Celeberrimo Viro Domino Georgio Spalati-
no, Philosophiae Doctori, Canonico Alden-
burgensi, Patrono observandissimo.
S'alutem'
P'lurimam'. Quod ad P'etri' Hispani1
Lectionem attinet,
Doctissime mi Spalatine, responsum est. Si non
est, tuo decreto adhaereo, nec omnia, quae in
re-
pub'lica' tractanda sunt, precipito consilio belle
agun-
tur. Nollem te charissime Georgi
obtrectationi-
bus maledicorum moveri, ne dicam molestari,
quod obiter tacere nequivi. Vereor profecto, te
gravari ab his qui graves gravare nequaquam
possunt. Tu constanter progredere, Christi miles,
ita nostra est militia, ut et ea, quae nobis sunt
in-
trinseca, sint continuo bello repugnantia.
Po-
stremo quicquid tuo nomini gratum facere
va-
leo, strenue et alacriter reddam, ob ea
vincu-
la, quibus vicissim Dei voluntate colligamur.
D'omino' Egrano2 lubenter respondebo, ita tamen ut
modica mihi indulgeatur respiratio, ne
infirmi-
tatem promoveam, verum si extemporali
re-
sponso tam […] et invalidi et inertis 82
Egranum faciari existimas, directo ad me
nun-
tio suo, dabo. Supplicationem meam per te
conceptam et gratam mihi, si consulis,
exhiben-
dam per aliquem idoneum hominem. Si autem
ut scripsi praestolari me velis, facio. Vale
felici-
ter, ama obsequentem. Datum Wittenbergae.
Tuus Andreas Carolostatinus.