Nr. 158
Andreas Karlstadt an Georg Spalatin
Wittenberg, 1520, 8. Mai

Text
Bearbeitet von Ulrich Bubenheimer und Alejandro Zorzin
Buchsymbol1r
Reverendo et Eximio
D'omi'no Georgio -
Spalatino theolo-
go syncerissimo
Et canonico
Aldenburgen'si'
Patrono colendiss'imo'.a

Buchsymbol1v
S'alutem'〈.〉 Gracias tibi ago R'evere'nd'issim'e et charissime patrone immortalesb.
easque referre si qua fortuna, si quo spiritu, si quo sa〈n〉guine
quivero, curabo et pro mea virili adnitorc. tantisper animu〈m〉
pende, donec rebus ipsis retulero, Spero namque profuturas
mihi pillulas, quas tanto opere rumor multorum extulit,
Equidem si dolores capitis paulum elevarint, assidua diligentia
lectorem agam, Nunc quoque ut coepi pergere in Ep'isto'la Jacobi
plures habeo auditores, quam infirmitas mea cupiat, ita
profecto in solitaria et umbratili 〈vi〉tad, animo languidoe et
propemodumf fracto timidoque factus sum, ut omnia cum metu mihi
ipsi attingere videar, confido autem deo per Christum talem
me futurum, qualem saluti nanciscendae disponet〈.〉
Caeterum te per deum immortalemg et misericordem Et clementiss'imum' conveni〈o〉h
ut me tecum in matricula vel rotula pro primariis precibus1
conscripta, feras, quidquid eius beneficiii nomine impendere debebo, luben〈s〉
et hilaris dabo, postremo tibi provolutus supplico, digneris
literarumj quas cum his misi sarcinulam, si fieri potest, cum fideli nunciok
Nurenbergam mittere, aut si diffidas efflagito, ut ad me redeat
ne perdam oleum et operam2〈.〉 Vale feliciter et me tibi commendatum
habe. Dat'um' Wittembergae die Martis post dominicam Cantate anno MDXX〈.〉

Tuissimus Andreas Carolostadius


adarunter A. Carolostadius. | .M.D.XX. von der Hand Georg Spalatins eingefügt
bvom Editor verbessert für imortales
cvom Editor verbessert für adniter
dTextbeschädigung
evom Editor verbessert für laguido
fvom Editor verbessert für propedmodumhsl. erstes d gestrichen
gvom Editor verbessert für imortalem
hTextverlust am Rand
idanach co gestrichen
jdavor hac gestrichen
kvom Editor verbessert für nunccio

1Vgl. KGK II, Nr. 116, Anm. 14; siehe auch Kinne, Meißen, 163f. Auf Grundlage des Rechts Erster Bitten gestattete Karl V. in einem Schreiben vom 4. Nov. 1520 Kurfürst Friedrich III. von Sachsen zwölf Kandidaten für Benefizien zu benennen. In einer diesbezüglichen Supplik von sechs Wittenberger Bittstellern an den Kurfürsten (vom 2. Dezember 1520) stehen an erster Stelle die Stiftsherren Nikolaus von Amsdorf und Otto Beckmann; Kinne, Meißen, 164, Anm. 57. Zu Spalatin als Sachbearbeiter der Vorschlagslisten für Erste Bitten ab 1519, vgl. Höss, Spalatin, 151f. Das Recht der Ersten Bitten war damals in der Wittenberger Diskussionsgemeinschaft, zu der auch der Jurist Johann Schwertfeger gehörte, nicht mehr unumstritten. Am 22. November 1519 teilte Schwertfeger Spalatin mit, dass er über verschiedene kirchliche Missstände disputieren wolle, unter anderem über die Ersten Bitten: Johannes Schwertfeger an Georg Spalatin, Wittenberg 22. November [15]19, Original in UB Basel: G I 31, fol. 36r.
2Vgl. Erasmus, Adag. 362: »Oleum et operam perdidi« (ASD II-1, 454), und Henke, Operam, 92ff.

Downloads: XML · PDF (Druckausgabe)
image CC BY-SA licence
»