S'alutem'. Respondi ad literas
tuas1, quas hic fratribus
abiens reliqueras, Reverende Patrone: nihil
ad-
dubito vel pervenisse, vel ilico venturum in
ma-
nus istas, quod scripsi.
Currus2
tres non illibenter
mitto, imo non solum mitterem currus, sed
uni-
versam supellectilem: sed et nedum hanc, sed
etiam me ipsum, qui tuum mancipium sum.
Conclusiones Lipsiae defendendas atque
praefa-
tionem in eas in epistola ad
Ecciuma
data3
simili-
ter transmitto. Postremo ob publicam
fidem4
petendam tempestive cum
fautoribus5
consule.
Non ambigo temeritatem Eccianam, a
praedi-
catoribus6
emptam, et hosb utriusque sanguinem,
M'artini' et
A'ndreae'7 sitire. Haec
autem hactenus: ut
cogno-
scas me totum ex vobis amicis pendere. Neque
tam pavidus sum, ut non petito conductu non
repugnem inimicis; neque tam audens, ut
ne-
glecto fautorum consilio unus et alter contra
mille me obiiciam etc. D'omino'
Pfeffingero8 fautori
praestantiss'imo' me commenda. Audio
Brambel-
gam uxorem
Ludovici
Hernigk9 defunctam vita.
Si consulis,
cura ut alteram habeam domum
49
maiorem,
etc. Vale feliciter. Data Wittenbergae,
die Ioan'nis' ante portam10, Anno M D XIX.
Tuus Andreas Carolostadius.
Rogo te per Deum, mi Reverende Patrone,
si Herbipolim concesseritis ituri
Franckofordi-
am,
etc.11 quod spero, factus ex
D'omino' Pfeffingero etc.
certior12, digneris apud D'ominum'
Sigismundum de
Tun-
gen13 militem, etc. ut
cepisti, preces effundere, ut
possim interventu tuo
sacerdotium aliquod
con-
sequi, etiamsi fuerit curatum. Habeo enim
di-
spensationem Ro'mani'
Pontif'icis'〈.〉 Parochia
Carolostati-
na
absenti14 dat 60 fl. Sed ignoro de cuius
dispo-
sitone
sit15: Aut si possem simplex
beneficiolum16
obtinere, nihil mihi de praebendis, quae emuntur
statutis17, nisi malueritis.