B7r
De cantu Gregoriano disputatio.
- i
- Oratio est elevatio mentis in deum.1
- ii
- Haec est optima quae corde fit, deus enim spi-
ritus est.2 - iii
- Corde quidem anima ain conspectua dei ef-
funditur〈.〉3 - iv
- Sic oravit AnnaHelchanae uxor.4
- v
- Psallere〈,〉 ut nunc nos habet, in vigiliis
aliis
quam horis canonicis non est orare,5 - vi
- Sed est adinstar Phanatici sonum non intel-
lectum effundere.6 - vii
- Cantus (quem Gregorianum vocamus) men-
tem a deo elongat〈.〉7 - viii
- In hoc nimirum notulis8, ut vocant, musicis
diligentius accomodatur, animus canen-
tis, ne aberret, quam spiritui verborum. - ix
- Is cantus, si dulcis fuerit, canentem facile in
superbiam elevat.9 - x
- Si amarus, canenti tussim et bilem, audito-
ribus vero cachinnos, movet. - xi
- Levitae hoc tempore vocum sonoritate pro-
bantur, olim honestate vitae, - xii
- Levitae hoc tempore in templis boant, olim
pauperibus elargiebantur eleaemosynam. B7v - xiii
- Levitarum hoc tempore est ociatores in ocio
relevare, olim relevabant Apostolos, quo
verbo dei evangelizando vacarent liberius. - xiv
- Cantus Gregorianus, ut nunc fit, et strepi-
tus organorum, non nisi sonus sunt, prae-
terea nihil. - xv
- De his Christus dicit, Labiis me honorant,
cor vero eorum longe est a me.10 - xvi
- Cantum mensurativum11 tamquam praesentissimum
devotionis impedimentum prorsus ab ec-
clesia proscribimus. - xvii
- In altum quippe ascendens Hylam12 vocat,
descendens vero profundum taratantara13. - xviii
- Sic cum illo, et organa, tubas et tibias in thea-
tra chorearum et ad principum aulas re-
legamus, - xix
- Nam elevatio panis coelestis, et cantus or-
gani lascivus, vulgo, Wolauff gůt
gesell von hynnen,14 ut ovinae chor-
dae et lupinae, concordant in cithara. - xx
- Dixit enim Christus, Hoc facite in mei re-
cordationem,15 non Veneris aut Procorum. - xxi
- Et Paulus, Quociescumque
comederitis panem
hunc et de poculo biberitis, mortem do-
mini annunciate,16 non mortem Pyrami17 aut
delitias Thaydis18. B8r - xxii
- Magis proderit unum pauperi elargiri nu-
mum, quam ululatoribusb19 istis et organici-
bus mille aureos, - xxiii
- Nisi impari necessitate consistant〈.〉
- xxiv
- Non enim domus clamoris, sed amoris do-
mus dei est.20 - xxv
- Nisi clamor fierit Esaiae prophetae,21
- xxvi
- Is clamor rara in deserto vox est, alius ve-
ro creberrimus22 - xxvii
- Is clamor mentem hominis in deum
elevat,23
alterc a deo ad mundum trahit.24 - xxviii
- Orationes vocales ex corde procedentes
haud abiicimus. - xxix
- Sed sonoras, quas sola arteria per buccas
parturit. - xxx
- Sonorae sunt, quae absque attentione fiunt, aut
non intellectae〈.〉 - xxxi
- Ut sunt indoctorum susurrationes, et Nhon-
narum25 lamentabile carmen. - xxxii
- Ignotae linguae plectro sonare, et non intel-
ligere, est negligere, - xxxiii
- Salubrius illis foret unica uti oratione do-
minica quam toto psalterio millies lallato.26 - xxxiv
- Centies pueri sunt, qui tota aetate cantu
obstreperos anseres agunt. B8v - xxxv
- Indocta plebs stolide Amen acclamat, quam-
quidd praecinens a deo petierit, ignorat. - xxxvi
- Graecus Greece, Apher aphrice〈,〉 germa-
nus germanice psallet et oret. - xxxvii
- Ecclesia, cuius Gregorius27 caput fuit,
haec
murmura instituit.28 - xxxviii
- Sed non ecclesia, cuius caput est Christus.
- xxxix
- eSicuti de ocioso verbo iudicat Christus,e29
- xl
- Ita de cantu obstrepero reddemus ra-
tionem. - xli
- Utrunque plane aut parum vel nihil prodest
proximo. - xlii
- Phanatica est religio, quae non nisi bo-
atum septemplicium horarum30 praeci-
pit et observat. - xliii
- Haec iudicium sibi manducat et bibit, non
diiudicans carnem et spiritum. - xliv
- Extremae denique vecordiae est ecclesia-
sticos tenacius haerere in cantuum dis-
crimine, quam in pondere verborum. - xlv
- Cantus nunc tot habet facies, quot equor
arenas. - xlvi
- Hinc quaeque diocesis et religio propriam
sibi usurpat euphoniam31. - xlvii
- A qua vel casu aberrare, summum est pi-
C1raculum, capitulari loco et carcere dignum.32 - xlviii
- Quemadmodum religio haec, quae nihilf ali-
ud facit, quam quod frigide et invite suas horas
legit, deo satisfecisse videtur, - xlix
- Ita deus33
sibi satisfecisseg putat, qui haec
ani-
malia ventris,34 veluti altilia pinguiter sa-
ginet, in hoc mundo. - l
- Deo parum curae est de his tribuendis, quae
etiam non negat fidei hostibus, - li
- Sinitque tardos in fide, interim his oblecta-
ri bonis, dum non sunt melioribus digni. - lii
- Aut dum resipuerint, ac meliorum fuerint
capaces, - liii
- Si ergo cantum in ecclesia permanere vo-
lueris, hunc non nisi unisonum velis, Ut
sit unus deus, unum baptisma, una fides,
unus cantus.