S'alutem' P'lurimam'. Movent me, Reverende Patrone, istae
literae, quantum ad me pertinent1, quod nihil
constituerim vehiculo meo2 ineptire contra Ro-
manum Pontificem3: quem votis omnibus su-
spicio, colo, praedico.
Adversus vero Schola-
sticos ingenuo dente, prorsusque exerto
pugno, 44
et tali quidem, cui non deerunt gravissimi au-
tores. Scis
itidem, te rogatum, ut tuo consilio
cucullus expungeretur, qui nitet
insculptus4: nisi
ligneus ille monachus remordeat, non est quod
timeam5, tametsi non nesciam,
Scholasticos
aegre passuros.6 At quid eruditulos vereri debeo,
cum nostra opella meliores
adiutura, optimam
pariter adolescentiam subvehet, etc. Nisi tu
arceas, rursum Eccum remordebo7, cum gloria
Romani Pontificis, cui cum veritate
blandus
adulabor.Caeterum Rever'endo' Patri Martino Lu-
thero consuluerim abstinuisse a XII.
conclusio-
ne8, iam vero post editam evidentissimis ratio-
nibus
loricandum; clam tum, et domi suasi,
quod sciam, Graecos scriptores
S'ancto'Petro apicem
et fastigium
apostolatus concessisse. Putas au-
tem fieri posse, ut crassulus acutissimo suadere
queat?9 Vale feliciter. Datum Wittenburgae,
Matthiae10, 〈15〉19:
Commendatum tuo me patrocinio velim
strenuis Dominis meis,
Pfeffingero11, Hirsfeldio12,
Taubenheimio13, Dolczio14, Hieronymo15, et caete-
ris. Scripsi Adamo de Tungen. Utinam Opti-
mus iuvenis rescriberet.16