Nr. 98
Andreas Karlstadt an Georg Spalatin
Wittenberg, 1518, 6. Dezember

37
Eximio D'omino'Georgio Spalatino, Philosophiae
Magistro, et Canonico Ecclesiae Aldenber-
gensis, Patrono venerando.

Iam electus seu nominatus est ad Parochiam
illam, Doctiss'ime'Georgi, Patrone Colendiss'ime' quae in
Kemberg vacavit, egregius et magnificus Vir D'ominus'
Bartholomaeus Feldkirchen.¹ Rector nostrae 38
Academiae, qui non meo commodo, mihi im-
pediendus videtur. At quod ego ad te scripsi,
mea necessitate, mea infirmitate coactus feci:
nec haesito, me Deum nutriturum, modo si fir-
mam in eum spem, curam denique omnem trans-
tulero. Te autem Patrone Colendiss'ime' precor
humiliter, ut in locum Lectoris et lectionis,
quam memoratus D'ominus' Rector legit, D'ominus'Nicasius -
Hertzbergius², homo commendabilis vitae, et
eruditionis sufficientis, qui non minore facun-
dia et scientia pollet, subrogetur. Ita quidem et
pauperem beabis, et literarum avidum evehes,
nec bonis deeris studiis, rem autem mihi omni-
bus demerendam viribus efficies, sed nec tibi
unquam poenitendam. Quod petis, tibi, quid
in hac quaestiuncula sentiam, respondeam. Iste
Confessor³ factus est reconciliatio ex qua ullum
ais elicuisse, licere S'anctum' Martinum invocari, ut
ab omnibus depressum calamitatibus eximat:
et id verbis alienis confirmas per collectam:
Concede propitius, ut intercessione b'eati' m'artini' con-
tra omnia adversa muniamur.⁴ Cui quidem ar-
cui telum ille imponit praeacutum, quod vide-
licet non potest errare. Cui tu meis verbis re-
sponde, Ecclesiam non hallucinatam, sed ho-
minem illum errasse, qui verba Orationis non 39
pensiculavit. Petit Ecclesia Deum, quo conce-
dat et donet, ut ipso largiente intercedat Beatus Mar-
tinus: deinde ut Deo faciente Martinum inter-
cedere faciat, ut tali intercessu contra omnia ad-
versa muniamur. Sensus est igitur in summa,
quod vel interventu, vel meritis Martini a cala-
mitatibus eximatur quispiam, illud beneficii
Deum largiri, et non Martinum, nisi ut instru-
mentum Dei. Deus enim facit sanctos pro no-
bis orare, et facit, ut exaudiantur, quod testimo-
nio illius Orationis astruo: Tribue quaesumus
omnes sanctos iugiter orare pro nobis.⁵ Ecce
rogat Ecclesia, ut Deus sanctis orationes in no-
strum commodum tribuat. Dein perpetuo sub-
iicit Ecclesia: Et eos semper clementer exaudi:
hoc est: quaesumus, exaudi: Igitur non est in
sanctorum facultate nos adiuvare nisi eis Deus
donaverit. Nunquam tam stolida fuit Ecclesia,
ut diceret: S'ancte' Sebastiane, libera nos a peste: sed
ita, a peste et clade libera nos Domine⁶: quae de
sanctis agens dicit: S'ancte' Sebastiane, ora pro nobis.
Testimoniis Scripturarum scio, sanctis admo-
dum displicere, ut illiusmodi cultibus a nobis
excolantur. De his, in de Spiritu et litera, non
nihil legimus.⁷ Ego nimirum infirmitate a bo-
nis literis trahor invitus. Si tibi fortasse haec 40
responsio non putatur tanta, quam Philosopho
illi sis daturus, rescribe, curabo satisfacere. Po-
stremo meis Dominis et militibus, Pfeffingero⁸
et Hirsfeldio⁹, item Taubenheimio¹⁰ et Jherony-
mo¹¹ exteris Patronis hunc aegrum Clientulum
fideliter commenda, et responde simul, quid de
precatu meo¹² senseritis. Dominus Hertzbergius
Martino¹³, pro quo, ut scis semel intercessi, est se-
nior: Item sacrae Theologiae Baccalaureus¹⁴, et
tam sacris, quam Philosophicis literis eruditior,
qui denique maiori sedulitate bonis studiis invi-
gilat. Fac ne amicus repulsam paciar.