Celeberrimo Viro Domino Georgio Spalati-
no, Philosophiae Doctori, Canonico Alden-
burgensi, Patrono observandissimo.
S'alutem' P'lurimam'. Quod ad P'etri' Hispani1 Lectionem attinet,
Doctissime mi Spalatine, responsum est. Si non
est, tuo decreto adhaereo, nec omnia, quae in re-
pub'lica' tractanda sunt, precipito consilio belle agun-
tur. Nollem te charissime Georgi obtrectationi-
bus
maledicorum moveri, ne dicam molestari,
quod obiter tacere nequivi. Vereor
profecto, te
gravari ab his qui graves gravare nequaquam
possunt. Tu
constanter progredere, Christi miles,
ita nostra est militia, ut et ea,
quae nobis sunt in-
trinseca, sint continuo bello repugnantia.
Po-
stremo quicquid tuo nomini gratum facere va-
leo, strenue et alacriter reddam, ob ea vincu-
la, quibus
vicissim Dei voluntate colligamur.
D'omino' Egrano2 lubenter respondebo, ita tamen ut
modica
mihi indulgeatur respiratio, ne infirmi-
tatem promoveam, verum si
extemporali re-
sponso tam […] et invalidi et inertis 82
Egranum faciari existimas,
directo ad me nun-
tio suo, dabo. Supplicationem meam per te
conceptam et gratam mihi, si consulis, exhiben-
dam per
aliquem idoneum hominem. Si autem
ut scripsi praestolari me velis, facio.
Vale felici-
ter, ama obsequentem. Datum Wittenbergae.
Tuus Andreas Carolostatinus.