i

Decimae in nova lege non sunt fundatae.

ii

Argumentum a veteri lege ad novam non valet.

iii

Errant graviter sacerdotes, gregem Chri-
stianum ad decimarum solutionem paßim
angariantes.

iv

Decimae hoc tempore, ut dantur, plus offi-
ciunt quam prosint, Nam multis ociosae
turpitudinis fomenta ministrant.

v

De decimis in nova lege nusquam verbum le-
gitur, nisi ubi cum pharisaeis agit Christus.¹

vi

Qui decimas colligit de altari, cui non ser-
vit, graviter delinquit, immo gehennam
manducat et bibit.

vii

Servitus altaris omnium maxime dispensa-
tionem divini verbi exposcit.

viii

Qui itaque non praedicat, absque peccato deci-
mas recipere nequit.

ix

Sicuti mulieres in ecclesia tacere debent,
et non docere², sic nec decimas recipere
possunt absque peccato.

x

Decimatio quae alieno fit, id est furi et la-
troni, tum charitati tum neceßitati obstat.

xi

Ideo cum fiducia rumpenda est, et in pau-
fehltperes communitatis nostrae convertenda.

xii

De agro edat, qui colit hunc, et bibat de
vinea, quam plantat ille, et non alius, si-
ve hanc portionem decimam aut un-
decimam voces.

xiii

Nec a Christo nec ab Apostolis praeceptum
est laicis, vitae necessaria suarum ecclesia-
rum ministris, suppeditantibus, ut ultra
haec decimas persolvant.

xiv

Quaelibet ergo civitas iure divino³ propri-
um habeat episcopum, id est presbyterum,
qui laboret in sermone et doctrina, et
is duplici honore dignus est.

xv

Qui de decimis aliter sentit, Christum et
Paulum una conculcat.

FINIS.