Nr. 58
Centum Quinquagintaunum Conclusiones de natura, lege et gratia
1517, 26. April

Text
Bearbeitet von Ulrich Bubenheimer
unter Verwendung der Vorarbeiten von Christian Speer
Buchsymbol56r


Bartholome'us' Bernhart Feltkyrchensis theologie
baccalaureus sub domino Andrea Carolstatensi theologie doctorea

1b
Dicta sanctorum patrum non sunt neganda〈.〉
2c
Nisi essent correcta vel retractatad〈.〉1
3e
Si fuerint diversa non secundum nudum
placitum sunt eligenda〈.〉 – Co'ntra' mul'tos'.f
4g
Sed ea que divinis testimoniis magis
vel racione iuvantur〈.〉
5h
Inter suffulta testimoniis preferuntur que evi-
dentioribus nituntur authoritatibus.2
6i
Si varietas inter dicta unius doctoris absque
concordia reperitur posteriori standum est.
7j
Sententia beati Augustini in moralibus nulli cedit〈.〉 – con'tra' can'onistas'.k
8l

»H'om'o exterior aut profectu«»aut defectu«» interio-
ris«
hominis »corrumpitur«.3
9m
H'om'o exterior potest fieri templum dei〈.〉4
10n

» H'om'o «»interior exteriorem respicit, et in sui«» com-
paracione foedum videt«
〈.〉5
11o
»H'om'o interior«»in ipso animop« consistit〈.〉6
12q
Causa exercendi ingenii sustinebitur quod
h'om'o interior est exterior.7 sed non econtrar:
13s
Per »sacramentum regenerationis«»solvitur«»reatus«
»sed«»manet lex«»peccati«.8
14t
Speciale est in peccato hereditario quod reatuu
soluto concupiscentia manet〈.〉9Buchsymbol56v
15v
Per idem sacramentum »fit«»plena remissio peccatorum«〈.〉10
16w
»Manet« tamen »peccatum«»in membris«»tanquam superatum et peremptum«〈.〉11
17x
Item »mortuum«. »sed« nondum sepultum et »adhuc sepeliendum«.12
18y
Et donec sepelietur. trahit ad mala et peccata.
19z
Et reviviscitaa per illicitas consensionesab»et in regnum
proprium dominacionemque«
revocatur.13
20ac
Sicut dum quis delectatur »in«»bono opere« quasi perfecto
superbia »erigit«»caput« dicens〈:〉»Ego vivo«»adet ideo vivoad. quia«
tu »triumphas«.14
21ae
»Voluntas«»non libertate consequitur gratiam. sed« econtra.15 – co'ntra' co'mmun'em.af
22ag
»Ut bene velimus« solius dei est〈.〉16 – Contra communem.ah
23ai
Et »quod volumusaj« ut faciamus bene akdei estak〈.〉17
24al
»Nulla«»bona«»merita« precedunt graciam〈.〉18amContra communem.am
25an
Immo scriptura docet nedum »mala merita«
sed et scelera »precessisse« iustificationem.19
26ao

»Fecimus mala et venerunt bona.«20
27ap
Deus est qui pulsat »liberum«»arbitrium«〈.〉21
28aq
»Qui«»operatur«»in cordibus hominum« que »voluerit«〈.〉22
29ar
Qui »voluntatesas«»hominum«»quocunque voluerit« inclinat〈.〉23
30at
Qui aufert »cor lapideumau« et dat »carneum«〈.〉24
31av
Qui utitur »cordibus«»malorum ad laudem«»bonorum«〈.〉25
32aw
»Velle« et »nolle« sic »est«»in volentis«»potestate«»ut« dei
»voluntatem non impediat«.26axContra communem.ax
33ay

»Deus«»magis habet in potestate voluntatesaz hominum
quam ipsi suas«
〈.〉27Buchsymbol57r
34ba
H'om'o antebb gratiam potest facere actum non legitimum〈.〉
35bc
Non potest renovari absque intercessione mediatoris.
36bd
Deus non »pretendit iusticiam« suam hominibus »quia recti
sunt corde. sed«
»ut recti sint corde«〈.〉28
37be
»Sine« deo »operante ut velimus« et »cooperante cum vo-
lumus«
ut faciamus. »ad bona«»opera nihil valemus«.29 – Co'ntra' Sco'lasticos'.bf
38bg
Gratia facit ut invocetur deus.30 – Co'ntra' communem.bh
39bi
In nullo bono opere nos incipimus〈.〉 – Contra eandem〈.〉bj
40bk
Hereticum est confirmare quod deus in bldonis suisbl
sit posterior et nos priores〈.〉
41bm
Non debemus nobis caput ad bene faciendum facere.31
42bn
Nemo »confugit« ad dominum »nisi«»viam eius volet«.32 – Co'ntra' communem.bo
43bp
»Desiderare auxilium gratie«»est«»initium gratie«.33 – Co'ntra' omnes quasi scola'sticos'.bq
44br
»Iustificatus nisi«»divinitus adiuvetur«»recte«bs
»vivere«»non potest«.34
45bt
»In bono« faciendo »liber esse nullus potest ni-
si«
»liberatus«»fuerit« per Christum〈.〉35
46bu
Disposiciones de congruo ex parte hominis
magis sunt ridende. quam ponende〈.〉36 – Contra omnes quasi scholast'icos'.bv
47bw
Possunt autem ex parte dei aliquo modo poni〈.〉
48bx
Omnis causa de congruo si est causalis est causa.
49by
Merita mortificata non sunt disposiciones
ad iustificacionem. – co'ntra' Sco'lasticos'. Gab'rielem'bz.37
50ca
Peccatores non sunt monendi ad faciendum bo-
na opera in genere. – Contra quasi omnes scho'lasticos'.cb
51cc
Nec adcd opera ut dispositiones de congruo ad gratiam. – Co'ntra'eos'dem'. mirabile sed verum〈.〉ceBuchsymbol57v
52cf
Sed ad opera proprie dictacg bona〈.〉
53ch
Bonitas meritoria (ut aiunt) non pre-
supponit moralem bonitatem〈.〉38 – Con'tra' eos'dem'.ci
54cj
Confirmare quod peccator qui mortaliterck peccavit
debet facere bona opera ex genere ut faci-
lius sanetur est pervertere scripturas. – Contra eosdem〈.〉cl
55cm
Blandiri »lib'erum' ar'bitrium'«estcn ipsum precipitare.39
56co

»Conversoscp«»deus adiuvatcq. aversoscr deserit«〈.〉40
57cs
»Sed«»ut convertamur« deus »adiuvat«.41 – Contra schol'asticos' theolo'gos'.ct
58cu

»Ad iusticiam nemo convertitur nisi operante gratia sanetur.«42
59cv
»Nec ideo«»solis«»votis agendum est«. quia »adiutor«»noster deus« est.43
60cw
Corruit hoc quod Aug'ustinus' contra hereticos loquitur excessive.44 – Co'ntra' moder'nos'45cx.
61cy
Aliud est »nihil«»mali«»facere« aliud »facere«»bonum«〈.〉46
62cz
Qui nec quid boni. nec mali fecerunt condemnantur.
63da
Cuius sintdb illi servi ignoro〈.〉
64dc
»In malo faciendo« tam »iusticie« quam »peccati«»servus«»liber est«.47
65dd
»Precepta« dei »inaniter darentur hominibus«. si »liberum
voluntatis arbitrium«
»non« haberent〈.〉48
66de
Preceptis divinis admonetur liberum ar-
bitrium ut graciam querat〈.〉
67df
Lex incutit nobis dolorem quem non sanatdg, sed ad-
monet ut medicum queramus.
68dh
Lex demonstrat vicia〈.〉49
69di
Lex »ostendit« nobis nostram »infirmitatem«〈.〉50
70dj
Ut supplicemus reformatori »ne in illa« re-
maneamus »foeditate«.51Buchsymbol58r
71dk
Ut sentientes »aculeum«»correptionis« excitemur
»in« maiorem affectum »oracionis«〈.〉52
72dl
Strepitus »correpcionis forinsecus« per mandata
insonat et flagellat〈.〉53
73dm
»Deus« autem »intrinsecus occulta inspiracione« operatur »velle«.54
74dn
Sicut cognicio gencium q'ui'do deum cognitum non sicut deum
»glorificaverunt« non profuit eis ad salutem.55
75dp
Nec ad dqopera bonadq.56
76dr
»Ita«»non iustificat«»eos«»q'ui'ds per legem dei cognos-
cunt. quemadmodum sit«
»vivendum«.57
77dt
Ita cognicio legis. et voluntas ei se confor-
mans non est disposicio previa ad gratiam. – Contra Scotum.du
78dv
Ita nec »attricio« perfectissime »circumstantionatadw in
genere«
morum est »disposicio sufficiensdx ad« iustifi-
cacionem.58 – Co'ntra'eundem〈.〉dy
79dz
Si »contricio« vel »attricio« requiritur ad iustifica-
cionem tunc ut »actus«»concomitans« non previus:59 – 〈Contra〉 multos.ea
80eb
Ut »actus formatus« non formabilis〈.〉60
81ec
»Peccator«»sine omni disposicione« sufficienti »de con-
gruo ex parte eius«
iustificatur.61edContra quasi omnes.ed
82ee
Facile tamen est salvareef quod »apud deum«»non est«
»accepcio«»personarum«〈.〉62
83eg
»Iustificacio«»factores« legis precedit non sequitur.63
84eh
»Lex«»sine gratia«»est«»litera«»occidens«»in gratia«»spiritus
vivificans«
.64
85ei
»Gratia«»facit«»nos«»legis dilectores« et factores〈.〉65
86ej
»Condelectari legi dei«»est«»donum«»spiritus« non litere.66
87ek
»Lex«»sine gratia«»facit«»prevaricatores«el.67Buchsymbol58v
88em
Non iustificatur homo preceptis bone vite.
89en
»Non lege operum« nec »litera« nec »factorum meritis«.68
90eo
Sed per »fidemepHiesueq Christi spiritu«. »lege fidei« et »gratia«〈.〉69
91er
»Homo« sine gratia nulla precepta »legis« potest »implere«
etiam imperfecte.70esContra communem.es
92et
Implere imperfecteeu non est implere »quantum ad substantiam operis«〈.〉71 – Contra Cap'reolum'.ev
93ew
Implere perfecte non est implere »quantum ad substantiam operis«
et »modum agendi« qui est »ex charitate«.72 – Con'tra'Cap'reolum'.ex
94ey
Modus agendi non est separatus a substantia operis.73 – Co'ntra'eundem.ez
95fa
Obligatus ad faciendum ex charitate. non peccat
mortaliter si non ex omni parte impletfb〈.〉 – Co'ntra'Sco'tum'.fc
96fd
Peccat autem sife nulla ex parte implet〈.〉74 – Contra eundem.ff
97fg
Observatio precepti sine charitate seu gratia. ned-
um est inutilisfh ad vitam eternam sed occidens: – Co'ntra'Capre'olum'.fi
98fj
Per auxilium seu adiutorium speciale nullum
preceptum in aliqua parte potest impleri. – Contra eundem.75fk
99fl
Supposito quod non pertinet ad gratiam iustificantem: – s'ecundu'm eundem.76fm
100fn
Auxilium dei prevenientis non est distinctum
a dono iustificante.77 – Co'ntra'eu'ndem'.fo
1fp
Decalogus »excepta sabbati observatione«»a
christiano«
est observandus.78
Ad literam tamen observatus auget »concupiscenciam«
ac »iniquitatem« et facit sup'ra' modum peccatoresfq:79
2fr
Preceptum maximum de diligendo deum et prox-
imum80 secundum literam occidit non vivificat:
3fs
Omnis lex atramento scripta est »ministratio
mortis«
et »damnacionis«.81 – Contra Sanctum Tho'mam'.ft
4fu
Scripta autem digito dei est ministracio libertatis fvspiritus et graciefv:Buchsymbol59r
5fw
Lex fidei in tabulis cordis carnalibus
scripta est ipsa charitas »diffusa«»in cordibus nostris per spiritum sanctum«.82
6fx
»Opera charitatis« in chartis scripta »lex est operum
et litera occidens«
:83
7fy
Eadem »gratia« in veteri »testamento«»latitabat que
in Christi evangelio«
dispensata est〈.〉84
8fz
Lex vetus »talia« continebat »precepta iusticie qualia nunc quoque observare precipimur«〈.〉85
9ga

Lex evangelii scripta est vetus〈.〉gb86
10gc
Indigemus deo doctore et adiutore »ne dominetur«
in nobis »omnis iniquitas«〈.〉
11gd
Voluntati dei nemo resistit.
ge
Deus ex misericordia quibusdam donat penam peccati
a quibusdam iuste exigit penam〈.〉
12gf
Prescientia87 dei est immutabilis〈.〉
13gg
Figmentum nihil potest opponere suo figulo〈.〉88
14gh
Vocaciogi est principium bonorum operum〈.〉89
15gj
»Vocati atque illuminati« mandata dei cognoscen-
tes vel »libero« eligunt vel relinquunt »arbitrio«〈.〉90
16gk
Non omnes vocantur. nec omnes vocati sequuntur vocantem〈.〉91
17gl
Auxilium gratie etiam specialis motionis (ut
aiunt quidam) multis deest〈.〉 – Contra. Capreolum.gm92
18gn
Solum illis non deest quibus deesse noluerit deus.
19go
Perseverancia in dileccione dei pertinet ad gratiam dei.
20gp
Et »ideo«»or'ati'o«»Christi« pro Petro93»non« erat »inanis« ne sua
»fides«»deficeret«:94
21gq
Filii perdicionum licet incipiant aliquando bene »vivere«
»ac iuste« ambulare »de hac vita« tamen non auferentur nisi
ceciderint:95Buchsymbol59v
22gr
Attamen tales per speculatores sunt corripiendi〈.〉96
23gs
Electi secundum propositum interdum labuntur〈.〉
24gt
»Tenetur«»velle«»suam dampnacionemgu« cui est revelata:97
25gv
Ista authoritasgw deus »vult«»omnesgxhominesgy«»saluos fieri«98
minus bene exponitur de voluntate antecedente: – Co'ntra' scho'lasticos' theo'logos'.gz
26ha
Putamus nec in deo nec in homine antecedentem
voluntatem esse: – hbContra eosdem.hb
27hc
Dona naturalia et leges recte non sunt de volunta-
te antecedente: – Contra Sco'tum'99 et alios.hd
28he
Nec illa adiutoria communia que ponuntur〈.〉
29hf
Ad predictam autoritatemhg100(hhantiquus licet non multum
frequentatus. attamen verus dabitur intellectus)hi.101 – Adverte.hj
30hk
Conclusive »cuius vulthl miseretur et quem vult indurat«:102
31hm
Deus vocatis »omne studium« ad spiritaliahn»exercicia«
conferentibus »et«»vincentibus coronas largitur eternas«:103
32ho
Vita eterna non debetur iusto operantehp cum gratia
de condigno. – Contra Cap'reolum'.hq104
33hr
Vita eterna est gratia data pro gratia ex misericordia
et miseracione:
34hs
Non est iustus in terra qui careat peccato in carne:
35ht
Non est iustus in terra qui non habeat peccatum in spiritu.
36hu
Non est iustus in terra qui per iustum actum quo benefacit non peccet.105
37hv
Per hoc tamen peccatum deus non »vult« iustos »esse«
»damnabiles«»sed humiles«:106
38hw
Iustus ergo simul est bonus et malus filius dei: et filius seculi〈.〉107
39hx
Exceptis Christo et eius matre. non fuit nec est
nec erit iustus in terra sine peccato:
40hy
Non potest iniustus habere actum deo adeo placentem Buchsymbol60r
quantum displicuit veniale〈.〉108 – Contra Gabrielem109.hz
41ia
Deus non precipitib homini impossibile.110
42ic
Lex dei imperat multa impossibilia homini〈.〉
43id
Doctrina Aristotelis in scolisie theologorum
facit malam mixturam:
44if
Sillogismusig ex methaphisicali et credita
mixtus inferensih pro credita non concludit pro
debilioreii premissa. – Co'ntra'Sco'tum'.ij111
45ik
Habere peccatum in corpore non est peccareil.
46im
Illud peccatum concipit partus. et parit peccata〈.〉112
47in
Propter quos partus dicimus dimitte nobis debita113〈.〉
48io
Quod nequeunt nisi filii dei dicere〈.〉114
49ip
Peccatum veniale proprie est peccatum〈.〉
50iq
Nec contemnendum sed timendum〈.〉115
51ir
»Foecundais«»veritatis aucthoritasit« sepius » discus-
sa«
. melius »cognoscitur«. et »veram convenienciam pa-
rit quam manifestis sermonibus abscondit«
〈.〉116

avom Editor verbessert für Bartholome'us' Bernhart Feltkyrchen'sis' theologie baccalau'reus' sub d'omino' Andree Carolstaten'si' theologie docto're'a; Centum quinquagintaunum conclusiones de natura, lege et gratia, contra scolasticos et usum co'mmun'e'm'. D'omini' A'ndrea' Carolostadii.A; Centum quinquaginta unum conclusiones de natura, lege et gratia: contra scholasticos et usum communem. D'omini' A'ndrea' Carolostadii.B
biA – Zählung mit arabischen Zahlen nach a, Zählung mit römischen Zahlen nach A, B. Die runden Klammern wurden vom Editor hinzugefügt
ciiA
dretractaB
eiiiA
fContra mul'tos'.B; fehlt a
giiiiA
hvA
iviA
jviiA
kContra can'onistas'.B; fehlt a
lviiiA
mixA
nxA
oxiA
panimaA, B
qxiiA
rcontraA, B
sxiiiA
txiiiiA
ureratuA
vxvA
wxviA
xxviiA
yxviiiA
zxixA
aarevivissitA, B
abconcensionesA, B
acxxA
ad-adfehlt a
aeiA
afContra communem.B; fehlt a
agiiA
ahfehlt a
aiiiiA
ajvolimusA
ak-akest deiA, B
aliiiiA
am-amfehlt a
anvA
aoviA
apviiB; xiiA
aqviiiA
arixA
asvoluntasB
atxA
aulapidiumA
avxiA
awxiiA
ax-axfehlt a
ayxiiiA
azvoluntatisA, B – Von Gottschalk korrigiert in B
baxiiiiA
bbautemA, B – Von Gottschalk korrigiert in B
bcxvA
bdxviA
bexviiA
bfContra Scholasticos.B; fehlt a
bgxviiiA
bhContra CommunemB; fehlt a
bixixB; xxA
bjfehlt a
bkxxA
bl-blbonis suisA, B
bmiA
bniiA
boContra communemB; fehlt a
bpiiiA
bqContra omnes quasi scholasticosB; fehlt a
briiiiA
bs'contra' om'ne's quasi danach in a gestrichen. Der Schreiber hat hier versehentlich die »Contra-Bemerkung« der vorhergehenden These teilweise übernommen und wieder gestrichen.
btvA
buviA
bvContra omnes quasi schola'sticos'.B; fehlt a
bwviiA
bxviiiA
byixA
bzContra Scholast'icos'. Gab'rielem'.B; fehlt a
caxA
cbCo'ntra' quasi omnes Scolasti'cos'.B; fehlt a
ccxiA
cdfehlt A, B
ceContra eosdem. mirabile sed verumB; fehlt a
cfxiiA
cgfehlt A, B
chxiiiA
ciContra eosdemB; fehlt a – In B wurde die Bemerkung versehentlich hinter These 52 gesetzt
cjxiiiiA
ckmoraliterA
clfehlt a
cmxvA
cnetA, B – Von Gottschalk korrigiert in B.
coxviA
cpGenerososA, B
cqiuvata
cradversosB
csxviiA
ctCo'ntra' sch'olasticos' th'eologos'.B; fehlt a
cuxviiiA
cvxixA
cwxxA
cxContra modernosB; fehlt a
cyiA
cziiA
daiiiA
dbfehlt A, B
dcivA
ddvA
deviA
dfviiA
dgsonatA
dhviiiA
diixA
djxA
dkxiA
dlxiiA
dmxiiiA
dnxiiiiA
doqueA; quaeB
dpxvA
dq-dqbona operaA, B
drxviA
dsqueA; quaeB
dtxviiA
duContra scotumB; fehlt a
dvxviiiA
dwcircunstantionataB
dxsuffiticusA
dyContra eundem.B; fehlt a
dzxixA
eafehlt a
ebxxA
eciA
ed-edCo'ntra' quasi omnesB; fehlt a
eeiiA
effehlt B
egiiiA
ehiiiiA
eivA
ejviA
ekviiA
elLex prevaricatores sine gracia facit〈.〉a
emviiiA
enixA
eoxA
epfehlt A, B
eqJesuA; IesuB
erxiA
es-esfehlt a
etxiiA
euimpefecteB
evCo'ntra' cap'reolum'.B; fehlt a
ewxiiiA
exContra cap'reolum'.B; fehlt a
eyxiiiiA
ezContra eundemB; fehlt a
faxvA
fbimplentA, B – Von Gottschalk korrigiert in B.
fcContra Scotum.B; fehlt a
fdxviA
fefehlt A
ffContra eu'ndem'.B; fehlt a
fgxviiA
fhinutulisB
fiContra CapreolumB; fehlt a
fjxviiiA
fkCo'ntra' eundemB; fehlt a
flxixA
fmsecundem eundem.B; fehlt a
fnxxA
foContra eundemB; fehlt a
fpiA
fqpeccaresB
friiA
fsiiiA
ftContra Sanctum Thomam.B; fehlt a
fuiiiiA
fv-fvfehlt a
fwvA
fxviA
fyviiA
fzviiiA
gafehlt A
gbfehlt A, B
gcixA
gdxA
gexiA, B – a hat diese Thesen bei der Durchnummerierung der Thesen versehentlich übersprungen, denn der Schreiber hat die Nummerierung am Rand erst nachgetragen, nachdem er den Text aller Thesen abgeschrieben hatte
gfxiiA
ggxiiiA
ghxiiiiA
givom Editor verbessert für vacatioa, A, B – Korrigiert von Gottschalk in B
gjxvA
gkxviA
glxviiA
gmContra Capreolum.B; fehlt a
gnxviiiA
goxixA
gpxxA
gqiA
griiA
gsiiiA
gtiiiiA
gudamnationemA, B
gvvA
gwaucthoritasA
gxomnisa
gyfehlt a
gzContra Sco'lasticos' Theo'logos'.B; fehlt a
haviA
hb-hbfehlt a
hcviiA
hdfehlt a
heviiiA
hfixA
hgauthoritatemA, B
hhfehlt a
hifehlt a
hjfehlt a
hkxA
hlfehlt B
hmxiA
hnspiritualiaB
hoxiiA
hpoperantia
hqfehlt a
hrxiiiA
hsxiiiiA
htxvA
huxviA
hvxviiA
hwxviiiA
hxxixA
hyxxA
hzfehlt a
iaiA
ibprecepitA, B
iciiA
idiiiA
ieScholisB
ifiiiiA
igSyllogismusA, B
ihinserensB
iivom Editor verbessert für debilioraa; debilioriA, B
ijContra Sco'tum'.B; fehlt a
ikvA
ilpeccatumB
imviA
inviiA
ioviiiA
ipixA
iqxA
irUltimaA, B; fehlt a
isFecundaA, B
itauthoritasA; authoritatisB

1Karlstadt verweist hier wohl auf die RetractationesAugustins (Aug. retr., CCSL 57, 5–143).
2Zur 5. These s. u. KGK 064 (Anmerkung). Zu den Thesen 1–6 s. u. KGK 064 (Anmerkung) und KGK 064 (Anmerkung).
3Aug. vera rel. 41,77: »Corrumpitur autem homo exterior aut profectu interioris aut defectu suo.« (CCSL 32, 237,1f.); vgl. 2. Kor 4,16.
4Aug. c. Iul. 6, 13,40: »Sanctificatio ergo per baptismum etiam nunc confertur et corpori, non tamen nunc corruptio eius aufertur, quae ipsam quoque aggravat animam. Et ideo quamvis casta sint corpora, cum desideriis peccati membra non serviunt, propter quod ad templum dei pertinere coeperunt: […]« (PL 44, 844); vgl. 1. Kor 3,16f. und 2. Kor 6,16.
5Aug. vera rel. 40,74: »Ita renascitur interior homo et exterior corrumpitur de die in diem. Sed interior exteriorem respicit et in sua comparatione foedum videt […].« (CCSL 32, 235,1ff.).
6Aug. pecc. mer. 2,7,9: »[…] certe manifestum est adhuc in veterem corruptionem atque in mortem tendere in fine postea renovandum, quando vere tota novitas erit, sed excepto corpore si in ipso animo, qui est homo interior, perfecta in baptismo novitas fieret, […]〈2. Kor 4,16〉.« (CSEL 60, 80,9–17). S. u. KGK 064 (Anmerkung).
7Kähler, Karlstadt, 13*f. verweist auf Aug. vera rel. 27,50: »[…] isti ambo […] ita sunt, ut unum eorum, id est veterem atque terrenum possit in hac tota vita unus homo agere, novum vero et caelestem nemo in hac vita possit nisi cum vetere, nam et ab ipso incipiat necesse est, et usque ad visibilem mortem cum illo quamvis eo deficiente se proficiente perduret […]« (CCSL 32, 219,136:1–6).
8Aug. pecc. mer. 2,28,45: »Quamdiu ergo manet lex concupiscentialis in membris, manente ipsa reatus eius solvitur; sed ei solvitur, qui sacramentum regenerationis accepit renovarique iam coepit.« (CSEL 60, 117,1–4); »Haec autem lex peccati […].« (ebd., 116,1).
9Vgl. Aug. retr. 1,12,6: »Et illud quod in parvulis dicitur originale peccatum, cum adhuc non utantur arbitrio voluntatis, non absurde vocatur etiam voluntarium, quia ex prima hominis mala voluntate contractum factum est quodammodo hereditarium. […] ideo gratia dei non solum reatus omnium praeteritorum solvitur in omnibus qui baptizantur in christo, quod fit spiritu regenerationis, verum etiam in grandibus voluntas ipsa sanatur et praeparatur a domino, quod fit spiritu fidei et caritatis.« (CSEL 36, 60,16–61,9).
10Aug. pecc. mer. 2,28,46: »[…] fit in Baptismo plena remissio peccatorum.« (CSEL 60, 117,15).
11Aug. pecc. mer. 2,28,45: »Haec autem lex peccati, quod etiam peccatum appellat apostolus, cum dicit: non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore ad oboediendum desideriis eius 〈Röm 6,12〉, non sic manet in membris eorum, qui ex aqua et spiritu renati sunt, tamquam non sit eius facta remissio, ubi omnino plena et perfecta fit remissio peccatorum omnibus inimicitiis interfectis, quibus separabamur a deo, sed manet in vetustate carnis tamquam superatum et peremptum […].« (CSEL 60, 116,1–8).
12Aug. c. Iul. 2,9,32: »Quorum pugna, nisi boni et mali, non naturae adversus naturam, sed naturae adversus vitium, iam mortuum, sed adhuc sepeliendum, id est, omnino sanandum?« (PL 44, 696).
13Aug. pecc. mer. 2,28,45: »[…] si non inlicitis consensionibus quodam modo revivescat et in regnum proprium dominationemque revocetur.« (CSEL 60, 116,8f.).
14Vgl. Gal 2,20: » vivo autem, iam non ego: vivit vero in me Christus, […]«; Aug. nat. et gr. 31,35: »Ubi enim laetatus homo fuerit in aliquo bono opere se etiam superasse superbiam, ex ipsa laetitia caput erigit et dicit: ecce ego vivo, quid triumphas? Et ideo vivo, quia triumphas.« (CSEL 60, 258,16ff.).
15Die von Karlstadt gemeinte These würde lauten: »Voluntas gratia consequitur libertatem.« So sinngemäß Aug. corrept. 8,17: »Voluntas quippe humana non libertate consequitur gratiam sed gratia potius libertatem, et ut perseveret delectabilem perpetuitatem, et insuperabilem fortitudinem.« (CSEL 92, 238,32ff.). Vgl. auch Kähler, Karlstadt, 16* Anm. 5 und KGK 064 (Anmerkung).
16Aug. gr. et pecc. or. 1,47,52: »[…] si 〈Pelagius〉, […], consenserit etiam ipsam voluntatem et actionem divinitus adiuvari et sic adiuvari, ut sine illo adiutorio nihil bene velimus et agamus, eamque esse gratiam dei […] in qua nos sua non nostra iustitia iustos facit, […], nihil de adiutorio gratiae dei, […], inter nos controversiae relinquetur.« (CSEL 42, 163,16f.).
17Hinter den Thesen 22f. steht neben der in KGK 058 (Anmerkung) zitierten Stelle Aug. ench. 9,32: »Nolentem praevenit, ut velit, volentem subsequitur, ne frustra velit. […] itemque cur admonemur petere ut accipiamus, nisi ut ab illo fiat quod volumus a quo factum est ut velimus?« (CCSL 46, 67,103–108). Diese Stelle wird auch zitiert bei Petrus Lomb. Sent., lib. 2 d. 26 cap. 2 par. 2 (Petrus Lombardus, Sententiae 1, 472,11) sowie lib. 2 d. 26 cap. 4 par. 1 (Petrus Lombardus, Sententiae 1, 474,5ff.). S. u. KGK 064 (Anmerkung).
18Aug. gr. et lib. arb. 14,30: »Non solum autem bona merita eorum nulla, verum etiam mala merita praecessisse demonstrat, dicendo, sed propter nomen meum sanctum, quod profanastis in gentibus.« (PL 44, 899).
19Siehe Aug. gr. et lib. arb. 14,30 (PL 44, 899). Zu den Thesen 24–25 s. u. KGK 064 (Anmerkung).
20Aug. gr. et lib. arb. 22,44: »Non itaque debent dicere, faciamus mala, ut veniant bona: sed, fecimus mala, et venerunt bona; iam faciamus bona, ut in futuro saeculo recipiamus pro bonis bona, qui in hoc saeculo recipimus pro malis bona.« (PL 44, 910). Siehe auch Röm 3,8.
21Aug. gr. et lib. arb. 14,29: »Liberum quidem hominis arbitrium pulsatur, ubi dicitur: hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra 〈vgl. Ps 94(95),8〉. Sed nisi posset Deus etiam duritiam cordis auferre, non diceret per prophetam: Auferam ab eis cor lapideum, et dabo eis cor carneum 〈Hes 11,19〉.« (PL 44, 898). Siehe auch Ps 94(95),8.
22Aug. corrept. 14,45: »[…] et tamen hoc in eis egit qui in cordibus hominum quod voluerit operatur […].« (CSEL 92, 274,33f.).
23Aug. gr. et lib. arb. 21,43: »[…] operari deum in cordibus hominum ad inclinandas eorum voluntates quocumque voluerit […].« (PL 44, 909).
24Vgl. Hes 11,19: »Et dabo eis cor unum et spiritum novum tribuam in visceribus eorum et auferam cor lapideum de carne eorum et dabo eis cor carneum.« Vgl. Aug. gr. et lib. arb. 14,30: »Sed nisi posset deus etiam duritiam cordis auferre, non diceret per prophetam: auferam ab eis cor lapideum, et dabo eis cor carneum.« (PL 44, 899).
25Aug. gr. et lib. arb. 20,41: »Ecce quomodo probatur, deum uti cordibus etiam malorum ad laudem atque adiumentum bonorum.« (PL 44, 907).
26Aug. corrept. 14,43: »Sic enim velle seu nolle in volentis aut nolentis est potestate, ut divinam voluntatem non impediat nec superet potestatem.« (CSEL 92, 272,14ff.).
27Aug. corrept. 14,45: »Si ergo cum voluerit reges in terra deus constituere, magis habet in potestate voluntates hominum quam ipsi suas […].« (CSEL 92, 275,40ff.).
28Vgl. Aug. spir. et litt. 7,11: »Nec quia recti sunt corde, sed etiam ut recti sint corde praetendit iustitiam suam, qua iustificat impium.« (CSEL 60, 163,1f.).
29Aug. gr. et lib. arb. 17,33: »Tamen sine illo vel operante ut velimus, vel cooperante cum volumus, ad bona pietatis opera nihil valemus.« (PL 44, 901). Vgl. Kähler, Karlstadt, 18* zu Th. 37, der auf Petrus Lombardus, II Sent. d. 26 cap. 1 (Petrus Lombardus, Sententiae 1, 436f.) und dessen Unterscheidung von gratia operans und gratia cooperans verweist.
31Aug. spir. et litt. 7,11: »Haec cogitatio non aufert in superbiam, quod vitium oritur, cum sibi quisque praefidit se que sibi ad vivendum caput facit.« (CSEL 60, 163,2ff.).
32Aug. corrept. 1,2: »Quis autem confugit ad gratiam, nisi cum a domino gressus hominis diriguntur et viam eius volet?« (CSEL 92, 220,9f.). Siehe auch Ps 36(37), 23.
33Aug. corrept. 1,2: »Ac per hoc et desiderare auxilium gratiae initium gratiae est.« (CSEL 92, 220,10f.). Zu den Thesen 42–43 s. u. KGK 064 (Anmerkung).
34Aug. nat. et gr. 26,29: »[…] sic homo etiam perfectissime iustificatus, nisi aeterna luce iustitiae divinitus adiuvetur, recte non potest vivere.« (CSEL 60, 255,5ff.).
35Aug. corrept. 1,2: »In bono autem liber esse nullus potest, nisi fuerit liberatus ab eo qui dixit […].« (CSEL 92, 220,15f.).
37Vgl. Gabriel Biel Collect. IV d. 14 q. 3 Dubium 5: »Sed mortificata [scil. opera] sunt, quae ad praemium aeternum sunt a Deo accepta, sed per sequens mortale peccatum ab assecutione praemii impedita. Talia sunt opera meritoria ex gratia elicita, lapsum in mortale praecedentia.« (Biel, Sententiae (Werbeck/Hofmann) 4/1, 499,16–18). Vgl. Kähler, Karlstadt, 19* zu Th. 49.
38Vgl. dazu Scotus, Quodl. q. 17 art. 9: »Sed si meritorium non praesupponat praecise bonitatem actus moralem, sed bonitatem quam tribuit charitas, cum illa completior bonitate morali in actu, sequitur, quod actus qui est meritorius habet aliquam bonitatem specificam, ulteriorem quam bonitatem moralem.« (Scotus, Opera (Wadding) 12, 465).
39Vgl. Aug. c. Iul. imp. 2,233: »Ite nunc et contra istam christianam atque apostolicam veritatem extollendo praecipitate liberum arbitrium et in vestra virtute non assurgendo, sed cadendo confidite.« (CSEL 85/1, 347,22ff.).
40Aug. pecc. mer. 2,5,5: »Conversos ergo deus adiuvat, aversos deserit.« (CSEL 60, 75,19).
41Aug. pecc. mer. 2,5,5: »Sed etiam ut convertamur, ipse adiuvat, quod certe oculis corporis lux ista non praestat.« (CSEL 60, 75,20).
42Aug. pecc. mer. 2,33: »Quod vitium nisi adiuvante gratia superetur, ad iustitiam nemo convertitur, nisi operante gratia sanetur, iustitiae pace nemo perfruitur.« (CSEL 60, 104,6ff.).
43Aug. pecc. mer. 2,6,6: »Nec ideo tamen solis de hac re votis agendum est, ut non subinferatur ad bene vivendum etiam nostrae efficacia voluntatis. adiutor enim noster deus dicitur nec adiuvari potest, nisi qui aliquid etiam sponte conatur, […].« (CSEL 60, 76,23–77,3). Vgl. Kähler, Karlstadt, 21* zu Th. 59.
44Vgl. hierzu Kähler, Nicht Luther, 357 Anm. 32; Oberman, Werden, 126f. Anm. 157 bzw. 130f. Anm. 172 und LuStA 1, 105 Anm. 4.
45Nominalistische Richtung der scholastischen Philosophie.
46Aug. gr. et pecc. or. 1,25,26: »Non enim ait: oramus, ut possitis nihil facere mali, sed ne quid faciatis mali, nec: ut possitis bonum facere, sed: ut bonum faciatis […].« (CSEL 42, 146,18ff.). Siehe auch 2. Kor 13,7.
47Aug. corrept. 1,2: »[…] sed in malo faciendo liber est quisque justitiae servusque peccati.« (CSEL 92, 220,14f.).
48Aug. gr. et lib. arb. 18,37: »Haec ergo praecepta charitatis inaniter darentur hominibus, non habentibus liberum voluntatis arbitrium.« (PL 44, 903).
49Aug. spir. et litt. 19,34: »Quod vitium per legem demonstrandum, per gratiam sanandum fuit.« (CSEL 60, 187,24f.).
50Aug. spir. et litt. 9,15: »Sed iustitia dei sine lege est, quam deus per spiritum gratiae credenti confert sine adiutorio legis, hoc est non adiutus a lege, quando quidem per legem ostendit homini infirmitatem suam, ut ad eius misericordiam per fidem confugiens sanaretur.« (CSEL 60, 167,19–23).
51Aug. corrept. 5,7: »[…] reformatorem desideres, ei que supplices, ne in illa remaneas foeditate.« (CSEL 92, 224,6f.).
52Aug. corrept. 5,7: »[…] quando sentit correptionis aculeum, excitat eum in maioris orationis affectum.« (CSEL 92, 224,15f.).
53Aug. corrept. 6,9: »Si tamen qui corripitur filius est promissionis, ut strepitu correptionis forinsecus insonante ac flagellante, deus in illo intrinsecus occulta inspiratione operetur et velle.« (CSEL 92, 227,24–27).
54Siehe Aug. corrept. 6,9 (CSEL 92, 227,24–27). S. u. KGK 064 (Anmerkung).
55Aug. spir. et litt. 12,20: »Nam sicut illis per creaturam cognitoribus creatoris ea ipsa cognitio nihil profuit ad salutem, quia cognoscentes deum non sicut deum glorificaverunt aut gratias egerunt dicentes se esse sapientes, ita eos, qui per legem dei cognoscunt quemadmodum sit homini vivendum, non iustificat ipsa cognitio, quia suam iustitiam volentes constituere iustitiae dei non sunt subiecti.« (CSEL 60, 173,8–14).
56Siehe Aug. spir. et litt. 12,20 (CSEL 60, 173,8–14).
57Siehe Aug. spir. et litt. 12,20 (CSEL 60, 173,11f.).
58Scotus, Ord. IV d. 14 q. 2 art. 136: »Sed si est attritio perfecte circumstantionata in genere moris, videtur omnino dispositio sufficiens ad iustitiam in termino illius attritionis acquirendam […].« (Scotus, Opera (Vaticana) 13, 35, 897ff.).
59Scotus, Ord. IV d. 14 q. 2 art. 137: »Et si idem manet motus contra peccatum in ›esse‹ naturae et moris qui prius, idem etiam motus qui prius fuit attritio, in illo instanti fit contritio, quia in illo instanti fit concomitans gratiae, et ita actus formatus, quia habens secum caritatem, quae est forma actus ut hic loquimur.« (Scotus, Opera (Vaticana) 13, 35,910–914).
61Scotus, Ord. IV d. 14 q. 2 art. 136: »Vel enim oportet dicere quod iustificetur peccator sine omni dispositione sufficiente de congruo ex parte eius, et per consequens difficile est salvare quod apud Deum non sit personarum acceptatio […].« (Scotus, Opera (Vaticana) 13, 35,901–904).
62Vgl. Röm 2,11: »Non est enim personarum acceptio apud Deum.« Siehe auch KGK 058 (Anmerkung).
63Aug. spir. et litt. 26,45: »Sed sic intellegendum est factores legis iustificabuntur, ut sciamus aliter eos non esse factores legis, nisi iustificentur, ut non iustificatio factoribus accedat, sed ut factores iustificatio praecedat.« (CSEL 60, 199,7–10).
64Aug. gr. et lib. arb. 18,37: »[…] lex autem sine gratia littera est occidens, in gratia vero spiritus vivificans […].« (PL 44, 903); vgl. 2. Kor 3,6.
65Aug. gr. et lib. arb. 18,38: »Gratia nos facit legis dilectores, lex vero ipsa sine gratia nonnisi praevaricatores facit.« (PL 44, 904); Aug. gr. et lib. arb. 12,24: »Gratia quippe adiuvat ut legis quisque sit factor, sine qua gratia sub lege positus tantummodo erit legis auditor.« (PL 44, 896).
66Aug. spir. et litt. 14,26: »[…] incipit condelectari legi dei secundum interiorem hominem, quae delectatio non litterae, sed spiritus donum est […].« (CSEL 60, 180,26–181,1); Aug. spir. et litt. 13,22: »[…] sed lege fidei, non littera, sed spiritu, non factorum meritis, sed gratuita gratia.« (CSEL 60, 176,16).
67Aug. gr. et lib. arb. 18,38: »Gratia nos facit legis dilectores, lex vero ipsa sine gratia nonnisi praevaricatores facit.« (PL 44, 904).
68Aug. spir. et litt. 13,22: »[…] colligimus non iustificari hominem praeceptis bonae vitae nisi per fidem iesu christi, hoc est non lege operum, sed lege fidei, non littera, sed spiritu, non factorum meritis, sed gratuita gratia.« (CSEL 60, 176,14–17).
69Siehe Aug. spir. et litt. 13,22 (CSEL 60, 176,14–17).
70Vgl. Capreolus, In II Sent. d. 28 q. 1: »Homo pro isto statu 〈praesenti〉 non potest sine gratia habituali implere omnia praecepta legis divinae perfecte, potest tamen sine gratia habituali implere aliqua et imperfecte. Nullo modo tamen perfecta aut imperfecte potest ea implere sine auxilio dei.« (Capreolus, Defensiones (Paban/Pègues) 4, 284).
71Vgl. Capreolus, In II Sent. d. 28 q. 1: »Nemo potest sine gratia habituali implere praecepta quantum ad substantiam praecepti et quantum ad modum agendi, igitur non perfecte potest praecepta legis omnia implere et totaliter.« (Capreolus, Defensiones (Paban/Pègues) 4, 285).
72Vgl. Capreolus, In II Sent. d. 28 q. 1 – der Thomas, S. th. I–II q. 109 art. 4 zitiert: »[…] Sed in statu naturae corruptae, 〈homo〉 non potest implere omnia divina mandata sine gratia sanante. Alio modo possunt impleri mandata legis, non solum quantum ad substantiam operis, sed etiam quantum ad modum agendi, ut scilicet ex charitate faciat. Et sic nec in statu naturae integrae nec corruptae potest homo implere absque gratia legis mandata.« (Capreolus, Defensiones (Paban/Pègues) 4, 284f.).
74Vgl. zu den Thesen 96–98 Aug. pecc. mer. 2,5,5: »Ad peccandum namque non adiuvamur a deo; iusta autem agere vel iustitiae praeceptum omni ex parte implere non possumus, nisi adiuvemur a deo.« (CSEL 60, 75,10ff.).
75Vgl. Capreolus In II Sent. d. 28 q. 1: »[…]〈homo〉 nec potest sine auxilio Dei speciali in aliquod bonum velle, aut agere, sive sit naturale, sive supernaturale.« (Capreolus, Defensiones (Paban/Pègues) 4, 284).
76Vgl. Kähler, Karlstadt, 29* Anm. 1.
78Aug. spir. et litt. 14,23: »In illis igitur decem praeceptis excepta sabbati observatione dicatur mihi quid non sit observandum a christiano […].« (CSEL 60, 177,2f.).
79Aug. spir. et litt. 14,25: »[…] quod littera prohibens peccatum non vivificat hominem, sed potius occidit augendo concupiscentiam et iniquitatem praevaricatione cumulando […].« (CSEL 60, 179,3ff.).
80Vgl. Mt 22,37–39: »Ait illi Iesus diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua. hoc est maximum et primum mandatum secundum autem simile est huic diliges proximum tuum sicut te ipsum.«
81Aug. spir. et litt. 14,23: »Ea certe est ministratio mortis in litteris figurata lapideis et ministratio damnationis, quia lex subintravit, ut abundaret delictum.« (CSEL 60, 178,7ff.). Vgl. KGK 085 (Anmerkung) und KGK 085 (Anmerkung).
82Vgl. Röm 5,5: »Spes autem non confundit quia caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum qui datus est nobis.«
83Aug. spir. et litt. 17,29: »Sed ad hanc prudentiam carnis terrendam cum in tabulis scribuntur opera caritatis, lex est operum et littera occidens praevaricatorem.« (CSEL 60, 183,4f.).
84Aug. spir. et litt. 15,27: »Haec gratia in testamento vetere velata latitabat, quae in christi evangelio revelata est dispensatione temporum ordinatissima, sicut deus novit cuncta disponere.« (CSEL 60, 181,5ff.).
85Aug. spir. et litt. 21,36: »[…] talia contineat praecepta iustitiae, qualia nunc quoque observare praecipimur, quae maxime duabus illis tabulis sine figura adumbratae significationis expressa sunt […].« (CSEL 60, 189,17f.).
86Aug. spir. et litt. 6,9: »[…] ut eo modo convictus atque confusus videret non tantum doctorem sibi esse necessarium, verum etiam adiutorem deum, a quo eius itinera dirigantur, ne dominetur ei omnis iniquitas et confugiendo ad opem misericordiae sanetur atque ita ubi abundavit delictum superabundet gratia non peccantis merito, sed subvenientis auxilio.« (CSEL 60, 161,19–24). Vgl. KGK 085 (Textstelle).
87Röm 8,29 Vg »〈Deus〉[…]quos praescivit et praedestinavit conformes fieri imaginis Filii eius.«
88Siehe Jes 45,9: »[…] numquid dicet lutum figulo tuo quid facis […]«, und Jes 29,16: »[…] quasi si lutum contra figulum cogitet«.
89Ps. Aug. praed. et grat. 9,10: »[…] ut vocatione ipsius bonorum principia sumeremus.« (PL 45, 1671).
90Ps. Aug. praed. et grat. 9,10: »Vocati autem atque illuminati, vias mandatorum eius rationis ingenitae intelligentia nosceremus, et eas libero vel eligeremus vel relinqueremus arbitrio.« (PL 45, 1671).
91Siehe Mt 22,14: »[…] multi autem sunt vocati pauci vero electi.«
92Vgl. Capreolus In II Sent. d. 29 q. 1: »Utrum homo ante peccatum per liberum arbitrium et suae naturae vires praecise absque alio auxilio Dei speciali fuerit sufficiens ad agendum aliquem actu moraliter bonum, seu vere rectu et virtuosum.« (Capreolus, Defensiones (Paban/Pègues) 4, 316).
94Aug. corrept. 8,17: »Sed quia praeparatur voluntas a domino, ideo pro illo christi non posset esse inanis oratio.« (CSEL 92, 238,26ff.) und »An audebis dicere etiam rogante Christo ne deficeret fides Petri, defecturam fuisse si Petrus eam deficere voluisset, hoc est, si eam usque in finem perseverare noluisset?« (ebd. 238,20–23).
95Aug. corrept. 13,40: »[…] quosdam de filiis perditionis, non accepto dono perseverandi usque in finem, in fide quae per dilectionem operatur incipere vivere, et aliquandiu fideliter ac iuste vivere et postea cadere, neque de hac vita priusquam hoc eis contingat auferri.« (CSEL 92, 268f.,11–18).
96Siehe den inhaltlichen Bezug zu Aug. corrept. 14,43: »Patiantur ergo homines se corripi quando peccant, nec de ipsa correptione contra gratiam argumententur, nec de gratia contra correptionem: quia et peccati iusta poena debetur, et ad ipsam pertinet iusta correptio […]. […] ut si is qui corripitur, ad praedestinatorum numerum pertinet, sit ei correptio salubre medicamentum; si autem non pertinet, sit ei correptio poenale tormentum. […] Cum autem homines per correptionem in viam iustitiae seu veniunt seu revertuntur, quis operatur in cordibus eorum salutem, nisi […] deus […]?« (CSEL 92, 271,17–272, 13).
97Karlstadts Wortlaut ist abhängig von Thomas In I Sent. q. 48 art. 4 arg. 2: »Posito quod alicui sua damnatio reveletur, iste non tenetur suam damnationem velle; quinimmo tenetur suam salutem velle, quia tenetur se ex caritate diligere, et sibi summum bonum optare.« (Thomas, Opera (Busa) 1, 121). Implizit widerspricht ihm Karlstadt aber und folgt Gregor von Rimini In I Sent. d. 48 q. 1 art. 1 ad 3 (Gregorius Ariminensis, Lectura (Trapp) 3, 524,8–14), der wiederum zitiert ist in Biel Lect. 68 S.: »Sed, diceres, quid si deus revelaret alicui prescito quod damnandus esset, nunquid talis prescitus velle deberet suam perpetuam damnationem? Hoc enim esse contra legem dilectiones qua tenetur seipsum diligere ad salutem. Ad hoc respondet Gregorius de Ariminio, questione ultima, I Sententiarum: ›Supposito‹, inquit, ‚quod talis revelatio a deo possit fieri, quod es satis dubium, dicendum videretur quod nisi deus vellet huiusmodi hominem non velle suam damnationem et hoc sibi constaret, ipse sciens dei voluntatem deberet contentari, et velle quod eum deus damnaret, ex quo sic esset placitum deo, et hic actus procederet et maxima dilectione dei; nec esset culpabilis, sed laudabilis. « (Biel, Expositio (Oberman/Courtenay) 3, 133). Vgl. auch u. KGK 064 (Anmerkung).
98Vgl. 1. Tim 2,3f.: »[…] coram salutari nostro Deo, qui omnes homines vult salvos fieri […]«.
99Vgl. Scotus In I Sent. d. 46 q. unica, ad 1 arg.: »Dico quod licet illud dictum Apostoli 〈1. Tim 2,4〉[…] posset exponi de voluntate antecedente sic, id est, vult omnes homines salvare, et salvos fieri, quantum scilicet est ex parte et sui, et voluntate sua antecedente; pro quanto dedit eis dona naturalia, et leges rectas, et adiutoria communia sufficientia ad salutem: […].« (Scotus, Opera (Wadding) 5/2, 1384).
1001. Tim 2,4. Vgl. Bibelzitat in These 125.
101Kähler vermutet, dass Karlstadt mit antiquus intellectus (vgl. Kähler, Karlstadt, 32* – zu Th. 129) die Erklärung Augustins gemeint haben könnte, in Aug. corrept. 14,44: »ita dictum est, omnes homines vult salvos fieri, ut intelligantur omnes praedestinati; quia omne genus hominum in eis est.« (PL 44, 943).
102Röm 9,18: »Ergo cuius vult miseretur et quem vult indurat.«
103Ps. Aug. praed. et grat. 9,10: »Dei in se dona servantes ad spiritualia exercitia omne studium contulerunt, et in agone huius vitae certantes adiuvat, et coronas vincentibus largitur aeternas.« (PL 45, 1671).
104Vgl. Capreolus In II Sent. d. 27 q. 1 ad art. 2/10: »[…] solum per gratiam est in nobis illud meritum de condigno, quod Deus ex sua gratuita ordinatione requirit in operibus nostris ad hoc ut remuneremur vita aeterna.« (Capreolus, Defensiones (Paban/Pègues) 4, 275).
105Vgl. Pred 7,21 Vg »Non est enim homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet.« und Aug. perf. iust. 16,37: »Item sibi opposuit testimonium scripturarum, quod eis dici solet: quia non est homo iustus in terra, qui faciat bonum et non peccet […].« (CSEL 42, 37,24–38,2).
106Aug. pecc. mer. 2,19,33: »Nec in eo ipso vult nos damnabiles esse, sed humiles commendans nobis eandem gratiam suam, ne facilitatem in omnibus adsecuti nostrum putemus esse quod eius est.« (CSEL 60, 104,19ff.).
107Aug. c. Iul. 6,13,40: »Non autem omnes filii saeculi filii sunt diaboli, quamvis omnes filii diaboli filii sint saeculi. Sunt enim etiam filii dei, qui tamen adhuc filii sunt saeculi.« (PL 44, 844).
108Zu den Thesen 136–140 vgl. u. KGK 064 (Anmerkung).
109Biel Collect. VI d. 16 q. 5 opin. 2 D: »[…] remissio peccati venialis fit per aliquem actum Deo magis acceptum quam peccatum veniale displiceat […]«, und Art. 2 Concl. 2 F: » Ad remissionem peccati venialis non requeritur paenitentia proprie accepta, neque actualis neque habitualis nec sacramentalis.« (Biel, Sententiae (Werbeck/Hofmann) 5/2, 461 und 462).
110Kähler vermutet (vgl. Kähler, Karlstadt, 34*), dass die Th. 141 und 142 im Verlauf einer Disputation Anlass bieten sollten, die Beweisführung Aug. gr. et lib. arb. 16,32 (= PL 44, 900) vorzubringen; dabei wäre Th. 141 das Argument der Pelagianer.
111Vgl. Scotus In III Sent. d.24, q. unic. § 16»Si […] exponit per alias scientias, ad quod ultimo devenerunt Doctores inmiscendo Philosophiam Scripturae sacrae (quod sine dubio multum valet, et praecipue Metaphysicalia, ut veritas scripturae […] intelligatur) tunc dico, quod conclusio non habet maiorem certitudinem, quam altera praemissarum, quae minus certa est: […]« (Scotus, Opera (Wadding) VII/1, 484).
112Vgl. Aug. Contra duas ep. Pel. IV, 7,17 (CSEL 60, 540,22).
113Mt 6,12 Vg »dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimisimus debitoribus nostris«.
114Zu den Thesen 145–148 vgl. u. KGK 064 (Anmerkung).
115Cic. leg. 2,39: »Ego autem nec tam valde id timendum nec plane contemnendum puto.«
116Ps. Aug. de ass. b. M. 1: »Fecunda est enim veritatis auctoritas: et dum diligenter discutitur de se gignere quod ipsa est cognoscitur. Saepe enim discussa ueram convenientiam parit quam manifestis sermonibus abscondit et saepe apertis sermonibus insinuat […].« (PL 40, 1143).

Downloads: XML · PDF (Druckausgabe)
image CC BY-SA licence
»