S'alutem'. Respondi ad literas tuas1, quas hic fratribus
abiens reliqueras,
Reverende Patrone: nihil ad-
dubito vel pervenisse, vel ilico
venturum in ma-
nus istas, quod scripsi. Currus2 tres non illibenter
mitto, imo non solum mitterem currus, sed uni-
versam
supellectilem: sed et nedum hanc, sed
etiam me ipsum, qui tuum mancipium
sum.
Conclusiones Lipsiae defendendas atque praefa-
tionem
in eas in epistola ad Ecciuma
data3 simili-
ter transmitto. Postremo
ob publicam fidem4
petendam tempestive cum fautoribus5 consule.
Non
ambigo temeritatem Eccianam, a
praedi-
catoribus6 emptam, et hosb utriusque sanguinem,
M'artini' et A'ndreae'7 sitire. Haec autem hactenus: ut cogno-
scas me totum ex vobis amicis pendere. Neque
tam pavidus sum, ut non petito conductu non
repugnem inimicis;
neque tam audens, ut ne-
glecto fautorum consilio unus et alter
contra
mille me obiiciam etc.
D'omino'Pfeffingero8 fautori
praestantiss'imo' me commenda. Audio Brambel-
gam uxorem Ludovici Hernigk9 defunctam vita.
Si
consulis, cura ut alteram habeam domum 49
maiorem, etc. Vale feliciter. Data Wittenbergae,
die Ioan'nis' ante portam10, Anno M D XIX.
Tuus Andreas Carolostadius.
Rogo te per Deum, mi Reverende Patrone,
si Herbipolim concesseritis ituri Franckofordi-
am, etc.11 quod spero, factus ex
D'omino'Pfeffingero etc.
certior12,
digneris apud D'ominum'Sigismundum de Tun-
gen13 militem,
etc. ut cepisti, preces effundere, ut
possim interventu tuo sacerdotium
aliquod con-
sequi, etiamsi fuerit curatum. Habeo enim di-
spensationem Ro'mani'
Pontif'icis'〈.〉 Parochia Carolostati-
na absenti14 dat 60 fl. Sed ignoro de
cuius dispo-
sitone sit15: Aut si possem simplex beneficiolum16
obtinere, nihil mihi de praebendis, quae emuntur
statutis17, nisi malueritis.