S'alutem'. Venit ad nos
Melchior
Lotter1, amantiss'ime'
Patrone, cui sugessi, si fieri posset, ut
hic
excu-
deret nostra. Siquidem ratus sum, gloriam
Wit-
tembergii futuram maiorem, si
finis haberet:
excusum
Wittemburg.2
Potiss'imum' si tam Graeca quam
Hebraica imprimerentur. Ipse quoque in meam iniit
50
sententiam,
et commonstravit se literas
missu-
rum, si modo citra incommodum suum huc
ve-
nire sui possent. Ostendit saltem Graeca
elemen-
ta in cupro. Suasi, ut istum animum tam
Rev'erendo'
P'atri'
M'artino'3 quam D'omino'
Ph'ilippo'4 retegeret: quos in tam
frugi-
fera re scripsisse ad te literas
arbitror.5 Quae
au-
tem sint, quae Melchiorem
queant onerare, ex eo
intelliges quam optime. T'ua' D'ominatio' erit
curare
utili-
tatem rei Christianae, et Maiestatem
Illustriss'imi'
Principis6 nostri. Dabitur certe
Wittemburgiis
ansa scribendi, etc. Postremo rogo, si
commo-
de fieri potest, me reddas certiorem, etc. Scripsi
D'omino'
Sigismundo7, et rogavi filium
eius8, ut
mitte-
ret literas ad parentem: Verebar enim te
grava-
re hoc onere. Vale feliciss'ime'.
Dat'um' Wittenbergae,
D'ominica'
Misericordia9, Anno MD XIX.
Bearbeitet von Alejandro Zorzin
1Melchior Lotter
(vor 1470–1549), zu ihm Reske, Buchdrucker, 516ff. Vgl. auch
KGK 106 und
Luthers Brief an
Spalatin vom 8. Mai 1519 (WA.B 1,
381, Nr. 171, bes. Anm. 4).
2Vgl.
Spalatins Aufzeichnungen für
Kfst. Friedrich III. [etwa Mai 1519]: »Zum andern
bitt man mit untertenigem vleis, m'ein'
g'ün'st'iger' herre welle gnedigen vleis haben, ein statliche
druckerei, greckisch, lateinisch, judisch und teutsch wol zu drucken, gin
Wittenberg zu bringen von wegen des manchfeltigen nutzs und
unverweislichen rums und lobs, so daraus vermittels gotlicher hulf erwachsen würd.«
(UUW 1, 89f. Nr. 89).
8Adam (II.) von Thüngen; vgl.
Thüngen, Freiherren (Andreasische Linie), 239–249.
9Misericordias Domini = 8. Mai 1519.