Ad manus Doctissimi D'omini'Georgii Spalatini,
Artium Doctoris, Canonici Aldenbergen-
sis, Patroni Chariss'mi'.
S'alutem' P'lurimam'. Habes dulcissime Patrone, mi Georgi,
copiam scribundae ad
illustrissimum
Principem no-
strum Electorem etc. Supplicationis, his
rudi-
bus introclusam1 literulis a meis, immo verius
Christi, seu Augustini militis2 Auditoribus confe-
ctam, profecto ab his editam, qui ut me amant,
ita
circumspectiorem nostro propositoa occasio-
nem reddiderunt:
Videlicet eam, quam secreta
mens, quae plerumque futura praesagit,
eventu-
ram vel timet vel sperat. Scripturos etenim
nonnullos adversus claram hanc Academiam
autumant, et eam ob causam repugnatoribus
nos alacribus, absqueb turbatione liberisc
indigere. Tuum erit tuo ex pectore tum videre
tum librare, et quod ad
rem videtur facere, mihi
significare: insuper, ut et secundum fraternam
amicitiam mihi congruentem conficias in per-
sonam meam
supplicationem, obtestor. Ego, ut
scias
mentis institutum meae, imo tuae, libenter
velim aliquos facere
sermones aut totius anni,
si tantummodo cura illa promerendarum
prae-
sentiarum (ut dicitur) non distraheret, quae ideo 19
necessario cogitationes dispergit, et nebeculis
obducit. Quod si non
interessem Ecclesiae,
Princeps noster illustrissimus indignaretur, et
ego his commodis,
citra indignationem de-
stituerer, quibus alimoniam habeo.
Rescribe
cum sup'plicatione'
tua et magistrorum. Optime vale
ac me ama. Datum Wittenburgae, April'is' 11. die,
Anno
1518.
Tuus Andreas Archidiaconus.
Velim in Ecclesia esse liber: Peto provisio-
nem ex beneficiis aliis, quibus absque prae-
senciis nostris viverem. Tuo moderami-
ne omnia fiant, etc.