i

Solum et unicum verbum dei verax est et
immutabile.

ii

Quale est illud Christi, Non omnes capi-
unt verbum istud, sed quibus datum est.¹

iii

Cui et Paulus concludit^b, Si acceperis uxo-
rem, non peccasti.²

iv

Rationem huius reddens, Melius esse nu-
bere quam uri.³

v

Quod si angelus de coelo aliud vobis evan-
gelizaverit^c, anathema sit.⁴

vi

Qui huic addit, aut ab illo amputat, idem
anathema est maranatha,⁵

vii

Id est, excommunicatus excommunicatio-
ne latae sententiae⁶ a deo.

viii

Is addit verbo dei, qui e^d consilio praeceptum
facit.

ix

Qui vero praecepta in consilia variat, au-
fert, et deo se aequat.

x

Qualis fuit Calixtus, et illius successores,
nuptias praesbyteris interdicentes.⁷

xi

Exigere nempe Coelibatum, est se super de-
um ponere, spiritum mendacem agere, et
laqueum iniicere animabus. C4^v

xii

Plane cum non tam praecipientes, quam obtem-
perantes, peccent^e letaliter,⁸

xiii

Utrique enim vere os in coelum ponunt, et
panem humano stercore opertum manducant.

xiv

Necessarium statuentes, quod Christus per-
misit omnibus liberum,⁹

xv

At non liberum modo, sed et necessarium
iis, qui non capiunt verbum istud.¹⁰

xvi

Ut sunt, qui amoris ignes praesentiscunt,

xvii

Has amoris flammas puto, quae non possunt
vinci citra immundiciam^f.

xviii

Immunditia est, quando humana volun-
tas immundo flammarum calori, consen-
tit, aut non nisi invite resistit.

xix

Quantumlibet in speciem ab externis ve-
neris operibus puram sese temperet,

xx

Qui enim amore commodi aut timore poe-
nae sic mundus est, perpetrat^g idolatriam,

xxi

Amor etenim atque timor soli deo debentur.

xxii

Haec continentia foris angelica facies est,
intus vero diabolica res.

xxiii

Hilarem sane datorem dilgit deus, non fi-
ctum, non tristem, non reluctantem,

xxiv

Etenim qui ultro ab his externis operibus
se cohibet, is vere coelebs est.¹¹

xxv

Verumtamen haec voluntas non nostra est,
C5^r sed datum dei desuper donantis^h.¹²

xxvi

Etsi nec ullis, quibus a deo datum est, nup-
tiae sint interdictae.

xxvii

Porro coelibes omnium castissimi, carnali-
bus flammis ardent, id est, concupiscunt,

xxviii

Siquidem illos, praeceptum de non concu-
piscendo, perinde ac invitos sub peccato
concludit,

xxix

Nam, non concupiscere, haud est humana-
rum virium, etiamsi virginitatis dono fulgeant,

xxx

Consequitur, virginem non adeo supra prae-
ceptum esse, ut vel illud persolvat, Non
concupisces.¹³

xxxi

Hinc illorum caecitas deprehenditurⁱ, qui
putant consilia praeceptis esse maiora,¹⁴

xxxii

Unde, si hic solus coelebs est, qui non con-
cupiscit, non est coelebs in toto orbe,

xxxiii

Quin hunc vere coelibem putamus, qui do-
no puritatis e supernis adornatus,
perpetuam voluntate et opere continen-
tiam amplexatur.

xxxiv

At hoc non plurium, sed paucorum esse do-
num, Christus ipse testatur abunde.¹⁵

xxxv

Coelibatum itaque non ut coelibis opus re-
munerat deus, sed ut suum in coelibe.

xxxvi

Qui modo hoc dono vacat, vitam tamen
C5^v vivens coelibem hypocritam agit.

xxxvii

Qualis est praesbyter ex praecepto calixti-
no¹⁶, et monachus ex voto, Coelibatum ser-
vantes.

xxxviii

Praesbyter itaque qui potest, hoc verbum ca-
piat¹⁷, et vitam coelibem libere agat.

xxxix

Quod si minus poterit, uxorem ducat, sub
Anathemate.

xl

De illo Paulus loquitur, Episcopum iubens
unius uxoris esse maritum, qui alioqui ne-
quit esse irreprehensibilis.¹⁸

xli

Si quis hoc in loco Paulum de beneficiorum
unitate, pluralitateve, pertinaciter adul-
teraverit, haereticus est, non exosculans
sensum, quem efflagitat spiritus sanctus.¹⁹

xlii

Canon autem contra ius divinum, et ani-
me periculum, opusque quod commode fie-
ri nequit, praecipiens Kakocanon est.²⁰

xliii

Nec illi parendum, sicubi in destructionem
et non in aediflcationem praecipiat.

xliv

Sic sic et de hominis voto, iuramentoque sen-
tiendum puto,

xlv

In stultis equidem promissis est rescindenda fides.

xlvi

Nihil vero stultius, quam id, quod contra deum
et conscientiam militat, iurare et^j vovere.²¹

xlvii

Ut est in primis Coelibatus perpetuus, in
C6^r solius dei munere consistens.²²

xlviii

Coelibatus quippe et humana fragilitas,²³
natura simul stare nequeunt,

xlix

Ob id humanae fragilitatis conditio, casti-
tatis servandae iuramentum, magis exaucto-
rat quam consolidet,

l

Nam ut fragilitas homini nativa est, ita coe-
libatus ab illius natura est alienissimus.²⁴

li

Si modo divinam legem moderant necessi-
tas et charitas,

lii

Multomagis rumpent legem, aut, si ma-
vis, tyrannidem humanam.

liii

At hic omnium maxime, ubi per hanc ^k pe-
riclitatur salus^k animarum.

liv

Confectum est his, Calixtum non potuisse
mandare cuiquam, ut non ingrediatur coniu-
gium.

lv

Sic nec pater filio potest praecipere, ut vi-
tam agat coelibem, aut uxorem ducat.²⁵

lvi

In his quae scriptura tradit parendum est,
In iis vero quae contra scripturam sunt,
fortiter renitendum.

lvii

Ad opus autem, quod praeter scripturam
statuitur^l, non debet Christianus obstringi,

lviii

Ut est Coelibatus, ciborum delectus, et alia
id genus opera.²⁶ C6^v

lix

Ne videlicet adempta libertate christia-
na, Fiat servus hominum.²⁷

lx

Errant igitur toto coelo²⁸, qui humanis vi-
ribus, putant carnem domari posse.²⁹

lxi

Sed verius exclamandum censeant, Infe-
lix ego homo, quis me eripiet ex hoc cor-
pore morti obnoxio.³⁰

lxii

Nimirum, sicuti Iudaei subintroduxerunt
quosdam ad Christum, dicentes, Ecce ma-
ter tua et fratres tui foris stant³¹, ut divi-
nitatis eius obscurarent naturam,

lxiii

Ita Satana autore presbyteris^m ablatas esse
uxores putamus, quo per illorum concu-
binas et prolem, obfuscetur de eis fama,
bona opinio, verba et facta.

lxiv

Hinc scandala, hinc offendicula, hinc ver-
bi dei contemptus, quae non sunt, nisi de-
liciae diabolicae fraudis.

lxv

Sat nunc. a fructibus cognoscetis Calixtinam
hoc est³², Sauliticam³³, religionem, cinere
frigidiorem.

lxvi

Qui de coelibatu aliter docet, illi hoc epi-
phonomate³⁴ in faciem resisto, Oportet
deo magis quam hominibus obedire.

Finiunt.ⁿ