingit autem, quod priorem iustificationem, hoc est im-
BuchsymbolA4rpii mortificationem/ ad inferos deductum, ceu indignantis
dei intolerabilem poenam, longe iustus ante praesentiat, quam
subsequatur vivificatio, et novae vitae largitio. Quin tri-
duo apud inferos quandoque remoratur in corpore, velut in
quodam sepulchro. Qua de re, certo quodam ordine
disputaturi, priorem tractabimus iustificationem.


De tribus mortis generibus. Caput tertium


Praemitto igitur secundum Ambrosium tria mortis genera.18 Unum ip-
siusEzech. xviii. animae, de quo scriptum est. Anima quae peccaverit, ipsa
morietur.19 Cui adiunge et hanc autoritatemr. Os quod mentitur,
occidit animam.20 Aliud est mortis genus mysticum, quandoRo. vi.
quis peccato moritur, et deo vivit. de quo Apostolus ait. Consepul-
ti sumus cum illo per baptismum in mortem.21 Tertium, quo
anima a corpore separatur. Mysticam illam mortem, qua von »Mysticam« Unterstr. zu AuRd-Gl: mystica dicitur quia e〈st〉| vita〈.〉 dicitur nostra confessi〈o〉 | a mortuo peritann|5 ecclesiatici | Aug'ustinus' de verbis do'mini' secundum | Matthae'um' sermone 8ann|6
occumbunt peccata, qua vetus ille noster homo discruciatur22,
disquirimus, recteque veteris vitae occasum, abolitionem ini-
quitatis nuncupamus. et contra, resurrectionem novae vitae,
renovationemque iustitae. Illam laboriosam, hanc beatam
sanctis patribus non semel asserentibus. Nec ab re, quod caro
nostra non potuit peccatum abolere, nisi crucifixa esset in
Christo Iesu, in Christo omnino, hoc est, in fide Iesu Chris-
sti.Ro. iiii. Revera credenti in eum qui iustificat impium, fides depu-
taturActu. xv. ad iusticiam.23 Fide enim corda purificantur, fide a ser-
pentibusIoan. iii. morsi sanantur.24 Porro, oportuit filium hominis ex-
altari,Math. ix. uts omnis qui credit in eum/ non pereat.25 Fide enim
peccatores salvos Christum fecisse, evangelia testantur.26 FidesEphe. ii.
non ex nobis, sed dei donum est.27 fide Christus inhabitat BuchsymbolA4v
in corde hominis interioris.28 Iustificamur igitur fide, vivi-
mus fide. Iustus enim ex fide vivit.29 Ob id, qui occasum ve-
teris vitae, exortumque novae desyderat, fidelis sit oportet. et
in Christum credat, necessum est.


Mortificatio peccatorum, deductus ad infe-
ros. Caput quartum.


Caeterum, nescio quis, dum haec refero, submurmurat. quod
mortificationem peccatorum, ad inferos deductum constitui.
Sed sequentia commonstrabunt, id non praecario ex scri-
ptura acceptum. At non prorsus dedi, fidei über »infernum« interl. zum InRd: speciem in quo non est de〈i〉 | nominis m〈ag〉|nifca〈tio〉ann|a
infernum subesse. do-
nabo autem, fidem mundare cor, expungeret peccata, abolere
vetustatem, AuRd:〈s〉tupor alienacio sensuum ann|b | quod scilicet sensus constypentur von »stupidos« interl. zum lnRd: insensatos sicut membra stupidaann|c InRd, mit Strich von der vorigen Gl. abgesetzt:〈omnis〉 quod | parvum 〈seu〉 | nullum | habent […] sed iustos velut stupidos quandoque non sentire
dei gratiam. immo, sese
»omni gratia destitutos« (r) Unterstr. mit »A«-Markier. darüber: dormicio christiann|7 omni gratia destitutos, deoque odi-
osos arbitrari.
AuRd:[…] psalmo 88 repleta est mal〈is〉 | 〈a〉nima mea, et vita mea | in infernum descenditann|d | idem psalmus Facti sumus sicut | 〈i〉nterfecti, dormientes in | 〈s〉epulchro quorum non | recordaris amplius et qui | 〈a〉 manu tua abcisi | suntann|8, Quare domine | abiicis animam meam | abscondis faciem tuam a | me.ann|e portavi furorem tuum | et conturbatus sumann|9 et tanquam ad infernum detrusos, iudicium dei re-
formidare, ac quasi nihil fiduciae habuerint, moerere.
InRd:Bern'hardus' de | conversi'ione'| ad cl〈eros〉| c 19.ann|10 Qui-
dam enim accepta fide, diffidentia non carent, quam utique
inesse sibi noverat, qui dicebat. über »Credo domine« interl.: marciann|f Credo domine, adiuva in-
credulitatem meam30, multo enim crebrior, multoque numero-
sior pars hominum est, cui paulatim, quicquid superna largi-
tas donat, accrescit.


Correptio dei et dolor poenitentis, ad gratiam
referuntur. Caput quintum.


Exordium autem propositi confirmo per verbum Christi, Be-
atiMatth vi. qui lugent, quoniam ipsi consolabuntur.31 qui sine sermonis
velo aperte ait, luctumu et eiulatum peccatoris, beatitudinis por-
tiunculam.v et tam eximiam, quae consolationem nactura
sit. Cui in eum sensum, ad literam prope modum Iob acce-
BuchsymbolB1r ditIob. v. dicens. Beatus homo qui corripitur a domino.32 manifeste
docens, increpationem dei, correpto peccatori, ad beatitu-
dinis speciem reputari. Proinde, iustificationem dico, a vo-
catione dei oboriri. sed et vocandi ordine servato, quod iusti-
ficaturus deus, primum terret, flagellat, conterit zu »conterit« Strichverb. zu AuRd-Gl: sicut flos egreditur et | conteritur Job xiiiiann|11 et 〈psalmus〉 | 102ann|12 sicut flos agri sic flo〈rebit〉 | et Esa: 40ann|13 omnis caro faen〈um〉 | et omnis gloria eius sicut | flos agri , sautiat, mor-
tificat, deducit ad inferos. Deinde, consolatur, recipit, con-
tritionem InRd: 〈apo〉calyp'si' | 〈3. ego qu〉os | 〈am〉o: ar|〈gu〉o et | 〈c〉astigoann|g Hebre. xii. sanat, vivificat, et ab inferis reducit, testante scrip-
tura,Hie. xxx. Deus flagellat omnem filium quem recipit.33 et Hiere'mias'. zu »Hiere.« Strichverb. zu AuRd-Gl:Hierony'mus' hunc text〈um〉 | assumpsit ad pelagia〈nos〉 | li〈.〉 2 fa: 15ann|14 alias habet casti〈ga〉|bo sive erudiam te 〈in〉 | iudicio ut non vid〈e〉|aris tibi innoxiusann|h Ca-
stigabo te in iusticia, et miserebor tui.34 primum castigat, dein-
deTre. iii. miseretur. Ita enim idem Hieremias inquit. Si abie-
cit te, miserebitur iuxta multitudinem misericordiarum suarum.35Iob. v.
Item Iob, increpationem domini ne reprobes, von »reprobes«ann|i interl. zum AuRd: reprobat qui in querela suae passionis elevatur Greg〈orius〉 ann|15 ipse enim vulne-
rat et medetur, percutit, et manus eius sanat.36 Quippe, quod rec-
te afflictus consyderabit, zu »consyderabit« Asteriscus am InRd:Hiere'mias' ann|16 | casti-|gasti me | et eru:|ditus sumann|j zu »consyderabit« Obelus am AuRd:Gre'gorius' Job. li〈.〉 6 c〈.〉 17ann|17 cu〈l〉|pam poena subsequitur ut | flagella oculos delin〈qu〉|entis aperiantann|k quo iaceat, quem offenderit, et qui-
bus egeat medicamentis. Confirmaremw omnia segregatim
sacrae scripturae testimoniis, si ea vellem discerpere, quae optimo
sensu et ratione cohaerent. verum ut licebit scripturae pelagus tentabo.


Prima impii conversio, laeticiae nihil, doloris
plurimum habet. Caput sextum.

Levi. v. et vii.
Primumque illud quod in Levitico scribitur37 produco, videlicet.
AuRd: prius offeret sacrificium | pro peccato deinde pro holocau|sto levi: 5ann|18 | Aug'ustinus' in levi'ticum'q'uestione' 4ann|19 Nec immittet in sacrificium pro peccato oleum, nec thuris
aliquid imponet.38 et quod postea subiectum est. Haec hostia arida
AuRd: Bern'hardus' fol〈.〉 cxi in col'umna' 2 | per totum et col'umna' 4 H in fi〈ne〉ann|20
est.39 Quibus verbis palam est, peccati sacrificium, nec oleum, nec
thus habuisse. docemurque in prima hominis conversione
ad deum, animam iusti, oleo laeticiae40, et thure laudis et suavi-
tatis destitutam. vor Addo Markier. Addo quoque sacrificium hoc in clibano,
in sartagine vel craticula excoctum.41 quid est in clibano, nisi BuchsymbolB1v
in corde ardenti? Calefactos enim legimus in OseaOseae. vii. adulte-
rantes legem, tanquam clibanum ignis ardentem.42 quid clibano
ignis accipies, nisi cor hominis succensum? quod si vitia suc-
cenderint, aut diabolus inflammaverit, cor non coquitur, sed Psal. xx.
exuriturx.43 De illo scribitur, Pones eos ut clibanum ignis44, consti-
tues eos ardentes, vexabis intrinsecus conscientiam impieta-
tis suae. Si vero ille succenderit, qui dixit. Ignem veni mitte-
reLucae. xii. in terram ut ardeat,y ad salutem iusti cor angitur, tribu-
latur, discrutiatur. bei »Sed tunc« Markier. Sed tunc conscientia inflammatur, et
eius deprecatio tam multis cogitationum tumultibus qua-
titur, ut pene a conspectu iudicis repulsa videatur. UndeIob ix
Iob dicit, cum invocantem me exaudierit, non credo quod ex-
audierit vocem meam.45 Audis ne eum dicere, zu »non credo quod exaudierit me« (r) AuRd: Non credo quod me exau'dierit' | vide Taulerum fol〈.〉 33 col'umna' 2ann|21 | qui dat pulchrum exemplum non credo me
exaudiri, sed repulsam pati? Sed quamobrem se exaudiri nonIob eodem ca'pitulo'.
credit? audi illum. Multiplicavit, inquit, vulnera mea, non
concedit quiescere spiritum meum, et implet me amaritudi-
nibus.46 Iustum illum multipliciter vulneratum: cui quies nulla,
amaritudinesz vero plurimae: cui tam adsimilabisaa, quam succen-
so clibano? qui nec oleum laeticiae47, nec thus suavitatis referat,Psal. xxix.
cui omnia tristia sint, anxia omnia, turbata omnia, aridaPsal. xxxi.
omnia, lachrymosa omnia. »cui fletus ad vesperam demora-« Unterstr. cui fletus ad vesperam demora-
Marg.»Psal. xxix.« Strichverb. zum 22. Zeilenanfang »(demora-)bitur« bitur Psal. xci.48, id est, ad occasum praesentiae dei. Cui dolor in con-
Marg. »Psal. xxxi.« Strichverb. zum 23. Zeilenanfang »(con-)spectu« spectu eius semper49, cui nulla hilaritas, qui veritatem, id est,
Marg. »Psal. xci.« Strichverb. zum 24. Zeilenanfang »iusticiam« iusticiam irascentis dei annunciat per noctem, id est, per pec-
catorum flagella50, hoc aestu gemebundus eiulat et inquit. Do-
mine, tantae sunt necessitates über »necessitates« interl.: infirmitates , tantae et tot tribulationes, totPsal. lix.
tormenta, ut merito tibi dicam. Repulisti me et destruxisti BuchsymbolB2r
me, commovisti terram, voluntatem terreno corpore graviter
depressam, et conturbasti eam51, et firmissimas eius bases, os-
sa, medullam, nervos tremefecisti. Conturbasti voluntatem,
quae sibi terram et cinerem est adepta. Nunc huius peccatri-
cis
von »peccatri(-cis)« Strichverb. zu AuRd-Gl: quoniam multa flagell〈a〉 | peccatoris . sed sperantem | in domino misericordia circumdabi〈t〉 | psalmo 31ann|22 conscientiae, quam movisti et conturbasti, sana contriti-
ones, quoniam est mota52.


Contritionem non voluntas, sed deus efficit.
Caput septimum.


Quo motore? figmento scholasticoab? speciali motione?
an voluntate ex naturalibus imperante concursum duarum
proximarum causarum contritionis naturalis et bonae ex gene-
re? Absit. Quo ergo turbatore? quo denique motore factaePsal. lix.
sunt contritiones? Ausculta, audies omnia a principio. DeusPsal. ciii.
repulisti nos53. et in consequentibus principium repete. dic deusPsal. ciii.
commovisti terram, conturbasti eam, sana contritiones eius54.
Cuius? voluntatis peccatricis. tu ergo sana qui conturbasti55,
quoniam mota est. tu aspicis terram, et facis eam tremere. tu Psal.cxi.

zur Marg. »Psal. cxi.« AuRd: hebraice ita. et[…]| gloria et decor opus eiusann|23 tangis montes et fumigant preces.56 confessio et magnificen-
tiaac opus eius57, non nostrae facultatis. Turbata est terra, quia Psal. lv.
ipse conturbavit. habet lachrymas von »lachrymas« Strichverb. zu AuRd-Gl:ps'almo' 56 hebraice ann|24. Secrecio|ra mea numera〈sti〉 | pone lachrymamann|25 〈meam〉 | in conspectuoann|26 tuo sed 〈non〉 | in narratione tuaann|27 ann|28סָפַרתָּ| numerasti censuisti ann|29 in dei conspectu, quiaEcclesi. ii.
deus eas in suo conspectu posuit.58 Terra percussa est, succensa
est, accedit ad servitutem, stat in iusticia et timore, praepa-
rat animum ad tentationes.59 Sic solet peccatorem deus inIob. ix.
turbine subvertere, testante Iob, qui ait. In turbine me con-
teret.60 Veniens enim viis suis, in tempestate et turbine veniet.
Quid est in turbine me conteret? nisi in valido et rapaci vento
me faciet contritum. Is est quidem frequens scripturae stilus, BuchsymbolB2v
nam alibi scribitur. Tentat vos deus, ut sciat, si diligitisDeu. xiii.
eum61, id est, scire vos faciet, an diligatis eum. Nempe, quod ni-
hil illum lateat, cui omnia aperta sunt. Sic illud interpretan-
tur.Gala. iiii. Misit deus spiritum suum clamantem62, id clamare facien -
tem.i. Timo. ii Et hoc. Ipse spiritus orat et interpellat pro nobis63, hoc
est, orare nos facit. Itidem et hoc. Deus vult omnes homi-
nes salvos fieri64 i'd est' facit homines velle, facit ut homo velit om-
nesMatt. xxiiii homines fieri salvos. Item illud. Hunc diem neque filius
novit65, id est, non facit scire illum diem. Ita conteret deus i'd est' Psal. lix.
bei Marg. »Psal. lix.« AuRd: converte nos deus | salutaris noster | psalmo 84ann|30 | Hiero'nymus' transtulit vino| consopienteann|31 sed 〈signifi〉catum nominis | ann|32〈ד〉רָעָ est fremere vel tre-|mereann|33. facit contritum, quatenus dicimus illi. Potasti nos vino com-
punctionis.Prover. xii. 66 Converte me domine über »Converte me domine« interl.: Hiere 31ann|l et convertar.67 Verte impium
et non erit.68 subvertis, et evanescit. excoquis, et non manet
impius. hac gratia deficiunt peccatores a terra, et iniqui ut〈Psal.〉 ciii.
non sint.69 Si hac iustificatione deficiunt iniqui, tolluntur im-
pii, evertuntur peccatores, non abs re quispiam eam subver-
tentemSubvertens gratia. gratiam nuncupaverit. gratia quidem generalis70
est ad peccatorum abolitionem, ad pacem et reconciliatio-
nem.


Quonam pacto deus primam impii conversi-
onem operetur. Caput octavum.

AuRd: Luce 15 commedit | profugus filius siliquis | porcorumann|34 et fatigatur | ignominia Dum sic mutatur impius, volvitur in vespertino fletu, et
annunciat veritatem per noctes, flebilis et moestam comme-
morare vitam cogitur, erubescit, quoniam sustinet obpro-
briumEsa. xxxviii. adolescentiae suae. ac sicut Esaias inquit. recogitabo ti-
bi omnes annos meos in amaritudine71, ita hic annos recan-
tat amarulentos, in peccatorum recordationead versatur, in lau-
de et dei gloria nondum exultat. Vexatur et impius eversus,Esa. xxviii. BuchsymbolB3r
et haec sola vexatio intellectum dat auditui.72 Haec poenarum sola
formido, et tormentorum metus, nos corriget ad salutem, et
mala nostra faciet intelligere. Deus hoc gradu: cui alias pro-
prium est misereri et parcere: peccatorem urget, stimulat,
punit, alienum opus eius, ut operetur opus suum, peregrinumEsa. eodem. i.
opus eius, ut proprium operetur.73 non vult mortem, et propter
peccatum mortem facit.


In hac contritionem et conversionem hominis primam,
iudicio et veritate descenditur. Caput nonum.

Matt. xxii.
Iesus Christus dominus noster Phariseis minora praeeligentibus,
aliqua legis maiora inculcavit74, iudicium scilicet misericordiam
et fidem.75 De iudicio ad propositum. iudicium illud est, ad quodi. Corin.xi,
Apostolus hortatur nos, dicens, Si nos iudicaremus, non iudi-
caremuri. Ioan. i. a domino.76 Quod et alius commendat, dicens: Si confessi
fuerimus peccata nostra, fidelis est deus, qui remittat no-
bis peccata nostra, et emundet nos ab omni iniquitate no-
stra.Esa. xlii. 77 Et Esaias ait. Confitere tu prius peccata tua, ut iustifice-
ris.Esa. xliii.78 Iustus enim in primordio sermonis, est accusator von »accusator« Strichverb. zu AuRd-Gl: Job 14 ann|35 vias meas in conspe〈ctu〉| eius arguam. et ips〈e〉| erit salvator m〈eus〉 | et psalmus 118 Deo vi〈as〉 | meas exposu〈i〉 | et tu exaudisti meann|36 sui.79
prover. xviiiConfitenda sunt peccata etiam iusti, von»iusti« Strichverb. zu AuRd-Gl:Bern'hardus' ann|37 confessio vita pecc〈atoris〉 | et gloria iusti ann|n et ab impietate con-
versi. Et quid est non iudicatur, si sese iudicat, von »non iudicatur, si sese iudicat« (r) Strichverb. am InRd zu UnRd-Gl: de hoc iudicio psalmo 94ann|38 Non derelinquet dominus popu〈lum〉 | suum et haereditatem suam non deseret, quoniam ad 〈i〉udicium r〈ever〉|tetur iudicium et sequentur illud omnes recti corde haec est il〈la〉 | iusticia de qua Iob ait c〈.〉 14ann|39 scio si iudicatus fuero quod iustus | inveniar. quia iusticia ad iudicium revertitur ad omne〈s〉 | 〈recti corde〉[…] ann|40 si se existimat
peccatorem, et credit nullo modo suae infirmitati subveni-
ri,Ioan. iii. nisi Christo auxilio, nisi Christi fide. Nam qui credit in
Christum, non iudicatur. qui autem non credit, iam iudicatus
est. 80 Si te recte iudicas, peccata fateris, credisque in Christum sal-
vatorem, non iudicaberis. Nempe qui iudicat se peccatorem, von »peccatorem« Strichverb. zu AuRd-Gl: Aug'ustinus' de verbis do'mini' secundum M〈atthaeum〉| sermone 8ann|41 quando nos parvos f〈acimus〉 | simul deum magn〈ifi〉|cam'us' ann|o i. Ioan. i.
veritatem facit. Si enim dixerimus nos non habere pecca -
tum, veritas non est in nobis.81 fac veritatem, peccata tua cog-
BuchsymbolB3v ObRd (r) unleserlich) vor »Revela« Strichverb. zu ObRd-Gl:Hie'ronymus' psalmo 37 ita transtulit〈:〉 peregri|nare in terra et pascere fide. | volve super Dominum viam tuam et confide in | eo ann|42 nita deo facientem, et venies ad lucem82. sed cur ad lucem,
quae illuminat omnem hominem in mundum venientem? ut
manifestentur opera tua. Revela domino viam tuam, et speraPsal. xxxvi.
in eum, et ipse faciet, et deducet velut lumen iusticiam tuam,
AuRd: Aug'ustinus' de natura | et gratia c〈.〉 31 ann|43 et iudicium tuum sicut meridiem.83 In consequentibus apparet
initium versiculi: revela domino viam tuam: sub aliis verbis repe-
titum,Revelare viam quid. revelare viam, est facere iusticiam, item et iudicium, de
quo praeiecimus,ae alioqui qua ratione subiecisset. Et über »deducet« interl.: educet deducet
iusticiam tuam, nisi cum iuberet revelari viam, monstrasset
revelationem hanc esse iusticiam et iudicium. Eo quidem iustorum
pendet iusticiaaf, quod se imperfectos, iniustos, et peccatoresPhil. iii.
confitentur Hieronymo testante.84 quotquot perfecti estis,
illud sapite85, hoc est, vestrae imperfectionis iudicium proferte.
Revela igitur viam tuam imperfectam et malam, nevis über »nevis« interl.: maculis ann|p et
verrucis über »verrucis« interl.: tuberculis deformem. Revela viam, veni ad Christum, utag mani-
festetur et emendetur. Volve super dominum viam, et confidePsal xxxi.
in eo, et ipse dic. Confitebor domino deo adversum iniquitatem
verwischte AuRd-Gl:〈p〉salmo 84 Converte | 〈no〉s deus salutaris noster | 〈et〉 averte iram tuam a nobis ann|44 peccati mei, et ipse remittet iniquitatem cordis mei.86 quin-
immo,Psal. vi. pro illa omnis sanctus orabit in tempore opportu-
no. Non te teneant tricae, revela viam tuam, peccatum cogno-
sce, et iniusticiam tuam: hac est tua via: noli operire, noli te-
gere.Esa. xliii. si tu manifestaveris, deus teget, qui ait: Memor esto
tu, et ego memor non ero.87 revela viam tuam, iniusticiamPsal. lv. AuRd Hervorhebung der Marg.: »Psal. lv.« mit gepunkteter Unterstr. tuam. Deus vitam meam annunciavi tibi, et posuisti la-
chrymas meas in conspectu tuo.88 ahEt iterum mihi dicis ah〈.〉 Revela viam tuam, narraEsa. xliii.
si quid habes, ut iustificeris.89 Domine non iustificabitur in con-
spectuPsal. cxliii. tuo omnis vivens.90 Dinumerasti ss von »Dinumerasti« Strichverb. zu UnRd-Gl: et psalmo 139 omnes vias | meas intellexisti ann|q omnes necessitates BuchsymbolB4r
meas,Iob, xiiii. et nihil te latuit de peccatis meis, signasti peccata mea
in folliculo, über »folliculo« interl.:〈p〉ellicula zu »folliculo« InRd:〈fol〉lis pell|[…] flatu | […]na von »folliculo« Strichverb. zu ObRd-Gl: follis pugillatorius qui pugno percutitur et annotasti, si quid invitus commisi.91 »quid invitus commisi« Unterstr. Haec suntEsa. vi.
mi domine, quae tibi narrare, et possum, et debeo. Vaeai autem mihi
quia tacui, quia vir labiis pollutus sum ego.92 Porro, dum hanc
viam meam revelo, anxiusque peccata intueor, gelidos effun-
do sudores. Iubes tamen et dicis, revela ad dominum, volve su-
per dominum viam tuam, et spera in eum. crede, confide in eum, von »spera« interl. zum AuRd: quod possit et velit dimittere delinquenti peccata ann|r Esa. liii.aj
et ipse faciet. Markier. vor »Sed« und AuRd-Gl: Cur ad dominum vi〈tia〉 | nostra volv〈ere〉 Sed cur ad dominum? quia ipse portavit iniquitatesPsal. ciii.
nostras.93 ipse est petra, quae spinosis herinaciis est refugium 94,i. Corin. v. ak
ipse factus est pro nobis peccatum, qui peccatum non cogno-
vit, ut nos essemus iusticia dei in deo95. Sed quid ipse faciet? von »Sed quid ipse faciet?« Unterstr. zu AuRd-Gl: Quid faciet
faciet quod confidential in eum, revelantique malam viam. Revela-
tio illa amerit iusticiaam, erit iudicium. et deducetur in lumine von »deducetur« Unterstr. zu AuRd-Gl:Aug'ustinus' psalmo 36 sermone 1 hann|45 cum coeperis | videre quod credidisti, ed〈ucetur〉 | in lumine iusticia tua | 〈educet〉 iudicium tu〈um〉| velut meridiem. nun〈c〉 | clarior est lux quam in meri〈die〉 | medio die. promiss〈orem〉 | ad〈huc〉 tenes. ex〈hibi〉|torem 〈exs〉pectas iu-
sticia, et in meridie iudicium.96 Revela ideo domino, indica illi quidGal. v.
patiaris, indica quid velis, indica illi strennuum bellum, quod
tibi est adversus carnem.97 Quin praelium et congressum illumRo. vii.
cotidianum atque continuum, quo tantaan spiritus et carnis adver-
sitate divelleris, ut non quae velis, sed mala quae nolis, faci-
as.98 ut te nolente, non bene concupiscat, quod in carne hae-
ret peccatum. Indica iccirco, quid in tanta anxietate velis. cla-
ma, infoelix ne ego homo? quis me liberabit de corpore
mortis huius?99 Interim, dum ista ex animo profers, dum in
his versaris, dum tuum facis officium, infirmitates meditaris
cum tribulato corde, hanc viam revelas. Nimirum, spinis tot
configeris, ut multomagis tibi in aerumnam collapso100, cu-
rae sit tuorum delictorum pavor et reformidatio, quam ut sentias
te Christo obsequentem esse. tantisper spiritus contorque-
BuchsymbolB4v tur, propensio ad mala obvolvitur, infirmitas ad facienda
bona obstrepit. Tu infirmitatem fateris, desyderas medicum,Daniel. iii.
ad Christum confugis, et ipse deducitao iusticiam tuam quasi
lumen.101 haec est lucida iusticia, qua deo iusticiam, tibi iniu-
sticiam et confusionem tribuis. et iudicium tuum tanquam meridi-
es102 producitur. quod iudicium? illud, quo cum nos nostraque
AuRd: Tribunal opera respicientes, omni omnium tormentorum generi adiudi-
camus. Accedit homo adversus se tribunal mentis suae, con-
stituit se ante faciem suam, ne hoc contra se postea fiat103, cum
AuRd: psalmo .49. ann|s scriptum sit. Arguam te et statuam te contra faciem tuam.104
Constituto cordis iudicio, accedit accusatrix cogitatio,
testis advocatur conscientia, urget carnifex timor, petitur
zu »Reus est mortis«(?) AuRd-Gl:〈e〉tiam si occiderit me in | ipsum sperabo Iob .13.ann|46 sententia, pronunciatur, Reus est mortis. clamat iustus spiri-
tus. Iuste induxisti105 omnia haec mala super me, propter pec-
cata mea. Verum non »Verum non« (r) Unterstr. ann|t me confundas, sed fac mecum iuxta mi-
sericordiam tuam106, et confige timore tuo carnes meas.107 Sibi
is mille aculeos optat, mala imprecatur, ut malis a malo »malis a malo« Unterstr.; interl. Worterklärungen zu »malis«: poenis und zu »malo«: culpa
liberetur. Hoc iudicium, Markier. vor »Hoc iudicium« (r) am AuRd:〈i〉udicium illud ire | 〈ma〉nifestum Job 27 | in principio vide ann|48 tam naturae molestum, tam vehe-
mens est et acerbum, ut ipsa natura interiret, si non meridie
dilectionis dei temperareturap, si non lumen illud incommuta-
bile impertiretur. Nec dictum facile est, quam vera illa contri-
tio, verumque illud iudicium, iustum exagitet. Quare operae
precium me facturum putavi, si vere poenitentem suis: ut ai-
unt: coloribus, ex sententia primi psalmi de poenitentia
velut depingerem.


Psalmi, Domine ne in furore108, breviuscula interpre-
tatio, qua poenitentis gemitus explicatur. Ca'put' x.

BuchsymbolC1r
Domine zu »Domine« (r) ObRd-Gl: Reüchlinann|49 domine ne in ira tua argues corripies me et ne in exestuatione tua | corripies me ne in furore tuo arguas me, neque in iraaq corripi-
as Psal. viar Marg. »ii. Timo. iii.« Unterstr. und AuRd-Gl.: Si sustinebimus 〈et〉 |conregnabimus | Hiero'nymus' contra pelag'ianos' li〈.〉 2 co〈lumna〉ann|50| (voluntas dei cum gracia〈arum| ac〉tione sustinenda.ann|u item 〈actibus 5ann|51〉 | ibant apostoli gaudentes a cons〈pec〉|tu consilii quod digni habiti s〈unt〉 | pro christi nom〈ine pati〉 me. volo domine argui, emendari cupio, quoniam scio,
quod omnes qui pie vivere volunt in Christo Iesu, persecutio-
nemii. Timo. ii.as patiuntur.109 et quod ii qui pressurasat non aegre sustinent, con-
regnabunt.Psal. xxxvii. Piam correctionem amplector. Ecce enim in fla-
gella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo sem-
per.110 Non ignoro, quod a potestate Pharaonis eximendus, et
Aegyptum, hoc est, imaginem huius seculi, mundi tenebro-
sas illecebras exiturus, primum veniet in mara, zu »mara (in Sina)« (r) AuRd: מָרָה hebraeis sonat ama|ritudinem quod inter-
pretaturExo. xv. amaritudo.111 Subinde de mara in Sina112, quod ten-
tatio interpretatur. Quocirca laborem, sudorem, angustiam,
amaritudinem, tentationem, persecutionem, flagellum, tormentumPsal. cxiiii.
von »inveni« Strichverb. zu Marg. »Psal. 114« AuRd: angustiam et dolorem repp〈eri〉 | et no〈men〉 domini invoc〈a〉|vi et obsecro domine 〈lib〉|era animam meam non fugio, immo laborem et dolorem, quem quaesivi, inveni,Eccle. xxvii.
nomenque tuum invocavi.113 Non me tua subfugit sententia, quod
quemadmodum vasa figuli probat fornax, ita homines iustos
tentatio tribulationis.114 Tentationum aestibus dilectus tuushie. vi et xiii:115
in amore durescit, et tanquam testa aret probaturque. Malus autem . von »Tentationum« bis »Malus autem« Unterstr.
et impatiens strepitu correctionis in rimulas effringitur.
ego vapulare desydero. quin tribulationem et miseriam in-
vocavi.Ro. v. Multa ab »multa« Unterstr. bis AuRd-Gl: psalmo 115ann|52 attenuatus sum 〈et〉 | salvavit me et ps | 93ann|53 Secundum multitudinem | dolorum cordis mei letifi|caverunt me consolacione〈s〉 | tuae. psalmo 82ann|54 persequeris | illos in tempestate tua | et in ira tua turbabis | eos. imple facies eorum ig〈no〉|minia et in ira tua t〈ur〉|babis eos, et quaerent nom〈en〉 | tuum do'mine' et cognoscant 〈quia〉 | nomen tibi dominus. tu solus altis|simus in omni terra et psalmo | 122ann|55 Miserere nostri | deus quia multum repl〈eti〉 | sumus despectione ann|56 mihi utilitas, si turbatione me condis. über »condis. Quip(pe)« interl. zum AuRd: componis sapidiorem facis Quip-
pe quod sal et fumus carni, hoc confert hominiau tentatio.116
Tribulatio enim hominem admodum purgat, et in foelicissi-
mumav »Tribulatio […] foelicissi-« Unterstr. nihil mergit. 117 Nam ubi non ego, ibi foelix ego. 118 ubi non
von »ubi non ego« Strichverb. zum InRd:〈e〉x pau|〈l〉o ann|57 ego operor, ibi gratia mecum foeliciter operatur. Non igno-
ro, quod coeleste regnum, absque tribulationibus et laboribus acqui-
ri non potest. Proinde emendationem non exhorreo, sed
laetus disquiro. Tribulatio enim patientiam operatur, pati-
darunter UnRd-Gl: Oseae: vi in tribulatione sua mane | consurgent ad meann|58 | 〈p〉salmo 73 In laboribus hominum non sunt et cum ipsis non | flagellabuntur ideo nutriti sunt ad | superbiam. circumdederunt iniquitatem sibi ann|59 BuchsymbolC1v entiaRo. v. probationem.119 Vix enim se quispiam cognoscet120, nisi per
tribulationem sibi ipse probetur, ut condiscat, qualis erga
se, qualis erga caeteros sit. Igitur patientia tribulationis pro-
bationem, probatio vero spem mihi faciet. 121anhelo persecu-
tionem, nolo tribulatione carere, sed cum gratia cupio emen-
dari. paterna flagella non tardus opperior, virgas in meo ter-
go morituras praestolor, et caesus exosculor. Erunt enim mihi
tormenta, medicamentaaw. corrige me domine, verumtamen in iu-
dicio, cum gratia, cum remissione, sed nonax in furore122, inHie. x:ay
voluntatis tuae ardore atque aestu. quo iusto semper iudicio,
aliquando tamen occulto investigabilique, non expurgas, sed dam »non expurgas, sed dam-« (r) Unterstr. -
nas, aeternis suppliciis adiudicas, et indignationem tuam
effundis, peccavi, te offendi, tibi soli peccavi, »tibi soli peccavi« (r) Unterstr. und AuRd: Sine querela apud homines | fui. sed apud 〈deumann|60〉 reus. iusticiam | meam stercora reputa|vi ann|61 sed emenda er-
rorem, ut iustificeris in sermonibus promissionum tuarum,Psal. l.
ut benedicat in semine tuo, qui est Christus. et vincas123, cum
unter Marg. »Psal. 50« (r) AuRd: Aug'ustinus' sermone 49 ann|62 〈c〉[…] | de […] iudicaberis, cum mihi dicent, ubi est deus tuus?124 ubi est mi-
sericordia sua? percute, vulnera, eneca, tantum tuus absit fu-
ror, tua condormiat ira. et argue, sed plagis paternis. über »plagis paternis« (r) interl.: vulneribus ann|63 vor »Valde« (r) Absatzmarkier. Valde
correptionis indigeo. fustes enim grandes commerui, ob id sa-
gittaePsal. xxxvii. infixae von »infixae« u. Marg. »Psal. 37« (r) Strichverb. zu UnRd-Gl: Sagittae infixae secundum Hiero'nymum' Verba doctrine | ut iaculum transverberant cor.ann|64 Quibus Aug'ustinus'ann|65 | subscribit, cum Hiero'nymo'[…] affatim […] | 〈p〉assiones peccatorum per legem sunt fructificantes mor〈tem〉 | 〈ro.〉 7 sunt mihi125, iniecta über »iniecta« ann|v (r) interl.:Aug'ustinus'ann|66 sunt poenarum cruenta tela, do-
loribus et animi et corporis conficior.126 Et manum tuam confir-
masti super me.127 dolorem dolori, malum malo accedere
(r) AuRd-Gl: ps 31ann|67 quoniam | die ac nocte gravata | 〈est super〉 me manus | tua gravatim sentio, discrucior morbis, angustia depereo. Pu-
nito meaz domine mi, sed in misericordia. Miserere mei domine,Psal. vi.
quoniam infirmus sum.128 Tibi meae infirmitatis fetorem offero, et129
pro ea misericordiam tuam efflagito. miserere iccirco, quodPsal. vi.
infirmus sum, quod infirmitatem non abscondo, quod pec-
BuchsymbolC2r von »feci« zur Marg. »Psal. xxxi.« (r) Strichverb. am ObRd teilweise beschnitten catumPsal. xxxi. meum cognitum tibi feci.130 Sed unde iusto tam aerumnosa
infirmitas? Respondeat qui infirmitatem accusat et confi-
tetur.Psal. xxxvii. Non est sanitas: ait: in carne mea, a vultu irae tuae.131 über »vultu irae tuae« (r) interl. zum AuRd: facie indignacionisann|w pec -
von »pec-« (r) Strichverb. zu Marg. »Psal. xxxvii.« caverunt parentes nostri, et tu iuste iratus percussisti carnem
infirmitate, languet arbitrium, deficiunt bonae actiones, non
est sanitas in carne mea, in homine meo, quem mihi feci
meum hominem, quem ego infirmavi. Profecto quam deus suam
carnem, hoc est, hominem effinxerat, meum figmentum malumPsal. xl.
et infirmum formavi. infirmitas igitur ex peccato est. Ego dixi
domine miserere mei, sana animam meam, quoniam peccavi tibi.132
Vides ne ad literam, infirmitatem et morbum peccato fac (r) Unterstr. -
tum,Psal. vi. et quod ob id sanari infirmus vult, quod peccavit. Sanaque ite-
rum, non solum peccatum infirmum me perurget, sed ideo,
quod conturbata sunt ossa mea.133 Interior homo, qui in spiri-
tu desidet, instar exterioris corporei habet organa, instru-
menta, ab »instar exterioris corporei« (r) interl. zum AuRd: et imperat hominis interioris membra membris | exteriorisann|x (r) am AuRd in größerer Schrift: Interio〈r〉 ossa, et sensus, quae conscribi hoc loci non facile pos-
sunt, cum non nihil horarum illa sola peritio in literis pro-
trivisse videatur. Sunt ossa: Aug'ustinus' referente: robustissimae for-
titudines, ossa durissimaque animae fundamenta. dicit enim
fortitudinem suam turbatione penetrari, quando ossa turba-
taPsal. vi. queritur.134 Sed non modo animae ossa, et mentis robur tur-
batum, gemitusba difficiles prodigunt. Quin et ipsa anima tur-
bata est valde135, non exili trepidatione, sed grandi valde.Psal. xxxvii.
Nam ait iniquitates meae supergressae sunt caput meum.136 illud
quod superbivit, quod sebb attollebat, supergrediuntur, et sese Psal. xxxvii.
in unum tanquam grave onus gregatim über »gregatim« (r) interl.: per diversos gregesann|68 colligunt, aggravatae
sunt iniquitates.137 Omnibus von »Omnibus« (r) Strichverb. zu UnRd-Gl: Priusquam humiliarer deliqui | .118.ann|z sed Hiero'nymus' habet antequam| audirem ignoravi ann|69 peccatis commune est, gravare, depri von »depri-« (r) Strichverb. zum AuRd: excepta superbiaann|y -
BuchsymbolC2v mere,Psal. 15bc concutere. multiplicantur infirmitatum iniquitates,
postea acceleratur. Convertiturbd dolor meus in caput meum, Psal. vii.
et iniquitas mea in caput meum (r) über »caput meum«:[…][…] ann|70 descendit.138 Multiplicantur cor-
disPsal. xxiiii. mei tribulationes139, über »tribulationes« (r) interl. zum InRd und auf InRd weiter:ann|71 ps. 24 de necessitatibus meis er〈ipe me〉ann|72[…] imploratur dominus, inturbantur ossa,
ideoque valde conturbatur anima, quod infigitur spina, quod iniqui-
tatesPsal. xxxvii. transeunt caput140, quod peccata aggravant. Nulla est tran-
quillitas,Psal. xxxvii. non pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum.141
obiiciuntur cogitatui peccata, inscribuntur conscientiae de-
licta, et citra omnem excusationem leguntur, penitus (r) Unterstr. om-
ni expolior pace. vor »Nec« (r) Absatzmarkier. Nec solum turbant peccata, quae ex pro-
posito admisi, sed et remissorum peccatorum cicatrices142 vestigiave. über »vestigiave« (r) interl. zu InRd-Gl:[…] ann|73 Naum. i.
Mundans enim non facit innocentem143, adhuc deest splendor in-
nocentiae,Psal. xxxvii. computruerunt beet putruerunt be livores mei a facie über »livores mei a facie« (r) interl. zu InRd-Gl:[…] ann|74
insipientiae meae144, dum insipientiae delicta, quae infirmitate,Peccata necessi-tatis
insipientia, etiam invitus, über »invitus« (r): supra c. 9. ann|75 quandoque casu commisi, obvolvunturbf.
dum mihi occurrunt, dum mentis extumultuantur »extumultuantur« (r) Unterstr. cogi-
tatum, dum obrepunt, tabent cicatrices, über »obrepunt, habent cicatrices« (r) interl.:[…] ann|76 renascitur sanies, de-
ficit fortitudo. Vides iustum poenitentem propter pec-
um Marg. »Psal. xxxvii« (r) AuRd-Gl: pristini doloris vulneris | dolor recrudescit, comme-|moratione cicatricem | refricanteann|77 catorum admissorum cognitionem prorsus turbari, infirmari,Psal. xxxvii.
inquietari, usque ad interitum prope. Ait enim, miseriis afflictus
et curvatus sum, qui elatus eram, usque in finem, hoc est, ad
mortem.145 sentio mortem, nec etiam resurrectionem. infir-
matus et humiliatus sum usque nimis, rugiebam a gemitu
cordis mei146, hic quae audiuntur voces? plangentium? nisi
moerentium? nisi aridi sacrificii?147 Congeruntur offensae, mala
suis vindictis et flagellis asseruntur, ad dei iudicium conferuntur,
omnia in anxietate spiritus sunt, omnia in amaritudine, om-
BuchsymbolC3r nia omnibus pugnant. tristicia cor, sicut a tinea vestimen
tum, editur.148 Attendite vor »Attendite« (r) Markier. autem: patroni149: diligentius, quid iustus
poenitens offerat, quid pro oblato munere reposcat. Offer-
re video delicta, infirmitatem, saniem, putredinem über »saniem, putredinem« (r): supra c〈.〉 9 ann|78 uni-
versam, mala omnia, et bonorum nihil. Exigitur tamen (r) AuRd: h[…] scripture […] | […] misericordi〈a〉.
pro malis bonitas, et dei clementissima miseratio. Domine in-
firmusPsal. l. sum150, ad nulla bona idoneus. Peccavi, malum coram
te feci.151 sed miserere mei secundum magnam misericordiam tuam,
quia magnam culpam perpetravi, et secundum multitudinem mise-
rationum tuarum dele iniquitates meas.152 mihi enim multa pecca-
torum magnitudo. dolent autem mihibg, vexant et inturbant fo-
liumIob. 13bh tuum, quodbi vento rapitur.153 Si inquitates observaveris
Psal. cxxix.domine quis sustinebit?154 quis tolerabit? Domine, de profundis cla-
moPsal. cxxix. bj ad te, exaudi vocem meam.155 Et tu domine usquequo?bk usquequo
Psal. vi.me peccatorum contemplatione affligis? usquequo iram tuam
profers? usquequo apponis contra me amaritudines? et visIob. 13bl
me consumere peccatis adolescentiae meae156? cur contra infir-
missimum ostendis potentiam tuam? Usquequo benignissimePsal. vi.
misericordiarum pater tabescit in me spiritus meus? Convertere vor »Convertere« (r) Markier. und AuRd: Conver〈tere〉
domine, et eripe animam meam. convertisti me a delictorum dulcedi-
ne,Psal. 147 bm in altam cordis amaritudinem. obflavit spiritus tuus, et über »obflavit« (r): supra c〈.〉 7ann|aa flu-
entumPsal. 113bn aquarum defluit157, a facie tua commota est terra.158 Postquam con-
vertistiHiere.bo xxxi. me, poenitentiam egi, poenituit me malorum meorum.
postquam ostendisti mihi peccata mea, percussi foemur meum.159 nec
tantum intrinsecus me dolor occupat, sed plangentis indi-
cia erumpunt, foemora manibus utrisque feriuntur. confusus
sum, et sustinuibp opprobrium adolescentiae meae.160 ita ignomi-
BuchsymbolC3v zu »stultitiam adolescentiae meae […] mordacem« (r) AuRd: consumere me vis | pro peccatis adulescentiae | meae job 13ann|ab nia et stulticiam adolescentiae meae intueor, quod infestissimum mi-
hi est, eam perferre. tu autem omnia haec in me fecisti, tu conver-
tistiHie. xxxiii. conversionem hanc mordacem, bonam quidem, sed ama-
rulentam.Hie. xxxiii. Tu movistibq terram, tu eam conturbasti, contri-
tionemPsal. 146br formasti. Tu facis ut faciam, über »facis ut faciam« interl.:s'upra' c〈.〉 7 ann|79 zu »Tu facis ut faciam« (r) AuRd:〈Isa〉ia 26 ipse operatus est in nobis | omnia opera nostra |ann|80〈Is〉a'ia' 45 Ego suscitavi | hominem ad iusti|〈ti〉am omnes vias | eius dirigamann|81 | 〈E〉zechielis 36 | ego faciam ut | iudicia mea | opereminiann|82 sana contritiones cor-
disEzech. xxxvi. mei. Tu sanas contritos corde, et alligas contritiones über »alligas contritiones« (r) interl.: colligis plagas et vu〈lne〉|ra ann|ac
Psal. xiii. vi.eorum.161 Posuisti tribulationes in dorso meo, semel dimo-
ve.Psal. Confixisti me spina, aculeo conscientiae, et dolore maxi-
mo,Psal. xxxi. conversus über »conversus«: versatus ann|ad sum in aerumna162. haec est conversio in aerum-
na,Psal. vi. haec est conversio in miseria magna. Convertere ergo
converte amplius, et in dulcedinem benedictionis conver-
tar.Hie.163 Psal.iii.164 quod cepisti perfice. über »quod cepisti perfice« (r) interl.: quod prima remissio non est perfecta (mit anschließender Strichverb. (r) zu Z. 20 »fac me plene ad te conversum«) ann|83 confirma hoc deus quod operatus
Psal. vibs165es in nobis. Converterebt ergo, »Convertere ergo« (r) Unterstr. und AuRd-Gl: libri alii habent reve'rtere'ann|84 | Converteann|85שוּבָה | Jero'nymus' transtu-|lit revertere | transitivum et significatum red|de fac reverti ann|86 הֵשִיבָה quod est, fac ut ego conver-
tar bu, in sacrificium laudis, ut non solum confessionem pecca-
torum, unter der eingefügten Psalmnummer »49« (r) Kurznotiz mit Strichverb. zu »torum«:[…] ann|87 Psal. 49bv sed et laudis et precum offeram. Sacrificium laudis te interl. (r) über »laudis te«: ps〈.〉 49ann|88
honorificat166, sacrificium peccati cor infestat. Illud hilaritatem,
hoc moerorem habet. illud fortitudine deo inhaeret, hoc infir-
mitate languet, et peccatis obluctatur. »et peccatis obluctatur« (r) Unterst. Convertere. quid est conver-
tere?Psal. vi bw Eripe animam meam, salvum me fac über »salvum me fac« (r) interl.: salvifica me ann|89 propter misericordiam am Zeilenende über »misericordia« (r) InRd:[…] | […] | Hie'ronymus' ann|90
tuam167, fac me plene ad te conversum, conversione leticiae,
conversione votorum precumque. Sed fortasse non de-
eritEzech. xxxii.168 huic explicationi crabro, (r) von »crabro« Strichverb. zu UnRd-Glann|91Plinius li〈.〉 xi c〈.〉 21ann|92 Ictus crab〈ronum〉 | haud temere sine febri Sed | 〈a〉utores sunt ter novenis 〈punctis〉 | interfici hominem. ann|ae qui eam pugnat.169 Cui commu-
nembx scripturarum loquendi normam über »normam« (r) interl.: stilum obflectimus, ita apud
Ezechielem legimus. cum sanctificatus fuero in vobis coram
gentibus, qui paulo ante dicebat, sanctificabo nomen meum
magnum170, per seipsum utique sanctum est dei nomen, sed sanctifi-
catur in eis, quibus largitur suam gratiam, ut deum sanctificent. ita BuchsymbolC4r
inMatth. vi. oratione Dominica dicimus, sanctificetur nomen tuum.171 hoc
enimSanctificare nomen domini quid sit. sanctificamus, bycum gratiasby deo agimus, cum benedicimus.
Aug'ustino' 172 docente et Crisosto'mo' sanctificare est glorificare, reso-
nando, sanctus, sanctus dominus deus israel.173 ita dicimus conver-
tere, sicut dicimus sanctificare. converte nos ad te, fac ut adPsal. 43 bz
Marg. »Psal.« (r) AuRd: Exurge deus i〈udi〉|ca causam meam ann|93 te convertamur. Sic dicam. Exurge deus174 i'd est' fac nos exurgere.Psal. 45 ca
Marg. »Psal.« (r) AuRd: 45 et psalmo 30 refu〈gium〉 | meum es tu ann|af item, Deus refugium nostrum175, hoc est, facit nos refugere ad se.
Proinde, converteris, si me convertis ad te. tuum opus est hocPsal. vi cb
conversionis genus. Salvum me fac propter tuam misericordiam176.
gratis, sine meo merito. bona quidem tam vehemens peccatorum
recordatio, tam acre iudicium, tam intolerabilis punitio,
vor »sed« (r) Markier. sed nisi adieceris et alteram conversionem, num zu »num« (r) AuRd-Gl: ad num responsio dat | negativaann|ag quis permane-
bit? num natura tam anxia aget vitam? über »aget vitam? moriuntur« (r) interl.: supra c〈.〉 1. 2. ann|94 moriuntur peccata et be-
ne quidem, sed dum ego tanta contra me peccata über »contra me pecata« (r) interl.: c〈.〉 2 ann|95 evocarim, et
adversum me constituerim, in morte, in sepulchro über »sepulchro« (r) interl.: c〈.〉 2.ann|96 iaceo, re-
suscitari, resurgere, conversationem in coeliscc habere velim177.
QuoniamPhil. iii. non est in morte qui memor sit tui178. non potest ad coele-
stiaPsal. vi. subrigi caput, quod tot facibus über »facibus« (r) interl.: fascibus 179 delictorum subsidet, tot
submersumPsal. vi. est periculis, tot mortibus implicitum. Et in in-
ferno quis tibi laudem et magnificentiam confitebitur?180 quis in pes-
sima conscientia, in caecitate tenebrosissima, tibi confitebitur?
ita remoratur conscientia intuitum, ita peccatorum mentem
cogitatio, ut nec tibi preces offerre sinat, ut nec tuam pater-
nam correctionem persentiscere cddonet. In ream iccircocd demersus
conscientiam quis confitebitur? Non derelinquas zu »Non derelinquas« (r) AuRd:»Non sinas Sanctum […]| videre corrupcion〈em〉«. ann|97 animam meam in inferno.181
Fortasse hic non frustra cunctor, quid sit mors, quid infernus, quid
piaculum, über »piaculum, si« (r) interl.:[…] ann|99 si Ecclesiasticos, qui si Apostolos aemulatus, mortem »conscientiam quis confitebitur« (r) Strichverb. zu UnRd-Gl:»Qua consequentia contextus cohaeret: quoniam non est in mo〈rte〉 | qui memor sit tui et in inferno quis tibi confitebi〈tur〉ann|98 | et quomodo sequentia prioribus consonant dum […]| deus ut convertat ut […] eripiat , nisi quod p[…] | […] ita peccatis mordetur ita turbatur ut […] | morte […] in inferno […]«. Zeilenende »quod«, Strichverb. zum AuRd: Esaie 38 ecce in pace amarit〈udo〉 | mea. Tu autem eruist〈i animam〉 | meam ne periret proiecisti 〈post〉 | tergum tuum omnia peccata 〈mea〉 | quia non infernus 〈confi〉|tebitur tibi n〈eque〉 | mors 〈lau〉|dabit t〈e〉 ann|100 BuchsymbolC4v
peccatum zu »peccatum […] conscientiam?« (r) AuRd: Mors | Infernus dixero,ce infernum ream conscientiam? abactam autem ab
iniquitatis desyderio, in von getilgtem »amarulentam« (r) Strichverb. zu ObRd-Gl: infixus sum | in limum profundi | psalmo 69 ann|101 recordationemcf? ann|102zu »recordationem« (r) AuRd: acerbam: cruen|tam saevam atque | nocentem anxiam ann|103 über »recordationem« (r) interl.:[…] ann|104 von »recordationem« (r) Strichverb. zu ObRd-Gl: Recordatus es〈t〉 | dedecorans […] | […] et […] | turpitudine d〈e〉|pulsa Ipse
Paulus, von »Paulus« (r) Strichverb. zu Marg. »Ro. vii.« noster doctor, cg cum disseruisset, non esse in carne sua
bonum, hoc malum peccatum asseveravit über »asseveravit« (r) interl. und InRd: inter ipsa argumenta et probacionem […] | […] | […] ann|105 , quod videlicet age-
retRo. vii. quae ipse nollet, et bonum quod facere vellet, perficere
non sineret.182 Quippe, quod concupisciti peccata,ch peccatum, et mala über »peccatum, et mala« (r) interl.: concupiscentia ann|106 desy-
deriaIacob. i ci exhalat eo invito (semper enim concupiscentia dum
concipit, peccatum parit 183, quod nolit fieri iustus) et subiecit, quis
liberabit me de corpore mortis huius? 184 quid est mortis huiusRo. vi.
nisi peccati, nisi vel mali quod mala facit? Cui si quis moritur,
iustificatur.185 nihil enim a morte liberat, nisi gratia dei per Ie-
sumRo. vii. Christum dominum nostrum.186 Cui Ambrosii discrimen tripli-
cis mortis187 repetitum adiungito, et admitte vel precario,
omne peccatum esse mortificantem mortem. Ego enim du-
bia ita dono si quae sunt, ut mihi ius sit ea reposcere. Dabis
consequenter poenitentis animam valde turbatam, incj
morte, hoc est, in occasu mortis, vel in cruenta peccatorum cog-
nitioneck solum subsedissecl, quoniam peccatis moritur ut iusti-
ficetur. Nunquid mors, cui sese immersum queritur, ipsum
est peccatum delectans? minime. Immo peccatum molestans et sti-
mulans, quod adversum se constitiuit. Ex prioribus liquet »Ex prioribus liquet« Unterstr.
iusto pacem, quietudinem a peccatorum facie, dum sagittarum
venabula intruduntur188, adimi,cm nisi Paulo dixeris peccatum
placuisse, contra quod grandem luctatum, et eum quidem (r) am AuRd:〈Ga〉la〈.〉 i ann|107 | ro. 7 per-
petuum Zeilenbeginn mit Strichverb. zur UnRd-Gl:[…] per illud baruch .2. anima tristis su〈per〉 | magnitudinem mali et incedit | curva et infirma et oculi deficiente〈s〉 | et anima esuriens dat tibi gloriam | 〈et iustitiam〉 ann|108 sustinebat. et Davidi poenitenda crimina obsecuta
placuisse causaberis, quae deflevit. sed procul error is absit.
Iccirco donabis poenitentem iustum, anxie confici. quando (r) AuRd:[…]ne (r) AuRd-Gl:Hiere'mia' in lamen|tatio'nibus' c〈.〉 3 a principio ann|109 BuchsymbolD1r
imo e pectore in mortem suspirat, quando non agminis novissi-
mum, über »(novissi-)mum« (r): minutulum sed ducem agminis, et eum qui cogit, sed et densissimum
malorum imbrem, »malorum« (r) Unterstr. und am InRd:〈Exodo〉 15 ann|110 zu »malorum« (r) ObRd-Gl (3 Zeilen) u. weiter am AuRd bis Z. 10: qui sunt aegiptii ita plures persequentesann|111 populum 〈de〉i 〈de〉 q〈uibus〉 | dicitur Exo〈.〉 15 fiant immobiles quasis [sic] lapis 〈donec per〉| transeat populus tuus quem possedisti.ann|112 illud est | agmen hasticum 〈quo〉 | habes superbiam […] | et caetera Si mei non | fuerint dominati tunc | inmaculatus ero et | emundabor | a delicto maximo psalmo 〈18.〉ann|113 | 〈id est〉 non ergo regnet | peccatum in corpore | vestro ut [sic] obedia〈tis〉 | desideriis eius. ro〈.〉 6.ann|114 | patet quod est agmen peccatorum | quod est et dux concupiscen|tia ann|ah quibus furorem domini sine venia commeruit, pa-
vet,cnhie. vi. et xiiiicn luget, tunc labor, tunc dolor, tunc cruciatus, tunc cum Hie-
remia eiulat, solus sedebam: velco dicens: repletus amaritudine189. HaecPsal. cxiiii.
est illa mors, quam propheta depingit qui ait. Circumdederunt »Circumdederunt« (r) Unterstr. zu Marg. »Psal. cxiiii«
me dolores mortis.190 Alius amaritudinem, hic dolores refert.
hoc est igitur esse in morte, circumdari doloribus, non volupta-
tibus »igitur esse in morte […] non volupta-« (r) Unterstr. und AuRd-Gl: Esse in morte ann|115. mortificantis peccati, subeunt peccata commissa, subeunt et foe-
dae InRd:Iere'mie' | 〈in〉lamen'tationibus' | 〈c.〉 3 principio ann|116 peccandi cogitationes, et insipientiae meae conatus, dolores
infiguntcp. über »infigunt« (r) interl.:[…]dunt non est in morte qui memor sit tui191. memoria pec-
catorumEsa.cq .xliii.192 cognitione obruitur. memor quidem peccatorumcr sum, sed me-
moriam tuae laudis efferre cupio. Sed quis tibi in inferno »Sed« (r) Markier. u. am AuRd: infernus con-
fitebitur?193 narranturcs peccata, mordet conscientia, sautiant cogitatus. von »cogitatus« (r) Unterstr. zur AuRd-Gl: consternatur animus meus | mota est et | 〈stat[…]〉[…] mota Psal. xciiii.
Is est infernus de quo idem poenitens expressius ait, et pericula zu »pericula« (r) am AuRd: מצר mezer ann|117 AuRd: municiones Hiero'nymus' leg〈it〉ann|118 | transtulitann|119 | מצר locus strictus unde exire | nequimus vel angu|stiaann|120 hebr〈aeus〉 nosterann|121 scripsit | tribulatores qui faciunt | foveam angustieann|ai
infernict inveneruntcu me.194 mala opera, mala conscientia, peccatrix〈i.〉 Reg. ii.
voluntas. haec est illa mors, quam novo cantico Anna olim
moesta occinuit, dominus mortificat et vivificat.195 hic est infernusi.Reg.ii.
ille, in quem et illa ipsa decidit quae scripsit, deducit ad infe-
ros et reducit.196 simul demonstras, non propriae »propriae voluntatis […] opus esse« (r) Unterstr., bzw. Zeile 20 Ende interl.: supra c〈.〉 i ann|122 voluntatis illum
ad inferos deductum, sed dei opus esse. itidem mortificationem
illam deo adscripsit, cuius beneficio eam persensit. ita dominus fa-
cit pauperem et ditat, humiliat et sublimat197. über »sublimat« (r) interl.: supra c〈.〉 vijann|123 sed prius prioraPsal. xxxi.
efficit. Tu es refugium meum a tribulatione von »tribulatione« (r) Strichverb. zu AuRd-Gl:Hiero'onymus' ab hoste: at | existimo legi posse | a tribulatione | מִצַר[…]ione tribu|lacione [(s):] et pariter sic | psalmo 59 ubi Hie|ro'nymus' pro מִצַר tran|stulit de tribulationeann|124 über »tribulationem« (r) verblasste unleserliche Notiz seu pressura, quae
circumdedit me198, tribulationemcv et dolorem inveni. adhuc non gu-
stoPsal.199 nec video quam suavis es domine200, sed invenio pressuram, dolorem,
tuam tribulationem inveni quam ignorabam, de qua tu das auxi-
BuchsymbolD1v lium,Psal. lix. sicutcw scriptum est, da nobis auxilium de tribulatione,
Matth. vi.quia vana salus hominis 201, foecundum luctum et beatum reperi, quem
tu consolaberis.202 »consolaberis« Strichverb. zu Marg. »Psal. cxiiii.« O domine libera animam meam203, quia ego miseria
aerumnosus, cruciatu anxius sum. ego immundus, tu mun-
dus.Psal. cxiiii. ego miser, tu dives, tu magnus, ego pusillus. ego egenus,
tu dominus. ego nudus, tu gloriae rex. ego tenebrosus, tu inacces-
sibilePsal. vi. lumen. ego infirmus, tu medicus. Ego turbatis ossibus
turbataque animula204, tu consolator. laboravi in gemitu meo205,
miserere »miserere« Strichverb. zu Marg. »Psal. vi.« mei domine, quoniam tribulor, zu »quoniam tribulor« (r) AuRd: in iniquitateann|aj conturbatus über »conturbatus« interl.: caligavitann|125 est in ira über »ira« interl.: furoreann|126 oculusPsal. 30cx
zu Marg. »Psal. 30.« (r) AuRd-Gl:David | infirmata est in 〈 pauper〉|tate virtus mea et | ossa mea | conturbata suntann|127 | oculus meus infirmatus | est ab afflictione | Hie'ronymus' ps〈.〉 88ann|128 meus, zu »oculus meus« (r) InRd-Gl: vide p〈salmum〉 | 88 o〈culus〉 | meusann|129 anima mea et venter meus. deficit in dolore vita mea, über »deficit in dolore vita mea«ann|130(r) interl. zum InRd: consumptae sunt in maerore vite | meae ann|131 Psal. xxxiiii.
infirmatus est in egestate vigor meus.206 Vide humilitatem über »humilitatem«ann|132 (r) interl.: depressionem sive | […]ann|ak zu »humilitatem« (r) InRd-Gl:עָנְיִי | aff〈licti〉|on〈em〉ann|133 | Hie'ronymus'〈psalmo〉 118ann|134[…] | […]ann|135
meam et laborem meum, über »remitte«: porta Hiero'nymus' ann|136 et remitte omnia peccata mea207, alioqui in tan-
to praelio emoriar oportet. iam ipsa vita deperit, veniam
imploro, gratiam expostulo, lavabo vor »lavabo«(s) Markier., danach (r) Markier. per singulas noctesPsal. vi.
InRd: psalmo 〈21〉ann|137 | נוּת〈ע〉 | Hiero'nymus' | mod[…]| LXX […]〈depre〉|catio〈nem〉 | me〈lius〉 | hum〈ili〉|tatem | affli〈cti〉|onem lectum meum208, hoc est, delectationes seculi, corporis voluptates
lavabo, non modo in gemitu laboravi, sed futurum est, ut
diluam malorum »diluam malorum« (r) Unterstr. dazu am AuRd: Semper ploranda | sunt peccata. pecatum | contra me est semperann|138 agmen, per singulas noctes, per singulas ten-
tationes, per persecutiones, per tribulationes singulas, perPsal. cxxxiii.
dolores singulos. In noctibus »noctibus« danach Markier. (r); über »in noctibus estollam manus« interl.: qui statis in domo domini in noctibus extollam manus meas in sanctam, über »in sanctam.« (r): ad sanctamann|am
et benedicam Marg. »Psal. cxxxiii.« Strichverb. zu »benedicam« in Zeile 20 dominum209, dum in noctibus, hoc est, in peccatis sum,
levo manus in sancta. Si levavero manus, hoc est, opera in
noctibus, in tenebris mihi infestis, Amalech »Amalech« Unterstr. und AuRd: exodo 17ann|an vinceturcy, id est
peccatum quod obluctatur. Attamen iudicium dei paveo, quod iniquitatum
aggeres obstruuntur, moribundus decido. sed manus inter fla-
gella attollo, et ita lavo stratum, ut non solum in superficie
madeat, sed introrsum perfluentibus lachrymis penitusPsal. vi.
redundet, miserere ideoque mei. Turbatus est, non ab BuchsymbolD2r
mea ira, sed ab tua ira turbatus est oculus meus210 interior, totum
principale et dilectissimum cordis mei contremiscit, ita flagrum
conscientiae extimulat, ita lumnia nubibus tegit, ut nec intende-
rePsal. vi. deo queam. Inveteravi inter omnes inimicos meos211, inter omnia
Psal. xxxi.peccata et vitia mea absumor. Tu es refugium meum a tribulationecz,
quae circumdedit me212, erue me a circumdantibus me peccatis et delic-
tis. Longum esset caetera examussimda perscribere. his coloribus
poenitens iustus depingitur, ita ad inferos deducitur, ita contritio-
nem habet, ita luget, ita tristatur, ita maxima malorum
peccata cogitat et volutat.

(r) InRd.:[…] ad reconcilia|tionem ipsemetann|142 | retract'ationibus' | 〈c.〉 25 et 24ann|143


Qui seminat in lachrymis, in gaudio me-
tet.213 Caput undecimum.


Post primam poenitentiae partem zu »primam poenitentiam partem« AuRd: primam partesann|139Ambr〈osius〉 | de peni'tentia' li〈.〉 2 c〈.〉 iij | vocat conversionemann|140 utcumque tractatam, secundam per-
sequar, (r) AuRd: optime congruunt q〈uae〉 | Aug'ustinus' psalmo 84 per〈trac〉|tat per versi'culum' veri〈tas〉 | de terra orta est | et iusticia de ce〈lo〉 | prospexitann|141 sed paucissimis, ne Epitomes leges frangam magis quam
licentius transgrediar. Haec: ut praemisimus214: in laeticia, in gau-
dio, in exultatione, in confessione magnificentiae, beneficentiae,
glorificationis, versatur. misericordiam per diem annunciat,
et matutinum laeticiae nutrimentum habet. Huic iustificationisLev. vii.
portiunculae, est sacrificium laudis, sacrificium voti, sacrificium
salutare, cui oleum exultationis ac firmitatis infunditur. itidem
suavitatis thus215 imponitur. Hoc sacrificium tametsi in duas par-
teisdb dissecetur. Utramque tamen Cyrillus, über »Cyrillus« interl.: li〈.〉 5. in Levi'ticum'ann|144 vestigia veritatis secutus, AuRd: Sacrificium salutare […]ann|145 | salutis affert qui in | omnibus actibus […] | prius repropitiatio quaerenda est dein〈de〉 | offerendum sacrificium | laudisann|146 Psal. xlix.
InRd: Saluta|re dicit | Aug'ustinus' in | leviti'cum' | q〈.〉 35ann|147 | quod est | sanitatis seu salutis salutare nuncupat.216 Cui radicitus non dissidet quod scribitur, im-
mola deo sacrificium laudis, et redde altissimo vota tua217,
hoc est, sacrificium pingue, ut laudetur deus ab homine, quem
creavit, sed et quem a tribulationibus liberavit, quem redemit, quem
securum de remissione peccatorum fecit. Immola laudem, preces BuchsymbolD2v
Psal. 49 vel 50dcredde. Et dic illi. Te misericordiarum patrem et dominum in die tribula-
tionis, in peccatorum flagris invocavi, et eruisti, et honorificabo tedd218,
ita tamen, ut opus tuum non meum exerceam. Nam et magnifi -
centia über »Nam et magnifi(centia)« interl.: gloria et decorann|148 mit Strichverb. zu »(magnifi)centia« AuRd: psalmo cxann|149 opus tuum estde, iussisti docuistique ut df a tribulationibus ex-
emptus,Psal. xlix. Marg. »Psal. xlix.« Strichverb. zu 6. Z.:»in die tribulationis« te honorificaret, secundum quod est scriptum. Invoca me
in die tribulationis, et eruam te, et honorificabis.219 quae po-
test tribulatio acerbior contingere illa, quae propter ma-
las iniquitates ingeritur? quae culpatior? quae infestior? iu-
bes tamen ut in die tribulationis, mortificantis iustificati-
onis, AuRd: Ioan〈.〉 3ann|150 quae in deo et lumine fit, ad te curramus, suspiremus.Hie. xxxiii.220
Ergo da quod iubes.221 Tu revelas nobis veritatis preces, nos
ignoramus quod petendum sit. nihil adhuc »nihil adhuc« Unterstr. und AuRd: visitasti terram et | fecisti eam concupiscere | ps〈.〉 64 ann|ao in tuo nomine peti-
vimusdg, nec possumus, quia ipse spiritus interpellat »interpellat pro no-« Unterstr. und InRd: ro: 8ann|151 pro no-
bis, ille clamare nos facit Abba pater.222 fac quod facere nos
iubes, nos spiritu tuo age, ne nostro acti, in tanta anxietate,
in tenebrarum voraginem revolvamurdh. fac nos invocare, quod
nisi AuRd-Gl: In quacumque die feceris |memoriam mei | [darunter Abgrenzungsstrich zur folgenden Notiz] In quocumque loco faciam | vos meminisse | nominis mei veni | ad vos Ex: 20ann|152 feceris, non exaudies. fac clamorem invocationis, et
invocantem erue, et magnificentiam concede, qua te mag-
nificare queamdi, quod exigis largire ei, a quo iure poscis. »quod exigis largire ei, a quo iure poscis« Unterstr. Quippe,
nisi dono dederis quod a debitore exigis, quis habebit? »quod a debitor exigis, quis habebit?« Unterstr.
quis dabit? et quid habere possum, quod non acceperim?223Ro. v.
Iccircodj qui iussisti, ut te invocarem, »qui iussisti, ut te invocarem« (r) Unterstr. et clamorem foelicem
largitus es, ut eriperet, eruisti ut magnificarem. Tuidk sancti
nominis magnificationem deflecte, infunde charitatem
cordi meo224, da ut te magnificem, qui me dilexisti priorem
ut diligerem225, »qui me dilexisti priorem ut diligerem« (r) Unterstr. u. AuRd: 1 Joan〈.〉 4ann|153 me qui in tua veritate nihil sum, pauperem et
(r) AuRd:Bern'hardus'ann|154 mendicum, quem in tua misericordia, et tua charitate refar-
BuchsymbolD3r tisdl. effice clamare invocando. Nam collata ope in me tua,
et commodum »commodum« (r) Unterstr. a periculis liberatus, te magnifico. Sacrificium enim
laudis te honorificat, Iccircodm vor »Iccirco« (r) Satzanfang Markier. u. zu Zeile 2f. »Iccirco […] salutare tuum« am AuRd erst (r), dann (s): (r) Asaph | psalmo 49 sacrificium | laudis honorifica〈bat〉 | me et illic iter quo | ostendam illi | salutare meum | dei Hiero'nymus'(s) ita Qui imolat | confessionem glo|rificat me. e〈t〉 | qui ordinat viam | ostendam ei sa〈lu〉|tare deiann|155 laudis confessionem immo-
lodn in hoc sacrificio laudis est via, qua ostendis salutare tuum,Gal. ii.
hoc est, Christum id est salvatorem et liberatorem, ostendis te deum
propitium, monstras Christi praesentem gratiam, ut dicere queam,Psal. 33do
vivo iam, non ego, sed vivit in me Christus.226 ego mortuus sum
et alius resurrexi, resurrexit in me Christus, is me unice vivi-
ficat.Ro. xidp vacabo über »vacabo« interl.: gustabo et videbo quam suavis est dominus227, in domino gloria mea, Marg. »Psal.« Strichverb. zum 9. Zeilenende u. AuRd: 33
fortitudo mea, spes mea, et totum quicquid mihi est, in illo et
ex illo et per ipsum mihi est, ipsi honor et gloria228, ipse susce-
ptorPsal. 31dq et adiutor meus229 in tribulatione iusta, ipse multa pec-
catoris flagella über »flagella« (r) interl.: doloresann|156 iniecit, sed in eo sperantem »sperantem« Unterstr., u. am InRd:〈s〉pes misericordia über »misericordia« (r) interl.: gratia cir-
cumdedit.Psal. xxxi. firmabo ideo super illum oculos meos230, omnem sollici-
tudinemdrdsi. Petri. v.ds Psal. xxiiii. ad dominum mittam, quia illi de hominibus cura est, oculi AuRd-Gl: hic Stola | induitur qui si〈li〉|quis vescebatur | lu: 15ann|157 »de hominibus cura est« Unterstr. verbunden mit Marg. »1. Petri 5.«
mei semper ad dominum, quia ipse a laqueo pedes meos evelletdt.231Iob. 14du
ipse mites in iudiciodv dirigit232, ipse mundat de immundo conceptumOseae, 13dw
semine.233 Ex me ipso »Ex me ipso […] auxi〈l〉ium« (r) Unterstr. perditio mea est, et omne auxiliumdx mihiPsal. cxiiii.
ab illo promanat.234 ob id humiliatus über »humiliatus« (r) interl.: attenuatusann|ap sum235 et salvum me fecit236, von »salvum me fecit« (r) Unterstr. zu Marg. »Psal. cxiii.«
eripuit animam meam de morte, et oculos meos a lachrymis.237 (r) InRd-Gl:[…] | […]sta|[…]|[…]|[…]|[…]dedi | […]|[…]|[…]|[…]ann|158 1. Reg. 2dy
Convertere dz über »Convertere« (r) interl.: Invertereann|aq anima mea in requiem tuam, in laudis zu »laudis« AuRd: Dirupisti vi〈n〉|cula mea | tibi sacrifi|cabo hostiam | laudis psalmo 1〈15〉ann|159 et redemptionis con-
versionem, »con(versionem)« Unterstr. (r) u. AuRd: eodem psalmoann|160 quia dominus benefecit von »benefecit« (r) Strichverb. zu UnRd-Gl (r): hillazta ann|161חִלּצְתָּ LXX benefecit si latinitas Graecoann|162 consonat | Hie'ronymus' transtulit reddet |ann|163גָמַלHie'ronymus' reddet sed puto esse preteritum red|didit sed reuchlin Komet vergelt nosterann|164 transtulit | illud […]quamlibet consonat [ab hier (s):] חִלַּצְתָּ hillazta protexisti nosterann|165 haist beschirm tibi238. ille te ab inferis reduxit, qui
deduxerat, et qui te mortificarat et abiecerat, ille te modo et vi-
vificat et erigit.239 Benedic igitur o anima mea dominum, et omnia interiora
mea240 i'd est' universa quae a facie furoris et irae illius conturbata ve-
hementer fuistis, sanctum nomen eius benedicite, et ei exultate, quoniam
sicut nobis iratus fuit, ita et iam miseretur.241 Benedic zu »Benedic« AuRd: 1 petri. 1 benedictus | qui regenerav〈it〉 | nos in spem vitae | aeternae per resur|rectionem Jesu Christi in heraedi|ditatemann|166 servatam | in caelisann|167 anima mea dominum, BuchsymbolD3v
AuRd: psalmo 102 ann|168 et noli oblivisci retributiones eius, qui propiciatur omnibus iniquitatibus
tuis, qui sanat omnes languores tuos.242 letamini in domino et exulta-
tePsal. xxxi. iusti, iustificati gratia propiciationis securitatisque, et glo-
riamini omnes recti corde243, omnes qui peccata vestra et in-
firmitates confitemini, iusticiam deo tribuentes, gloriami-
niea in domino, rectos decet collaudatio. Recti confitebunturPsal. xxxiii.
nomini sancto dei, benedicam dominum in omni tempo-
re, am Zeilenende »tempo(re)« mit Strichverb. zum InRd: Schol〈astici〉 | dicunt | pro se〈mper〉ann|ar semper laus eius in ore meo, in domino laudabitur ani-
ma mea, audiant mansueti et letentur. magnificate domi-
num mecum244, quoniam deum diligo, et proximum sicut me
ipsum in deo amo.245 Nolo ergo solus amare, solus amplec-
ti, sed hoc pro virili mea ago, ut vos mecum in dei amo-
rem rapiam, magnificate ideo dominum mecum, et exalte-
mus nomen eius in unum, über »in unum« interl.: pariterann|as qui ex omnibus tribulationibus
meis eripuit me, beatus qui sperat in eo.246


Dictorum in Epitome, Epilogus. Caput
duodecimum.


Audistis paulo ante moerentem, lugentem, tribulatum,
humiliatum, in lutum deiectum, pauperem, vulneratum,
in morte positum, ad inferos deductum. Modo iustum,
gaudentem, consolatum, exemptum, ex luto ereptum, sub-
limatum, divitem, sanatum, vivificatum, ab inferis reduc-
tum,Psal. xxxiii. magnificantem deum, cantantemque, clamaverunt iu-
sti, »ab inferis […] clamaverunt iu-« Unterstr. et dominus exaudivit eos, et ex omnibuseb tribulationi-
bus AuRd: eodem psalmoann|169 eorum liberavit eos. Item, iuxta est dominus iis qui über »iis qui tri-« interl. zum AuRd: contritis cordeann|170 tri-
bulatoec sunt corde, et humiles über »humiles« interl.: confractosann|171 spiritu salvos faciet.247 Illum »Illum« mit Strichverb. zum InRd: deu〈m〉 | in p〈oena〉 | recor〈dantem〉
iusticiam dei in miseria cognoscentem, Hunc, »Hunc« mit Strichverb. zu UnRd: absolutum | liberatum misericor-
BuchsymbolD4r diam dei in laeticia attollentem. Illum, plorantem mala,
et infirmitates et iniquitates confitentem. Hunc autem, dei
benignitate gaudentem, magnitudines virtutesque dei con-
memorantem. Illum, suam confusionem medico advol-
ventem, infirmitatesque advehentem. Hunc, deum super
omnia praeconiis efferentem. Haec profecto universam scri-
pturam docere video. immo tota biblia, iusticiam et magni-
tudinem et dei miserationem. Ac ex adverso nostram mise-
riam, iniusticiam, infirmitates, ad mala propensiones, ad
bona autem nostram impotentiam speculor conclamare.
Mallem: egregi patroni248: iusti liberationem, et peccatorum
remissionem per Psalmorum aliquem velut depingere. sed
cum invito tantum sermo excreverit, ut propositi terminos
excesserit, coactus vela complico, alibi fortasse copiosius
de poenitentia scripturus.249 Haec interim pro humanitate ve-
stra suscipite, et quicquid a veritatis fruge sterilescit, expun-
gite, ut ea quae vero consonant, liberius queant grandescere,
in Christo Iesu domino nostro. Data Wittenbergae. An-
no a ednatali Christianoed supra sesquimillesimum. xix.


Sacrosanctae Ro'manae' Eclesiae omnia subiicimus.


Excusa est haec Epitome Lipsiae apud Melchiorem Lot-
therum Anno domini. M.D.xix. ee


aundecimum B
bChristophorum korrigiert AEck
cquotidie B
dparturire B
esunt B
fcontemnant B
gin credibili B
hScholastici B
iimo B
jpugnantem B
kChrystophoro B
lauthoritatibus B
mfehlt B
ndebent A; debet hsl. korrigiert AK
oinsitii B
pcomplectus B
qviae B
rauthoritatem B
sat B
texpugnare B
uait. Luctum et B
vportiunculam et tam B
wConfirmantem B
xexuitur B
yKomma gesetzt und nach iusti gestrichen AK
zamarirudines B
aaassimilabis B
abscolastico B
acmagnificeutia B
adretractatione A; recordatione korrigiert im Korrekturverzeichnis AOs
aenach praeiecimus Komma eingefügt und nach alioqui gestrichen AK
afpendet iustorum iusticia B
agChristum B
ah-ahhsl. Aussenrandglosse Et iterum mihi [durchgestrichen iubes] dicis als Texteinfügung AK
aiVe A, B
ajvom Editor verbessert für xv. A
akvom Editor verbessert für ii. A
alconfitenti B
am-amfehlt B
anfehlt B
aodeducet B
aptemperetur B
aqtua B
arfehlt A; vi hinzugefügt AK
asiii. A; ii. korrigiert AK
atpresuras B
auhomin A; homini korrigiert AK
avinfoelicissimum B
awmedicameqta B
axfehlt B
ayfehlt A; x: hinzugefügt AK
azmo A
bakorrigiert in gemitus ASch, AOs; nicht lesbare Korrektur AK
bbhinzufügt AK, ASch; sese B
bcfehlt A; 15 hinzugefügt AK
bdConnectitur A; Convertitur korrigiert AK, ASch, AOs
be-befehlt B
bfobvulvuntur A
bgfehlt B
bhergänzt 13 ASch, AOs; ergänzt und gestrichen 15, korrigiert in 13 AK
bia B
bjclamavi B
bkfehlt B
blfehlt A; 13 hinzugefügt AK, ASch
bmfehlt A; 147 hinzugefügt AK, ASch, AOs
bnfehlt A; 113 hinzugefügt AK, ASch
boHiero. A
bpsubstinui B
bqnovisti B
brfehlt A; 146 hinzugefügt AK
bsfehlt A
btConverte B
bucovertar B
bvüber laudis te hinzugefügt ps 49 AK
bwfehlt A; vi hinzugefügt AK
bxeam pugnat cui Communem B
by-byita gratias B
bzfehlt A; 43 hinzugefügt AK, ASch
cafehlt A; 45 hinzugefügt AK, ASch
cbfehlt A; vi hinzugefügt AK; 6 ASch
ccbeschädigte Type œ in ȩ korrigiert AK
cd-cddonet in ream. Iccirco A; donet in ream iccirco Bverbessert in AK, AOs
ceKomma hinzugefügt in der Zeile mit Korrekturverweis am InRd A
cfamarulentam recordationem Aamarulentam in der Zeile getilgt und Korrekturverweis am AuRd AK
cgPaulus noster doctor AKommas eingefügt AK
chfehlt in A, B; Komma eingefügt AK
cifehlt in A; Komma eingefügt AK
cjfolgt quod A, B; gestrichen AK
ckcognitionem A, B; cognitione korrigiert AK
clsubsederit A, B; passend zum neuen von Dabis abhängigen AcI korrigiert in AK
cmadimi. A; adimi, korrigiert AK
cn-cnhie. vi. et xiiii gestrichen AK
cofehlt A; vel hinzugefügt AK
cpinfingunt B
cqCesa. A
crpeccatoris A; peccatorum korrigiert AK
csvariantur B
ctniferni B
cuiuvenerunt B
cvet tribulationem B
cwsed sicut A; fehlt B; sed gestrichen AK
cxPsal. x. A; korrigiert aus x. AK
cyvinceur B
cztribulatone A
daexamissum B
dbpartes B
dccxi. Adurchgestrichen und korrigiert in AK
ddKomma nach honorificabo gestrichen und te eingefügt AK
defehlt B
dfhinzugefügt
dgpetimus B
dhdevolamur B
diquam A; queam korrigiert AK
djidcirco B
dkTu B
dlrefartis A; refertis korrigiert AK
dmidcirco B
dnPunktzeichen nach immolo gestrichen AK
dofehlt A; 33 hinzugefügt AK
dpfehlt A; xi hinzugefügt AK
dqxxxv. A; gestrichen und darunter korrigiert in 31 AK
drsolicitudinem A
ds-dsii. Petri. vi A; i. Petri 5 korrigiert AK
dtevellit A; evellet korrigiert AK
dufehlt A; 14 hinzugefügt AK
dvsuo B
dwix A; 13 korrigiert AK
dxauxi ium A; auxilium korrigiert AK
dyfehlt A; 2 hinzugefügt AK
dzConucrtere B
eagiamini B
ebomnihus A
ectritribulato A
ed-ednativitate Christiana B
eefehlt B

1Diese an mögliche Kritiker gerichtete Mahnung, kein Urteil über einen (ihnen) nicht bekannten (Rechts-)Fall zu sprechen (s. auch fol. C3v Karlstadts Hinweis auf zu erwartende Hornissenstiche), konnte als vorgeprägte Redensart bisher nicht nachgewiesen werden. Vgl. Julius Pflugs spätere Formulierung im Brief an Johann Metzler (1. Dez. 1528): »[…] statuebam, iniqui esse judicis, de scripto alieno causa non cognita pronunciare.« (Pflug, Correspondance 1, 144).
2Simon Pistorius d. Ä. (um 1453 – 4. 2. 1523), Ratsherr und Syndikus der Stadt Leipzig; einer der Leibärzte Kfst. Friedrichs III. von Sachsen; Autor medizinischer Traktate (vgl. 1501: Confutatio […] positionem […] Martini Mellerstadt de malefranco – P 3009; 1506 u. 1517 Regiment wider die […] Krankheit der Pestilenz dem Rat zu Leipzig […] zugeschrieben – P 3011 u. P 3012); 1522 Dekan der Leipziger Medizinischen Fakultät (vgl. seine Ende 1521 verfasste, knappe Empfehlung eines Traktates über die Heilkraft der bei St. Joachimsthal gelegenen Therme – B 9529, fol. A1v) – Zu ihm ADB 26, 194.
3Simon Pistorius d. J. (1489–1562) – Dr. beider Rechte, Dozent an der Leipziger Juristenfakultät. Am 27. Juli 1519 begrüßte er in der Aula der Leipziger Universität die zur Disputation herbeigekommenen Teilnehmer; vgl. Clemen, Bericht, 51 und Anm. 64, bzw. Bietenholz, Contemporaries 3, 96f.
4Christoph Pistorius – Arzt. Karlstadt adressierte seine Widmung an drei Leipziger Laien mit solider akademischer Bildung, die der Leipziger Universität und Hzg. Georg von Sachsen nahe standen.
5Im Erstdruck A sind die folgenden vier Zeilen eingerückt, um Raum für einer »D«-Unziale zu lassen.
6Vgl.Gell. 16,8,17: »[…] ne ut plerique alii: tu quoque in illis dialecticae gyris: atque maeandris: tanquam apud sirenios scopulos consenescas.«
7Erasmus, Adag. 814: »Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus« (ASD II-2, 336–338).
8Vgl. KGK I,2, Nr. 96, S. 1011, Anm. 12 und Erasmus, Adag. 2201: »Sileni Alcibiades« (ASD II-5, 160–190).
9Erasmus, Adag. 420: »Apud Plautum extat in Curculione: Flamma fumo est proxima.« (ASD II-1, 493f.); vgl. Ps 103,32 Vg »Dominus […], qui tangit montes et fumigant«; Ps 143,5 Vg »Domine […] tange montes et fumigabunt«.
10Vgl. Hasse, Tauler, 130, Anm.1 – der hier eine Anspielung Karlstadts auf das 11. Kapitel der Theologia Deutsch für wahrscheinlich hält: »Wie der gerecht mensch yn der zeit in die hell wirt gesetzt/ und mag da ynne nit getrost werden/ und wie er aus der hell wirt genommen/ und wirt yn das hymelreich gesetzt/ und mag da ynne nit betrubt werden.« Vgl. Theologia Deutsch (1518), fol. A3r; Theologia Deutsch (Franckforter), 84–86.
11Eph 2,3 Vg »facientes voluntates carnis et cogitationum et eramus natura filii irae«.
12Vgl. Kol 1,13 Vg »gratias agenti Patri […] qui eripuit nos de potestate tenebrarum et transtulit in regnum Filii«.
13Vgl. Eph 5,8 Vg »eratis enim aliquando tenebrae nunc autem lux in domino ut filii lucis ambulate«.
14Vgl. 1. Petr 3,18–21 Vg »Christus […] pro peccatis mortuus est iustus pro iniustis […], quod et vos nunc similis formae salvos facit […] per resurrectionem«.
15Röm 6,4 Vg »consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem«.
16Röm 6,7 Vg »qui enim mortuus est iustificatus est a peccato«.
17Röm 4,5 Vg »ei vero qui non operatur credenti autem in eum qui iustificat impium reputatur fides eius ad iusticiam«.
18Ambr. bon. mort. 2,3: »Sed mortis tria sunt genera. Una mors peccati est, de qua scriptum: anima quae peccat ipsa morietur [Hes 18,4]. Alia mors mystica, quando quis peccato moritur et Deo vivit, de qua ait apostolus: consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem [Röm 6,4]. Tertia mors est, qua cursum vitae huius et munus explemus, id est animae corporisque secessio.« (CSEL 32,1, 704,10–15).
19Hes 18,20 Vg »anima quae peccaverit ipsa morietur«.
20Weish 1,11 Vg »os autem quod mentitur occidit animam«.
21Röm 6,4 Vg »consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem«.
22Röm 6,6 Vg »quia vetus homo noster simul crucifixus est ud destruantur corpus peccati ut ultra non serviamus peccato«.
23Röm 4,5 Vg »credenti autem in eum qui iustificat impium reputatur fides eius ad iusticiam«.
24Vgl. 4. Mose 21,9 Vg »fecit ergo Moses serpentem aeneum et posuit pro signo quem cum percussi aspicerent sanabantur«.
25Joh 3,14f. Vg »ita exaltari oportet Filium hominis ut omnis qui credit in ipso non pereat«.
26Mt 9,29 Vg »secundum fidem vestram fiat vobis«; Apg 15,11 Vg »sed per gratiam Domini Iesu credimus salvari quemadmodum et illi«.
27Eph 2,8 Vg »per fidem et hoc non ex vobis Dei enim donum est«.
28Vgl. Röm 7,22 Vg »condelector enim legi dei secundum interiorem hominem«; Eph 3,16 Vg »virtute corroborari per Spiritum eius in interiore homine«.
29Röm 1,17 Vg »iustitia enim dei in eo revelatur ex fide in fidem sicut scriptum est iustus autem ex fide vivit«.
30Mk 9,23 Vg »credo adiuva incredulitatem meam«.
31Mt 5,5 Vg »beati qui lugent quoniam ipsi consolabuntur«.
32Hiob 5,17 Vg »beatus homo qui corripitur a Domino«.
33Hebr 12,6 Vg »quem enim diligit Dominus castigat flagellat autem onme fillium quem recipit«.
34Jer 30,11.18 Vg »castigabo te in iudicio […] et tectis eius miserebor«.
35Klgl 3,32 Vg »si abiecit et miserebitur secundum multitudinem misericodiarum suarum«.
36Hiob 5,17f. Vg »increpationem ergo Domini ne reprobes quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt«.
37Karlstadts allegorisierende Bibelauslegung basiert auf (Ps.) Cyrillus (= Origenes), In Leviticum (1514) – vgl. u. KGK 103 (Textstelle).
383. Mose 5,11 Vg »non mittet in eam oleum nec turis aliquid inponet«.
393. Mose 7,10 Vg »sive arida fuerit cunctis filiis Aaron aequa mensura per singulos dividetur«.
40Vgl. Ps 44(45),8 Vg (LXX) »oleo laetitiae«.
413. Mose 7,9 Vg »et omne sacrificum similae quod coquitur in clibano et quicquid in craticula vel in sartagine praeparatur«.
42Hos 7,4 Vg »omnes adulterantes quasi clibanus succensus […].«
43Vgl. Orig. in Lev. 5,5: »secundum spiritalem sensum, […], videamus quod sit istud sacrificium, quod coquatur in clibano, vel quis iste clibanus intelligi debeat. Sed ubi inveniam modo ad subitum Scripturam divinam, quae me doceat quid sit clibanus? Dominum meum Jesum invocare me oportet, […], ut inveniam in Scripturis clibanum, ubi possim coquere sacrificium meum, ut suscipiat illud Deus. Et quidem invenisse me puto in Osee propheta ubi dicit: ›Omnes moechantes, sicut clibanus succensus ad comburendum.‹ Et iterum: ›Incaluerunt‹, inquit ›sicut clibanus corda eorum.‹ Cor ergo est hominis clibanus. Istud autem cor si vitia succederint, vel diabolus inflammaverit, non coquet, sed exuret. Si vero ille id succenderit, qui dixit: ›Ignem veni mittere in terram‹ [Lk 12,49], panes Scripturarum divinarum et sermonum Dei, quos in corde suscipio, non exuro ad perditionem, sed coquo ad sacrificium.« (PG 12, 454f.) = Cyrillus, In Leviticum (1514), fol. 18v.
44Ps 20(21),10 Vg »pones eos ut clibanum ignis«.
45Hiob 9,16 Vg »et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam«.
46Hiob 9,17f. Vg »multiplicabit vulnera mea […] non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus«.
47Ps 44(45),8 Vg (LXX) »oleo laetitiae«.
48Ps 29(30),6 Vg (LXX) »quoniam […] ad vesperum demorabitur fletus et ad matutinum laetitia«.
49Vgl. Ps 37(38),18 Vg (LXX) »quoniam […] dolor meus in conspectu meo semper«.
50Vgl. Ps 31(32),10 Vg (LXX) »multa flagella peccatoris«.
51Ps 59(60),3 Vg (LXX) »Deus reppulisti nos et destruxisti nos, commovisti terram et turbasti eam«.
52Ps 59(60),4 Vg (LXX) »sana contritiones eius quia commota est.«
53Ps 59(60),3 Vg (LXX) »Deus reppulisti nos«.
54Ps 59(60),4 Vg (LXX) »commovisti terram et turbasti eam sana contritiones eius«.
56Ps 103(104),32 Vg (LXX) »(Dominus […]) qui respicit terram et facit eam tremere, qui tangit montes et fumigant.«
57Ps 110(111),3 Vg (LXX) »confessio et magnificentia opus eius«.
58Ps 55(56),9 Vg (LXX) »Deus vitam meam adnuntiavi tibi, posuisti lacrimas meas in conspectu tuo«.
59Sir 2,1 Vg »Fili accedens servituti Dei, sta in iustitia et timore, et preaepara animam tuam ad tempationem«.
60Hiob 9,17 Vg »in turbine enim conteret me«.
615. Mose 13,3 Vg »quia temptat vos Dominus Deus vester ut palam fiat utrum diligatis eum«.
62Gal 4,6 Vg »misit Deus Spiritum Filii sui in corda nostra clamentem Abba Pater«.
63Vgl. Röm 8,26 Vg »sed ipse Spiritus postulat pro nobis«.
641. Tim 2,4 Vg »qui omnes homines vult salvos fieri«.
65Vgl. Mt 24,36 und Mk 13,32 Vg »De die […] illo […] nemo scit neque angeli in caelo neque Filius nisi Pater.«
66Ps 59(60),5 Vg »potasti nos vino conpunctionis«.
67Vgl. Jer 31,18 Vg »castigasti me et eruditus sum […], converte me et revertar, quia tu Dominus Deus meus.«
68Spr 12,7 Vg »verte impios et non erunt«.
69Ps 103(104),35 Vg (LXX) »deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint«.
70AOs notiert in Zeile 16 über »gratia quidem generalis« interlinear: »omnes scilicet gratie remissio peccatorum iusti|ficatio | vera An'dreas'«. Die Initiale »A« des Namens »Andreas« (für Andreas Karlstadt) ist mit großer, fetter Schrift herausgehoben. Der Schreiber markiert damit eine ihm wichtige Äußerung Karlstadts.
71Vgl. Jes 38,15 Vg »recogitabo omnes annos meos in amaritudine animae meae«.
72Jes 28,19 Vg »sola vexatio intellectum dabit auditui«.
73Vgl. Jes 28,21 Vg »sicut enim in monte Divisionum stabit Dominus, sicut in valle quae est in Gabao irascetur, ut faciat opus suum alienum opus eius, ut operetur opus suum peregrinum est opus ab eo«.
74Vgl. Mt 22,36–38 Vg »magister quod est mandatum magnum in lege ait illi Iesus dilliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua hoc est maximum et primum mandatum«.
75Vgl Mt 23,23 Vg »Vae vobis […] Pharisaei hypocritae, quia […] reliquistis qua graviora sunt legis, iudicium et misericordiam et fidem«.
761. Kor 11,31 Vg » si nosmet ipsos diiudicaremus non utique iudicaremur«.
771. Joh 1,9 Vg »si confiteamur peccata nostra fidelis est et iustus ut remittat nobis peccata et emundet nos ab omni iniquitate«.
78Jes 43,26 Vg »narra si quid habes ut iustificeris«.
79Vgl. Spr 18,17 Vg »iustus prior est accusator sui«.
80Joh 3,18 Vg »qui autem non credit iam iudicatus est«.
811. Joh 1,8 Vg »si dixerimus quoniam peccatum non habemus ipsi nos seducimus et veritas in nobis non est […].«
82Vgl. 1. Joh 1,7 Vg »si autem in luce ambulemus sicut et ipse est in luce societatem habemus ad invicem […].«
83Ps 36(37),5f. Vg (LXX) »revela Domino viam tuam et spera in eum et ipse faciet et educet quasi lumen iustitiam tuam et iudicium tuum tamquam meridiem […].«
84Vgl. Hier. adv. Pelag. 1,15: »Quid ergo sapimus, immo quid sapere debemus qui perfecti sumus? Imperfectos nos esse confiteri et necdum comprehendisse, […] Haec est hominis vera sapientia, imperfectum esse se nosse, atque, ut ita loquar, cunctorum in carne iustorum imperfecta perfectio est.« (CCSL 80, 19,45–53).
85Vgl. Phil 3,15 Vg »quicumque ergo perfecti hoc sentiamus«.
86Vgl. Ps 31(32),5 Vg (LXX) »confitebor adversus me iniustitiam meam Domino, et tu remisisti impietatem peccati mei«.
87Vgl. Jes 43,25 Vg »ego sum ipse qui deleo iniquitates tuas propter me, et peccatorum tuorum non recordabor.«
88Ps 55(56),9 Vg (LXX) »vitam meam adnuntiavi tibi, posuisti lacrimas meas in conspectu tuo«.
89Jes 43,26 Vg »narra si quid habes ut iustificeris«.
90Ps 142(143),2 Vg (LXX) »non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens«.
91Hiob 14,16f. Vg »tu quidem gressos meos dinumerasti sec parces peccatis meis signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam«.
92Jes 6,5 Vg »vae mihi quia tacui quia vir pollutus labiis ego sum«.
93Vgl. Jes 53,11 Vg »in scientia sua iustificabit ipse iustus servus meus multos et iniquitates eorum ipse portabit«.
94Ps 103(104),18 Vg (LXX) »montes excelsi cervis petra refugium erinaciis«.
95Vgl. 2. Kor 5,21 Vg »qui non noverat peccatum pro nobis peccatum fecit ut nos efficeremur iustitia Dei in ipso«.
96Ps 36(37),5f. Vg (LXX) »spera in eum et ipse faciet et educet […] iudicium tuum tamquam meridiem«.
97Gal 5,17 Vg »spiritum autem adversus carnem haec invicem adversantur«.
98Röm 7,19 Vg »non enim quod volo bonum hoc facio sed quod nolo malum hoc ago«.
99Vgl. Röm 7,24 Vg »infelix ego homo quis me liberabit de corpore mortis huius«.
100Vgl. Ps 31(32),4 Vg (LXX) »conversus sum in aerumna mea dum configitur mihi spina«.
101Ps 36(37),6 Vg (LXX) »et educet quasi lumen iustitiam tuam«.
102Ps 36(37),6 Vg (LXX) »et iudicium tuum tamquam meridiem«.
103AEck, hsl. Randnotiz: »Aug. De utili. age. paenit.« = Ps. Aug. s. 351, de utilitate agendae poenitentiae (PL 39, 1535–2549).
104Ps 49(50),21 (LXX) Vg »arguam te et statuam contra faciem tuam«.
105In AK fügte Karlstadt hier die Randnotiz Daniel hinzu; vgl. Dan 3,28 Vg »[…] in veritate et in iudicio induxisti omnia haec propter peccata nostra […].«
106Vgl. Ps 118(119),124 Vg (LXX) »Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam«.
107Vgl. Ps 118(119),120 Vg (LXX) »confige timore tuo carnes meas a iudiciis«.
108Ps 6,2 Vg »Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me«.
1092. Tim 3,12 Vg »et omnes qui volunt pie vivere in Christo Iesu persecutionem patientur«.
110Ps 37(38),18 Vg (LXX) »quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper«.
111Vgl. 2. Mose 15,23 Vg »et venerunt in Marath, nec poterant bibere aquas de Mara eo quod essent amarae, unde et congruum loco nomen inposuit, vocans illud Mara id est amaritudinem«.
112Vgl. 2. Mose 19,1f. Vg »venerunt in solitudinem Sinai nam profecti de Raphidim et pervenientes usque in desertum Sinai, castrametati sunt in eodem loco«.
113Ps 114(115).3f. Vg (LXX) »circumdederunt me dolores mortis, pericula inferni invenerunt me, tribulationem et dolorem inveni et nomen Domini invocavi«.
114Sir 27,6 Vg »vasa figuli probat fornax, et homines iustos temptatio tribulationis«.
115In beiden Texten kündigt der Prophet Gottes strafendes Gericht über das Volk an; vgl. Hier 6 (V. 29) Vg »defecti sufflatorium in igne consumptu est plumbum«; bzw. Hier 13 (V.22) Vg »quod si dixeris in corde tuo quare venerunt mihi haec; propter multitudinem iniquitatis tuae revelata sunt verecundiora tua, pollutae sunt plantae tuae«.
116Röm 5,3f. Vg »gloriamur in tribulationibus, scientes quod tribulatio patientiam operatur«.
117Vgl. Karlstadts Augustinkommentar: »O foelix Nihil: quia ex illo nihilo: quod se purum nihil fatetur. Deus aliquid format/ quod in imaginem dei transfigurat/« (KGK I.2, Nr. 64, S. 668, Z. 26).
118Vgl. Aug. cont. 13,29 »ubi enim non ego, ibi felicius ego« (KGK I.2, Nr. 85, S. 830, Z. 1f.).
119Röm 5,3f. Vg »tribulatio patientiam operatur, patientia autem probationem« (s. u. KGK 103 (Anmerkung)).
120AOs unterstrich: »Vix enim se quispiam cognoscet« und fügte am InRd hinzu: »dictum An[dreae]«.
121Röm 5,4 Vg »autem probationem, probatio vero spem«.
122Jer 10,24 Vg » me Domine verumtamen in iudicio et non in furore tuo«.
123Ps 50(51),6 Vg »tibi soli peccavi et malum coram te feci, ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris«.
124Vgl. Ps 41(42),4 Vg (LXX) »fuerunt mihi lacrimae meae panis die ac nocte, dum dicitur mihi cotidie ubi est Deus tuus«.
125Ps 37(38),3 Vg »sagittae tuae infixae sunt mihi«.
126ASch notiert zu Zeile 21 am AuRd: »Ad Ro'manos' 7 | 〈ini〉ustus in morte positus est« (vgl. Röm 7,10–13).
127Ps 37(38),3 Vg (LXX) »et confirmasti super me manum tuam«.
128Ps 6,3 Vg »miserere mei Domine quoniam infirmus sum«.
129ASch notiert zur Zeile 25. am AuRd: »Tu es medicus et | ego infirmus | Non est opus valentibus medicus sed | male habentibus« (vgl. Mt 9,12).
130Ps 31(32),5 Vg (LXX) »delictum meum cognitum tibi feci et iniustitiam meam non abscondi«.
131Ps 37(38),4 Vg (LXX) »Non est Sanitas carni meae a facie irae tuae«, bzw. Vg (Hebr.) »Non est Sanitas carni meae a facie irae tuae«, bzw.Vg (Hebr.) »Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae.« AOs und ASch: »Jhero'nymus': A facie indignacionis tue«.
132Ps 40(41),5 Vg »Ego dixi Domine miserere mei, sana animam meam quoniam peccavi tibi«.
133Vgl. Ps 6,3 Vg »sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea«.
134Vgl. Aug. en. Ps. 6,4: »id est firmamentum anima meae, vel fortitudo; hoc enim ossa significant dicit ergo anima fortitudinem suam esse turbatam, cum ossa nominat. Neque enim credendum est, quod habeat ossa quae videmus in corpore.« (CCSL 38, 29,3–7).
135Ps 6,4 Vg »et anima mea turbata est valde«.
136Ps 37(38),5 Vg (LXX) »quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum«.
137Ps 37(38),5 Vg (LXX) »sicut onus grave gravatae sunt super me«.
138Ps 7,17 Vg (LXX) »convertetur dolor eius in caput eius et in verticem ipsius iniquitas eius descendet«.
139Ps 24(25),17 Vg »tribulationes cordis mei multiplicatae sunt«.
140Ps 37(38),5 Vg (Hebr.) »quia iniquitates meae transierunt caput meum«.
141Ps 37(38),4 Vg »non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum«.
142Vgl. Ps 37(38),6 Vg (LXX) »corruptae sunt cicatrices meae«.
143Nah 1,3 Vg »mundans non faciet innocentem«. Vgl. Currus (KGK 110, [Nr. VI]).
144Vgl. Ps 37(38),6 Vg (LXX) »putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae«, bzw. Vg (Hebr.) »conputruerunt et tabuerunt cicatrices meae a facie insipientiae meae«.
145Ps 37(38),7 Vg (LXX) »miser factus sum et curvatus sum usque ad finem«. AOs notiert in Zeile 21 interlinear über »in finem«: »usque in mortem secundum Augusti'num'«; ASch notiert in Zeile 21 interlinear über »hoc est«: »secundum Augustinum«. Vgl. Aug. en. Ps 37,10: »Quam iste recordatur, qui dicit: Miseriis afflictus sum et curvatus sum usque in finem. Quid est: usque in finem? Usque in mortem. Tota die contristatus ambulabam. Tota die, sine intermissione. Hoc dicit tota die, tota vita.« (CCSL 38, 389,15–19).
146Ps 37(38),9 Vg (LXX) »adflictus sum et humiliatus sum nimis, rugiebam a gemitu cordis mei«.
147Zu »nisi aridi sacrificii« in Zeile 25 notierte ASch in Rd-Gl.: »supra c 6« und AOs interlinear über »aridi sacrificii«: »videlicet ca'pitulo' sexto«; beide verweisen auf das, was Karlstadt am Anfang von Kapitel 6 (fol. B1r, Z. 20 – 23) aus Lev 5 und 7 zitiert hat.
148Vgl. Spr 25,20 in den alten Bibelausgaben: »Sicut tinea vestimento et vermis ligno ita tristitia viri nocet cordi.« So z. B. in der von Jacobus Mareschal in Lyon gedruckten: Biblia (1514). Einen Lyoner Mareschal Bibeldruck erwähnt Karlstadt in Karlstadt, Confutatio (1520), fol. D3v. In modernen Vulgataausgaben findet sich der Satz nicht im Haupttext, sondern wird im kritischen Apparat angemerkt.
149Die in der Widmungsvorrede angesprochenen drei Leipziger Pistorius.
150Vgl. Ps 6,3 Vg »miserere mei Domine quoniam infirmus sum«.
151Vgl. Ps 50(51),6 Vg (LXX) »tibi soli peccavi et malum coram te feci.«
152Vgl. Ps 50(51),3 Vg (LXX) »miserere mei Deus secundum magnam misericordiam tuam et secundum multitudinem miserationum tuarum dele iniquitatem meam.«
153Vgl. Hiob 13,25 Vg »Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam«.
154Vgl. Ps 129(130),3 Vg (LXX) »si iniquitates obeservabis Domine, Domine quis sustinebit?«
155Ps 129(130),1f. Vg (LXX) »De profundis clamavi ad te Domine. Domine exaudi vocem meam.«
156Vgl. Hiob 13,26 Vg »scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiae meae«.
157Vgl. Ps 147(148), 17f. Vg (LXX) »[…] ante faciem frigoris eius quis sustinebit; emittet verbum suum et liquefaciet ea, flabit spiritus eius et fluent aquae.«
158Vgl. Ps 113(114),7 Vg (LXX) »a facie Domini mota est terra, qui convertit petram in stagna aquarum et rupem in fontes aquarum.«
159Vgl. Jer 31,19 Vg »postquam enim convertisti me egi paenitentiam, et postquam ostendisti mihi percussi femur meum«.
160Vgl. Jer 31,19 Vg »confusus sum et erubui, quoniam sustinui obprobrium adulescentiae meae«.
161Vgl. Ps 146,3 Vg (Hebr.) »(Dominus) […] sanat contritos corde et alligat plagas eourum«.
162Vgl. Ps 31(32),4 Vg (LXX) »conversus sum in aerumna mea, dum configitur spina«.
163Vgl. Jer 3,12 Vg »Reverte, aversatrix Israhel, ait Dominus, et non avertam faciem meam a vobis«.
164Vgl. Ps 3,7 Vg (LXX) »Exurge Domine; salvum me fac, Deus meus«.
165Ps 6,5 Vg (LXX) »Convertere Domine et eripe animam meam, salvum me fac propter misericordiam tu tuam«.
166Vgl. Ps 49(50),23 Vg (LXX) »Sacrificium laudis honorificabit me«.
167Ps 6,5 Vg (LXX) »Convertere Domine et eripe animam meam, salvum me fac propter misericordiam tu tuam«.
168Fehlerhafter Bibelstellenverweis; im Text wird Hes 36,23 wiedergegeben.
169Vgl. Erasmus, Adag. 60: »Irritare crabrones« (ASD II-1, 172f.) – mit Verweis auf Plin. nat. 11,21. Auch Karlstadts verweist in AK auf die Pliniusstelle, in der die tödliche Gefahr einer Häufung von Hornissenstichen für den Angegriffenen erwähnt wird.
170Vgl. Hes 36,23 Vg »et sanctificabo nomen meum magnum quod pollutum est inter gentes […], ut sciant gentes quia ego Dominus, ait Dominus exercitum, cum sanctificatus fuero in vobis coram eis«.
171Vgl. Mt 6,9 Vg »sanctificetur nomen tuum«.
172Vgl. Aug. s. 68,6: »Hoc est ergo glorificare Deum: gratias agere deo. Hoc sane. Quid enim peius, si, ad imaginem creatus, cognito Deo eris ingratus? Hoc est prorsus, hoc est glorificare Deum : gratias agere Deo« (CCSL 41, 444,195–198).
173Chrys. in Mat. hom. XX (»De oratione dominica«): »Rogare autem orantem [Iesus] iubet, ut per nostrae quoque conversationis glorificetur ornatum: quod etiam superios profecto commemoravit, dicendo: Luceat lux vestra coram hominibus: ut videant opera vestra bona, et glorificent patrem vestrum: qui in caelis est [Mt 5,16]. Nam et Seraphin glorificantia deum, hac voce resonant: Sanctus, Sanctus, Sanctus [vgl. Jes 6,3; Offb 4,8]. Sanctificetur igitur hoc est, dicere, glorificetur.« (Chrysostomus, Opera (1517) 1, fol. 46r; vgl. hom. XIX,4 in PG 57, 279,20–27, in der kürzeren lateinischen Übertragung).
174Vgl. Ps 43(44),26 Vg (LXX) »exurge, adiuva nos et redime nos propter nomen tuum«.
175Ps 45(46),2 Vg (LXX) »Deus noster refugium et virtus, adiutor in tribulationibus, quae invenerunt nos nimis«.
176Ps 6,5 Vg (LXX) »salvum me fac propter misericordiam tuam«.
177Phil 3,20 Vg »nostra autem conversatio in caelis est unde etiam salvatorem expectamus«.
178Ps 6,6 Vg (LXX) »quoniam non es in morte qui memor sit tui«.
179In AK hat Karlstadt über »facibus« (= Fackeln) – fascibus (= Bündel, Bürden) geschrieben. Dabei scheint es sich nicht um eine Korrektur, sondern um ein alternatives Stichwort für die Vielfalt der Sünden zu handeln, die auf dem Haupt des Sünders nicht nur brennen, sondern es auch beschweren.
180Ps 6,6 Vg (Hebr.) »in inferno autem quis confitebitur tibi?«.
181Ps 15(16),9f. Vg (LXX) »caro mea requiescet in spe, quoniam non derelinques animam meam in inferno, non dabis sanctum tuum videre corruptionem«.
182Eigene Formulierung in Anlehnung an Röm 7,15–20.
183Vgl. Jak 1,15 Vg »concupiscentia cum conceperit parit peccatum«.
184Vgl. Röm 7,24 Vg »infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius«.
185Vgl. Röm 6,7 Vg »qui enim mortuus est, iustificatus est a peccato«.
186Röm 7,25 Vg »quis me liberabit? […] gratia Dei per Iesum Christum Dominum nostrum«.
188Vgl. Ps 90(91),3 Vg (LXX) »quoniam ipse liberabit me de laqueo venantium et a verbo aspero«.
189Vgl. Jer 15,17 Vg »a facie manus tuae solus sedebam, quoniam comminatione replesti me«.
190Ps 114(116),3 Vg (LXX) »circumdederunt me dolores mortis, pericula inferni invenerunt me«.
191Ps 6,6 Vg (LXX) »quoniam non est in morte qui memor sit tui«.
193Ps 6,6 Vg »in inferno autem quis confitebitur tibi«.
194Ps 114(116),3 Vg (LXX) »circumdederunt me dolores mortis, pericula inferni invenerunt me«.
1951. Sam 2,6 Vg »Dominus mortificat et vivificat, deducit ad infernum et reducit«.
1971. Sam 2,7 Vg »Dominus pauperem facit et ditat, humiliat et sublevat«.
198Ps 31(32),7 Vg (LXX) »tu es refugium meum a tribulatione quae circumdedit me«.
199In A fehlt die Angabe der Psalmnummer; das Zitat im Text ist aus Ps 33(34) (s. vorherige KGK 103 (Anmerkung)).
200Vgl. Ps 33(34),9 Vg (LXX) »gustate et videte quoniam suavis est Dominus«.
201Ps 59(60),13 Vg (LXX) »da nobis auxilium de tribulatione et vana salus hominis«.
202Vgl. Mt 5,5 Vg »Beati qui lugent quoniam ipsi consolabuntur«.
203Ps 114(116),4 Vg »et nomen Domini invocavi, o Domine libera animam meam«.
204Vgl. Ps 6,3f. Vg »sana me, Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea. Et anima mea turbata est valde«.
205Ps 6,7 Vg »laboravi in gemitu meo«.
206Ps 30(31)10f. Vg (LXX) »miserere mei Domine quoniam tribulor, conturbatus est in ira oculus meus, anima mea et venter meus, quoniam defecit in dolore vita mea et anni mei in gemitibus; infirmata est in paupertate virtus mea; et ossa mea conturbata sunt«.
207Vgl. Ps 24(25),18 Vg (LXX) »Vide humilitatem et laborem meum, et dimitte universa delicta mea«.
208Ps 6,7 Vg (LXX) »lavabo per singulas noctes lectum meum«.
209Vgl. Ps 133,2 Vg (LXX) »in noctibus extollite manus vestras in sancta et benedicite Domino«.
210Vgl. Ps 6,8 Vg (LXX) »turbatus est a furore oculus meus«; auch Aug. en. Ps. 41,2: »[…] lumen hoc desidera, […], quodam lumen quale non norunt oculi tui, cui lumini videndo oculus interior preaeparatur […].« (CCSL 38, 461,45–47).
211Vgl. Ps 6,8 Vg (LXX) »inveteravi inter omnes inimicos meos«.
212Ps 31(32),7 Vg »tu es refugium meum a tribulatione quae circumdedit me«.
213Vgl. Ps 125(126),5 Vg »qui seminant in lacrimis in exultatione metent«.
214Rückverweis auf Karlstadts vorherige Erwähnung dieses Aspektes; siehe c. 1 (fol. A3r–3v).
216Orig. in Lev. 5,12 [zu Lev. 7,28–34.]: »Hoc est sacrificium quod dicitur salutare. Quod sacrificium nemo offert Domino, nisi qui sanus est et salutis suae conscius, gratias Domino refert. Nemo ergo qui aeger est animo et languidus in operibus, offerre potest sacrificium salutare. Vis videre quia nemo eger et languidus potest illud offerre sacrificium? Leprosus ille, quem in Evangelio Dominus curasse describitur [Mt 8,1–4], non poterat offere hostiam, donec leprae aegritudine tenebatur. Cum autem accessit ad Jesum, et mundatus est, tunc iubetur ei a Domino offerre munera ad altare, […].« (PG 12, 463,38–49 = Cyrillus, In Leviticum (1514), fol. 21v).
217Ps 49(50),14 Vg (LXX) » immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua«.
218Vgl. Ps 49(50),15 Vg (LXX) » et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me«. Karlstadt gibt in seiner korrigierten Marginalangabe sowohl die Kapitelzählung der Vulgata als auch des hebräischen Textes an, weil er in seinem Kolleg beide Texte verwendet.
219Vgl. Ps 49(50),15 Vg (LXX) »et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me«.
220Vgl. Jer 33,6 Vg »et revelabo illis deprecationem pacis et veritatis«.
221Aug. persev. 20,53: »Da quod iubes, et iube quod vis« (PL 45, 1026,23f.); vgl. KGK I.2, Nr. 69, S. 741 Anm. 38, und Apologeticae Conclusiones, Th. 257, KGK I.2, Nr. 85, S. 837 Anm. 330; ebenso Defensio, KGK I.2, Nr. 90, S. 982 Anm. 598.
222Vgl. Röm 8,15 Vg »accepistis Spiritum adoptionis filiorum in quo clamamus Abba Pater.« bzw. Vers 26 »Spiritus adiuvat infirmitatem nostram, nam quid oremus sicut oportet nescimus, sed ipse Spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus«.
223Vgl. 1. Kor 4,7 Vg »quid autem habes quod non accepisti«.
224Vgl. Röm 5,5 Vg »quia charitas Dei diffusa est in cordibus per Spiritum sanctum«.
225In AK hat Karlstadt »qui dilexisti priorem ut diligerem« rot unterstrichen und am AuRd auf »1 Joan 4« verwiesen; vgl. 1. Joh 4,10.
226Gal 2,19f. Vg »Christo confixus sum cruci. Vivo autem iam non ego, vivit vero in me Christus«.
227Vgl. Ps 33(34),9 Vg (LXX) »gustate et videte quoniam suavis est Dominus«.
228Vgl. Röm 11,36 Vg »quoniam ex ipso et per ipsum et in ipso omnia; ipsi gloria in saecula. amen«.
229Vgl. Ps 118(119),114 Vg (LXX) »Adiutor meus et susceptor meus es tu, in verbum tuum supersperavi«.
230Vgl. Ps 31(32),8 Vg »firmabo super te oculos meos«.
231Vgl. Ps 24(25),15 Vg »oculi mei semper ad dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos«.
232Vgl. Ps 24(25),9 Vg »(Dominus […]) diriget mansuetos in iudicio, docebit mites vias suas«.
233Vgl. Hiob 14,4 Vg »quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine, nonne tu qui solus es«.
234Vgl. Hos 13,9 Vg »Perditio tua Israhel, tantummodo in me auxilium tuum«.
235Vgl. Ps 114(116),6 Vg (LXX) »humiliatus sum, et liberavit me«.
236Vgl. Ps 137(138),8 Vg »et salvum me fecit dextera tua«.
237Ps 114(116),8 Vg (LXX) »quia (Dominus) eripuit animam meam de morte, oculos meos a lacrimis, pedes meos ab lapsu«.
238Vgl. Ps 114(116),6f. Vg (LXX) »humiliatus sum et [Dominus] liberavit me, convertere anima mea in requiem tuam, quia Dominus benefecit tibi«.
239Vgl. 1. Sam 2,6–8 Vg »Dominus mortificat et vivificat, deducit ad infernum et reducit. Dominus pauperem facit et ditat, humiliat et sublevat, suscitat de pulvere egenum et de stercore elevat pauperem«.
240Vgl. Ps 102(103),1 Vg (LXX) »Benedic anima mea Domino et omnia quae intra me sunt nomini sancto eius«.
241Vgl. Ps 59(60),3 Vg (LXX) »Deus reppulisti nos […], iratus es et misertus es nobis«.
242AK hat Karlstadt hsl. am Außenrand »Psalmo 102« hinzugefügt; vgl. Ps 102,2f. Vg (LXX) »Benedic anima mea Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius, qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, qui sanat omnes infirmitates tuas«.
243Ps 31(32),11 Vg (LXX) »laetamini in Domino et exultate iusti et gloriamini omnes recti corde«.
244Vgl. Ps 33(34),2–4 Vg »Benedicam Dominum in omni tempore, semper laus eius in ore meo. In Domino laudabitur anima mea, audiant mansueti et laetentur, […].«
246Vgl. Ps 33(34),4.7.9 Vg (LXX) »magnificate Dominum et exaltemus nomen eius in id ipsum […] de omnibus tribulationibus eius salvavit […] beatus vir qui sperat in eo«.
247Vgl. Ps 33(34),18f. Vg (LXX) »clamaverunt iusti et Dominus exaudivit et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos; iuxta est Dominus his qui tribulato sunt corde et humiles spiritu salvabit«.
248Die drei Leipziger Pistorius.
249Karlstadt beabsichtigt weiterhin, eine ausführlichere Schrift zum Thema Buße auszuarbeiten; vgl. Zorzin, Flugschriftenautor, 225, Nr. 7.

ann|aASch, AOs: »species in quo nomen dei non magnificatur«.
ann|bAOs: »〈stupo〉r est alienatio sensus«.
ann|cASch: »insensatos«.
ann|dAOs: »repleta est malis 〈anima〉 mea Et vita mea ad infer〈num〉 descendit«. Vgl. Ps 87,4 Vg (Hebr.) »quia repleta est malis anima mea et vita mea ad infernum descendit«.
ann|eVgl. Ps 87,15 Vg (Hebr.) »quare Domine abicis animam meam, abscondis faciem tuam a me?«; ASch bietet Karlstadts Randglosse vollständig mit Erweiterungen: »ps'almo' 88 Et repleta est malis | anima mea Et vita mea | ad infernum descendit〈,〉 secundum alios | est ps'almus' 87: Facti sumus sicut mor|tui vel vulnerati dormientes in | sepulchro quorum non recordaris | amplius Et qui a manu tua | abscisi sumus 'id est' abiecti quare tamen | domine abiicis animam meam, | Abscondis faciem tuam a me.«AOs (bietet gekürzt): »〈psalmo 8〉7o〈:〉 repleta est malis | 〈anima〉 mea Et vita mea ad infer|〈num〉 descendit〈,〉 facti sumus sicut 〈vulner〉ati domientes in sepulchro | 〈quorum〉 non recordaris amplius | 〈et qui〉 a manu tua abscisi sunt | 〈quare〉 domine abiicis animam meam | 〈abscon〉dis animam tuam a me«.
ann|fASch: »Marci. 9«, entsprechend AOs; vgl. Mk 9,23.
ann|gAOs: »apocaly'psi' tertio. ego quo〈s amo〉 | arguo et castigo«; vgl. Offb 3,19.
ann|hAOs: »hunc tex|tum iero'nymus' ita | assumpsit | contra pelagia|nos li'bro' secundo | fa〈cie〉 15 alias | habet casti|gabo sive | erudiam | te in iudicio | ut non | videaris | tibi innoxius«.
ann|iAOs: Randglosse zu »reprobes«: »reprobat 〈qui in querela〉 | sue passio〈nis ele〉|vatur«.
ann|jAOs: Randglosse: »Hie: 31 castigasti me.« vgl. Jer 31,18.
ann|kAOs: »Culpam pena sub〈sequitur〉| ut flagella oculos d〈elinquen〉|tis apperiant«.
ann|lASch: »Hiere 31«, AOs: »Jere: 31«. Vgl. Jer 31,18 Vg »converte me et revertar, quia tu Dominus Deus meus.«
ann|mASch: »Postquam convertisti | me penitenciam egi«; AOs: »〈post〉quam me convertisti egi pe|〈nite〉ntiam«.
ann|nASch: »Confessio est vita peccatoris | et est gloria iusti Bern'hardus'«.
ann|oASch: am linken Rand neben »peccatorem«: »verba sunt | Aug'usti'ni«.
ann|pAOs ebenso; ASch interl.: »maculis〈.〉 Nevus i'd est' macula«, und am linken Rd: »Omnia opera nostra nervos habent ali|quos secundum Bernhardum«; bisher nicht nachweisbar.
ann|qAOs: »〈omnes〉 vias meas | 〈intellex〉isti psalmo 139«. Vgl. Ps 138,4 Vg (Hebr.) »et omnes vias meas intellexisti«.
ann|rAOs: »Spera quod deus possit et 〈velit〉 | dimittere delinquenti pecc〈ata〉«.
ann|sAOs ebenso.
ann|tAOs Zeile 15 zu »iuxta mi(sericordiam)« am AuRd: »118 psalmus«; vgl. Ps 118(119),124 Vg (Hebr.) »Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam«.
ann|uAOs (Z. 3, Rd-Gl): »nemo vivit pie nis〈i〉 | persecutiones patiuntu〈r〉«.
ann|vASch (Z. 20) über »iniecta sunt«: »interpretacio Augustiniana«.
ann|wAOs ebenso ASch: »Jhero'nymus': A facie indignacionis tue«; vgl. Ps 37,4 Vg (Hebr.).
ann|xASch (zu Z. 14f.) Rd-Gl: »Quod sit homo exterior et interior Vide | Erasmum«; AOs (zu Z. 14) Rd-Gl: »apud Erasmum patet de 〈membris〉 | hominis interioris et ext〈erioris〉«. Vgl. z. B. Erasmus, Enchiridion 4 (De homine exteriore et interiore): »Est igitur homo prodigiosum quoddam animal ex duabus tribusve partibus multo diversissimis compactum, ex anima veluti numine quodam et corpore tanquam muta pecude […]«; bzw. Erasmus, Enchiridion 7 (De tribus hominis partibus, spiritu et anima et carne): »[…] libet et Origenicam hominis sectionem breviter referre. Is enim Paulum secutus tres partes facit: spiritum, animam et carnem, quas omnes coniunxit apostolus scribens Thessalonicensibus (5,23) […].« (ASD, V-8, 132,524–526; 152,826–154,828).
ann|yASch: »sed sola superbia erigit se«.
ann|zASch auf fol. C2v am ObRd: »priusquam humiliarer deliqui«. Ps 118,67 Vg (LXX) »Priusquam humiliarer ego deliqui«.
ann|aaASch RdGl: »Videte et legite illa que dicta sunt c'apitulo' septimo«. Verweis auf Kap. 7; fol. B2r (Z. 14–18) »deus commovisti terram […] fumigant preces«. Das ganze Kap. 7 ist zu der Stelle, an der auf Kap. 7 verwiesen wird, einschlägig.
ann|abASch am ObRd mit Strich zu Z. 3 »conversionem hanc«: »deus facit conversionem nostram q'uia'd'icitur' Consumere me vis peccatis adolescentiae mee«; vgl. Hiob 13,26.
ann|acAOs über »alligas«: »colligas«.
ann|adAOs am InRd.: »Ie'ronimus' legit versatus in aerumna«; vgl. Ps 31(32),4 Vg (Hebr.) »versatus sum in miseria mea«.
ann|aeAOs RdGl: »〈Pli: l〉i: 11: ca: 21«.
ann|afASch: »45 et 30.« (der Punkt stammt von Schliebener).
ann|agAOs: »Num id est minime ut hic exponitur«.
ann|ahAOs»Malorum qui sunt eg〈iptii ita〉 | plures persequentes populum 〈dei〉 | de quibus scribitur Ex〈odo 15〉 | fiant 〈immobiles〉 | sicut la〈pis donec pertranse〉|at populus 〈tuus quem〉 | possedisti 〈illud est〉 | homo asticu〈s qui〉 | habet superbi〈am et〉 | similia | […] | […] | non fueri〈nt dominati〉 | tunc im〈maculatus ero〉 | et emun〈dabor a de〉|licto m〈aximo ps 18.〉 | i'd est' non reg〈net in〉 | corpore v〈estro〉«.
ann|aiAOs (Z. 15) über »pericula«: »i'd est' munitiones inferni«. Am Rand hat der Schreiber versucht hebräisch מצר zu schreiben, seinen fehlerhaften Ansatz jedoch wieder durchgestrichen; vgl. zu dieser Glosse auch Rüger, Karlstadt, 305f.
ann|ajAOs interl. über »quoniam tribulor«: »intuitu peccatorum meorum«.
ann|akASch: »depressionem | anime […]«.
ann|alAOs: »עמל [sic – hebr. falsch] i'd est' humilitas | depressio animi«; Vgl. Ps 24(25),18 Vg (LXX) »vide humilitatem meam et laborem meum«, bzw. Ps 24(25),18 Vg (Hebr.) »vide adflictionem meam et laborem meum«.
ann|amAOs: »vel ad sanctam«.
ann|anAOs: »Exo'do' 17«; vgl. 2. Mose 17, 8–16.
ann|aoAOs: »psalmo 24 [sic] | 〈visit〉asti terram et inebriasti 〈eam〉«. Vgl. Ps 64(65),11 Vg (LXX) »visitasti terram et inebriasti eam«, bzw. Vg (Hebr.) »visita terram et inriga eam ubertate«.
ann|apAOs: »i'd est' attenuatus«; vgl. Ps 114(115),6 Vg (Hebr.) »custodit parvulos Dominus, adtenuatus sum et salvavit me«.
ann|aqAOs: »Iero'nymus' inver|tere«; vgl. Ps 114,7 Vg (Hebr.) »revertere anima mea in requiem tuam«.
ann|arASch am AuRd: »〈C〉ontra Scholasticos nostros qui | sic 〈d〉icunt benedicam dominum omni tempore | 〈sed〉 nos debemus benedicere semper nomen | 〈domi〉ni non autem quo ad semper«; AOs (Z. 8) über »semper«: »i'd est' in omnibus operibus meis i'd est' sive commedero vel bibero«.
ann|asAOs: »i'd est' pariter secundum Jero'nymum'«; Ps 33,4 Vg (Hebr.) »magnificate Dominum mecum et exaltemus nomen eius pariter«; Karlstadt hat im Text die Lesart »in unum«, während Ps 33,4 Vg (LXX) »in id ipsum« bietet.

ann|1Bern. Conv. 19: »Vehemens est tentatio, proxima desperationi, nisi totum colligat, et ad miserandum animae suae, quam adeo miseram et miserabilem videt, convertat affectum, et audiat vocem dicentem: Beati qui lugent, quoniam ipsi consolabuntur [Mt 5,5]« (SBO, 4, 95,15–96,3). Die Kapitelzählung von Bernardus, Opera (1513) stimmt nicht mit der modernen Ausgabe überein; vgl. Hasse, Tauler, 131f. und Anm. 9ff.
ann|2Vgl. 4. Esra 2,1–7 Vg »Haec dicit Dominus: ego eduxi populum istum de servitute, quibus mandata dedi per pueros meos prophetas, quos audire noluerunt, sed irrita fecerunt mea consilia. Mater quae eos generavit dicit illis: ite, filii, quia ego vidua sum et derelicta. Educavi vos cum laetitia et amisi vos cum luctu et tristitia, quoniam peccastis coram Domino Deo et quod malum est coram me fecistis. Modo autem quid faciam vobis? ego enim vidua sum et derelicta. ite, filii, et petite a Domino misericordiam.«
ann|3Bern. Ann. 1,4: »Nam de remissione quidem peccatorum validissimum teneo argumentum, Dominicam passionem. Vox siquidem sanguinis eius invaluit multo plus quam vox sanguinis Abel, clamans in cordibus electorum, remissionem omnium peccatorum. Traditus est […] pro peccata nostra […], quin potentior et efficacior sit mors illius in bonum quam peccata nostra in malum. De bonis autem operibus argumentum nihilominus efficax mihi est resurrectio eius, quia resurrexit propter iustificationem nostram [Röm 4,25].« (SBO, 5, 15,6–14).
ann|4Aug. retr. 1, 24: »Item quod dixi: gratia dei est qua nobis donantur peccata ut reconciliemur deo, sic accipiendum est, ut tamen sciamus etiam utrumque ad generalem dei gratiam pertinere, […].« (CCSL, 57, 72, 27–30); Aug. retr. 1, 25: »Ubi quod dixi: gratiam esse in dimissione peccatorum, pacem vero in reconciliatione dei, […], non sic accipiendum est, ac si pax ipsa et reconciliatio non pertineat ad gratiam generalem, sed quod specialiter gratiae nomen remissionem significaverit peccatorum, […].« (CCSL, 57, 73,16–74,20).
ann|5Vgl. Sir 17,26 Vg »a mortuo, quasi nihil, perit confessio«.
ann|6Aug. s. 67,2: »Scriptura quippe ait: a mortuo, quasi qui non sit, perit confessio [Sir 17,26]. Si perit a mortuo confessio, qui confitetur vivit: et si peccatum confitetur, utique a morte revixit. Si peccati confesor revixit a morte, quis eum suscitavit? Nullus mortuus est sui ipsius suscitator. Ille se potuit suscitare qui, mortua carne, non est mortuus.« (CCSL, 41Aa, 421,30–35).
ann|7Vgl. Mt 8,24; Mk 4,38.
ann|8Vgl. Ps 87,5b–6 Vg (Hebr.) »factus sum sicut homo sine adiutorio, inter mortuos liber, sicut interfecti et dormientes in sepulchro, quorum non recordaris amplius, et qui a manu tua abscisi sunt«.
ann|9Vgl. Ps 87,16 Vg (Hebr.) »portavi furorem tuum et conturbatus sum«; Karlstadt bietet ein wörtliches Zitat in Anlehnung an die lateinische Übertragung des hebräischen Psalters durch Hieronymus.
ann|10Vgl. o. KGK (Anmerkung), Bern. Conv. 19 zu Karlstadts Notiz auf dem Titelblatt.
ann|11Hiob 14,2. AOs: »unde Job: Sicut flos egred〈itur〉«; ASch: »unde sicut flos egreditur et conteritur«.
ann|12Ps 102,15 Vg (Hebr.).
ann|13Jes 40,6 Vg »eius quasi flos agri«.
ann|14Hier. adv. Pelag. 2, 28: »Miseretur humani generis Deus, et non vult perire quos fecti. Noli timere, Iacob, dicit Dominus: ego enim sum tecum, […] te vero ipsum perire non faciam, sed castigabo te in iustitia, et ita miserebor tui, ut te innoxium non relinquam [Jer 30,10f.].« (CCSL, 80, 94,20–25); vgl. Hieronymus, Opera (1516), 3, fol. 134v.
ann|15Greg. moral. 6,24: »Quisquis pro culpa percutitur, sed in querela suae percussionis elevatur, increpationem domini reprobat, quia hanc iniuste se perpeti accusat.« (CCSL, 143, 314,2–4).
ann|16Vgl. Jer 31,18.
ann|17Greg. moral. 6,23: »Unde fit plerumque divini muneris largitate, ut culpam poena subsequatur, et flagella oculos delinquentis aperiant, quos inter vitia securitas caecabat. Torpens quippe animus percussione tangitur, ut excitetur; quatenus qui statum suae rectitudinis securus perdidit, afflictus consideret quo iacet. Hinc itaque ipsa asperitas correptionis origo fit luminis.« (CCSL, 143, 313, 7–12); vgl. Hasse, Tauler, 133 Anm. 19.
ann|18Vgl. 4. Mose 5,7 Vg »Sin autem non potuerit offere pecus, offerat duos turtures, vel duos pullos columbarum Domino, unum pro peccato, et alterum in holocaustum«.
ann|19Aug. qu. 3,4: »[…] cum prius seorsum de holocaustis loqueretur, commemoravit turturem, et non dixit duos [4. Mose 1,14]; nunc vero ideo duos dicit, quia sacrificium pro peccato sine holocaustomate non offerebatur. […] nunc vero de avibus aliter dicit, ut prius offeratur pro peccato una avis, deinde altera in holocaustoma.« (CSEL, 28/2, 238,6–13).
ann|20Bernardus, Opera (1513), fol. CXIv (=»Bernhardi sententiae«), col. 4 (H): »Quo sunt in quibus consistit nostra salus: iustificatio et glorificatio. Altera initium, altera perfectio est. In illa labor, in hac autem fructus laboris est. […] Ipsa est enim via, per quam sit transitus ad glorificationem, dicente Apostolo: Quos praedestinavit hos et vocavit, et quos vocavit hos et iustificavit; quos autem iustificavit hos et magnificavit [vgl. Röm 8,30]. Neque enim poterit obtineri magnificatio, nisi iustificatio praecesserit: cum ista meritum, illa praemium sit. […] tria sunt, a quibus abstinere debent quicumque iustificari desiderant. Primo utique ab operibus pravis, secundo a carnalibus desideriis, tertio a curis saeculi. Item tria sunt, quibus debent insistere, quae etiam continet sermo Domini in monte, elemosyna, ieiunium, oratio.« Vgl. Bern. Div. 105 (De animarum remediis), SBO, 6/1, 376,3–377,4.
ann|21Tauler, Sermones (1508), fol. 33rb–33va [= 13. Predigt], beginnend mit »ich will euch sagen ein exempel.« – von Karlstadt in seinem Exemplar mit Glossen versehen. In dem Beispiel, das Tauler anführt, geht es um eine Frau, die in einem Entrückungserlebnis Maria und die Heiligen im Himmel sieht, die gebannt im Ansehen Gottes verharren. Als die Frau sich ihrer eigenen Ferne von diesem seligen Ereignis bewusst wird, wendet sie sich rufend an Maria und die Heiligen. Sie merkt aber, dass alle so in Gott versunken und verhaftet sind, dass sie ihr Rufen nicht beachten. Dazu machte Karlstadt die Notiz: »Sancti non exaudierunt« (fol. 33rb). Vgl. auch Hasse, Tauler, 44 und Anm. 48.
ann|22Vgl. Ps 31,10 Vg (LXX) »Multa flagella peccatoris sperantem autem in Domino misericordia circumdabit«.
ann|23Vgl. Ps 110(111),2f. Vg (Hebr.) »Magna opera Domini, exquirenda in cunctis voluntatibus suis. Gloria et decor opus eius et iustitia eius perseverans semper«.
ann|24Im Text gibt KarlstadtPs 55 nach Vg (LXX) an; vgl. Ps 55,9»posuisti lacrymas meas en conspectu tuo«. In seiner hsl. RdGl bietet Karlstadt mit »psalmo 56« die Zählung der hebräischen Bibel.
ann|25Aus »lachrymas« korrigiert am Ende.
ann|26So irrtümlich statt »conspectu« (vgl. Rüger, Karlstadt, 306, Anm. 62).
ann|27Karlstadt hält sich exakt an die Übertragung des Hieronymus aus dem Hebräischen; vgl. Ps 55(56),9 Vg (Hebr.). Das Zitat bei Rüger, Karlstadt, 306 Anm. 62 ist fehlerhaft: statt richtig »narratione« versehentlich »numeratione«.
ann|28Auffallend ist, dass Karlstadt die Punktuation unter dem »ר« weglässt.
ann|29Vgl. Reuchlin, De rudimentis Hebraicis, 364: סָפַר»numeravit. censuit.«.
ann|30Ps 84,5 Vg (LXX) »converte nos Deus salutum nostrarum«; Ps 84,5 (Hebr.) »converte nos Deus Iesus noster«.
ann|31Vgl. Ps 59,5 Vg (Hebr.) »ostendisti populo tuo duritiam, potasti vino consopiente«.
ann|32Masoret. Text: רַעַד. Ps 59(60),5.
ann|33רעד, vgl. Ps 54(55),6: Zittern, Beben.
ann|34Vgl. Lk 15,16.
ann|35Vielmehr Hiob 13,15f. Vg »verumtamen vias meas in conspectu eius arguam et ipse erit salvator meus«.
ann|36Vgl. Ps 118,26 Vg (LXX) »Vias meas enuntiavi et exuadisti me«; ASch: »Job 14 [= 13,15f.] vias meas | in conspectu dei ar|guam et ipse erit | salvator meus 〈.〉 | ps'almo' Vias meas | exposui tibi et | liberasti me«; AOs: »unde iob 14 vias 〈meas〉 | exposui tibi 〈et〉 | me liberasti«. Ps 118,26 Vg (Hebr.) »Vias meas exposui et exaudisti, doce me iustitiam tuam«.
ann|37Bern. ep. 113,4: »Absque confessione iustus iudicatur ingratus et peccator mortuus reputatur. Confessio igitur peccatoris est vita, iusti gloria; et necessaria est peccatori, et iustum nihilominus decet.« (SBO, 7, 290,6–9).
ann|38Ps 93,14f. Vg (Hebr.).
ann|39Vgl. Hiob 13,18.
ann|40Letzte Zeile der UnRd-Gl am unterem Seiten-Rd abgeschnitten.
ann|41Aug. s. 67,8: »[Dominus […]] Sapientibus et Prudentibus irridendis arrogantibus, falso grandibus, vere autem tumentibus, opposuit non-sapientes, non-prudentes sed parvulos. Qui sunt parvuli? Humiles. […] Quia revelatum est parvulis, debemus esse parvuli; […].« (CCSL, 41Aa, 427,154–428,163).
ann|42Ps 36(37),3b Vg (Hebr.) »peregrinare in terra et pascere fide« und V. 5. »Volve super Dominum viam tuam et confide in eo«. ASch: »Hiero'nymus'ps'almo' 36 peregrinare in terra | et pascere | fide〈.〉 Volve | super dominum viam tuam et confide | in eum«. AOs: »〈peregr〉inare in terra Et pascere | 〈fide〉 et volve super dominum viam | 〈tuam〉 et confidere [sic] eum id est revela«.
ann|43Aug. nat. et gr. 31,35: »[…] revela ad dominum viam tuam et spera in eum, et ipse faciet [Ps 36,6], non, sicut quidam putant, quod ipsi faciant […], quia misericordia eius praevenit nos. Praevenit […] ut sanemur, […]; praevenit, ut vocemur, subsequetur ut glorificemur; praevenit, ut pie vivamus, subsequetur ut cum illo semper vivamos, quia sine illo nihil facere possumus. […] Revelemus ergo ad eum viam nostram confessione, non defensione laudemus. Si enim non est ipsius via, sed nostra, procul dubio non est recta.« (CSEL, 60, 258,24–259,6). Vgl. Hasse, Tauler, 131, Anm. 6. Auch ASch notiert »Aug'ustinus' de natu|ra et gratia | c〈.〉 21«. Aber richtig ist Karlstadts Angabe »c. 31«, bei Schliebener liegt ein Fehler vor.
ann|44Vgl. Ps 84,5 Vg (Hebr.) »Converte nos Deus Iesus noster et solve iram tuam adversus nos«, bzw. Ps 84,5 Vg (LXX) »Converte nos Deus salutum nostrarum et averte iram tuam a nobis«.
ann|45Aug. en. Ps. 36, sermo 1,6: »Modo enim abscondita est iustitia tua; in fide res est, nondum in specie. Aliquid credis ut facias, nondum vides quod credis. Cum autem coeperis videre quod credidisti, educetur in lumine iustitia tua. […] Non solum ergo educet sicut lumen iustitiam tuam, sed erit iudicium tuum tamquam meridies. Modo enim iudicas sequi christum, hoc propusuisti, hoc elegisti, hoc est iudicium tuum; nemo tibi ostendit quod promisit; promissorem adhuc tenes, exhibitorem autem exspectas; in iudicio ergo fidei tuae elegisti sequi quod no vides.« (CCSL, 38, 342,5–15).
ann|46Hiob 13,15.
ann|47Vgl. Dan 3,28 Vg (Gebet des Azarias) »Iudicia enim vera fecisti iuxta omnia quae induxisti super nos in iudicio […]«; Dan 3,31 Vg »quae induxisti super nos […] in vero iudicio fecisti«. AOs (Zeilen 14f.) ist der Text »iuste induxisti haec omnia mala super me propter peccata mea« eingerahmt; dazu eine weisende Hand am linken AuRd und rechte InRd-Gl: »con〈tra〉 | Julianu〈m〉 | li'bro' tertio«. Vgl. Aug. c. Iul. 3: »[…] definiri hominem undecumque nascatur, secundum catholicam fidem […], et innocentem esse per nullum proprium, et reum per originale peccatum: naturae autem substantiam, cuius auctor est Deus, etiam in grandibus esse peccatoribus bonam; qui utique propter peccata etiam sua propria mali sunt, quae illi malo cum quo nati sunt anniderunt.« (PL, 44, 729,7–12).
ann|48Hiob 27,2 Vg »Vivit Deus qui abstulit iudicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem annuxit animam meam«.
ann|49Reuchlin, In septem psalmos (1512), fol. b4r–v: »Ne in ira tua […] Argues sive corripies […] In exaestuatione tua« (aus Ps 6,2). Vgl. auch die Übersetzung in der veränderten Ausgabe Reuchlin, In septem psalmos (1512)Reuchlin, In septem psalmos (1529), 1: »Domine ne in ira tua argues sive corripies me et ne in exaestuatione tua […].«
ann|50Hier. adv. Pelag. 2,20: »Dominus praecepit ei ut maledicat David. Et quis respondebit ei: quare hoc fecisti? [vgl. 2. Sam 16,10] Voluntas enim Dei non discutienda, sed cum gratiarum actione patienda est.« (CCSL, 80, 81,27–30).
ann|51Vgl. Apg 5,41.
ann|52Ps 114,6.
ann|53Ps 93,19.
ann|54Ps 82,16–19.
ann|55Ps 122,3.
ann|56In AOs nur die ersten zwei Psalmenzitate.
ann|57Gemeint ist die im Druck sinngemäß verwendete Stelle 1. Kor 15,10 Vg »abundantius illis omnibus laboravi: non ego autem sed gratia Dei mecum«. Zu Karlstadts Auslegung dieser Stelle vgl. seine 16 Conclusiones, These 9–12 (KGK I,1 Nr. 61, S. 527, Z. 11–S. 528, Z. 9).
ann|58Hos 6,1.
ann|59Vgl. Ps 72(73),5f. Vg (Hebr.) »in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur ideo nutriti sunt ad superbiam circumdederunt iniquitatem sibi«.
ann|60Dieses Wort fehlt in Karlstadts Glosse.
ann|61Vgl. Phil 3,6–8.
ann|62Vgl. hierzu Aug. en. Ps. 50, CCSL, 38,599–616.
ann|63Ebenso AOs.
ann|64Ps. Hier. Brev. in Ps. 37,3: »Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi. Verba doctrinae, quae ut iaculum transverberarunt cor meum, ut agerem poenitentiam.« (PL, 26, 938,14–16).
ann|65Aug. en. Ps. 37,5: »Unde ergo sagittae infixae? Ipsam poenam, ipsam vindictam, et forte dolores quos hic necesse est pati, et animi et corporis, ipsas dicit sagittas. De his enim sagittis et sanctus Iob fecit commemorationem, et cum esset in illis doloribus, dixit sagittas Domini infixas sibi [Hiob 6,4]. Solemus tamen et verba dei sagittas accipere […].« (CCSL, 38, 385,44–50).
ann|66Aug. en. Ps. 37, s. unten Anm. 84.
ann|67Ps 31,4.
ann|68Ebenso AOs.
ann|69Ps 118,66f. Vg (Hebr.) »bonum sermonem et scientam doce me, quia mandatis tuis credidi, antequam audirem ego ignoravi, nunc autem eloquium tuum custodivi«.
ann|70Nicht entziffert.
ann|71Unleserliche Fortsetzung der Gl am InRd zw. Z. 4 u. 7.
ann|72Vgl. ASch: »de necessitatibus meis | eripe me«; Fortsetzung des im Druck bis »tribulationes« zitierten Ps 24,17a. Die Fortsetzung der Notiz am Rand konnte nicht entziffert werden, da ASch bzw. AOs an der Stelle dazu nichts bieten.
ann|73Nicht entziffert.
ann|74Nicht entziffert.
ann|75Karlstadt bezieht sich auf fol. B4r (Z. 2): »et annotasti, si quid invitus commisi«. ASch RdGl: »supra c 9 Auctoritate Job | Nichil te latuit de | peccatis meis signasti | peccata mea folliculo« [a. a. O. zitierte KarlstadtHiob 14, ]; AOs RdGl: »Job | 〈si〉gnasti peccata mea que invitus commisi«.
ann|76Nicht entziffert.
ann|77Zitat aus Erasmus’ Scholien zu Hier. ep. ad Pammachium: »Plagam doloris instaurat.) Plagam doloris habent quae quidem viderim exemplaria, sed mendose ni fallor. Nondum enim de vulnere animi loquitur, sed de plaga corporis. Nam de animi plaga mox subiicit. Unde legendum opinor, plagae dolorem. Cum enim plaga ipsum vulnus significet, et dolor animi sit vulnus, non potest dici plaga doloris, nisi per appositionem: ut intelligas dolorem renovatum, qui est animi vulnus. At non iteratur hic vulnus, sed pristini vulneris dolor recrudescit commemoratione cicatricem refricante.« Vgl. Hieronymus, Opera (1516), 1, fol. 73 B.
ann|78Verweis Karlstadts auf fol. B3v (Z. 10–15): »Es quidem iustorum pendet iusticia […] nevis et verrucis deformem«.
ann|79Verweis auf Kap. 7 (fol. B2r–2v), das insgesamt viele Parallelen zu vorliegendem Text aufweist.
ann|80Vgl. Jes 26,12 Vg »omnia enim opera nostra operatus es nobis«.
ann|81Vgl. Jes 45,13 Vg »Ego suscitavi ad iustitiam, et omnes vias eius dirigam«.
ann|82Vgl. Hes 36,27 Vg »et faciam ut in praeceptis meis ambuletis et iudicia mea custodiatis et operemini«. ASch: »Eze: 36 | 〈E〉go faciam ut iudicium meum operemini | Isaie 26 | Ipse operatus es in nobis omnia opera nostra Ego suscitavi hominem«; bzw. AOs: »Ezeci: 36 | 〈E〉go faciam ut iudicium meum | operemini | 〈I〉saie: 26 | 〈I〉pse operatus | 〈est〉 in nobis | omnia opera | 〈no〉stra«.
ann|83Mit der Linie verbindet Karlstadt zwei inhaltliche zusammengehörige Aussagen seines Textes.
ann|84Vgl. Ps 6,5 Vg (LXX) »Converte Domine« mit Ps 6,5 Vg (Hebr.) »Reverte Domine«.
ann|85Reuchlin, In septem psalmos (1512), fol. b6v übersetzt שוּבָה (aus Ps 6,5) mit »Converte«.
ann|86Reuchlin, De rudimentis Hebraicis, 510: »שוּב Vertit. revertit. convertit. […] Inde verba gravia et transitiva quae significant facere reverti. idest reddere […]«.
ann|87Nicht entziffert.
ann|88Vgl. Ps 49,23 Vg (LXX).
ann|89So übersetzt Reuchlin, In septem psalmos (1529), fol. b6v (aus Ps 6,5).
ann|90Vgl. Ps 6,5 Vg (Hebr.) »Salva me propter misericordiam tuam«.
ann|91Das Pliniuszitat am UnRd gehört zu »crabro«, wie es die interl. Notiz in ASch über »crabro« bestätigt: »Pli'nius' l〈.〉 11 c〈.〉« (die Kapitelzahl fehlt).
ann|92Plin. nat. 11,24: »Ictus eorum haud temere sine febri est. Auctores sunt ter novenis punctis interfici hominem.« Vgl. auch Erasmus, Adag. »Irritare crabrones« (ASD, II-1, 172f.).
ann|93Vgl. Ps 73(74),22 Vg (LXX) »Exurge Deus iudica causam tuam«.
ann|94Verweis auf den Inhalt von c. 1 und 2.
ann|95Verweis auf c. 2; fol. A3v–4r.
ann|96Verweis auf fol. A4r (Z. 3–5).
ann|97Vgl. Ps 15(16),10 Vg (LXX) »quoniam non derelinques animam meam in inferno, non dabis sanctum tuum videre corruptionem, notas mihi fecisti vias vitae« (zit. in Apg 13,35).
ann|98Ps 6,6.
ann|99Nicht entziffert.
ann|100Vgl. Jes 38,17.
ann|101Vgl. Ps 68,3.
ann|102Das »/D〈el〉« am AuRd ist wohl auf das durchgestrichene »amarulentam« bezogen.
ann|103Möglicherweise sollten diese Worte das gestrichene »amarulentam« ersetzen. Siehe KGK gk_ (Textstelle); AOs über »amarulentam«: »acerba cruenta«.
ann|104Nicht entziffert.
ann|105Nicht entziffert.
ann|106Ebenso AOs.
ann|107Schwer zu entziffern, vielleicht Gal 1.
ann|108Vgl. Bar 2,18 Vg »sed anima quae tristis est super magnitudine et incedit curva et infirmis et oculi deficientes et anima esuriens dat tibi gloriam et iustitiam Domino«.
ann|109Vgl. Klgl 3,1–22. Auch hier ist erkennbar, dass diese rote Notiz vor der schwarzen Notiz am UnRd geschrieben wurde: Karlstadt hat seine Linie mit schwarzer Tinte über die rote Notiz gezogen.
ann|110Vgl. 2. Mose 15,4–10.19.
ann|111Vgl. 2. Mose 14,23.
ann|112Vgl. 2. Mose 15,16: »Irruat super eos formido et pavor, in magnitudine brachii tui; fiant immobiles quasi lapis, […] donec pertranseat populus tuus iste, quem possedisti«.
ann|113Ps 18,14.
ann|114Vgl. Röm 6,12: »Non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore, ut obediatis concupiscentiis eius«.
ann|115Die »esse«-Notiz war schon geschrieben, als Karlstadt später diese lange Notiz darum herum geschrieben hat; man beachte die Abgrenzungslinie über und unter der »esse«-Notiz.
ann|116Vgl. Klgl 3,1–22.
ann|117Karlstadt hat aus dem hebräischen Text von Ps 116,3 (= Vg 114,3) das Wort מצר entnommen, mit dessen Bedeutung er sich in weiteren Notizen auseinandersetzt. Die Notiz »מצר mezer« war bereits in rot geschrieben. Die schwarze Notiz »municiones […]« hat er in einem 2. Schritt um die rote Notiz herumgeschrieben. Es handelt sich also um 2 Notizen.
ann|118Hier. Psalt. sec. hebr. 116,3: »munitiones inferni« (vgl. Rüger, Karlstadt, 305f.).
ann|119Nicht genanntes Subjekt ist Johannes Reuchlin.
ann|120Reuchlin, De rudimentis HebraicisReuchlin, De rudimentis hebraicis, 292: »מצר: angustia vel locus strictus unde fugere nequamus. […] ps. cvxi. Et pericula inferni invenerunt me. pro quo Hiero. sic. Et munitiones inferni.« (vgl. Rüger, Karlstadt, 305f.).
ann|122Vgl. c. 1, fol. A3r (Z. 22–25).
ann|123Vgl. c. 7, fol. B2r–v.
ann|124Ps 59,(60),13 Vg (LXX) »Da nobis auxilium de tribulatione«.
ann|125Vgl. Ps 30,10 Vg (Hebr.) »caligavit in furore oculus meus, anima mea et venter meus«.
ann|126Vgl. ebda. und auch Ps 6,8 Vg (LXX) »turbatus est a furore oculus meus«.
ann|127Vgl. Ps 30,10f. Vg (LXX) »conturbatus est in ira oculus meus anima mea et venter meus. Quoniam defecit in dolore vita mea […], infirmata est in paupertate virtus mea et ossa mea conturbata sunt«.
ann|128Hieronymus übertrug Ps 87,10 Vg (Hebr.) »oculus meus infirmatus est ab adflictione«, bzw. Ps 87,10 Vg (LXX) »Oculi mei languerunt prae inopia«.
ann|129Ps 87,10, wie vorige Anm.
ann|130Vgl. Ps 30,11 Vg (LXX) »quoniam defecit in dolore vita mea et anni mei in gemitibus«.
ann|131Vgl. Ps 30,11 Vg (Hebr.) »quia consumptae sunt in maerore vitae meae et anni mei in gemitu«.
ann|132Vgl. Ps 24,18 Vg (LXX) »vide humilitatem meam et laborem meum«.
ann|133Vgl. Ps 24(25),18 Vg (Hebr.) »vide adflictionem meam«.
ann|134Ps 118,50 Vg (Hebr.) בעניי: »haec est consolatio mea in adflictione mea«, bzw. Ps 118,50 Vg (LXX) »haec me consolata est in humilitate mea«.
ann|135Die letzte Zeile ist verwischt.
ann|136Ps 24(25),18 Vg (Hebr.) »et porta omnia peccata mea«.
ann|137Vgl. Ps 21,25 Vg (Hebr.) »[…] quoniam non dispexit neque contempsit modestiam pauperis«.
ann|138Vgl. Ps 50,5 Vg (Hebr.) »et peccatum meum contra me est semper«.
ann|139Vermutlich verschrieben für partem.
ann|140Ambr. paenit. 2,3 (CSEL, 73, 169–171).
ann|141Aug. en. Ps. 84,15: »Veritas […] de terra orta est, […]; et iustitia de caelo prospexit, id est, a Domino Deo data est iustificatio confitenti, ut ipse agnoscat impius pium se fieri non posse, nisi ille fecerit cui confitetur, credendo in eum qui iustificat impium. […] Cum enim coeperimus odisse peccata, iam ipsum odium peccatorum similes nos incipit facere deo, quia hoc odimus quod odit et Deus. Cum ergo coeperis odisse peccata et confiteri deo, cum te delectationes illicitae rapiunt et ducunt ad ea quae tibi non prosunt, ingemisce ad deum; et confitens illi pecata tua, mereberis ab illo delectationem, et suavitatem iustitiae faciendae dabit tibi, ut incipiat te delectare iustitia, quem primo delectabat iniquitas, […].« (CCSL, 39,1174,5–9 u. 17–24).
ann|142Bezogen auf Augustinus, was dafür spricht, dass die Notiz am AuRd vorher geschrieben wurde, da hier Augustin genannt wurde.
ann|143Aug. retr. 1,25 (vgl. o. KGK (Anmerkung)): »Ubi quod dixi: gratiam esse in dimissione peccatorum, pacem vero in reconciliatione dei, ubicumque hoc dixi, non sic accipiendum est, ac si pax ipsa et reconciliatio non pertineat ad gratiaam generalem, sed quod specialiter gratiae nomine remissionem significaverit peccatorum, sicut legem et generalem, sed quod specialiter gratiae nomine remissionem significaverunt peccatorum, sicut legem et specialiter dicimus, secundum quod dictum est: lex et prophetae, et generaliter, ut in ea sint et prophetae.« (CCSL, 57, 73,16–74,22).
ann|144Ps. Cyrillus = Orig. in Lev. 5: »[…] liber quintus: de eo quod scriptum est: Hec est lex hostie peccati: in loco quo iugulantur holocausta occident. et id quod peccati est: et cetera.« (vgl. Cyrillus, In Leviticum (1514), fol. 15v; bzw. PG, 69, 539–547 = Glaphyra in Leviticum: »Quod Christi passio sit salutaris«).
ann|145Am Ende dieser Zeile ist der Anfang eines übergeschriebenen Wortes zu erkennen, das am Rand abgeschnitten ist.
ann|146Ps. Cyrillus = Orig. in Lev. 5: »[…] requiramus in nobis […]/ qui sacrificium salutare et sacrificium laudis offerat deo. Ego illum esse arbitror: qui in omnibus actibus suis facit laudare deum/ et impletur per eum illud quod dominus et salvator noster dicit, Ut videant homines opera vestra bona: et magnificent patrem vestrum qui in celis est (Mt 5) […] Prius enim repropiciatio querenda est: et post hec offerendum sacrificium salutaris.« (vgl. Cyrillus, In Leviticum (1514), fol. 19r; bzw. PG, 69, 539–547).
ann|147Aug. qu. 3,35: »[…] recte potest intelligi etiam sacrificium salutis quod est sacrificium salutaris, quoniam a salutari salus datur, et illud est salutare unde salus accipitur, non est necesse, ut tamquam multorum salutarium sacrificia hic intellegamus, ubi dictum est a sacfrificiis salutarium, sed multarum forsitan sanitatum, qua tamen ab uno salutari accipiuntur.« (CCSL, 33, 200,895–900).
ann|148Vgl. Ps 20(21),6 Vg (Hebr.) »magna gloria eius in salutari tuo, gloriam et decorem pones super eum«.
ann|149Vgl. Ps 110(111),3 Vg (LXX) »confessio et magnificentia opus eius«.
ann|150Vgl. Joh 3,21»qui autem facit veritatem, venit ad lucem, ut manifestentur opera eius, quia in Deo sunt facta.«
ann|151Vgl. Röm 8,15.
ann|152Vgl. 2. Mose 20,24 Vg »altare de terra facietis mihi, et offeretis super eo holocausta et pacifica vestra, […] in omni loco in quo memoria fuerit nominis mei; veniam ad te, et benedicam tibi«.
ann|153Vgl. 1. Joh 4,10 Vg »in hoc est charitas, no quasi nos dilexerimus Deum, sed quoniam ipso prior dilexit nos«.
ann|154Bern. Ded. 5,5»[…] Propheta: Ego autem, ait, mendicus sum et pauper; Dominus sollicitus est mei [Ps 39,18]. Plane artificiosa connexio utriusque considerationis, qua velut uno momento descendes pariter et ascendens, et se pauperem et mendicum, et Deum pro se sollicitum vidit.« (SBO 5, 391.16–19).
ann|155Vgl. Ps 49,23 Vg (Hebr.) »qui immolat confessionem glorificat me et qui ordinate ambulat ostendam ei salutare Dei«.
ann|156Vgl. Ps 31(32),19 Vg (Hebr.) »multi dolores impii«.
ann|157Vgl. Lk 15,16; 15,22.
ann|158Nicht entziffert.
ann|159Ps 115,16f. Vg (LXX) »disrupisti vincula mea, tibi sacrificabo hostiam laudis«.
ann|160Ps 114,6–8 Vg (LXX) »humiliatus sum et [Dominus] liberavit me, convertere anima mea in requiem tuam, quia Dominus benefecit tibi, quia eripuit animam meam de morte«.
ann|161Ps 114,8 – Masoret. Text חִלַּצְתָּ.
ann|162Bis hierher mit schwarzer Tinte durchgestrichen.
ann|163Ps 114,7 Vg (Hebr.) »quia Dominus reddet tibi«.
ann|164noster [Hebraeus] = Johannes Böschenstein, vgl. Brief Karlstadts vom 10. Januar 1519 an Spalatin: »quidem negotium magnifacit noster Hebraeus« (KGK gk_ (Textstelle)).
ann|165[Hebraeus] noster = Johannes Böschenstein.
ann|166Karlstadt hat beim Zeilenwechsel »di« versehentlich zweimal geschrieben.
ann|167Vgl. 1. Petr 1,3f. Vg »Benedictus Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, qui secundum misericordiam suam magnam regeneravit nos in spem vivam, per resurrectionem Jesu Christi ex mortuis, in hereditatem incorruptibilem, et incontaminatam, et inmarcesscibilem, conservatam in caelis in vobis«.
ann|168Ps 102,2f. Vg (Hebr.) »qui propitiatur cuncits iniquitatibus tuis«.
ann|169Ps 33.
ann|170Ps 33,19 Vg (Hebr.) »iuxta est Dominus contritis corde et confractos spiritu salvabit«.
ann|171Ps 33,19.

Downloads: XML · PDF (Druckausgabe)
image CC BY-SA licence
»