aApologia
pastoris, Cemberg-
gensis qui
nu-
per suae Ecclesiae consensu,
uxorem duxit.a
bAd requisitionemcArchiepiscopi Mag-
chiepiscopi Magdenburgensisd,1 super re uxoria, Barpto-
lomei Bernardi, pastoris Ecclesiae
Cembergensis2 Responsio.b
Eximii Domi-
ni Doctores3, quia ad vos vo-
catuse sum, ad reddendamf fa-
cti mei rationem, breviter sub-
iiciam, quae
in hac re, mea gsen-
tit conscientiag, et quaeso per
Christianam charitatem, ita
non
sit molestumh, diligenter
audire et cognoscere hanc caussami,
ut egoj simpli-
citer
ack candide proponam.
Principio negare nonl
possum,muxorem virgi-
nem me duxisse.4 id enim si negarem, impie
falle-
remn meam
ecclesiam.o Quae cum hactenus
persua-
sum habeat, legitimasp nuptiasq meas
esser, nunc pia
ratione
offenderetur, si ipse vocarem scortationem,
vitaes meae genus. Decet episcopum, tsine criminet esse,
ut apostolus Paulusu non semel
ait.5 Ego
crimen agno-
scam, ecclesiae praefectusv? Paulus ne gentibus qui-
dem vultw vitam
Christianorum scandalo esse.6 ego
2r etiamx fratribus
offendiculum ponamy,7 si agnoveroz
scortationem? Fateor itaqueaa ductam, et fatebor nu-
ptias esse
legitimas donec mihi hunc spiritum Chri-
stus
dederit〈.〉8
Coegeruntab meamac ut ducerem, conscientiamad,
huiusmodiae rationes, quae omnes pias mentes me-
ritoaf movereag debentah, quantumvis obstent, Vulga-
ta
opinio, Consuetudo, Iusai
pontificium, et tot se-
culorum consensus. At Christianae mentis est,
specta-
re potius, quid Christus postuletaj, quam quid probentak
homines, ut Paulus ait al ad Galatasal. Si
adhuc homini-
bus placerem, Christi servus non essem.9 Etam Matthaeian
viii.aoapSinite mortuos sepelireap mortuos suos.aq10
Quod meum factum non modo inopinumar, et alie-
num a religione, iureiurandoas, et obedientiaat, dicitur,
sed et temerarium, etau nequam.av facile excusabitur
temeritas, ubi excusavero impietatem, et
periurium〈.〉
Atque utinam viderentaw spiritualibus oculis, consilii
mei rationes,
hiiax qui sic causanturay temeritatem.az
Ecce autem facti mei rationes.
Nunquamba damnavit aut lex aut Evangelium
nuptias, nec ulli statui
hominum, sive clericorum,
sive laicorum, interdixit Christus. Sicbb enim scriptum
estbc Matthaeibd .xix.be Non omnes capiunt verbum istud,
bfsed quibus datum est. Et
postea,bf Qui
potest cape-
re capiat.11 ubi Christus non modo non praecepit
2v coelibatum, sed significavit etiam, non posse continge
rebg, nisibh quibus datum est.12 Hac voce merito
terreri de-
beant,bi qui se promiscue addicunt coelibatui, quan-
do non omnium, sed
paucorum donum perpetuae conti-
nentiae esse, Christus significat. Paulus velut expo-
nensbj Christi sententiam. bk i. Corinth.
vii.bk eadem
pro-
lixius et copiosius docet. notus bllocus est.bl Unus-
quisque
proprium donum habet ex deo, unus qui-
dem sic, alius vero sic.13bmet paulo post,bm Si acceperis uxo-
rem, non
peccasti.14 Et tandem, quasi
mire solicitus,bn
ne
videretur exigere coelibatum, subiicit, Hic totus
sermobo meus ad utilitatembp vestram scriptus estbq, non
ut vobis laqueumbr iniiciam15 id est ne captivos faciam ulli
generi vitae. Vide, Paulus veretur, ne si exigat coeliba-
tum, laqueum iniiciat. Quomodo igitur pontificum
de coelibatu traditiones
vocabimus?bs si non laque-
os, iuxta morem Pauli.bt Iambu in his verbis, melius est
nubere quam
uri.16 exigit Apostolus, ut nubant, qui
uruntur, bvid est,bv qui furorem carnis
sentiscunt. Nambw
id vocat
uri. Docet autem duobx genera
esseby castitatis.
Alterum, ubi cumbz flammis
carnis simulatur castitas.
Alterum divinitus daturca, cui nihilcb cum isto solito furo-
re. Quae, quid attinet
ccverbis
clarioribuscc
depinge-
re? prioribus nuptiae imperantur, posteriores sunt,
de
quibus Christus, Non omnes capiunt, sed qui-
bus datum est.17 O utinam istacd considerassent, qui ab-
ominabilemce legem de
coelibatu sanxerunt, qui pel-
3rlexerunt ad sacerdotia, ad monasteria, imbecillem iu
ventutem. Neccf permittemus,
hec a Christo et Pau-
lo, laicis
tamencg dicta esse, sed ad
sacerdotes etiam perti-
nere, satis arguunt locich illi, in epistola priorici ad Ti-
motheum,cj et in ea, quae ad Titum scripta
est, Ubi
Paulus vult, Episcopum, unius uxoris ckvirum esse,ck
filios habentem
subditos, cum omni castitate.cl18
Excm his satis apparet,cn nuptias non esse prohibitasco
sacerdotibus,cp iure divino. Et constat ex historiis cqfi-
de
dignis,cq sub
auspiciiscr ecclesiae, non
fuisse a connu-
biocs alienos. Quisct enim nescit, in
actis apostoliciscu
Philipp'um'cv quem scriptura cwevangelistamcx
vocat,cw19 ne ne-
sciremus sacerdotem fuisse?20
EtcyEusebius de Petri
uxore multa.cz21
Notada estdbSpiridonisdc historia, qui fuit
Cypri, ni fallor, Episcopus.22 Habuitdd uxorem Hilarius,de
vir nullidf Episcoporum occidentalis ecclesiae secundus.23
duravitquedg mos nubendi in graecadh ecclesia ad nostra
usquedi tempora.24Ec accepit djhoc iugumdj infoelixdk Ger-
mania, fero admondum, nec nisi coacta, ut
docent mo-
numenta historiarum ecclesiae Coloniensis. Item
Constantiensisdl.25dmPorro scripturae, quas
citavimus,
pleraquedn non
solumdo volunt licere nuptias
quibusvis,
sed imperant etiam his, qui sentiunt dpignes carnis.dp Et
de iure divino hactenus, nunc de
hominem traditionibus〈.〉dm
At patrum constitutiones arcent a nutpiis. Pri-
mumdq ipsi viderint, quamdr rationem huiusds constitutio-
3vnisdt deo sint
reddituri, qui tantum onus imposuerunt
dugeneri hominum,du quos sacerdotesdv vocamus. dw Certe ego
nondw dubito, dx pseudo prophetas pronuntiaredx, qui-
cunque tandem
fuerint, huius legis authores. Dein-
de hoc addo, non esse obtemperandum traditionibus
humanis, sicubi dyper easdy periclitatur conscientia, dz Actuum
v. Oportet deo magis
obedire, quam hominibus.dz26 Et
ea i. Cor. vii.ea Pretio magno empti estis,
nolite fierieb
ecservi
hominumec.ed27Et iterumeeef .i. Corin. iii.ef Omnia vestra sunt,
sive Paulus, sive Apollo, siveCephas.eg28 Et ad
Colos-
sen'ses' ii.eh Si una cum Christo intermortuiei estis etc.29
Quid adhuc ceu viventes, traditionibus vexami-
ni? Non his tantum,
sed et plerisque aliisej
docetek
scriptura,
in nostra potestateel esse, de hominem traditionibusem dis-
pensare, pro nostro spirituen quoties per eas
periclitamur.
Et periclitabar ego. Quid vero facerem,eo num divi-
nam legem potius, quae
scortationem vetat,ep quemeq pontifici-
as, quae
nuptiiser interdicunt, violarem?
Quis hic tam du-
rus fuerit Episcopus, qui suam legem sic exigat, ut
vio-
letur divina.es aut qui volet fratris sui animam, propter
stultam etobservatiunculam hominemet perire?eu Si corpus
alicuius ieiunio
parasceves periclitetur, nonne illi
etiam imperabitur, ut edat?30 At quanto pluris ev esus
animaeev, quam corporisew? an exnon turpeex, eycum animam Chri-
stus suam proez
ovibus suis dederit,ey31 nolle cedere
faChri-
stianum Episcopum frivolam traditiunculam?fa Omnia fie-
4rbat Paulus omnibus.fb hisfc qui sine lege erant, tanquamfd alienus
a lege. hisfe qui ffsub lege erant,ff tanquam legis observans.32 hi
fgcogunt in sua instituta,fg infh suas
traditiones transfor-
marifi gregem. tantum abest, ut gregis imbecillitati, ipsi se adtemperent.fj
Infk hoc quoque
considerandumfl, quod scri-
bitfm ad Timo.
iiii.fnPaulus, fore ut spiritus mendaces
prohibeant
nuptias.33
Etfo Daniel.fp iifq vaticinatus est,
Antichristumfr aversurumfs uxores34 (ft Haec enim prophetae
verba fu sunt)fu. Huiusmodi loci fvspiritum meum move-
runtfv,
ut crederem, spiritum dei, in sacris literis, in hoc
ista premonuisse, ut
traditiones de coelibatu, piae men-
tes accurate caverent, et scientes a
Satanafw, nihil du-
bitarent violare. In hoc fxPauli locofy fx,35 se fzpontifices Rho-
manifz contemplentur, qui tanta
pertinacia exigunt coeliba-
tum, utga negent, nuptiasgb possegc legitimas
essegd ullas, con-
tra suos canones. Video, cum historias considero,
diu et constanter adversatos
isti coelibatui sanctissi-
mos viros. Inge comitiis apud Nicenam erant,
qui vo-
lebant, coelibes degere presbyteros, diaconos, et hy-
podiaconosgf, sed intercessit
illi rogationigg martyr Pa-
phnutius, et in eius
sententiam itumgh est ab universo
se-
natu Christianorum Episcoporum gipraemissaque ordini illi
pristi-
na libertas,gi36 addita est constitutio in sexta synodo, quae
Constantinopoli coiit. quae cavebat etiam,
ne vovereturgj
coelibatus, et
utgk excomunicarentur, qui
gl uxores
abiice-
rentgl propter ecclesiasticos ordines.37 Eiusgm decretign
facta
mentiogo est, in
distinctio'ne' 31.38 Porro siquidem tanti suntgp ve-
4vterum synodorum placita, siquidemgq novisgr
praeferuntur
priscae illae, cur sanctiones earum gspassi sumus anti-
quari?gs39 maxime cum evangelio propiores essent,
quam hae
novae, de coelibatu. hactenus indicavi, non de-
buisse me parere, cum
tanto animae periculo, ponti-
ficiis legibus, gteo quod nullae hominumgt traditiones, ubigu
per eas conscientia
periclitatur, observandae sunt.
nam hoc agit Paulus, cum vetat, nos hominum
servos fieri.40gvRestat utgw periurium excusemus.gv
Non sum mihi conscius, aliter iurasse, quam ingx haec
verba, facturum imperata gy traditionum patrum.gy sum
autem gzdesignatus Brandenburgiigz hypodiaconusha,
hbHalberstadii
diaconus,hb
in Curia Rhetiae presbyter.41
Vestro vero iudicio permitto, quae sit illius vulga-
ti moris, generalis
iuramenti vis, nam si periuria sunt
singula delicta, quibus canones violantur,
totienshc
peierant
sacerdotes, quoties non ieiunanthd, iuxta ca-
nones. Quoties aliter vestiunt, atque sanciunt cano-
nes.he Breviter
nusquam erit plus periuriorum, quam apud
eos, qui hochf iusiurandum a nobis impie extorquent.
Nec praetereundumhg est,
voluntatem hanc esse ca-
nonum,hh ne quishi
obstringatur contra ius divinum, nec
aliud imperare velle, quam quod citra
periculum consci-
entiarum, immo commode fieri possit.hj Quod cum ita sit,
quoties de observandis
canonibus iuratur, nihil
contra ius divinum promittitur,42 et illo ipso hkiure
iuran-
5rdohk excipitur casushl
necessitatishm, quae de
traditioni-
bus dispenset.43 Disserit hnhac de rehnhoGerson
copioseho
in
commentario dehp vita
spirituali.44
Quid si iuratum est, cum particula adnexahq (quod
canones praecipiunt)
quatenus humanahr
fragilitas
permittit.45 Nam
haec particula in multis ecclesiis
adiici solet. Tum enim ita iuratum est,
tantisper coe-
libem fore, dum patitur imbecillitas carnis. Quid
autem carne infirmius? Non hspossumus enimhs ex nobis
velht cogitarehu aliquid
boni, teste Apostolo, in poste-
riori ad Corinthios.46
Et ut maxime iuratum esset, conceptis verbis, de
coelibatu, si cogat animae
periculum, rescindendumhv
erat
votum, quandoquidem sine peccato prestari non potest.
Primum
eni〈m〉 non vult, hwquidvis sibihw promitti deus,
uthx testatur Hiere. iiii.hy Nam eo loco hziubet prophe-
ta iurarehz in virtuteia, iudicio, et iustitia.47 Hoc est, si re-
cte
exponas, mentiriib vetat, et
iurare indigna, seu
mala. Porro si dixissemic iureiurando coelibatum,
quandoquidem continere non
potui,48 quibus, quam
atrocibus idme
flagitiisid
obstrinxissem. Erratum ieest se-
mel,ie stulte promittendo,if diutius me errare, immo
peccare volent Episcopi? an non
licet, eiusmodi iu-
ramenta recantare, quae incautis exciderunt, quae
sine atrocissimis peccatis praestariig non possunt?49 di-
spensant pontificum iuraih, de regula'ribus' et iide transeunti-
5vbusii adij religionem, de iureiurando
impuberumik, quod, cumil
ea aetas nondumim intelligat coelibatus onus,
incaute
se obstrinxerunt.in50 Laudo
pontificum sententiam,io quod
ab-
solvunt a voto, non laudo quod istam tamenip aetatem absol-
vunt. Fieri
enimiq potestir, ut ne vir quidem satis is norit se.is
Et cum eadem caussa dispensandi
de voto impube-
ris ac puberis incidereit possit, cur non similiter iudica-
tur? Videmus in
sacris literis, quandam stulta iuramenta
sanctosiu rescidisse. David
plane iuraverat se necatu-
rum Nabal.
occurrit illi Abigail, et intervertit consilium
Davidis. quo loco Davidiv deo magnificas agita grati-
as,iv quod a destinata caede revocasset,
nimirum agnoscens
erorem, cum ait, Qui prohibuit me, ne malum facerem
tibi.51 Sic
ego, cumiw sine peccato praestare
non possem
votum, an non debui etiam mutare propositum? Consu-
lite
vestros canones, quae sit talis iuramenti vis.
nam in .xxii. quaestione .iii. et
.iiii. quam multa sunt,ix
quae
meam sententiam confirmant.52 in Numeris, ca. xxx.iy quae-
dam vota rescindit vox divina. ut si
materfamilias
quippiamiz
devoverit, nec approbet votum maritus. et
pleraque eius generis.53 Ea vota rescinduntur, quia nec
sui
corporis, nec rerum, si qua devoventurja, potestatem mu-
lier habet.54 Eadem me ratio a voto absolverit,
quod non
sit in potestate humana, donum continentiae perpetuae.55
Si Moses irritum esse iusiurandum, eius qui rem
injb ali-
ena
potestate positam devoverit pronuntiat,56 cur exigiturjc
6r fides iusiurandijd, ab
eoje qui imprudens coelibatum
vovit,jf
rem adeo
alienamjg ab hominem natura,
etjh quam praestare
sineji horrendis
flagitiisjj non possis? Iam quis
hoc non
miretur, eiusjk
accusari fidemjl, qui uxorem
ducit, non
accusari fidem eorum, quijm per omnia genera libi-
dinum impurissime degrassantur?57
In Deutoronomio, jn cap. xxiii.jn
mandatum est, ne
offeraturjo
merces prostibuli. quanto minus jpsibi of-
ferrijp volet deus coelibatum impurum?58
Quod si abominationemjqjrvocat mercedem scorti,
abomi-
natione essejr quis dubitet, illum male simulatum coelibatum?
Sic igitur excuso periurium. Primumjs, quod non simjt mihi
con-
scius, iurasse de coelibatu, conceptis verbis. deindeju
iurarijv nonjw debuisse. postremojx ut maxime jyiuratum sitjy
prestandum non esse, quod sine peccato non possis.
qua
in re Chistianarum mentium iudicium imploro.
Ex hisjz satis apparet, primum
contra divinas leges ni-
hil esse admissum. Deinde debuisse violari
humanas tra-
ditiones, in tam certo conscientiae periculo. Postremo
kami-
hi frustraka votum obiici, quocumpque tandem modo sit iuratum.
Non est igitur, cur factum meum tanquam impium da-
mnetur.kb atquekc ita proposui, ut intelligeretis, constare
ratio-
nem facti conscientiae meae ad quod me non libido, non
temeritas, sed communis infirmitas et necessitas plusquam
Diomedaea,59 adegit. Quae sintkd, et quam certa pericula,
quae vulgarem
coelibatum sequuntur, non habeo ne-
6vcesse, multis referre, rem minime obscuram, qua si ex
penderint, qui me accusant, non modo non damna-
bunt meum exemplum, sed
probabunt etiam, modo
Christiani sint. Iudicabit de nobis Christus,ke illi ni-
hilkf dubito, quin kgprobetur60khmeum
factum.kh Idque
unum ego
spectavi, ut Christo probaretur. neque nunc in hac apo-
logia hoc egi, ut adversus vim episcoporum me tue-
arki his rationibus, sed ut ostenderem
potius,kj piakk
caussa, klme adductum ad nuptias esse,
cumkl ita
deceatkm
reddere, knet viae, et
fideikn
rationemkg
Christianos. Opta-
rim equidem Episcopis satisfactum etiam hisko argu-
mentis, kpoptarim illos infirmitatis meaekq miseresce-
re,kp optarim nihilkr temere statui adversus pias ratio-
nesks. Ut quid enim
iudicaturkt libertas meaku abkv aliena con-
scientia.〈?〉61 tamenkw si ita visum est illis, potius secundum
traditiones pontificum, quam divinas literas, etkx veterum
synodos iudicare, non recuso,ky iram domini porta-
re, cumkz sciam, non defuturam lucem, lasedenti in tene-
brislb.la Siclc enim me
propheta Michaeas consolatur.62 Ipsi
viderint, ne ld〈[…]〉
impingant inld
Christum et eius parvulos,
quosle sicutlf pupillam oculi
curae habet.63
Hanc meamlg Apologiam, quaeso,
eximiilh Domini Doctoresli
boni consulite, proqueljlkChristiana charitatelk, caus-
sam piam
adiuvate, et adversus vim defendite,ll ne
de vobis lmvideri possit vaticinatuslm propheta, cumln ait,
Princeps postulat, et iudex in reddendo est.64
Dixi.lo
7rlpAlia defensio, ad
Fridericum du-
cem Saxoniae.65lp
Illustrissi-
me princeps, ac domine gra-
tiosiss'ime' Quod
illustriss'imus' ac re-
verendiss'imus'dominus Cardi-
nalis66 negat, meam apologi-
am
esse sufficientem, et adhuc
meum factum accusatur im-
pietatis, non
possum aliter
respondere, siquidem meae defensionis argumen-
ta non
sunt refutata. Primum quod ad periurium at-
tinet, non mihi conscius sum,
aliter iurasse, quam serva-
re canones patrum. quae forma generalis
iuramenti
quid valeat, non ignorant ne fabri quidem. Deinde
ut maxime iuratum
esset de coelibatu, non obstrin-
gunt iuramenta, quae sine peccato
praestari non pos-
sunt, sicut ex Davidis exemplo probavi,67
et docent
prophetarum exempla, quae foedera regum Iuda,
cum regibus impiis
totiens damnant.68 neque item
li-
gat ulla humana traditio, quae observari sine pecca-
to non possit.69 Matthaei .xv.
Irritum fecistis man-
datum dei, propter traditionem vestram.70 Atque haec
iam ante ita certis,
ita appositis scripturis communii,
7v ut sperem, neminem tam inverecundumlq esse, qui il-
lis refragari possit. meae certae
conscientiae ita satis-
faciunt,lrlsut pro eisls mori non dubitem. Absit enim
a me ista impietas, quod verbo dei
velim abuti,lt ad fi-
ctitium praetextum mei facti. Et cumlu ita sentiam, et
cumlv conscientia71 mea sit
ita confirmata, quae tan-
dem durities est, malle me oppressum, quam
rectius in-
formatum? Quod autem accusor, quod ego unus velim
tollere
et abiicere, quae a Rhomanis pontificibus,
et caesaribus constituta sunt. quis non
videt, quam hoc
nec possim, nec velim. Non enim tollo legem. servet
qui
potest, sed de lege hominum secundum Evangelium
dispenso, idque quatenus debeo.
debeo enim maio-
rem salutis meae rationem habere, quam omnium, quae
sunt ab aliis hominibus posita. Actuum quinto,72
Coegit me ergo, ut humanas traditiones violarem,
necessitas servandi iuris divini. Quanquam ipsos etiam
canones, ipsasque leges adeo
benignas scio, ut nemi-
nem velint obligatum contra deum. Neque est,
quod
caussari scandalum possint, non est enim habenda
scandali ratio, lwin coercendolw peccato. i. Corinth.
x.
Ut quid iudicatur libertas mea, ab aliena conscien-
tia.73 Et Christus
Matthaei .xv. contempsit scanda-
lum, cum idem caussarentur apostoli.
Pharisaei au-
dito hoc verbo scandalizati sunt. responditque, Si-
nite eos, Caeci sunt, et caecorum
duces. Caecus autem,
8r si caeco ducatum praestat, ambo in foveam cadunt.74 Sic
contemnebat
scandalum Christus, ut eos, qui prae-
tendebant, caecos vocaret. Et
imitatores itidem cae-
ci fuere, qui de coelibatu statuerunt.
attendebant
enim spiritibus erroris, et daemoniorum .i. Timo-
thei
.iiii.75 Sunt ergo secundum
Christi verba, etiam cae-
ci, qui cum periculo suarum animarum, isti
crude-
li traditioni paruerunt. Mitto quis sit author coeliba-
tus, caesar, an papa? Apostolum certe Paulum con-
stat spiritus mendaces vocare, qui prohibituri
sint
nuptias.76 Non volo
reverendiss'imae' potestati derogari,
sed tamen iubet Paulus ad Roman'os', ne quis in illis,
quae sunt
libertatis Evangelicae, alterum iudicet,77 et
eiusmodi caussas censet solius dei iudicio relin-
quendas, qui cordium censuram gerit. Proinde etiam
atque etiam Reverendissimo
cavendum est, ne impin-
gat in Apostolum, vetantem iudicare alienam li-
bertatem. Obsecro ergo
per Iesum Christum, illu-
striss'ima' dominatio vestra velit
miserescere meae ne-
cessitatis, et praestare, nequid patiar, praeter ea,
ad
quae me obtuli. Quanquam, si aliquid aliter videbitur
deo, libenter omnia
sum passurus. Dominus con-
servet celsitudinem vestram ad provectum
Evan-
gelii. Wittembergae in Saxonibus. Anno do-
minilx M. D. XXI.
Beilage 1: Vorrede zur Erfurter Ausgabe [B:]
diensis: Nobili adulescenti Christophoro Myricio
sive de Haiden78 amico sing'ulari' Sal'utem'
Non potest mihi non placere tuus erga pie-
tatem animus, mi Christophore, ut inte-
rim de
ea humanitate taceam, quam tu mihi
ferme ignoto exhibuisti. Cognovimus autem
plane, nisi fallimur, quid in animo verses, de vitae ge-
nere
constituendo. Ubi principio tibi consyderandum erit
ne forte fortuna in sacerdotum
incidas conditionem, ut
nunc mos est, si tamen ea miseria mos dicendus sit.
Cur
autem miseriam non dixerim, dum in ea aetate, in his affe-
ctibus
video sacerdotes fieri, etiam ab episcopis initiari?
Num parva res est celibatus,
ut ita nulla vel aetatis vel
infirmitatis rationem habita indiscriminatim tam
multi
inauctorentur? Et ea maxime de 〈c〉aussa quod Servator
noster de eo tantum dixerit, qui potest capere capiat.79 Cur ego
iam nostri temporis sacerdotes ad
celibatum adiguntur, quibus
tamen, pro carnis fortasse infirmitate, nunc in stupro,
nunc in
adulterio deprehendi, ne quid gravius dicam, licet? At cur non
magis
uxorem legitime simul et honeste ducere commodum
foret? De ea re hanc ad te
doctissimi hominis Apologiam da-
re voluimus, qua ill noster Kembergensis praepositus, matri-
monium in sacerdotio initum defendit, ita etiam ut eam uxorem
nulla
ratione dimittere velit. Nemo quoque est qui venatorum
officialium80 iussa minasque ignoret, quibus pro
suo more liben-
ter, ut olim, urgere et occidere vellent, si possent.
Porro
tu videas mi Christophore, qua
conscientia, qua scripturae
authoritate, sacerdotes nunc non quidem uxores, sed
mere-
trices, scorta, adulteras habere possint. Et qui fit, ut adeo
illi
de con〈cu〉binariis sacerdotibus canones in usu amplius non
sint,
aliis tam multis per avaritia et nescio quibus aliis immunitatibus
in
medio relictis? Verum est fortasse, quod vulgo dicitur, ea nos
libenter et tractare
et aliis inculcare quam ad rem nostram και
προσ
Beilage 2: Vorrede zur Basler [C:] und Pariser [D:] Ausgabe
Ecclesiae Kembergen'sis' episcopum seu
pastorem agit
Barpt'olomeus'
Bern'hardi'〈.〉 Vocatus ob singularem doctrinam et
morum
probitatem:ly quamquam
feliciter, verbi ministerio, ge-
nuerit in Christo, atque a seductione
captivitateque satanae in liber-
tatem christianam asserverit, abunde
presens testatur caussa: Nam nece-
ssum est ut intelligatlz libertatem quam habemus in Christo
Iesu, alio-
qui haud consensisset audentima adversus antichristum. et vir tam chri-
stianus cum ullo scandali periculo quicquammb fecisset, saltem tam
aperte〈.〉mcali-
quot enim adhibitis testibus,
virginem, opibusmd quidem
ignobilem, at
forma et laudatis moribus apprime nobilem duxit. Gratiam
Christi,
qua ab hominum traditionibus liberi prorsus sumus spernere no-
luit, et per hoc admittere, Christum ei frustra esse mortuum. quod co-
gitare sit christianae menti horrendum. Quare, quod ad matrimo-
nium attinet, omnium, quod sciam, primus ex his qui papisticis
ordinibus
illarvati sunt, vincula tyranni rupit. Porro ne quis calumnietur eum
hoc sensus sui libidine fecisse, quo consilio fecerit, indicant quibus
caussam
illam apud iudices oravit,84 ob
peccatum enim in sacratiss'imas' pont'ificias'
leges, ad tribunal
raptus est: quod si avarus, scortator, helvo omnes dei
leges contempsisset, ne uno
verbo quidem male audisset. adeo homo ille peccati
se extulit super deum. Si quis
autem est apud quem his non fit, utme credat
hominem fidei spiritu imbutum, se ipso abnegato, deum sequi,
Vitam eius
aestimet: Castissimam enim vitam vixit usque in annum tricesimum
primum,
maluitquemf uri quam
nubere falsus scilicet antichristi illusionibus. Qui ergo
est verisimile eum
mgcarni
iammg cessisse, qui
eius primam coicionem vi-
cit, quae hic, si usquam alibi,mh acerrima est: Neque enim caro molesta
ma-
gis est quam in adolescentia,mi quandomj
maxime servet.85 Sed pluribus
nec
locus nec opus est. Vale.
Beilage 3: Anonyme Vorrede zur Königsberger Ausgabe [E:]
Non desinit cecus papalium Episcoporum furor:
Christiane lector: verbum domini
sanctum blas-
phemare, et velut heresim omnium perniciosis-
simam exibilare. Et ut fucum quendam speciemque habeant luci-
dum
Christi evangelion/ sub Lutherane doctrine titulo
damnant et execrantur. Siquidem
sanctas veritas non sub
veritatis nomine, sed sub pestilentissime hereseos titu-
lo ab Antichristi synagoga maldedictis insectati debet.
Porro apud
larvatos istos, Lutherus hereticus est/
sed
non nisi mandatis/ fulminibus et inanibus bullis/ supe-
ratus.
Vivit tamen veritas Christo propitio. Vivit et
Lutherus/ sive rumpantur sive seviant/ qui
veritatem men-
datio/ bullis et mandatis convincere
tentant〈.〉 Sed sine
eos, ceci sunt/ cecorumque duces86 pervenit enim ira dei super
eos
in finem. Ut vero certissimum vesanie eorum, experimen-
tum videas/ Hec
tibi hominis eruditi apologia plane mo-
destissima exhibetur/ quam lege
animo syncero et can-
dido. Monstrabit namque tibi quam sancte et pie/
libidinis
et scortationis patronis/ imo stupris nephandioribusque
flagitiis
inquinati papiste/ damnent castum et legitimum
coniugii usum/ in sacerdotibus seu
Episcopis/ quem
Christus omni hominum conditioni/ seu. ut ita dicam.
statui/
permisit liberum. Subodorabis quoque vel ideo
ab iis (qui scortatione et adulterio
scandalum sunt po-
pulo sancto dei) tantopere laudari celibatum/ quo
sibi/
hypocritarum more/ apud stultam plebeculam sanctitatis
castimonieque
concilient opinionem. Non enim ideo casti-
tatem extollunt ut caste vivere
velint/ quorum in ore est
impium illud dicterium. Si non caste/ tamen
caute〈.〉87
Vale
et hominum eiusmodi miserere.